ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Σήμερα είναι τυπικά η τελευταία μέρα μιας χρονιάς σημαδιακής απο κάθε άποψη ,η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα ήδη τελειώνει οσονούπω .
Απο αύριο ξεκινά μια καινούργια δεκαετία που σίγουρα θα είναι διαφορετική απο όλες τις προηγούμενες ..

Το πρώτο σημαντικό της νέας εποχής θα είναι: φεύγουμε απο το εγώ και πάμε στο εμείς ,έρχονται και εγκαθιστούνται ήδη ,η έννοια της όμάδας της παρέας ,της νέας δημιουργικότητας ,της εναλλακτικής σκέψης και δράσης ,της ευαισθησίας για την φύση ,το κίνημα της καλημέρας ,το κίνημα της κλειστής τηλεόρασης

Το δεύτερο σημαντικό είναι οτι σιγά οι άνθρωποι, θα αντιδράσουν για όσα τους αφορούν ,θα θέλουν να έχουν άποψη και συμμετοχή και να διαμορφώνουν το μέλλον τους ,θα απαιτούν περισσότερη ειλικρίνεια και τιμωρία όσων τους εκμεταλεύονται ..
Μια ολόκληρη κατεστημένη δικτατορία μέσων ,ξύλινων πολιτικών λόγων ,ατέλειωτης μπουρδολογίας μπαίνει στο χρονοντούλαπο ,με καθυστέρηση μάς γενιάς ..

Μπορεί η αρχή της νέας εποχής να είναι δύσκολότερη ειδικά το 2011 ,αλλά το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και να είσθε σίγουροι οτι εδώ είμαστε εμείς να μην επιτρέψουμε καμμιά καθυστέρηση ,να μην αφήσουμε κανένα να πέσει χωρίς να σηκωθεί ..Θα πέσουμε δέκα ,εκατόν φορές ακόμη ,όμως θα σηκωθούμε εντεκα ,εκατόν μία ..αυτό είναι οριστικό σας το υποσχόμαστε ,θα είμαστε δίπλα σας, και  θα σας κρατάμε το χέρι και όταν πέφτετε και όταν σηκώνεσθε ..
Να ξέρετε οτι οι ρωγμές στο απολίθωμα της σημερινής κοινωνίας  έγιναν,η μούμια πήρε αέρα ήδη ,λίγο ακόμη αέρα και λίγο ακόμη φώς και θα αφήσουμε πίσω την παρακμή 
Θα μάθουμε να ζούμε με λιγώτερα ,να νοιώθουμε πιο ευτυχείς με τα απλά και λίγα ,να χαιρόμαστε αυτά που μας δίνουν και είναι τζάμπα. Κανένα μεγάλο, ακριβό,''σημαντικο' δεν έφερε την ευτυχία ..ας πάνε όλα αυτά στο καλάθι της ιστορίας   ....

Ο καλός ΙΑΝΟΣ (αυτός που πάντα την Ρώμη προστάτευε ) ο JANUS BIFRONS (ο διπρόσωπος ''κακός '' ειλικρινής ,ωμός ,κυνικός ) ,oι δελφινόσημοι που απο το 1620 κρατάνε την παράδοση ,ο ΙΒΑΝ ,όλοι μαζί,  θέλουμε να σας στείλουμε τις ευχές μας για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ,να είσθε καλά ,οι ελπίδες μας είναι εδώ και είμαστε όλοι εμείς  
Ας αγαπήσουμε λοιπον πρώτα τον ευατόν μας ,αυτό δεν είναι μόνο συναίσθημα ,είναι τέχνη....

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΙΑΝΟΣ

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ..ΜΕΡΟΣ Α'

Αναρωτιέμαι ,κυρίως όμως προβληματίζομαι για το αργόσυρτο τρόπο που κυλάει η ζωή μας ,παρά το γεγονός οτι βρισκόμαστε στο μέσο μιας μεγάλης οικονομικής πολιτικής και κοινωνικής κρίσης ,κάτι σαν τέλος εποχής ..

Η πλειονότητα των ανθρώπων απαιτούν να ακούσουν και να διαβάσουν αισιόδοξα πράγματα ,κάτι σαν τζούρα ευτυχίας ,κάτι σαν ένεση μορφίνης .
Δεν μπορούν να διαβάσουν πέντε αράδες ,δεν μπορούν να παρακολουθήσουν μια πρόταση που έχει πάνω απο πεντε-εξη λέξεις το πολύ ,προτιμούν να ανταλλάσουν μηνύματα λέγοντας ''χαριτωμένα'' και ανώδυνα πράγματα ,καταργώντας τον λόγο και αντικαθιστώντας με μουγρητά, δισύλαβες εκφράσεις ,σχολιάζοντας ρομαντικές εικόνες ,έπίπλαστη προστασία ,ατέλειωτη μοναξιά και καμμιά συμμετοχή ,είτε ακόμη μπροστά σε μια οθόνη πρακολουθώντας βλακώδεις εκπομπές μαγειρέματος ,ταλέντων, και όλον αυτό τον σάπιο βρώμικο και εν πολλοίς επικίνδυνο συρφετό επαγγελματιών της υποκολτούρας και αποβλάκωσης .Και αν είναι η θεία η Μυρσούλα θάλεγες, οτι οι επιλογές της είναι περιριοσμένες ,είναι δυστυχώς το πιο μορφωμένο και οικονομικά πιο ευκατάστατο τμήμα αυτής της κοινωνίας ,που πολύ εύκολα έμαθε να μουγγανίζει ,αντί να σκέφτεται .....

Δεν μπορεί, κάτι πρέπει να μας προκάλεσει, να μας προσβάλει βάναυσα ,να μας στερήσει κάτι σημαντικό, για να καταλάβουμε, οτι δημιουργήσαμε πολλά χρέη και δεν είμαστε και ωραίοι ..
Θέλω ενα νόμο που δεν θα επιτρέπει σε κανένα να ασχολείται με την επιπολαιότητα ,την ελαφρότητα, το χαβαλέ ,το ανώδυνο ,και κάθε παραβάτης να τιμωρείται άμεσα, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, και σε τελικο βαθμό ανηλέητα ..
Θέλω να είμαι ο εκτελεστής των ποινών ,ενας δήμιος χωρίς αμοιβή ,για όλους που θα συλληφθουν να συνεχίζουν να πιθηκίζουν  ,να λένε και να κάνουν βλακιούλες ,μαλακιούλες ,και να διακινούν την  ψεύτικη και πλαστική ζωή τους   ..

Δεν έχουμε φθάσει στο πάτο του βαρελιού .Πρέπει να υποφέρουμε κι'αλλο πολύ, να χαθούν τα πάντα, για να αρχίσουμε να αλλάζουμε,να αντιδράσουμε  ;Θέλουμε ενα πόλεμο μια καταστροφή για να ξεκινήσουμε απο το μηδέν ; Και δεν έχετε σκεφθεί, οτι μήπως αυτό τελικά είναι το ζητούμενο, μηπως αυτό είναι το βολικό για όλους αυτούς στους οποίους έχουμε παραχωρήσει αντιπαροχή τη ζωή μας .
Οχι άλλο κάρβουνο ,όχι άλλη συνειδητή απαξίωση της ζωής μας ,όχι άλλη αποβλάκωση ,κάντε κίνημα την κλειστή τηλεόραση ,κάντε κίνημα την προστασία της φύσης ,μην παρασύρεσθε στα δίκτυα, και στα μηνυματάκια,
σπρώξτε ,κινητοποιήστε κάθε τι.

Δέν θα πρέπει να επιτραπεί σε κανένα να μην μετέχει..
Η ιστορία τελείωσε ,η εποχή που ξεκινά μεθαύριο, θα πρέπει να φέρει κάτι καινούργιο και στην χειρότερη να σταματήσει την παρακμή και την δυστυχία των πολλών ..

Μην περιμένεις απο κανένα και κυρίως απο το κράτος να σε σώσει ,δεν μπορεί πια ..είναι σαν αυτό που είπε ο Milton Friedman
''Αν αναλάβει το κράτος την έρημο Σαχάρα σε πέντε χρόνια θα υπάρχει έλλειψη άμμου '''

Janus Bifrons

ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουμε την πολύ σημαντική και κρίσιμη για όλους εποχή ,φοβάμαι οτι και η ανάλυση γίνεται με το ιδιο τρόπο που γινόταν πάντα, αλλά το σημαντικότερο είναι,...οτι ξέρουμε το αποτέλεσμα πριν αυτό πραγματοποιηθεί ..
Η χρήση των ίδιων εργαλείων ανάλυσης , απλώς βολέυει όλους να μην κάνουμε τίποτε διαφορετικό απο αυτό που κάναν όλοι πριν απο μας ,και η ..γνώση του αποτελέσματος με ''προφητικό τρόπο'' είναι αφενός προέκταση του προηγούμενου ,αλλά και ομολογία φόβου. 
Σήμερα  οι άνθρωποι κρύβονται δια της σιωπής, και αποφεύγουν σαν το διάβολο το λιβάνι να πάρουν θέση εκεί που διακυδεύεται το μέλλον τους ,είναι πρόθυμοι να σχολιάσουν ,να κρίνουν ,να λοιδωρήσουν ,να κατηγορήσουν ,αλλά πάντα εκ του ασφαλούς ,μόνοι τους, όταν βρίζουν στο καναπέ του σπιτιού τους ,σε μια μικρή παρέα, που κανένας απο τους παρόντες δεν έχει σημαντικό ρόλο στην ζωή τους ..
Ομως το σύστημα καταρρέει ,γιατί δεν υπάρχει συλλογική προσπάθεια για κατανόηση των προβλημάτων των ανθρώπων, και συμφωνία για τις μίνιμουμ ενέργειες που θα προστατεύσουν τα συμφέροντα των μελών της ομάδας αυτής .
Οσο οι άνθρωποι ενεργούν ατομικά ,φοβικά και εγωιστικά ,τόσο θα αποδυναμώνεται ο λόγος τους ,τόσο οι αποφάσεις θα λαμβάνονται ερήμην τους ,τόσο το συνολικό αποτέλεσμα θα είναι μικρό και θα μοιράζεται στους λίγους ,απο τους λίγους ...
Είμαστε στο σημείο ,που πριν απο την έκρηξη και την επιδημική εξάπλωση της φτώχειας πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε τα αυττονόητα ..
Ατομικά, κάτσε και σκέψου λίγο εμπιστευόμενος τον ευατόν σου και τίποτε άλλο ,είναι το πρώτο σημαντικό βήμα .
Στην συνέχεια, αναζήτησε δύο η τρείς σαν και σένα, και βρείτε μια κοινή άποψη για τα πιο μικρά πράγματα που επηρεάζουν την ζωή της συγκεκριμένης παρέας και μόνον.
Στα πλαίσια της μικρής αυτής ομάδας άρχισε να σκέφτεσθε και να ενεργείτε σαν να μην υπάρχει κανένας άλλος στο σύμπαν, και προσπαθείστε να το κάμετε πράξη στην ζωή σας ..
Ποτε σε αυτή την διαδικασία μην ψάχνεις ευθύνες για οτι έγινε μέχρι σήμερα ,ούτε κάθε λάθος δικό σου και της μικρής σου ομάδας να είναι σημείο τριβής και καταλογισμού ευθυνών .Αν μπορείς να μην το ξανακάνεις, είναι τεράστια επιτυχία ..
Πρέπει να καταλάβεις, οτι εσύ είσαι το κέντρο του κόσμου ,και οτι τα μέλη της μικρής σου παρέας επηρεάζουν το ένα το άλλο καταλυτικά ,αρα έχει σημασία να έχετε βρεί  συμφωνίες και παραδοχές ..

Εδώ θα ήθελα να σημειώσω αυτό που γράφει ενας απο τους πιο σημαντικούς διανοητές/ερευνητές που είναι και Ελληνας ο ΝΙΚΟΛΑΣ ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ ,στο εξαιρετικο του βιβλιο ''ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΙ ''
''Φανταστείτε οτι το σπίτι σας παιρνει φωτιά και είσθε μόνος ,όμως δίπλα στο σπίτι σας υπάρχει ενα ποτάμι απο το οποίο θα μπορούσατε να πάρετε νερό για να σβήσετε την φωτιά ..Τρέχετε στο ποτάμι ξανά και ξανά με ένα κουβά στο χέρι κουβαλώντας νερό .Ομως χωρίς βοήθεια δεν θα μπορέσετε να σβήσετε την φωτιά και το σπίτι σας θα καταστραφεί .
Φανταστείτε ,οτι δεν είσθε μόνος .Εχετε εκατό γείτονες και ο καθένας με ένα κουβά στο χέρι θέλουν να βοηθήσουν .Εκατο άνθρωποι είναι καλλίτερα απο έναν ,αλλά ακόμη και έτσι ,εαν ο καθένας κουβαλάει μόνος του ενα κουβά ,το αποτέλεσμα θα είναι πολλοί να κουρασθούν ,,αλλοι χύνουν το νερό στο δρόμο ,κάποιοι  άλλοι θα χάσουν το δρόμο , και αν ο καθένας δράσει ανεξάρτητα, τότε σίγουρα το σπίτι σας θα καεί ...
Ευτυχώς όμως δεν θα συμβεί ,γιατί οι εκατό γείτονες θα σχηματίσουν μια σειρά απο το ποτάμι στο σπίτι ,δίνοντας ττους γεμάτους κουβάδες ο ένας στον άλλον προς την κατεύθυνση του σπιτιού γεμάτους, και άδειους αντίστροφα ..Εκατό  άτομα οργανωμένα καταφέρνουν να κάνουν την δουλειά διακοσίων ανοργάνωτων.....'''
Είναι προφανές, οτι σήμερα το σπίτι μας καίγεται, η είναι το επόμενο στην σειρά ,η ακόμη κινδυνεύει απο την φωτιά που ξέσπασε στο γείτονα, και ο αέρας θα την φέρει και σε μας ..
Ας σταματήσουμε λοιπόν αμέσως να κλαίμε την μοίρα μας ,να αναπολούμε τα περασμενα μεγαλεία ,και τις θεωρίες συνομοσίας, και ας πάρουμε την ζωή στα χέρια μας ..
Σήμερα δεν έχει καμμιά σημασία, ούτε το φύλλο ,ούτε η ηλικία, το μόνο που μας ενώνει είναι οτι δεν είμαστε εμείς που σήμερα διαμορφώνουμε την ζωή μας. Αυτό πρέπει να αλλάξει ,είμαστε οι πολλοί , και θα  είμαστε  αυτοί που θέλουν να επιβάλλουν τους κανόνες, για την δικη τους ζωή .
Εχουμε να επιλέξουμε ,είτε την σημερινή θλιβερή κατάσταση και το ζοφερό μέλλον ,είτε την  μπαχαλοποίσηση που θα φέρουν οι νεόκοποι επαναστάτες  , είτε την  επανάσταση του αυτονόητου των πολλών ..
Αν κάθε μέρα ,μπορούμε να σηκωθούμε λίγο πιο πολύ απο χθές ,αν κάθε μέρα βρούμε άλλον ένα να σκέφτεται όπως εμείς ,τότε όλα είναι δυνατά .

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν ,την  επανάσταση του αυτονόητου

ΙΑΝΟΣ

ΟΙ ΦΥΛΕΣ και ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΙ

Ζώντας σε μιά πρωτόγνωρη εποχή, είναι ενδιαφέρον να μελετήσουμε την ανθρωπογεωγραφία της, και να προβλέψουμε και σε κάποιο βαθμό τους κινδύνους που ελλοχεύουν .
Ο κίνδυνος σήμερα είναι ,να οδηγηθούμε ,χειρότερα να διολισθήσουμε σε μια κοινωνία ,που θα ελέγχεται απο τους  αρχηγούς των φυλών, που έχουν αρχίσει να εμφανίζονται.
Η κοινωνία σήμερα παραμένει ασυγκίνητη ,δεν τσιμπάει ,είναι απαθής και μουδιασμένη .Δοθέντος, οτι πάντα ο άνθρωπος ήθελε να μετέχει σε μια ομάδα ,ο κίνδυνος να διαμορφωθούν νέες ελεγχόμενες φυλές  απο νέους ψευδοπορφήτες και εκμεταλευτές ,είναι πλέον ορατός ..

Ενας μέρος της κοινωνίας είναι όλοι αυτοί που έχοντας περιορισμένη γνώση ,περιορισμένα μέσα στην διαθεσή τους ,ζούσαν πάνω απο το όριο τους ,χάνουν πιο εύκολα την δουλειά τους,την αντικαθιστούν πολύ δύσκολα ,είναι γεμάτοι φόβο ,θέλουν να ακούσουν κάτι αισιόδοξο ,μην μετέχοντας σε τίποτα ,είναι το μεγάλο μέρος του κοπαδιού..
Ολοι αυτοί είναι υποψήφια θύματα της νέας εκμετάλευσης ,απο τους τυχοδιώκτες φανατικούς  ,συνήθως τυχάσπαρτους   (λαικούς και ρασοφόρους ) 
Δείτε τι γίνεται στην Αμερική με τους σημερινούς Αμερικανούς μπιζνεσμεν-ιεροκήρυκες ,μυστικυστές με παραληρηματικό λόγο ,με θεωρίες συνομωσίας για τα έθνος ,με διαπρύσιους λόγους εθνικής καθαρότητος .Ολοι αυτοί ήδη έχουν βρεί πρόσφορο έδαφος στην αμερικανική γνώμη ,οπου τα περίφημα τσαι-πάρτυ, -εκφραση της νέας αυτής τάσης - τέινουν να γίνουν πλειοψηφία και πολιτικό ρεύμα ..
Στην Ελλάδα του σήμερα ,είναι αυτοί που νεκραναστένουν την Κόκκινη Μηλιά ,που πίσω απο κάθε κακό βρίσκεται ένας κακός Εβραίος ,καλλιεργούν το αίσθημα του κατατρεγμένου λαού ,και  για πετρέλαια που θέλουν να μας πάρουν. Πιο πέρα ,όλος ο συρφετός των ρασοφόρων που σιγά-σιγά παίρνουν θέση για όλα ,που απαιτούν πλήρη υποταγή -κάτι σαν εκδίκηση για τα χρόνια της διαφώτησης που περάσαμε - και σαν αντίτιμο προσφέρουν σωτηρία ψυχής. Και είναι και  άλλοι που  ανακάλυψαν την αρχαία θρησκεία ,  τους Πυθαγόρειους, το ίδιο φανατικοί ,λίγο πιο γραφικοί, αν και λιγώτερο επικίνδυνοι 
Ο κίνδυνος το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας ,να γίνει μάζα και πολτός είναι τεράστιος, αφού ελλείψει ηγετών και οράματος αφήνονται στα νύχια των ψευδοπροφητών ..και έτσι ο κίνδυνος αυτός γίνεται κάθε μέρα πιο σοβαρός .
Ενα άλλο τμήμα της κοιωνίας,  είναι αυτοί που έχουν περισσότερα σε όλα, απο τους προηγούμενους .Αυτοί, είναι η λεγόμενη ραχοκκοκαλιά του συστήματος ,η άρχουσα οικονομική και πνευματική τάξη ,που ζούσε σε ένα κουκούλι ουτοπίας ,που πίστευε οτι η αλυσίδα εξάρτησης που τους έδενε μεταξύ τους ήταν ισχυρή και αρραγής ,είναι αυτοί που μοίραζαν το πλούτο χρησιμοποιώντας το πολιτικό σύστημα ,δημιουργώντας ισχυρές κάστες ...
Αυτοί οι συγκεκριμένοι έχουν ακόμη την δυνατότα να ελέγχουν το σύστημα εκ των έσω ,αλλά φοβούνται κυρίως, οτι έχουν χάσει οριστικά την επίφαση της απόλυτης γνώσης ,έχουν χάσει την εμπιστοσύνη των υπολοίπων ,έχει αρχίσει να σπάει η ομερτά ,και αρχίζουν να φοβούνται .
Τι θα θέλανε όλοι αυτοί ;Να συνεχίσει η σημερινή δημοκρατία μας ,να δανειζόμαστε, αλλά να μην χρεωκοπούμε ,να υπάρχει τάξη ,και επειδη ξέρουν οτι κάτι καινουργιο θα γίνει ,θέλουν να το ελέγξουν και να διαμορφώσουν τους κανόνες του νέου παιχνιδιού ,παραχωρώντας κάποια πράγματα περισσότερο στους άλλους .Απο την άλλη, αν έχουν να επιλέξουν ,θα προτιμήσουν το θρησκευτικό φανατισμό των άλλων απο οτιδήποτε καινούργιο ..

Η μια ομάδα του κοπαδιού ,θα απομονωθεί πιο πολύ ,θα ψάξει να βρεί ψευταρχηγούς θα είναι ευάλωτη ,θα έχει χάσει όλη της την σημερινή δύναμη και η άλλη θα αναζητά το νέο σκηνικό ,για να ακολουθήσει το ρεύμα σε ενα ψεύτη- προφήτη -δικτάτορα-θεό- έφοσον θα τους έχει εξασφαλίσει την ύπαρξη τους ,η θα φύγει και θα  παρακολουθεί από μακρυά, και την κατάλληλη στιγμή να επέμβει σαν λυτρωτής ..

Κάποιος θα αναρωτηθεί, και οι νέοι;
Σήμερα δεν τους βλέπω να μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο ,δεν έχουν δική τους δύναμη ,εξαρτώνται απο το σύστημα ,τους έχουμε συνθλίψει.  Στην καλλίτερη περίπτωση, να μπούν μπροστά και να σπάσουν μερικά τζάμια και να βάλουν μερικές φωτιές ,ξέρουν οτι ακόμη και εαν αύριο υπαρξει κατι καινούργιο χαριν αυτών ,πάλι δεν θα τους αφήσουμε να παίξουν ουσιαστικό λόγο ..
Οι νέοι σήμερα ανήκουν είτε στην μία, είτε στην άλλη κατηγορία, και αντιδρούν δυστυχώς, όπως αντιδρα η κάθε μια απο αυτές ..

Θα αφήσουμε λοιπόν την ζωή μας έρμαιο των άλλων ,η θα γίνουμε πολλοί μικροί θεοί ;
Δεν υπάρχει κανένας παράδεισος που να μας περιμένει ,έτοιμος και στολισμένος ,υπάρχει μόνο η καθημερινή προσπάθεια να κάνουμε κάτι περισσότερο απο ότι μέχρι σήμερα ..


Θέλω να σας ''παραδώσω '''το δεκάλογο της φιλοσοφίας των δελφινόσημων (μια πολυ σημαντική κοινωνική τάξη -κληρονομιά )
1.Εισαι πολύ σημαντικός .
2.Κάνε ενα μικρό πράγμα για το ευατό σου, κάθε μέρα.
3.Πες ενα μεγάλο ευχαριστώ στο σύμπαν ,δεν το χρειάζεσαι μόνο εσύ
4.Ζήτα να σου δώσουν, και επέμενε σε αυτό .
5.Μάθε κάτι μη σημαντικό, και προσπάθησε να πεισεις και άλλους .
6.Μάθε να αγαπάς τον ευατό σου.
7.Ποτέ μην ζητάς ,για να δώσεις.Ξεκίνα απο  μικρά πράγματα
8.Μην λυπάσαι ,για πράγματα που έγιναν λάθος.Κοίτα μόνο μπροστά
9.Μην δένεσαι με υλικά αγαθά .Αρχισε με κάτι μικρής αξίας
10.Τα πιο σημαντικά πράγματα ,δεν κοστίζουν τίποτε

Μείνε μακρυά απο το φανατισμό ,μην γίνεις μάζα ,δώσε αξία στα μικρά πράγματα ,πίστεψε στον ευατό σου και αντέδρασε ................

ΙΑΝΟΣ ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ




  

...ΠΟΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

''Δημοκρατία είναι η διαδικασία εκείνη με την οποία οι άνθρωποι εκλέγουν ελεύθερα εκείνον στον οποίον θα ρίξουν το φταίξιμο '' LAWRENCE J.PETER
Καναδός συγραφέας  .
''Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που εξασφαλίζει πως δε θα κυβερνηθούμε απο ανθρώπους καλλίτερους απ'οτι μας αξίζουν ''.GEORGE BERNARD SHAW Ιρλανδός συγραφέας
Λέξη και έννοια που γεννήθηκε στην αρχαία Αθήνα ,σαν άμεση δημοκρατία ,έμμεση ,κοινοβουλευτική ,προεδρική ,βασιλευόμενη ,λαική και ένα σωρό άλλες υποκατηγορίες .Πολίτευμα που κυρίως εφαρμόζεται στο δυτικό κόσμο .Οπου,'' δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα εκτός όλων των άλλων που έχουν δοκιμασθεί μέχρι σήμερα'' (CHURCHILL) δηλαδή το καλλιτερο απο τα χειρότερα ..
Δημοκρατία σήμερα είναι, να κλέβεις ,να φοροδιαφεύγεις ,να αδικείς ,να παρανομείς και να προσφεύγεις στα δικαστήρια για να μην τιμωρηθείς ,αφού τελικά το κριτήριο είναι όχι η έννοια της ισότητας που το πολίτευμα αυτό διακηρύσει, αλλά να περάσει ο χρόνος ,να γίνουν όλα πιο ελαστικά ,να ξεχαστούν και αν χρειάζεται να εξαγορασθούν .
Στην δημοκρατία για να περνάς καλά ,πρέπει να είσαι μέρος του συστήματος ,των σχέσεων ,να έχεις χρήματα ,να χρωστάς ,να μοιράζεις υποσχέσεις που δεν σου στοιχίζουν τίποτε.
Δημοκρατία είναι να παίρνονται αποφάσεις εν ονόματι σου δήθεν, αλλά σε βάρος σου στην ουσία, και εσύ να νοιώθεις κυρίαρχος λαός ,να πληρώνουν απο την δική σου τσέπη για τα χρέη που σε έπεισαν οτι ήταν δικά σου .
Ποιά είναι ακριβώς η διαφορά μεταξύ της δημοκρατίας ,της ολιγαρχίας μοναρχίας ,δικτατορίας ,και ποιό πολίτευμα απο όλα αυτά κάνει την ζωή των ανθρώπων καλλίτερη ;προσωπική μου άποψη καμμιά απολύτως ,και φυσικά δεν προτιμώ κανένα απο όλα όσα ανέφερα .

Τι μένει λοιπόν να γίνει ; Μια λύση θα ήταν να γίνουμε όλοι μας αναρχικοί, αλλά μας έχουν προλάβει κάτι κομπλεξικά καλόπαιδα πού σπάνε τις τζαμαρίες αντι να σπάσουν το κεφάλι τους ,που δεν καταλαβαίνουν οτι τις περισσότερες φορές η αντιδραση τους είναι όχι απέναντι στο σύστημα αλλά απέναντι στους γονείς τους, στις οικογένειες που δεν είχαν ,στην γνώση που ποτέ δεν απέκτησαν, τα χρήματα που δεν ήταν πολλά .Αφού επίσης, δεν μας λένε πως θέλουν την επόμενη μέρα αφού κυριαρχήσει ο αναρχισμός. Αυτοί θα είναι η καινούργια νομεκλατούρα με τα παράσημα και τα ένσημα που που μέχρι τότε θα έχουν κολλήσει ..

Θέλει μια ανατροπή ,μια συνολική ανυπακοή ,μια αντίδραση όχι κατ'ανάγκη ειρηνική ,θέλω να μπορώ να κρίνω και να αποφασίζω μόνος μου , και να το εφαρμόζω στην πράξη ακόμη και εαν αυτό θα οδηγήσει σε αυτό που λέμε ''ζούγκλα ''..
Δεν μπορεί ο φόβος να είναι προνόμιο των πολλών και όλων αυτών που δέχονται τα παντα εν'ονόματι μια οπερετικής δημοκρατίας .Αν πρέπει να υπαρχει φόβος να υπάρχει για όλους ,και να ξέρεις οτι σε παρακολουθώ και αν παρανομήσεις θα σε τιμωρήσω ..και εαν είναι και εγώ να κατηγορηθώ για υπέρβαση, έλα να με δικάσεις μετά απο 10 χρόνια ,οπως κάνουν όλοι .
Στο καθένα απο μας αναλογούν τα ίδια μέτρα γής ,βλέπουμε τον ίδιο ήλιο ,και δεν μπορείς να χρησιμοποιείς το πολίτευμα και την δημοκρατία για να  καταστρέφεις οτι σε ενοχλεί, και να επιφυλάσεις στον ευατόν σου το δικαίωμα να ζείς σε βάρος της δικής μου ζωής ..
Εαν πάρεις κάτι που δεν  σου αναλογεί ,θα έχω το δικαίωμα να σου το αφαιρέσω με τον όποιο τρόπο εγω κρίνω ,εαν κλέψεις θα σου κλέψω τα κλεμμένα ,αν φοροδιαφεύγεις θα σε καταγγείλω, και εαν δεν γίνει τίποτε- που δεν θα γίνει- θα πάρω το νόμο στα χέρια μου και ότι γίνει ..
Δεν μπορώ να βλέπω να μου καταστρέφετε την χώρα ,δεν μπορώ να ανεχτώ άλλο να βλέπω την εξαθλίωση να γιγαντώνεται ,την θλίψη να κυριεύει τα βλέμματα των παιδιών ,δεν μπορείς να μου διώχνεις τα παιδιά μου ,δεν μπορείς να έχεις τόσα πολλά στο εξωτερικό και να μην δαπανάς ούτε τα ελάχιστα στην χώρα σου, και εγώ πρέπει να σε χειροκροτώ και να σε ανέχομαι ,δεν μπορείς να πετάς το τσιγάρο απο το αυτοκίνητο σου και να μην στο δώσω να το φάς ,δεν θέλω να με συμπαθάς αλλά να μου την φέρεις στην πρώτη ευκαιρία ,θέλω και θα πάρω το δικαίωμα μόνος μου, να σε τιμωρήσω, να πονέσεις με τον ίδιο τρόπο, και ενα τελικά πρέπει να φτιάξεις ενα τεράστιο γκέτο και να μείνεις μέσα ,τουλάχιστον θα έχουμε ξεχωρίσει με ξεκάθαρο τρόπο, και θα με φοβάσαι και εσύ, όπως σε φοβάμαι και εγώ.
Και μην τομλήσεις να μου στείλεις την εκκλησία να μου κάνει ξόρκια ,δεν την φοβάμαι πιά ,και μην νομίσεις οτι δεν έχω και εγώ να χάσω πολλά ,αλλά δεν θα σου επιτρέψω πονηρέ, να μου πουλάς δημοκρατία που την έχεις κομμένη και ραμμένη στα μέτρα σου ..

Περιμενέ με ,τώρα σε παρακολουθώ ,αύριο να αρχίσεις να με φοβάσαι ,αν λοιπόν κάποιος πρέπει να κάνει κάτι ,είσαι εσύ και πρέπει να το κάνεις αμέσως, τώρα ..
Δεν μπορεί κανείς να οδηγήσει ένα λαό και μια κοινωνία στο περιθώριο και στην κατάθλιψη ,για να υπάρχει η δημοκρατία σας .Κάπου σε κάποιο σημείο ήδη ξεκίνησε κάτι μικρό, και  ένα τυχαίο γεγονός  θα είναι αφορμή να αλλάξουν όλα ...

Janus Bifrons

ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ,ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ..ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΦΗ

Λίγο μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο .......
Αν περάσει  τούτος ο χειμώνας αδέλφια ,θάρθει η άνοιξη, τα λουλούδια μάλλον και φέτος θα μας κάνουν την χάρη να ανθίσουν ,η μέρα θα μεγαλώσει για να δώσει περισσότερο χρόνο στη χλωρίδα και πανίδα να οργιάσουν ..
Κάποιοι πολλοί(;) φίλοι που μας διαβάζουν, διαπιστώνουν οτι τα κείμενα τούτα, είναι γεμάτα απο απαισιοδοξία, και μαυρίλα κάποιοι άλλοι.

Για αυτούς λοιπόν τα παρακάτω ..
Συμφωνώ, πάνω απο όλα ότι οι άνθρωποι ,εμείς όλοι θα πρέπει να ακολουθούμε την πορεία του Ηλιου ,της φύσης ,να προσδοκούμε την έλευση της Ανοιξης και το περισσότερο φώς ,που μόνο ελπίδα και ζωή σημαίνουν ..
Ομως φίλοι μου ,δεν φτάνει πιά η γενικόλογη απαίτηση και εκκληση της αισιοδοξίας ,που μικρή επιρροή και πρακτική σημασία έχουν στην ζωή μας, στο μέλλον, και στην πορεία του ανθρώπου γενικώτερα ..
Υπάρχει η αναγνωρισμένη πενία και έλλειψη ηγετών, που οφείλεται στην ανυπαρξία δεξαμενής που θα τους αναδείξει ,αφού το περιβάλλον όπως αυτό έχει διαμορφωθεί δεν συμβάλλει στην ανάδειξη τους ..Αυτοί οι άνθρωποι που θα οδηγήσουν ,που θα εμπνεύσουν, δεν θα προκύψουν απο παρθενογγένεση ,αλλά μέσα απο όλους εμάς ,θελημένα η ακόμη και αθέλητα ..
Αρα λοιπόν, το πρόβλημα αγαπητέ φίλε Αλέκο είσαι εσύ ,το ίδιο και εσύ αγαπητή μου Μαρθα ,είμαστε εμείς οι περισσότεροι που αφήσαμε τα πράγματα να οδηγηθούν στο σημερινή παρακμή αξιών ,στην ισοπέδωση που βόλευε το σύστημα ,στο βόλεμα του καναπέ -έχω ξαναγραψει πως σιχαίνομαι όλους αυτούς, που σαν τις παχιές και με πρόσθετα ταισμένες αγελάδες, τους καναπέδες τους, βούλιαξαν -
Δεν είναι εύκολο να σου δώσω ελπίδα, όταν εσύ δεν θέλεις να κάνεις το παραμικρό ,δεν θέλω να σου γανώσω το κεφάλι με υποσχέσεις όταν καλά ξέρω οτι θα μείνουν τέτοιες ,δεν μπορώ να σου πώ ψέμματα ,προτιμώ να σε φοβίσω ,αφου ακόμη και έτσι, έχω την μικρή πιθανότητα να σε κάνω να αντιδράσεις ,χαμένος είσαι απο το φόβο ,για να μην πώ κάτι πιο χαρακτηριστικό με την ίδια ομοιοκαταληξία ..
Δεν με ακούς αγαπητέ Μανώλη ,όχι εμένα ,αλλά ούτε και κανένα άλλο ,απλώς περιμένεις απο κάποιον, να σου πεί κάτι ελπιδοφόρο,είναι η αναμονή για ένα αποτέλεσμα που ξέρεις ήδη ,αλλά θα ήθελες να ήταν αλλιώς ,αφού έχεις απο πολλού χάσει την εμπιστοσύνη στον ευατόν σου και έχεις εκχωρήσεις την αυτοπεποίθηση σου στον απέναντι πόρτα που συνήθως ορίζει -έτσι νομίζεις - την ζωή σου .
Δεν θέλεις αγαπητέ Νίκο ,να παραδεχτείς, οτι εσύ ο ίδιος είσαι γεμάτος απαισιοδοξία και μιζέρια και δεν μπορείς να ξεχωρίσες τίποτε, και ότι διαβάζεις, πιστεύσεις οτι είναι έτσι, γιατι  έτσι νοιώθεις ,προβάλεις στον άλλο, αυτό που μέσα σου σαν εδραιωμένη πεποίθηση έχεις .
Το μυαλό σου αγαπητέ Χρήστο είναι ένας ζελές στην καλλίτερη ,η ενα καμένο γλυκό στην χειρότερη ,και περιμένεις οτι με αυτά τα μυαλά θα μπορέσεις να πάς την ζωή σου και την ζωή των ανθρώπων που επηρεάζεις παρακάτω ,τρομάρα σου .
Τα κείμενα και οι λέξεις δεν έχουν καμμιά αξία απο μόνα τους ,δεν λύνουν προβλήματα, είναι λίγο σαν την ευθύνη που έχει ενα όπλο σε μια δολοφονία.
Σημασία έχει, αν μπορούν να ανοίξουν μια μικρή χαραμάδα στην σκοτεινή πλευρά σου Γιάννη ,να μπει λίγο καθαρός αέρας ,να αναπνέσεις ,να αρχίσεις σιγά σιγά να σκέφτεσαι, και να αντιδράς ,να αρχίσεις να έχεις αυτοπεποίθηση, οτι αξίζεις περισσότερα απο αυτά που οι άλλοι σε έχουν πείσει για το αντίθετο, να αρχίσεις να ζητάς λίγο περισσότερο ουρανό απο αυτό που σου έχουν περιορίσει να βλέπεις ,να ευχαριστείς για κάθε μέρα που ξημερώνει φτάνει να είναι δική σου και όχι εξαγορασμένο μεροκάματο ,να ζητάς κάτι παραπάνω απο αυτό που σήμερα σε εκπαιδεύουν να μην κάνεις ..
Το βράδυ πριν κοιμηθείς Γεωργία ,αφιέρωσε λίγο χρόνο και κάνε ένα μικρό απολογισμό ,αν την ζωή σου την κάθε μέρα την έζησες ,όπως την ήθελες και φαντάστηκες την προηγούμενη .
Ξέρεις Θεοδόση ,είσαι ένας μικρός θεός ,ένα σύνολο σχεδόν τέλειο ,που όμως βάλθηκες να ενοικιάσεις στο πρώτο που σου έδωκε μια τιμή ,λες και δεν μπορείς μόνος σου να διαχειρισθείς αυτό το θείο δώρο που σου έδωσε το σύμπαν ..
Θέλω να σε δω να κάνεις ενα μικρό πράγμα κάθε μέρα για σένα Γιάννα ,μην αφήσεις τίποτε στην τύχη του, αφού συνήθως αυτό που λέμε τύχη είναι είναι τα αποτελέσματα ενεργειών κάποιων άλλων, και στό είπα ,αυτοί οι άλλοι τις περισσότερες φορές δεν σκέφτονται όταν ενεργούν ,εσένα

Η ελπίδα θέλει, να κινήσουμε λίγο την αδράνεια μας, να την πάμε λίγο πιο κάτω, στην αρχή ο καθένας μόνος του, στην συνέχεια περισσότεροι, και που ξέρεις, μέσα απο όλο αυτό το πλήθος θα βγεί και ο ηγέτης που θα συνεπάρει και σε οδηγήσει πιο πέρα, πιο πάνω ..
Σ ε θέλω συνοδηγό στον χωμάτινο αυτό δρόμο ,συνακροατή στην ραψωδία της χαράς ,στο βάλς που πάντα θέλει δύο ,σε θέλω να εκτεθείς ακόμη χορεύοντας τον μοναχικό σου ζειμπέκικο, και όχι να μου κάθεσαι στην γωνά να κρίνεις ,και να βαριέσαι.................

Καταλαβες φίλε μου Νώντα ;

O ΙΑΝΟΣ  ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ

ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ

Τελειώνει μάλλον και αυτή η χρονιά και μαζί της παρασύρει και μια δεκαετία ακόμη ..Το 2010, το 4606 κατά το κινέζικο ημερολόγιο ,το 5770 κατά το εβραικό και 1431 κατα το ισλαμικό ,φεύγει και μαζί του τελειώνει μια ολόκληρη εποχή ..
Πρίν απο 10 ακριβώς χρόνια στην αυγή του καινούργιου αιώνα,το προβλημά μας ήταν ο ιός της χιλιετίας ,σε μια εποχή που  οι ελπίδες ειδικά στην Ευρώπη ,ήταν πολύ μεγαλύτερες απο τις όποιες ανησυχίες και ενδεχόμενα προβλήματα ..
Θυμάμαι, πολύ μικρός στο φούρνο της γειτονιάς εκει δίπλα στην εκκλησιά της Ματρώνας ,πίσω απο το πάγκο, που ο φούρναρης είχε για ταμείο, μια αφίσσα που έδειχνε, απο την μια, τον πωλών τοις μετρητοίς, με υμίψηλο με φράκο χονδρό με μαύρο σακκάκι και ριγέ παντελόνι, και  τον άλλο τον πωλών επι πιστώσει, ρακένδυτο ,με τσαρούχια τρύπια ,σκισμένα ρούχα και μισοφαγωμένο φέσι στο κεφάλι και ενα τσιγάρο γόπα στα χειλη του ..
Βέβαια  τότε λίγα χρόνια μετά τον εμφύλιο ,ο φρακοφόρος ήταν ο πλούσιος,ο ξένος απο την εσπερία -και ο άλλος ο κακόμοιρος Ελληνας η Τουρκος η γύφτος ..  και έχουν περάσει 50 χρόνια ,και λοιπόν τι άλλαξε ;
Τοτε τα δανεικά τα έδινε ο μπακάλης ,και έβαζε τόκο τα τυχαία λάθη στην πρόσθεση -όλοι χρώσταγαν την σοδειά ,όλοι ήταν υποχρεωμένοι κάπου ,αργότερα τα έδινε ο τσαντάκιας στην Συγρρού με τα γραμμάτια για να πάρει ο Νεοέλληνας αυτοκίνητο που του στοίχιζε δυο και τρείς φορές πάνω, και δημιουργήθηκε αυτή η συμπαθής σημερινή νομενκλατούρα των νεόπλουτων ,απο την τοκογλυφία και τους εκβιασμούς ,και σήμερα τα δίνουν τα ευαγή ιδρύματα που λέγονται τράπεζες (τράπεζα=έπιπλο με τέσσερα πόδια φαγητού κυρίως η τραπέζι αργυραμοιβού Γ.Μπαμπινιώτης)
Ακόμη και τότε η εικόνα του ρακένδυτου δανειστή ήταν πλαστή ,φόβο ήθελε να δημιουργήσει και το πέτυχε στην συνέχεια ..
Σήμερα ,το σύστημα ψάχνει την μετάλαξη του, αφού η υπάρχουσα δομή δεν το πάει παρακάτω ,πρέπει μα βρεθεί μία άλλη ουτοπία, ένα αλλο ψέμα, ενα εφεύρημα που θα ξαναπουλά ελπίδα στο εξαθλιωμένο πόπολο ..
Το ερώτημα είναι μπορεί ο σημερινός Ελληνας να αντισταθεί και να μην ενδώσει σε νέες υποσχέσεις και επιταγές που θα είναι το τυρί στην ολοκαίνουργια φάκα που στήνεται ..
Αν δεν υπήρχαν αντοχές στον πιο ευρύτερο κόσμο, ίσως η αλλαγή να είχε ήδη συντελεσθεί ,και το σύστημα θα ανατροφοδοτούνταν αυτόματα χωρίς να το πάρει κανείς είδηση ..όμως φαίνεται ο κάτι αλλάζει, αργά μεν, δύσκολα αλλά κάτι γίνεται  ....

Ολοι περιμένουν και ζητούν μία ελπίδα για το αύριο για τον επόμενο χρόνο και δεκαετία αλλά γιαυτή τους την ''απαίτηση '' δεν κάνουν σχεδόν τίποτε περιμένοντας απο το 'αγιο πνεύμα ' ,απο τον διπλανό παρορμητικό ,άρα και επιπόλαιο μέχρι χθές ,να το κάνει..

Αν η ελπίδα και το όνειρο είναι απαραίτητα για όλους ,ας κάνουμε κάτι ο καθένας έμπρακτα ,ενα μικρό βήμα ,ξεκινώντας απο αυτά που μπορούμε να αποφύγουμε στην καθημερινή μας ζωή ,να χαιρόμαστε με τα λίγα ,σκεφτόμενοι λίγο περισσότερο ,βλέποντας λιγώτερη τηλεόραση ,διαβάζοντας λίγο ,μιλώντας μεταξύ μας πιο πολύ...
Ολοι μας βρισκόμαστε στην αυγή ,μιας χρονιάς ,μιας δεκαετίας ,μιας νέας πραγματικότητας ,εν τέλει μιας νέας ζωής ,και αφού είναι έτσι ,ας προσπαθήσουμε να την πάρουμε στα χέρια μας ,και να μην διαμορφωθεί ερήμην μας ..

ΙΑΝΟΣ


 

ΠΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ...ΔΕΝ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ

Ενας πολυ σημαντικός αμερικανός συγραφέας είχε πεί ,''έχω δύο απολύτως αντιθετες ιδέες στο μυαλό μου και τις πιστεύω και τις δύο απόλυτα ''
Αρκετά κοντά και στο τίτλο του ιστολογίου μας ..
Η μια πλευρά μου ,με πείθει να σπρώξω, να πείσω, να προβληματίσω, και η άλλη μου ψιθυρίζει γλυκά να νοιώσω και να εκφράσω ελπίδα ,φαντασία
Ας φύγουμε λοιπόν για  λίγο απο τα σοβαρά και καταθλιπτικά ,είναι κουραστικό να επαναλαμβάνεις τα ίδια ,κάθε φορά που κάποιος τα διαβάζει φοβάται ακόμη πιο πολύ, και αντι να τον παρακινήσεις, τον κάνεις να οχυρώνεται, και να βάζει συρματοπλέγματα γύρω του ..

Ανοιξε σήμερα την πόρτα του μαγαζιού της ψυχής σου,και ξεπούλα όλο το στόκ που έχεις κρατήσει πεισματικά μέσα σου ,έχεις λίγο ακόμη χρόνο μέχρι όλα αυτά να διατηρηθούν και να μην σαπίσουν ,η ακόμη καλλίτερα σήμερα έιναι μια μέρα για να τα χαρίσεις ..
Πως ακριβώς έχει ειπωθεί ,τα πιο όμορφα και σημαντικά πράγματα στην ζωή μας δεν κοστίζουν τίποτε σε ευρώ και δραχμές παλαιότερα  ,σαν την αγάπη ας πούμε ,τον έρωτα ,την ελπίδα ,το όνειρο ,τις μυρουδιές, το άγγιμμα ενος αγαπημένου χεριού ,μια ζεστή αγκαλιά ,το βλέμμα που ταξιδεύει μακρυά και αφήνει πίσω την απελπισιά ,ένα χαμόγελο και μία καλημέρα που χθές την λυπήθηκες σαν το δίευρο που αποφάσισες να κάνεις οικονομία ..

Προσπαθώντας  να λύσουμε το οικονομικό μας πρόβλημα ,ας προσέξουμε να μην είναι τα χέρια μας αδειανά και η αγκαλιά μας άδεια ,γιατί μπορεί να έχουμε μερικά λίγα η πολλά ευρώ για να ψευτοζούμε ,η απώλεια η συναισθηματική θα είναι πολύ πιο επώδυνη ..
Δεν χρειάζεται να κάνουμε ασκήσεις ισορροπίας ,η να αποκτήσουμε γνώσεις για να δώσουμε λίγο απο την ψυχή μας ,και ο κάθε άνθρωπος αυτό μπορεί να το κάνει διαφορετικά ,κάποιος σήμερα το πρωί αποφάσισε, οτι θα έλεγε καλημέρα σε όποιον συναντούσε στο δρόμο του, τι και αν τον πέρασαν για τρελό ,αυτός ένοιωθε μια πρωτόγνωρη χαρά ,ενας άλλος μιλούσε με τον σκύλο του τον ειχε πάρει αγκαλιά  και τούλέγε-τούλεγε και ο σκύλος καθόταν και συμφωνούσε, και οι δύο τους έτσι όπως ήταν μαζί δεν ξεχώριζες ποιός ήταν ο σκύλος αφού για μια στιγμή, έτσι που τους κοίταζα, νόμισα οτι ο άνθρωπος κουνούσε την ουρά του ,τόση χαρά είχε ,πιο κάτω μια μεγάλη θα την έλεγες γυναίκα, στεκόταν στην άκρη του κήπου της και κοίταζε -κοίταζε σαν κάτι πολύ σημαντικό να έβλεπε-μου πήρε λίγο χρόνο να καταλάβω οτι τα είχε βάλει με τα λουλούδια του κήπου που έτσι μαραμένα απο την βροχή κι το χιόνι ,λόγια θλιμένα της έλεγαν .

Εσύ που είσαι εκεί στο δρόμο ,πνιγμένη στη κίνηση ,ξέρω οτι αυτή την στιγμη σκέφτεσαι κάτι όμορφο και χαμογελάς και προκαλείς τον καθρέπτη να σε πει ανόητη ,τι να σκέφτεσαι άραγε ; μήπως χθές είχες αφεθεί, μετά απο χρόνια είχες νοιώσεις ,μήπως κάποιος σε κατάλαβε, ενώ έβαζες στοίχημα για το αντίθετο ,και εσυ αγαπητέ μου κύριε ατο διπλανό αυτοκίνητο με το περισπούδαστο αυτοκίνητο,έχεις ένα μειδίαμα στο πρόσωπο σου σαν βλέπεις μια γλυκειά οπτασία στο παμπρίζ σου, και αναρωτιέσαι μήπως είναι η τεχνολογια αιχμής του αυτοκινήτου, η μήπως είναι προέκτατση της ψυχης σου αποτυπωμένη  ...
Ποιός μπορεί να με διαψεύσει ,αφού και εσύ που είσαι στεγνός στην όψη και η καρδιά σου είναι λες άδεια ,φαντάζεσαι κάποιες στιγμές οτι είσαι κάπου σε μια αγκαλιά -άντε σε σένα θα σου δώσουμε την άδεια να έχεις και χρήματα -αφού φταίς που κάτι άφησες να φύγει ..
Σκέψου οτι σήμερα άφησες μια επιταγή της ψυχής σου να μην πληρωθεί ,σκέψου οτι δεν πλήρωσες τα ασφάλιστρα της,   γιαυτό νοιώθεις χάλια και όχι για τα χρήματα που πολλά δεν έχεις στο πορτοφόλι σου ..

Ακου με ,ζωή που δεν μοιράζεται είναι ζωή κλεμμένη ,γιαυτό αύριο σε παρακαλώ μοίρασε την, με ότι βρείς μπροστά σου ,ξεκίνα όταν θα ντύνεσαι, σκέψου γιατί το κάνεις αυτό ,ποιόν θέλεις να νοιώσεις ,την γάτα που σε κοιτά με τα γαλανά της μάτια ,και  επιλέγεις το χρώμα σαν θέλεις να στείλεις το μήνυμα, και πριν φύγεις απο την πόρτα και δείς απέναντι, πές ενα ευχαριστώ στην πόρτα σου ,κλειστην μαλακά ,ανοιξε τις πόρτες των αισθήσεων σου και ζήτα απο το σύμπαν ................

Πόσο στοιχίζουν όλα αυτά ; ξέχνα το ,είναι κερασμένα απο μένα ,είπαμε ΙΑΝΟΣ ήταν ένας σημαντικός θεός στην Αρχαία Ρωμη που το άγαλμα του είχε δυο όψεις ,η μια κοιτούσε προς την πόλη και ήταν αυτή η παραπάνω ,η άλλη ήταν η χθεσινή...............

 ΙΑΝΟΣ

ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ,ΑΚΟΜΗ ΟΜΗΡΟΣ

Μέχρι σήμερα η έννοια της πολιτικής ,κατ'εφαρμογή μιας δημοκρατίας δυτικού τύπου δημιουργούσε σε πλήθος Συνελλήνων,μια αίσθηση αν όχι μιας ανώτερηςέννοιας ,τουλάχιστον μιας αναγκαία διαδικασίας μέσω της οποίας πολλά πράγματα γινόταν πράξη ..

Τα τελευταία εκατό χρόνια στην χώρα μας, η εικόνα των πολιτικών, ήταν λίγο ίδια με την σημερινή ,ικανοποίηση των ατομικών φιλοδοξιών ,προάσπιση συμφερόντων ομάδων που τα βάφτισαν εθνικά ,αμοραλισμός ,νεποτισμός ,εξάρτηση συνήθως απο τον εγχώριο πλούτο η τον ξένο παράγοντα ...
Γιατί λοιπόν σήμερα ύπαρχει απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών ,και μη μου πείτε οτι φταίει οτι κάποιοι απο αυτούς πλούτισαν προκλητικά και γήγορα ,γιατι διαχρονικά τέτοια φαινόμενα υπήρχαν, σήμερα, είτε δεν τα θυμόμαστε ,είτε δεν τα ξέρουμε ,και πέραν όλων των άλλων υπάρχει μια τεράστια διαφορά ,η ενημέρωση ,τα μέσα ,τα κοινωνικά δίκτυα ...
Μήπως λοιπόν όλες οι κοινωνίες είχαν αναλογικά το ίδιο πρόβλημα με τούς πολιτικούς ,αφού όλοι τους αντιπροσώπευαν την εικόνα της κοινωνίας κάθε εποχής ;

Απαξίωση όμως υπάρχει και στο χώρο του συνδικαλισμού για διαφορετικούς όμως λόγους ,οι πολλές μικρές και μεγάλες οργανώσεις, με τους πολλούς τεμπέληδες, βολεμένους συνήθως στο σύστημα, κατα τεκμήριο αμόρφωτοι -άρα και προκλητικοί- διεκδικούν τα προνόμια για τον μικρό κύκλο των ιδίων ,αγνοώντας προκλητικά τα συμφέροντα των πολλών ,που στις περισσότερες φορές δεν ξέρουν ποιά είναι ..
Σήμερα ,χθές βγήκαν ,απεργούσαν, φώναζαν, για να κολλήσουν τα απαραίτητα ένσημα ,να δηλώσουν την παρουσία τους στο κομματικό παιχνίδι ,με συνθήματα και κραυγές, και διάθεση για κάτι παράπάνω, αφού τα τσακάλια των καναλιών, αυτό θέλουν, η έχουν απο πριν συμφωνήσει ..

Τόσος χρόνος έχει περάσει και δεν έχει ακουσθεί μια συγκεκριμένη πρόταση απο όλους αυτούς πολιτικούς και εργατοπατέρες πάνω στα συγκεκριμένα προβλήματα που έχουν οι άνθρωποι σήμερα ....Μόνο, δεν ,μη ,κάτω ,όχι ,μολών λαβέ και άλλες ανοησίες ,καμμιά σοβαρή πρόταση ,και κυρίως κανένα σπρώξιμο της κοινωνίας ,να δικεδικήσει, αυτό πού του ανήκει ..
Ολοι γνωρίζουμε ,οτι έτσι διατηρούνται τα κεκτημένα αυτών κατα πρώτο λόγο ,δυστυχώς όμως και όλοι οι υπόλοιποι, πήραν λίγα απο δώ ,λίγα απο εκεί, πολλά δανεικά η χαριστικά ,εκμαυλίζοντας και εκμαυλιζόμενοι ,και το σύστημα βολευόταν και όλοι ζούσαν την ψεύτικη ευδαιμονία τους .

Ζήτημα πρώτον ..τα χωριά και η αγροτική παραγωγη εξαφανίστηκε (οι αγρότες όμως πλούτισαν αγόρασαν αυτοκίνητα ,πολυτελή τρακτέρ,σπίτια, και κάθονταν ) η βιοτεχνία και η μεσαία παραγωγή μετακόμισε σε άλλες χώρες ,οι μεγάλοι μετατράπες και ραντιέρηδες απέκτησαν τεράστιο πλούτο, είτε απο τις σχέσεις με το κράτος ,είτε έφτιαξαν φούσκες ,χρηματιστήριο ,ακίνητα ,μετοχές .
Αρα λοιπόν το διαθέσιμο πραγματικό εθνικό προιόν και μειώθηκε ,αλλα και μετατοπίστηκε , δημιουργήθηκε προκλητικός πλούτος και καταστράφηκε η μεσαία τάξη ,αρα στους περισσότερους αναλογούσε πολύ μικρότερο μερίδιο ..

Σήμερα λοιπόν βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν, σαν άνθρωποι ,σαν κοινωνία σαν κράτος , και σίγουρα δεν μπορούμε και δεν θα μας επιτρέψουν να συνεχίσουμε έτσι ..
Το ζήτημα το δεύτερο είναι ..υπάρχει λύση και ελπίδα ;
Σιγουρα η λύση δεν είναι να βρούμε καλλίτερους πολιτικούς, πιο έντιμους, πιο έξυπνους , και να υπάρξει ενα συνδικαλιστικό κίνημα με λαικό έρρεισμα ,και αυτό δεν μπορεέι να γίνει για ένα απλό λόγο ,το υπάρχον σύστημα αναπαράγεται κατ'εικονα και ομοίωση της κοινωνίας ,ούτε λύση είναι να διώξουμε μερικούς απο μας σε άλλες χώρες ,ούτε να μειώσουμε τον πληθυσμό......... με μια επιδημία ..


Δοθέντος οτι ,μια αύξηση του εθνικού εισοδήματος δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε γίνεται άμεσα ,τότε κατά την γνώμη μου πρέπει ..
α) Ευρεία αναδιανομή του εισοδήματος κυρίως όμως του εξωφρενικού πλούτου που υπάρχει στην χώρα μας ,με ότι αυτό σημαίνει .
β) Αύξηση των κοινωνικών δαπανών , με περιορισμό της σπατάλης στο ευρύτερο δημόσιο τομέα.
γ) Ενίσχυση των ελληνικών προιόντων ,μέσω κυρίως απο την δημιουργία μιας πατριωτικής αντίληψης ''αγοράζω ελληνικά για σώσω τον τόπο μου ''
δ) Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής με εξοντωτικές άμεσες ποινές φυλακίσεις και προπηλακισμό και διαπόμπευση των παρανομούντων ,έστω και εάν γίνουν και λάθη και υπερβολές .
ε) Προστασία των μη εχόντων ανέργων ,συνατξιούχων ,ανήμπορων με συναίσθημα και κοινωνική ευθύνη .
στ) Ατομική συναίσθηση του ρόλου και της ευθύνης του καθενός ,ενεργός ρόλος πολιτών και κοινωνικών ομάδων.
ζ) Εκκαθάριση του χώρου της παιδείας ,των πανεπιστημίων, της βρώμας, και της υποβάθμισης με κάλεσμα απο τον κόσμο να στηρίξει όλα αυτά
η) Περισσότερη δουλειά και προσπάθεια απο όλους χωρίς ανταμοιβή και προαπαιτούμενα
θ) ειλικρίνεια απο την ηγεσία του τόπου ,κοινωνικό συμβόλαιο ,κάλεσμα σε εθνικό σχέδιο ανάτασης

Πάνω απο όλα να αναζητήσουμε μπροστάρηδες που θα ανοίξουν, και με την ''βία'' αν χρειασθεί, δρόμους προς μια νέα πορεία ,όχι ενα διαμαρτυρόμενος και καθοδηγούμενος όχλος ..
Θέλω και θέλουμε όλοι ένα συμβόλαιο ,μια ελπίδα, ένα όραμα ,να πιστέψουμε, οτι μπορούμε να επιβιώσουμε σαν κράτος και σαν κοινωνία

Εχουμε τρεις επιλογές, η πρώτη είναι να συνεχίσουμε κουτσά στραβά έτσι όπως είναι σήμερα ,στην λογική του βλέποντας και κάνοντας, πολιτική για μέτριους ηγέτες και λοιπούς εξασφαλισμένους, πολιτική της σημερινής κυβέρνησςη και ειδικά του ΓΑΠ.
Η δεύτερη επιλογή, είναι της καταστροφής ,της άμεσης χρεωκοπίας ,που σαν αποτέλεσμα θα έχει, την ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια, δυστυχία ,των πολλών ανθρώπων , οπου το μέλλον μετατίθεται για τα επόμενα είκοσι χρόνια .είναι μια επιλογή σίγουρα καλλίτερη απο αυτή του αργού θανάτου και του μαρτύριου της σταγόνας .
Τρίτη επιλογή είναι η ατομική επανάσταση, η απαίτηση του αυτονόητου, η δυναμική παρουσία η πρόκληση των μικροαστών και της μεσαίας τάξης ,η προστασία σε οτιδήποτε είναι ελληνικό και παράγεται σε αυτό εδώ τον τόπο..

Μην αφήσετε σε κανένα να σας ενημερώσει οτι δυστυχώς χάσατε ,μην αφήσετε σε κανένα το δικαίωμα να επιλέγει αυτός για λογαριασμό σας και συγχρόνως αυτός να γίνεται πιο πλούσιος και ισχυρός και εσείς πιο αδύναμοι και φοβισμένοι..
Αύριο, δεν θα μπορείτε ούτε να βρίζετε τους πολιτικούς ,και την τηλεόραση ,ετοιμασθείτε να το κάνετε στον εαυτόν σας ..

JANUS BIFRONS

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Αυτή η χώρα δεν υπήρχε ,δημιουργήθηκε με δανεικά των μεγάλων δυνάμεων, και αφού οι ατελέσφορες προσπάθειες κάποιων την περίοδο του 1821 είχαν καταλήξει σε ενα αλληλοφάγωμα, μάλλον απο οτι φαντάζομαι για την μοιρασιά..

Παρά το γεγονός, οτι αυτή η χώρα ήταν με την πλευρά των νικητών και στους δύο παγκόσμιους πολέμους ,το γεγονός οτι μεγάλωσε σημαντικά .και μέσα απο την μικρασιατική καταστροφή απέκτησε ένα πλούσιο και ανώτερης ποιότητας ανθρώπινο δυναμικό , και οτι μετά τον εμφύλιο περίοδο κατέληξε να τροφοδοτεί με μετανάστες απο την Αυστραλία και την Γερμανία ,αλλά ταυτόγχρονα είχε και αρκετό χρήμα που εισέρευσε απο όλους αυτούς ,τα τελευταία χρόνια κατρακύλησε στην ανυποληψία και στην χρεωκοπία συνολικά , και παρά το γεγονός επίσης, οτι μέχρι και πρότινος μας χάριζαν ευκαιρίες οι ξένοι πχ ένταξη στηνν ΕΟΚ ..

Απο την μία, κάθε παιδί που μεγάλωνε ,εκπαιδεύτηκε -τρόπος του λέγειν - με ανιστόρητες ιδεοληψίες, για τους αρχαίους ,την'' δημοκρατία'', την Κωνσταντινούπολη ,την κόκκινη Μηλιά ,πάντα το βιβλίο μέχρι την μέση έφτανε στην χρονιά ,πάντα με φανατισμό, σαν να είναι το γιατρικό σε μιά μόνιμη αρρώστεια..

Απο την άλλη εκχωρούσαμε σε άλλους την δυνατότητα να μας ελέγχουν, να καθορίζουν την ζωή μας ,τους νόμους, μέχρι και την διακυβέρνηση μας, μέσω των πάντα πρόθυμων ανδρεικέλλων..

Η Ελλάδα ζούσε, όχι μόνο τώρα, αλλά πάντα, με μεγάλα λόγια, κούφιες κουβέντες ,με ''οράματα'' ,με μεγαλοιδεατισμό, που όλα αυτά στην πορεία μετουσιώθηκαν, στο υπερβολικό, στο περιττό ξύλινο λόγο, στην εύκολη λύση. Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει, οτι δεν ήξερε πολύ καλά, οτι και το ένα -οι μεγάλες ιδέες - αλλά και το άλλο ήταν ψεύτικα . .

Ποιός δεν θυμάται τα λόγια τα μεγάλα ,σαν το'' ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ ''-''ΑΛΛΑΓΗ'' -''ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ''-''ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ'' - και πολλά άλλα που μπορεί να ακούστηκαν ζεστά στα αυτιά κάποιων σε μια εποχή ,όμως δεν είχαν, ούτε την υποδομή ,την μελέτη και την προοπτική για να αντέξουν , και να δημιουργήσουν μια σταθερή πορεία μέσα στο χρόνο .

Σήμερα κανείς δεν ακούει τίποτε, η κοινωνία δεν συγκινείται ,απάθεια και τέλμα , ο καιρός περνάει αμείλεικτος .Αλλού, τα πράγματα έχουν προχωρήσει πολύ, ακόμη και εαν η πρόοδος είναι τεχνολογική και όχι κοινωνική .Ακόμη και στην αντίδραση έχουμε μείνει πίσω ,μας έχουν πάρει όλες τις ελπίδες, και δεν κάνουμε τίποτε, και μην μου πειτε για τις απεργίες και στάσεις εργασίας ,αυτά είναι αστειότητες ,για να μην πώ οτι βοηθούν περισσότερο την απραξία και την απαξία των πάντων ..

Οσο υπάρχουν αυτοί που αγιοποιούν το παρελθόν ,όσο υπάρχουν αυτοί που βολεύονται μέσα σπο την συντήρηση αυτού του συστήματος ,και όσοι έκαμαν πολλά χρήματα και σήμερα περιμένουν την ευκαιρία και την δικαιολογία να βγαλουν και τα λίγα χρήματα που έχουν στην Ελλαδα ακόμη στο εξωτερικό ,όσο υπάρχουν όλοι αυτοί, τότε δεν υπάρχει τίποτε που να αλλάξει τη σημερινή κατάσταση ,και γιαυτό νομίζω οτι μια γενικευμένη χρεωκοπία θα ήταν απαραίτητη για μια καινούργια αρχή ..

Αν τελικά δεν μας κάνει κάτι τέτοιο, ας δημιουργήσουμε το νέο όραμα μας ,βασισμένο σε πραγματικά δεδομένα ,απο την προσπαθειά μας να εκπαιδεύσουμε εμείς οι ίδιοι τα παιδιά μας και να μην πληρώνουμε μισθοφόρους γιαυτό ,να αγοράζουμε μόνο ελληνικά προιόντα ,να τιμωρούνται αμειλικτα όσοι δεν αποδίδουν έστω και ένα ευρώ ,να διώξουμε όσους μεγαλοέλληνες έχουν τα λεφτα τους στο εξωτερικό και ζούν προκαλώντας στην Ελλαδα ,να επενδύσουμε στον πολιτισμό μας ,να διώξουμε όλους τους πολιτικούς που είναι συγγενείς και να μην επιτρέψουμε την οικογενειοκρατία ποτέ ξανά ,να πιστέψουμε οτι μπορούμε μόνοι εμείς να αλλάξουμε την ζωή μας και να μην εκχωρούμε αυτό το δικαίωμα σε κανένα άλλο ,να αντιδράμε σε κάθετι που μας πληγώνει, μας υποβιβάζει ,να θεωρούμε οτι ο καθένας απο μας έχει την δική του αξία, και είναι το ίδιο άνθρωπος, με τον ξένο, το πλούσιο ,το λαμόγιο, το συνδικαλιστή, και το συνήθη μέτριο πολιτικό.

Εχουμε ελπίδα ; Ακόμη και εαν οι πιθανότητες είναι σε βάρος μας ,πρέπει να προσπαθήσουμε πρέπει να παλέψουμε ,όλοι ..Μεγάλα λόγια ;σίγουρα , δύσκολα ; πάρα πολύ.

Αλλιώς σε μερικά χρόνια, όταν θα ενοικιάζουν οι Γερμανοί την Ακρόπολη για εκδηλώσεις πλούσιων Ελλήνων και μη ,τότε ας ετοιμαστούμε ,είτε να αυτοκτονήσουμε ομαδικά, είτε καλλίτερα να κάνουμε τα γκαρσόνια (ευκαιρία θα είναι να δούμε την Ακρόπολη απο κοντά )


ΙΑΝΟΣ

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΓΙΩΡΓΟ ΕΦΥΓΕΣ........

Ενας θάνατος ,προσδιορίζεται σαν σοβαρό γεγονός ,μόνο στο βαθμό της σχέσης που έχει κάποιος με τον θανόντα ,κατά τα άλλα είναι ένα νομοτελειακό γεγονός στην φύση, κατα βάση ευεργετικό και απαραίτητο ,η ακόμη και στατιστική ,ενας ακόμη ένας αριθμός ,η τραγικοποίηση του αφορά μόνο την ατομικότητα του ,είτε μέσω απο την δική μας σχέση, είτε σαν παράσταση στην τηλεόραση κάποιου που έτυχε να είναι περισσόετερο γνωστός απο τον Μητσο το περιπτερά στην πιο κάτω γωνιά ....


Οταν ο θάνατος είναι αυτοδιαχειριζόμενος και αφορά εκούσια αφαίρεση ζωής ,τότε το πράγμα αλλάζει ,δεν σου προκύπτει, αλλά τον επιλέγεις ,κάνεις συμφωνία με τον φίλο σου τον βαρκάρη και συμφωνείς την ώρα που θάσαι στην αποβάθρα,είναι ένα συμβόλαιο που το έχεις υπογράψει ,έχεις συναινέσει ...

Σήμερα ,ενας παληός μου συνεργάτης ,που είχα βέβαια πολλά χρόνια να τον δώ, αποφάσισε να δώσει τέλος στην ζωή του, αφού τα αδιέξοδα του απεδείχθησαν τελικά για τον ίδιο αξεπέραστα ..Θέλω κατι να γράψω στην μνήμη του ,αλλά και να φωνάξω με όλη μου την δύναμη ,οτι αν ο Γιώργος πήρε την ζωή του και την παράδωσε σαν πινακίδες αυτοκινήτου στην εφορία, και πέρασε απέναντι ,αυτό δεν σημαίνει οτι το τίμημα που πλήρωσε ήταν όλο δικό του , και όχι μόνο για τους οικονομικούς λόγους που σίγουρα τον οδήγησαν σε αυτή του την ενέργεια ..Είμαι σίγουρος, οτι πολλοί που σήμερα θα λυπούνται (κυρίως φοβούμενοι για τον ευατόν τους ) ,είναι ακριβώς οι ίδιοι που του είχαν κλείσει την πόρτα ,όχι για του δώσουν χρήματα ,αλλά να του πούν μια ζεστή καλή μέρα ,να τον ακούσουν ..

Είναι για μένα αδιάφορο, εαν οικονομικοί λόγοι η ακόμη και λόγοι υγείας τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση ,σημασία έχει η στάση όλων μας, στην κρίση αξιών που περνάμε, στην αδιαφορία που επι της ουσίας δείχνουμε ο ένας στον άλλο ,η ελλειψη κοινωνικής και συλλογικής έγνοιας και ενδιαφέροντος ..

Η κρίση έφερε και την μοναξιά ,αλλά μήπως ο ατομικισμός ,ή με κάθε τρόπο απόκτηση υλικών αγαθών έφερε την κρίση ,αφού πια κανέις δεν πονά και δεν κλαίει για τον άλλο ,αφού δεν υπάρχει το ενδιαφέρον για τον διπλανό -το αντίθετο μάλιστα - .
Εαν κανείς δεί λίγο την φύση ,στα ζώα πάντα -εκτος απο τα βαριά σαρκοβόρα ,κατι σαν τον ακραίο σημερινό πλουτο -ενεργούν στα πλαίσια της ομάδας ,του κοπαδιού ,του σμήνους ,θυσιάζονται για το συλλογικό καλό ,....

Ο Γιωργος τα έχασε όλα ,όμως κράτησε το καλό για το τέλος ,κράτησε για τον ευατόν του το δικαίωμα της τελικής επιλογής, του δικού του χρόνου, και τέλους.
Τα προβλήματα που είχε ο Γιώργος λύθηκαν ακαριαία ,να μια καλή λύση για το συνολικό εθνικό χρέος ..
Γιωργο το αποτύπωμα σου έμεινε , δεν πρόκειται καμμιά ιστορία να σε δικαιώσει ,όμως θα μείνει ο σεβασμός στην πράξη και στο κουράγιο σου .


.....σε θυμάμαι, ψηλό, λέπτό, με καράφλα

ΙΑΝΟΣ

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΟΡΑΜΑ ...ΑΛΛΙΩΣ ΓΙΩΡΓΟ ΧΑΣΑΜΕ

Σήμερα 10/12/10 ....
Μέτρα ,μέτρα ,νόμοι,περαιώσεις , μνημόνια, δάνεια .χρέος ,τρόικα, ΔΝΤ, επίτροποι,ευρωπαική τράπεζα ,τίτλοι εφημερίδων, κραυγές στην τηλεόραση πολιτικοί χωρίς πολιτική , λόγια ,δηλώσεις , ένας ατέλειωτος αχταρμάς ..
Δεν έχει πιά καμμιά σημασία ,ποιό είναι σωστό και ποιό λάθος -ποιός το κρίνει άλλωστε -δεν έχει πια καμμιά σημασία ποιός φταίει, ούτε καν ποιός και εαν τα έφαγε ..
Σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση που προσπαθεί να σώσει την χώρα (ετσι δηλώνει ) και απο την άλλη σχεδόν όλος ο ελληνικός λαός δεν ακούει τίποτε ,κρύβει το κεφάλι του στην άμμο , ο καθένας απο μας ελπίζει οτι δεν θάναι αυτός ο επόμενος δυστυχής και ο αριθμός αυξάνει ,φόβος ,φόβος και μαυρίλα
Δεν υπάρχει σωτηρία και αντίδοτο ερήμην του ελληνικού λαού ,το καζάνι σιγοβράζει και θα σκάσει, δεν το βλέπετε . Το 2011 δεν θα θέλουν να το θυμούνται οι νέες γενιές και θα το κρύβει η ιστορία (κάτι σαν τα χρόνια πριν απο 1900)

Ο Ελληνας σήμερα θέλει ενα όραμα ,κάποιος να του πει, και να τον πείσει ,τώρα χωρις καμμιά καθυστέρηση ,δεν θέλει ένα καλό διαχειριστή ,θέλει να πιστέψει σε μιά ελπίδα ,και εαν κανείς απο όλους αυτούς τους μέτριους , δεν έχει τα κότσια να κάνει κάτι τέτοιο ,ας αφήσουμε την περαιτέρω ταλαιπωρία και βασανισμό των ανθρώπωνκαι ας δηλώσουμε ευθαρσώς οτι χρεωκοπήσαμε, οικονομικά ,κοινωνικα πολιτικά,συνολικά ,σαν κράτος ,λαός ,όλοι μας

Οσοι πλούτισαν απο μας, να μην πάρουν τίποτε από αυτά που τους χρωστάμε ,ας πούμε οτι καταστραφήκαμε σε ένα πόλεμο, και ας ξεκινήσουμε απο το μηδέν ..
Μέσα απο την καταστροφή ,και με τις δυνάμεις μας μόνο, μπορεί να φτιάξουμε κάτι .
Το καράβι έπεσε στα βράχια ,ας κάνουμε τουλάχιστον σχεδίες με τα αποδιαλόγια του ..

ΙΑΝΟΣ

ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ ..

Σκοτώνουν λοιπόν τα άλογα όταν γεράσουν, η τα αφήνουν να πεθάνουν κάποια στιγμή ήσυχα και ειρηνικά ;Το ερώτημα είναι μέρος της αιώνιας αναζήτησης που αφορά την προσπάθεια του ανθρώπου να διαχειρισθεί τις ανάγκες του, και να τις εντάξει σε συγκεκριμένο χρόνο,αρα είναι μια καθαρά εξελικτική διαδικασία, όπου ο θάνατος είναι συγχρόνως, και αρχή μιας καινούργιας πορείας .
Απο αυτή την θεώρηση ,την πολύ σημαντική ,η πρόωρη επέλευση του ''θανάτου'' βοηθάει την συντόμευση της νέας αρχής.

Πέραν αυτών υπάρχουν και άλλα σημαντικά ζητήματα ,όπως ,πρέπει να υπάρχει ηθική στην διαχείρηση του, ποιός ,έχει αυτό το δικαίωμα, πως το απέκτησε, και αν και αυτό τελικά είναι επιλυμένο, τότε υπάρχει ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα που είναι ,πράγματι τα έμπειρα άλογα άχρηστα στη δουλειά τους.
Απο την μία υπάρχει η συσωρευμένη γνώση που εξασφαλίζει μεγαλύτερη ταχύτητα στην κατανόηση των γεγονότων ,η ανάληψη ρίσκου μπορεί να είναι περισσότερο τεκμηριωμένη ,η ηρεμία και η ευρύτερη γνώση ,καταγράφονται στα θετικά
απο την άλλη ,το μεγαλύτερο κόστος που συνεπάγεται η πολύχρονη παρουσία ,οι μεγαλύτερες εμμονές ,τα κολλήματα ,αλλα και η δυσκολία επικοινωνίας με νεώτερες γενιές, καταχωρούνται στα αρνητικά, σε σχέση με αυτόν που προσδοκά ένα αποτέλεσμα απο αυτή την σχέση ..

Δυστυχώς, την απόφαση για το σκότωμα των αλόγων θα την πάρει πάντα κάποιος που δεν τον ενδιαφέρουν ούτε τα ηθικά διλήμματα ,και έχει γενικώς απλό σκεπτικό ..

Είναι σίγουρο ότι στο παγκόσμιο κόσμο όπως αυτός υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια καταχωρούνται τα πάντα, σαν σε ένα παγκόσμιο σέρβερ, και αυτή η ενέργεια διακινείται μέσα στο χρόνο ,δεν μένει σε μιά γενιά ,επηρεάζει όλους ανεξαρτήτως .
Η ενέργεια , θετική η αρνητική που ο καθένας απο μας εκπέμπει, είναι και η μοίρα μας και όσα μας συμβαίνουν η θα μας συμβούν ..είναι σαν προσπαθείς να φτύσεις το ουρανό ,η την θάλασσα απο την μιά, η να διώξεις τον ίσκιο σου απο την άλλη ..

Τα άλογα δεν πρέπει να τα σκοτώνεις ποτέ ,γιατί να λερώσεις τα χέρια σου με αίμα ,και σου χαλάσει την γιόγκα της αδράνειας σου ,αφού σίγουρα θα φτάσουν σύντομα στο τέλος της ζωής τους .

Τα άλογα πρέπει να τα σκοτώσεις, αφού έτσι θα νοιώσεις ότι συντελείται η αλλαγή και εσύ βιάζεσαι ,αφού πιστεύεις ,οτι τα νέα πουλάρια είναι και πιο φθηνά και πιο υπάκουα ,όσο για τα αίματα μικρό το κακό ,η ζωή μας είναι ένας αιματηρός πόλεμος ,κάποιος πρέπει να πεθάνει, για να ανοίξει χώρος για σένα .

Μένει σε εκκρεμότητα ,το Παγκόσμιο Ταμείο Ενέργειας που μεταφέρει , πληρώνει, η εισπράτει ανάλογα ,και το οποίο δεν κάνει λάθος ποτέ ....

Ο κόσμος σήμερα, δεν ενδιαφέρεται για το θάνατο των αλόγων , αφού αυτό αφορά τον γείτονα ,κλαψουρίζει όταν φτάσει η σειρά του, και αναθεματίζει την μοίρα του ,και δεν θέλει να παραδεχτεί οτι την ζωή του την όρισε ο ίδιος ,αγνοώντας επίσης οτι στο τέλος του δρόμου, Το Ταμείο ,θα κάμει λογαριασμό και δεν θα πάρει εισιτήριο για απέναντι, αν έχει αφήσει υπόλοιπα ..

ΙΑΝΟΣ

ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ....

Φτάσαμε σήμερα να αυτομαστιγωνόμεθα για όσα κάναμε, σπαταλήσαμε, δανειστήκαμε τόσα χρόνια ,και επειδή πολλοί απο μας μοιραστήκαμε(;) ενα πλούτο που δεν μας ανήκε, πρέπει να νοιώθουμε ένοχοι , πρέπει να υπομένουμε τις επιπτώσεις των πραξεών μας ,να δανεισθεί το κράτος και άλλο, να χρωστάμε σε πολλά περισσότερα χρόνια, επιμηκύνοντας το χρόνο των δανείων, για να σωθεί η χώρα και να μην χρεωκοπήσει ..

Μήπως όμως το σχέδιο σωτηρίας αφορα συγκεκριμένους λίγους στην χώρα αυτή και αρκετούς έξω απο αυτήν ..

Με οικονομικούς όρους, η Ελλαδα δεν προκειται να ξεχρεώσει ποτέ, και είναι σίγουρο οτι δεν θα χρεωκοπήσει με την στενή έννοια του όρου ,θα είμαστε πάντα ενα βήμα πριν απο αυτήν, και θα έχουμε πάντα ανάγκη απο την 'στοργή ' των τρίτων ,που πάντα ομως, θα προστρέχουν, στην αρχή γκρινιάζοντες, και στο τέλος ευεργετούντες, την άπορη και παραστρατημένη κορασίδα .

Σε πολιτικούς όρους, η Ελλάδα θα είναι δέσμια μιας αντίληψης πολιτικών ζόμπι, με όρους νεποτισμού ,με τον ιδιο ανόητο λόγο του τίποτε ,που άλλοτε θα παίζει plystation ,άλλοτε θα γυρνάει απο πόρτα σε πόρτα σαν τον ζητιάνο ,άλλοτε θα κάνει ανέξοδα τον αναρχικό ,άλλοτε κρυμμένοι σε κόκκινες παντιέρες, ακαλαίσθητοι και μοιραίοι, και όλα αυτα αφού, πρώτον ξέρουν, οτι επι της ουσίας δεν μπορούν να διαχειρισθούν και να επηρεάσουν τίποτε σοβαρό, και δεύτερον προστατεύουν τις σχέσεις και εξαρτήσεις τους με το χρήμα, και την διαφθορά που αποκτούν κυβερνώντας.

Σε κοινωνικούς όρους, η Ελλαδα που σπρώχνει τους κατοίκους της ,να γίνουν πιο αδιάφοροι πιο εξαρτημένοι ,πιο ανασφαλείς, και πιο ανήμποροι, άρα πιο ελέγξιμοι ,πιο ραγιάδες ,να θεωρούν τα ψίχουλα χάρη ,να πρέπει να σώσουν τις τράπεζες για να τους ξαναδανείζουν, τις εταιρείες που δεν πάνε καλά ,να μην μετέχουν στα ούτως η άλλως διαφθαρμένα συνδικάτα ,να είναι το δημόσιο καταφύγιο ..

Καποτε τα τούνελ ήταν μικρά, και το φώς έστω και αχνό το έννοιωθες .Σήμερα τα τούνελ είναι ατέλειωτα χιλιόμετρα μακρυά, και μόλις βγείς, και πριν δείς τον ήλιο, ξαναμπαίνεις σε άλλο, η ζωή μας είναι ''πολιτισμένη'' μεν, αλλα χωρίς φώς .
Εφτασε το τέλος της ιστορίας ,τώρα όμως κανείς δεν μπορεί να δηλώνει ανήξερος και αμέτοχος ..
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ελπίζει σε τίποτε, ακόμη και εαν βρεί πετρέλαιο, χρυσάφι και ουράνιο ,γιατί δεν θα είναι δικό μας .


Δεν ελπίζω σε τίποτε, και δεν είμαι ελεύθερος ,και όχι άμοιρος ευθυνών ,όμως θέλω να μπορώ να ελπίζω προτείνοντας κατι σαν αυτά που ακολουθούν
Οι κατέχοντες πολλά, να δώσουν ένα μέρος αυτού του ασύλληπτου πλούτου που φτάνει για δεκάδες γενιές,που δεν είναι παραγωγικός, που συσωρεύεται ,που υπάρχει για να επιδεικνύεται ,που εξάγεται ..
Οι υπόλοιποι, να αποφασίσουν να μετέχουν ,να ενεργούν σαν ομάδες ,συνεκτικά ,βασιζόμενοι στις ανθρώπινες αξίες ,να απαιτούν αυτό που τους ανήκει σαν μερίδιο, συμβάλοντας όμως στην δημιουργία ,να ξεβολευτούν ,να σκεφτούν ,να δουλέψουν περισσότερο ..
Να αποφασίσει ο καθένας απο μας, να μειώσει τα καταναλωτικά του πρότυπα ,να κλείσει τα αυτιά του και τα μάτια του στο εκμαυλισμό της τηλεόρασης ,να προστατεύσει την φύση ..

Υπάρχει περίπτωση ; απολύτως καμμιά ...
Αρα ,οτι είναι να γίνει, θα γίνει ,σύντομα...

ΙΑΝΟΣ

ΑΠΟΨΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΦΙΛΟΥΣ

Εχουμε φίλους.. Ο ένας παληός (Κεμαλ Αττατουρκ), παντού στημένος στην Τουρκία δείχνει την δύση ,ο άλλος ντυθηκε την σωστή στολη της γνωστής Γερμανίας ,αφού πρώτα ''ανέπτυξε την χώρα του'' αλλά και πλούτισε ασύστολα απο αυτήν (blog,wikileaks),και μαζί τους η Αγκελα (κάτι σαν τον Γαβριήλ στο θηλυκό του)

Και η Ελλάδα ,μικρή μικρών όλων μας, ντομάτα με τυρί φέτα στο σάντουιτς,απο πάνω η μία και απο κάτω η άλλη ,άντε νάναι απο πάνω η Γερμανία που είναι και πιο πολιτισμένη ,η Τουρκία απο κάτω μας τα απωθημένα μας χαιδεύει .....

ΙΑΝΟΣ

ΠΟΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ..........

Σήμερα ,κάθε μέρα όλοι οι άνθρωποι συζητούν σκέφτονται κατα μόνας διαπληκτίζονται με όσους είναι διατεθημένοι να το κάνουν ,για την επόμενη μέρα ,τι θα μας προκύψει αύριο ,την κακή μας μοίρα και το μαύρο μας ριζικό ...
Ποιά είναι όμως τα χαρακτηριστικά όλων αυτών ,κατ'αρχήν εαν δεν είναι σε πλήρη άγνοια, είναι χειρότερα, αγκαλιασμένοι με ψίχουλα γνώσης ,αλλά και αυτοί που θα έπρεπε να έχουν την γνώση ,είτε επαναλαμβάνουν παρωχημένες γνώσεις ,είτε αντιγράφουν κάποιους άλλους ,είτε προσομειώνουν πρακτικές του παρελθόντος στο σήμερα ,είτε το συνηθέστερο κερδοσκοπούν λέγοντας την άποψη τους .
Ενα αλλό χαρακτηριστικό της σημερινής τραγωδίας ,είναι οτι σχεδόν όλοι κόπτονται για το καλό των άλλων ,το καλό της πατρίδας ,το γενικό καλό ,όταν είναι προφανές οτι όλοι αυτοί πάνω απο όλα θέλουν μέσα απο αυτή την διαδικασία να προστατεύσουν το ατομικό συμφέρον ,την θέση τους , το δικό τους μικρόκοσμο..
Ολοι στηλιτεύουν την υποθήκη που έχει μπεί στο μέλλον των παιδιών μας ,το λένε και το ξαναλένε ,αντί έμπρακτα να κάνουν κάτι γιαυτό ,εκτός ίσως εαν εννούν οτι φροντίζουν αλλά μόνο για τα δικά τους παιδιά..
''Αγοράζουμε'' αυτό που την κάθε στιγμη μας βολεύει ,την ευκαιρία, την πληροφορία, την θεωρία συνομοσίας, τα προσαρμόζουμε στο μίξερ της δική μας ανάγκης και πάει λέγοντας.
Θέλουμε πακέτα σωτηρίας ,για μας, για την οικογενειά μας, για την δουλειά, για το κράτος το δικό μας ,μετά για κάποια άλλα, και λοιπόν που σταματάει όλο αυτό ,και ποιός θα είναι αυτός που θα μείνει στο τέλος να σώζει όλους αυτούς ,αφού αυτή η παρανοική μετατροπή ιδιωτικού χρέους σε κρατικό οδηγεί το σύστημα στην καταστροφή.
Μήπως ο βασικός λόγος είναι, οτι καταναλώνουμε πολλά περισσότερα απο οτι παράγουμε σαν πλανήτης, και συγχρόνως τον καταστρέφουμε. Με τον σημερινό μέσο ακαθάριστο προιόν των ΗΠΑ που είναι 45,000 δολλαρια μπορούν να υπάρχουν και να ζούν σε όλο το πλανήτη μόνο 1, 4δις άνθρωποι, απο πάνω απο 6που είναι σήμερα ,φυσικά ατο αντίποδα με μέσο κατα κεφαλή 1,200 δολλάρια (υπάρχουν δεκάδες χώρες κάτω απο αυτό ) μπορούν να 13,6 δις άνθρωποι ..
Αρα ο πλούτος της Αμερικής αίφνης εξαρτάται απο το αριθμό των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτό τον πλανήτη , η απο το μέσο όρο εισοδημάτων των φτωχών χωρών αρα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα ....
Η άγνοια ,η ιδιοτέλεια ,τα ενοχικά σύνδρομα, που φορτώνονται στα μυαλά των ανθρώπων , η αυτονόητη ατομικότητα, και αδράνεια, είναι αυτά που εμποδίζουν τους ανθρώπους σε όλο το κόσμο να καταλάβουν, να αντιδράσουν, και περιορίζονται να στοιχίζονται είτε σε γραφικές χλιαρές αντιδράσεις της ευρυτερης αριστεράς είτε των διαφθερμένων συνδικάτων,είτε επαγγελματικά σωματεία που αναπαράγουν σκόπιμα τα ίδια στερότυπα
Υπάρχει σωτηρία ειδικά για την Ελλάδα;υπάρχει μέλλον; κλισέ εκφράσεις, που κάθε μέρα αναμασώνται απο το κάθε λογής άσχετο ,και πριν απο την απάντηση ας μου κάποιος τι ακριβώς εννοούμε σωτηρία και μέλλον, για να δούμε τι πρέπει να κάμει ο καθένας απο μας για να το διαμορφώσει .Ειναι προφανές οτι μέλλον υπάρχει ,ποιό και για ποιούς είναι το ζήτημα .
Αυτοί όμως που σήμερα ζητούν στην σωτηρία ,είναι σαν αυτό ... πάμε να την σώσουμε για να ζήσετε..
Το σύστημα καταρρέει ,σωτηρία είναι να μειωθούν σημαντικά και συνολικά οι καταναλωτικές δαπάνες ,οι άνθρωποι να πάρουν την ζωή τους στα χέρια τους ,να γίνουν μέλη ομάδων που θα αντιδρά και θα αποφασίζει κάθε φορά και περισσότερο για την ζωή που θέλει να έχουν τα μέλη της ,να προστατευθεί ο φυσικός πλούτος ,να γυρίσουν οι άνθρωποι στην γή και στα αγαθά της ,να γίνουν τα χωριά αυτάρκεις μονάδες .
Μην περιμένετε απο κανένα άλλο, να σας σώσει, δεν θέλει, και δεν μπορεί,μην ακούτε μόνο, και μην μεταφέρετε απόψεις άλλων ,προσπαθήστε να έχετε την δική σας, και εαν δεν μπορείτε αντιδράστε με το ενστικτό σας.........

ΙΑΝΟΣ

ΟΙΚΟΚΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ

Αφήνοντας λιγάκι στην άκρη τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς για την σημερινή κατάσταση αδιεξόδου που μας έχει κυριεύσει, θα ήθελα να ασχοληθούμε λίγο με την οικονομία και ιδίως με την ελληνική επιχείρηση.

Απλοικά θα μπορούσαμε να έχουμε τις ακόλουθες κατηγορίες θεμάτων /προβλημάτων ॥
Το δημόσιο τομέα (με ότι αυτό σημαίνει) ,τις μικρές μεσαίες και μεγαλύτερες ιδιωτικές επιχειρήσεις , το μεγάλο πλούτο ,που μαζί με τους άνεργους ,αυτούς που είναι απόμαχοι και αυτούς που είναι σε κάποιο σχολείο περιλαμβάνουν το σύνολο του ελληνικου πληθυσμού. Καμμιά απο όλες αυτές τις κατηγορίες δεν προσφέρει, όσα της αναλογούν στο μερίδιο συμμετοχής της, και ως εκ τούτου δεν μπορεί κανείς να περιμένει οτι θα μπορέσει να συνεισφέρει στο γενικό καλό περισσότερο. Είναι βέβαιο, οτι ολόκληρο το σύστημα δοκιμάζεται και προσωπικά πιστεύω, οτι μέχρι να έρθει κάτι καινούργιο -που σίγουρα θάρθει - πολλοί πάρα πολλοί ανθρωποι σε αυτή την χώρα, θα υποφέρουν με επώδυνο τρόπο.

Ας δούμε λίγο τις μικρομεγαλομεσαίες επιχειρήσεις।
Τα προβλήματα που παρουσιάζονται δεν μπορεί κανείς να τα δεί αποκομμένα απο την συνολική εικόνα της χώρας ,την εικόνα του δημοσίου ,την γραφειοκρατία ,την πολυνομία ,την πελατειακή λογική των σχέσεων εξάρτησης, την διαφθορά.

Πρώτο ζήτημα, ο πολύ μεγάλος αριθμός επιτηδευματιών ,μαγαζιών ,εταιρειών στο ίδιο κλάδο που συνήθως καμμία σχέση δεν είχαν με το αντικείμενο ,καμμία εξιδίκευση και εκπαίδευση ,άγνοια βασικών κανόνων λειτουργίας, ακόμη και σε μεγάλες επιχειρήσεις Υπήρχε πάντα ο εξυπνος καπάτσος λεβάντης με το μουστάκι, που είχε το ''ταλέντο'' και το ''ενστικτο'' ,να τα κάνει όλα μόνος του .Επειδή έχω βαρεθεί να ακούω για αυτοδημιούργητους, ας έρθει ένας να μου πει, με ποιό τρόπο όλοι αυτοί και στο παρελθόν και τώρα ξεχώρισαν ,εκτός ίσως απο αυτούς που εκμεταλεύτηκαν την αδράνεια προσαρμογής της αγοράς ,φοροδιαφεύγοντας οι περισσότεροι ,χωρίς να καταβάλουν εισφορές στους ασφαλιστικούς οργανισμούς ,-ακόμη και σήμερα υπάρχουν επιχειρηματίες της λογικής ''κλέψε την εφορία και το κράτος και βρες τα με τον έφορο,''και πολλά άλλα, που σχεδόν όλα ήταν απο απο ημινόμιμα, μέχρι παράνομα και έτσι δημιουργήθηκε η ''πρώτη μαγιά''.

Δεύτερο ζήτημα σοβαρό, είναι η ύπαρξη καινοφανών καταστάσεων ,όπως ας πούμε η πληρωμή ''αέρα '' σε κάποιον που ενοικίαζε ενα χώρο, πάντα μαύρα χρήματα, πάντα αφορολόγητα ,συν το ύψηλό κόστος ενοικίων και μέσα απο αυτή την στρέβλωση, έπρεπε να ζούν οι πολλές συνήθως οικογένεις του επιχειρηματία, οι πολλές οικογένειες του ιδιοκτήτη αλλα και τα παιδιά του, αφού περίμενε οτι πέραν του ενοικίου, και του αέρα, θα είχε και σημαντική υπεραξία που θα την εξαργύρωνε στο μέλλον η επόμενη και μεθεπόμενη γενιά του.
Στην συνέχεια όλοι έπρεπε να φτιάξουν ενα παλάτι για μαγαζί, ικανοποιώντας κυρίως ψυχολογικές και κοινωνικές ανάγκες ,και στην συνέχεια για τους ίδιους λόγους προσλάμβαναν τους συγγενείς και φίλους, αφού με αυτό το τρόπο υποκαθιστούσαν τον βουλευτη της περιοχής, αν δεν τον υποχρέωναν και αυτόν με εξυπηρετήσεις.
Και αφού ήδη το κόστος εγκατάστασης και αρχικής λειτουργίας είχε εκτοξευθεί αναγκαζόταν να έχουν τιμές πάρα πολύ υψηλές ,με περιθώρια απίστευτα ,για προιόντα που η ενσωματωμένη αξία τους ήταν πολύ χαμηλώτερη ,και αφού δεν μπορούσαν να κρατηθούν αναγκαζόταν να ρίχνουν την ποιότητα κοροιδεύοντας τους 'πελάτες' που όμως και αυτοί με την σειρά τους, κάποιον άλλον κοροιδευαν ,και πηγαινε σερί κορδόνι.

Τρίτον ζήτημα, η άγνοια και η συνεπακόλουθη εξάρτηση. Στις περισσότερες επιχειρήσεις υπάρχει βασική αδυναμία κατανόησης απλώς πραγμάτων ,όπως πχ η έσοδα /κέρδη
ταμείο /κέρδη, υποχρεώσεις /απαιτήσεις και αφού υπάρχουν όλα αυτά ,είναι ευάλωτοι και εξαρτημένοι απο του μεγάλους προμηθευτές τους ,καταλήγοντας να θεωρούν επιτυχία , την σχέση εξάρτησης ,αρα και αδυναμία διεκδίκησης και διαπραγμάτευσης . Και αφού όλες οι εισπράξεις θεωρούνταν δικά μας λεφτά, ευκολα τα χρησιμοποιήσαμε για προσωπικές ανάγκες, υπερβολικά σπίτια ,προκλητικός τρόπς ζωής ,σκάφη ,προκληση και κοινωνική συναλλαγή .Ετσι θα επιβεβαιωνόταν, οτι ο Μανώλης απο την Ανω Ρούγα της Καρδιτσας είχε πετύχει σε πείσμα όσων τότε έλεγαν, οτι ήταν ξύλο απελέκητο ..
Και εαν δεν μας έφταναν τα χρήματα των τρίτων που διαχειριζόμασταν, προσφύγαμε εύκολα αβίαστα και επιπόλαια στις τράπεζες ,υπογράφηκαν συμβάσεις χωρίς κανείς να τους ρίξει μια ματιά και δανείστηκαμε απίστευτα πόσα ,που συνέχιζαν να τροφοδοτούν καταναλωτικές αναγκες, την διατήρηση ενος πολυ υψηλόυ σταθερού κόστους, συνεχίζοντας να φοροκλέπτουμε, να μην πληρώνουμε τον ΦΠΑ ,αλλά και να κλαψουρίζουμε σαν δαρμένα σκυλιά στο άμεσο προμηθευτή τους για ενα μικρό κόκκαλο, μια χάρη, μια πίστωση.

Ποιοί είναι όλοι αυτοί, ενας όλοκληρος κόσμος που δεν βολεύτηκε στο δημόσιο ,δεύτερης γενιάς εσωτερικοί μετανάστες ,κυρίως παιδιά αγροτών, που στα πλαίσια μιας επίπλαστης και ψεύτικης ευημερίας, σήμερα είναι τα μεγαλύτερα θύματα .Ολοι αυτοί συνεπικουρούμενοι απο φίλους που τα ξέρουν όλα ,απο συμβούλους που δεν ξέρουν την τύφλα τους, απο λογιστές που για λίγα χρήματα αδιαφορούσαν και διαπλεκόταν με τους εφοριακούς , ήταν ενα μπετόν αρμέ ,που καμμιά άλλη άποψη δεν μπορούσε να διαπεράσει.
Σημερα το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν το έχουν οι μισθωτοί ,έστω με μικρότερες αποδοχές και επιδόματα ,ούτε οι μη έχοντες -αυτοί χαμένοι ήταν πάντα - ,προφανώς ούτε η πλούσια κάστα ,είναι αυτή η τάξη, με την μικροαστική αντίληψη και κολτούρα, με αίσθηση επίπλαστου μεγαλοαστισμού και κοινωνικού νεοπλουτισμού.
Ακόυω κραυγές για ανάπτυξη, για να πέσουν χρήματα στην αγορά ,απο ποιόν, και σε ποιούς και αναρωτιέμαι αν αυτοί που τα επικαλούνται έχουν και την παραμικρή αίσθηση της πραγματικότητας, εκτός φυσικά απο τους πολιτικούς που δικαιούνται να τα επικαλούνται αφού η βλακεία και άγνοια τους είναι είναι δεδομένη.
Μπορεί λοιπόν να υπαρξει σωτηρία σε όλη αυτή την τάξη των ανθρώπων αυτών που εγκλωβίστηκαν ,σε ένα όνειρο, που τελικά επένδυσαν πολλά και σήμερα καταστρέφονται;
Ακόμη και εαν ξαναρχόταν οι παληές καλές μέρες( που φυσικά δεν θάρθουν πριν απο μία δεκαετία) να βγούμε και να τους πούμε την αλήθεια, και όχι μόνο αυτό, να τους κατευθύνουμε κάπου,και με κόστος και με πόνο.
Είμαι σίγουρος οτι καμμιά κυβέρνηση δεν θα το κάμει για πολλούς λόγους, επίσης είμαι σίγουρος οτι δεν μπορεί ακόμη και εαν το ήθελε, αφού θα έπρεπε να λύσει και πολλά αλλα προβλήματα..

Τα πράγματα είναι κάπως έτσι,
Μια γενικευμένη χρεωκοπία θα έλυνε όλα τα προβλήματα ,για όλους, αρα και για τις επιχειρήσεις αυτές, αφού το κόστος θα το πλήρωναν όλοι -οχι αναλογικά - αλλά ποιός και γιατί να νοιασθεί ειδικά γιαυτούς .
Δηλαδή, θα γινόταν αυτό που πρέπει να γίνει σήμερα δηλαδη μείωση κατα 50% του αριθμού των επιχειρήσεων αυτών ,δραστική μείωση του σταθερού κόστους ,συμμετοχή των εργαζομένων στην προσαρμογή αυτή αλλα και συμμετοχή τους με μέρισμα στα αποτελέσματα ,μεγάλο βαρος στο ανθρώπινο δυναμικό ,μείωση των περιθωρίων κέρδους για λόγους ανταγωνιστικότητας. Ανα κλάδο να δοθούν κίνητρα και επιδότηση κλαδικών εξεικεύσεων ,μείωση των επιδομάτων ανεργίας ,επιδότηση εισφορών των νέων μέχρι 30 χρόνων .

Ολοι οι υπόλοιποι να φύγουν, και να πάνε είτε στο εξωτερικό, αυτοί που έχουν τις δυνατότητες και σίγουρα θα βοηθήσουν με το τρόπο τους και τους εδώ ,στα χωριά τους, να ξαναγίνουν αγρότες, ακόμη και με παραδοσιακές καλλίεργειες, η να αξιοποιηθουν σε τομείς που η Ελλαδα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα.
Μπορεί αυτό να γίνει οργανωμένα και απο την πλευρά του κράτους; είμαι σίγουρος πως όχι,
άρα ο καθένας ατομικά πρέπει να προσαρμοσθεί σοβαρά για την επόμενη μέρα.


Οτι ξέραμε τελείωσε ,αναγνωρίζοντας ο καθένας απο μας τα λαθη του ,ας πάμε στο επόμενο στάδιο ,αν αυτό θα γίνει συνετταγμένα η όχι είναι μείζον ζήτημα, ομως όσο περνά ο καιρός θα γίνει και λιγώτερο οργανωμένα και περισσότερο επικίνδυνα .

ΙΑΝΟΣ

.. ΛΙΓΗ ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

Το χθές χάθηκε, μαζί με το σκοτάδι της νύχτας ,και ενας λαμπερός ήλιος φάνηκε να σηκώνεται με χάρη απο το κονάκι του. Ξύπνησα και κατάλαβα οτι ακόμη μια ημέρα ξεκίνησε ,που θάναι μοναδική ,όπως η κάθε μέρα στην ζωη μας .Εχετε καταλάβει οτι καμμιά μέρα δεν είναι ίδια με καμμιά άλλή στην ζωή μας, αλλα και καμμιά μέρα δεν είναι ίδια με κανενός ανθρώπου στο σύμπαν.

Αρα ,σήμερα ξεκίνησε η δική μου, καταδική μου ημέρα ,και αφού δεν θα μοιάζει ούτε με την δική μου χθεσινή ούτε με κανενός άλλου, σήμερα πρέπει να νοιώθω ευτυχής , οτι μόνο γιαυτό το λόγο είμαι μοναδικός, και ως εκτούτου οφείλω να ευχαριστήσω αυτόν που μου την χάρισε και συνεχίζει να το κάνει αδιάλλειπτα πολλά χρόνια τώρα ...

Σήμερα δεν μέτρησα τα υπαρχοντά μου ,δεν υπελόγισα πόσα έχω, και πόσα μου λείπουν ,αλλα ένοιωσα εντονα την ευχαρίστηση γιαυτά που έχω ,έψαξα το σώμα μου ,το βρήκα ακέραιο ,ανατωτήθηκα αν πονούσα κάπου ,ούτε αυτό συνέβαινε ,είχα νερό να πιώ και κάτι λίγο να φάω ,και πριν ξεμυτίσω απο την πόρτα ενας πανέμορφος Ιβαν μου κουνούσε επιδοκιμαστικά την ουρά του ,αυτός ήταν πιο ολιγαρκής απο μένα, του έφτανε εκείνη την στιγμη μια βόλτα στο δάσος .

Ηθελα να σκεφτώ κάτι πολύπλοκο, κάτι σύνθετο, και δύσκολο, έτσι μόνο και μόνο να μην παραδεχτώ οτι δεν μπορεί να είσαι ευχαριστημένος με τόσα λίγα ,κάποιες φωνές κραυγές μέσα μου προκαλούσαν ,δεν εχείς αυτό που είχες ,δεν σε ακούνε πια όπως πριν ,δεν σε θέλουν τόσο πολύ ,που είναι οι απαιτήσεις σου για ''ομορφα πράγματα '', για δόξα ,δύναμη, και επιρροή ,σήμερα όμως η μάχη για όλα αυτά είχε χαθεί ,είχε κερδίσει η ευγνομοσύνη για το γεγονος οτι ήθελα να δω ενα λαμπερό ήλιο και τον είχα .

Κάθε βράδυ πριν κοιμηθούμε κάνουμε ασυναίσθητα το απολογισμό της ημέρας ,συνήθως ποτέ δεν είμαστε ευχαριστημένοι με ότι πετύχαμε ,και συγχρόνως κάνουμε σκονάκι γιαυτά που θέλουμε για αύριο ,και κάθε μέρα μας λείπει και κάτι, και κάθε μέρα συσσωρεύονται πολλά υπόλοιπα, και στο τέλος προσπαθούμε να διαχειριζόμαστε τα αποδιαλόγια αυτών που δεν κάναμε, και δεν μας χρόνος να ζητήσουμε κάτι για την επόμενη μέρα, και εαν το κάνουμε δειλά ,με φόβο ,δεν το θέλουμε πολύ , φυσικά δεν γίνεται πια εύκολα, και στην συνέχεια έρχονται τα επακόλουθα ,απογοήτευση ,ανασφάλεια ,αβεβαιότητα ,και τελικά αδιαφορία στο κόσμο του ''δεν βαριέσαι ''

Οταν περπάτησα τα πρώτα βήματα ,είχα την διάθεση να κοιτάξω τον ουρανό ,να δώ τα δέντρα που ξεγυμνονώνταν για το χειμώνα ,και αναρωτήθηκα τι όμορφος που είναι ο κόσμος ,μέχρι και Θεό θα επικαλεσθώ για επιβεβαίωση .

Αφησα τον ευαυτό μου να νοιώθει ,και ένα πράγμα μπορώ να σας διαβεβαιώσω, οτι όλα όσα είχα θελήσει τά πέτυχα ,έτσι απλά έτσι εύκολα .

Εχω διαπιστώσει πρόσφατα, οτι μπορούμε να ζούμε, και να λειτουργούμε σε ενα περιβάλλον και σε ένα πλαίσιο θεωρώντας οτι αυτά είναι δεδομένα και απαραίτητα, στην ουσία όμως πρόκειται για μια ουτοπία και μία προκάτ κατάσταση,

Φυσικά ,δεν μπορώ να μην παραδεχτώ οτι όλα αυτά δεν γίνονται εύκολα και κάθε μέρα ,όμως ας αποφασίσουμε τα πρώτα βασικά ,κάθε μέρα είναι μια μοναδική δική μας μέρα, και ας ευχαριστούμε γιαυτή την μοναδικότητα που μας παρέχεται.

Μαζί με την επανάσταση των σκεφτόμενων, και την επανάσταση απέναντι στο βόλεμα, πάνω απο όλα όμως να προετοιμασθούμε να δούμε και να διεκδικήσουμε την επόμενη μεγάλη αλλαγή.

Κάποιοι έχουν πεί και έχουν γράψει, οτι δανειστήκαμε ,ξοδεψαμε ,σπαταλήσαμε και το λογαρισμό το χρεώσαμε στην πιστωτική κάρτα των παιδιών μας , ας προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι έστω και τώρα γιαυτά τα παιδιά, που έρχονται και έχουν χαθεί πριν ξεκινήσουν, και κανείς δεν νοιάζεται σοβαρά.

ΙΑΝΟΣ

ΑΣ ΑΦΕΘΟΥΜΕ ..ΜΥΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ

Ο Φωτογράφος
Ο ΙΑΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ,ΑΥΡΙΟ ΤΙ ;

Πάει και η επέτειος του Πολυτεχνείου πάμε για άλλα ,όλα στην μυλόπετρα της μαύρης τρύπας που τα απορροφά ,τα εκμηδενίζει ,τα εξαφανίζει, πριν ακόμη τελειώσουν.
Αλήθεια για ποιό λόγο οι άνθρωποι κυνηγάνε το χρόνο ,θέλουν όλα να τελειώνουν ,βιάζονται να περάσουν στην επόμενη στιγμή ,ένα ανηλέητο κυνηγό του χρόνου ,οπου όλοι ζούμε για το μέλλον, σαν να μην υπήρξαμε ποτέ, σαν να μην υπαρχει τίποτε για τώρα , όλα τα προσδοκάμε απο την επόμενη στιγμή, και αυτή η σπείρα δεν τελειώνει ποτέ ,ουτε καν με τον θάνατο ..
Οι άνθρωποι δεν ζούν την ομορφιά του κόσμου ,γενιούνται κυνηγώντας την επόμενη στιγμή βαριούνται και αδιαφορούν για όλα, αφου η πραγμάτωση των επιθυμιών της επόμενης στιγμής τους αφήνει βαθιά ανικανοποίητους και παραιτούνται αδιαφορώντας.
Πλήξη και αδιαφορία παντού ,μια διαρκής σιωπή, ενα τέλμα στα θέλω, και ενα καθημερινό αρνητικό ισοζύγιο μεταξύ των αναμνήσεων , και των ονείρων .Οι άνθρωποι δεν θέλουν τίποτε πολύ, φοβούνται πολύ για το λίγο που έχουν, ξέροντας συνάμα οτι δεν μπορούν να διαχειρισθούν κάτι περισσότερο απο την σημερινή τους μιζέρια. Ας μην αρχίσουμε τα κοινότυπα ,φταίει η κρίση ,η κοινωνία ,οι πλούσιοι ,τα χρήματα και ο κακός μας ο καιρός .Τίποτε απο όλα αυτά ,εμείς οι ίδιοι και μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι, γιατί δεν μπορούμε να χαρούμε την ομορφιά της κάθε στιγμής ,δεν θέλουμε πολύ ,δεν θέλουμε να ξυπνήσουμε απο αυτό τον λήθαργο ,σαν να υπάρχει εγκατεστημένο ενα σύστημα που κανονίζει και προσδιορίζει οτι κάθε μέρα οι αάνθρωποι θα αντιδρούν λιγώτερο και που οδηγεί στην οριστική απονέκρωση, στην μάζα στον πλήρη έλεγχο.
Μην ψάχνετε να βρείτε θεωρίες συνομωσίας πίσω απο αυτή την αδράνεια και την αδιαφορία ,μπορεί το περιβάλλον να ορίζεται απο ''αρχές'', που έχουν εγκαθιδρυθεί και να μας επηρεάζει ,όμως και αυτό είναι ένας παγκόσμιος μύθος, γιατι και εαν ακόμη υπάρχει και εαν ακόμη επηρεάζει σημαντικά την ζωή όλων μας ,εμείς οι ίδιοι του δώσαμε χώρο και εξουσία
Αδιαφορούμε στα πάντα ,στην μνήμη ,στις σχέσεις όλων των ειδών ,βιαριούμαστε να μιλήσουμε ουσιαστικά, και να πούμε κάτι που έχει αξία ,όλα ορίζονται απο την οικονομική εξάρτηση, και περιμένεις να ''μιλήσεις'' ανάλογα με το βαθμό οικονομικής εξάρτησης που υπάρχει,και είναι μόνο τα χρήματα , το όφελος,το στενό συμφέρον που ορίζουν πια τα πάντα..
Μπορεί ο σημερινός άνθρωπος να ξεκολλήσει απο αυτή την κατάσταση; ,επιδεινούμενη μάλλιστα καθημερινά απο το ευρύτερο περιβάλλον .Η εύκολη απάντηση μπορεί να είναι ,οτι τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα αφού η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια θα εδραιώνονται περισσότερο.
Προσωπικά όμως πιστεύω ,οτι υπάρχει ακόμη λίγος χώρος για ανοχή στο σύστημα αυτό। Ομως ο χρόνος τελειώνει ,και όσο περισσότεροι άνθρωποι θα αντιδρούν κατα μόνας ,όσο περισσότεροι, θα χάνουν περισσότερα, και όσο άλλοι πολλοί πια, δεν θα έχουν να χάσουν τίποτε ,τότε σύντομα το σύστημα - διαβρωμένο ήδη- ,θα τιναχτεί στο αέρα και η αφορμή να είναι κάπου μακρυά, και να είναι ασήμαντη στην σημασία της ,αφήστε που μπορεί ήδη να έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση..
Τότε όλοι μας θα έχουμε να πάρουμε μια σημαντική απόφαση, τι θα πρέπει να αφήσουμε πίσω ,και εαν το ξημέρωμα της καινούργιας μέρας θα μας βρεί παρόντες εκεί.
Πιστεύω ακράδαντα οτι τα αντισώματα στο ανθρώπινο είδος υπάρχουν, δεν μπορεί αυτό το ''κατασκεύασμα'' να μην αντιδράσει, και έχει περάσει πολύς καιρός απο την τελευταία του αντίδραση ...Και ειναι φληναφήματα οι απόψεις, οτι μπορεί να υπάρχουν οι οικονομικοί πόλεμοι και παγκοσμιοποίηση, και είναι αρκετά για την εκτόνωση του συστήματος ,όμως κάνουν λάθος ,έρχεται η αλλαγή ,είναι προ των πυλών ..

Σημερα ,ας σκεφτούμε, αυτό για αρχή ,είναι αρκετό ...

ΙΑΝΟΣ ΙΙ

ΕΔΩ..ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Σήμερα επέτειος του πολυτεχνείου ,ημέρα σημαδιακή απο όποια πλευρά και αν την δεί κανείς ,κυρίως για το γεγονός οτι έχουν περάσει χρόνια και δεν έγινε απολύτως τίποτε ,συνεχίζουμε να βουλιάζουμε στην λάσπη ,τυλιγμένοι στα κουρέλια της δήθεν ευημερίας.

Τι ήταν τελικά το Πολυτεχνείο ;μια αντίδραση της νεολαίας που και τότε αφυκτιούσε, και που τότε ζητούσε τα βασικά ,να μπορεί να έχει ψωμί -δουλειά δηλαδή- όπως και σήμερα ,που έβλεπε τους γονείς τους να έχουν συμβιβασθεί, παραδοθεί στην αδράνεια, στις ενοχές, στην αδιαφορία, που το λίγο που τους έδιναν να ξεροκοκκαλίσουν τους φάνταζε αρκετό για να εξαγοράζουν την σιωπή τους ,και να στηρίζουν οτιδήποτε γιαυτό το λίγο ,παράδειγμα η ανοχή στην δικατοτορία, ακόμη και απο ανθρώπους που είχαν πολέμήσει κυριολεκτικά με νύχια και με δόντια για αλλάξει ο κόσμος .Και ο κόσμος δεν άλλαξε ,όπως δεν αλλαξε και στην συνέχεια απο τους ζωηρούς νεόυς του 73 ,αποχαυνομένους σήμερα ,και βουτηγμένους στην παρακμή, περισσότερο ακόμη και απο τους γονείς που τότε λοιδορούσαν -γιατι τελικά αυτούς θέλαν να τιμωρήσουν και τότε .
Παιδεία ήταν το δεύτερο σύνθημα, συνέχεια του 114 της προηγούμενης γενιάς τους ,δηλαδη πρόσβαση στην γνώση ,επιλογη ,και αξιοσύνη μέσα απο τις ίδιες δυνατότητες για όλους ,και σήμερα που κατέληξαμε;χειρότερα απο πρίν ,βούρκος και βρώμα παντού ,συνναλαγή και συνδιαλλαγή ,αυτοί που τότε φωνάζαμε για την παιδεία,σήμερα την έχουμε εκπορνεύσει ,και το μόνο που κάνουμε είναι να υμνούμε το τότε, λές και δεν είμαστε οι ίδιο άνθρωποι...
Ποιοί ηταν τότε στο κίνημα για μια καλλίτερη παιδεία ;αμούστακα παιδιά ,φοιτητές ,νέοι που δεν είχαν τίποτε ,αλλά και αυτοί που κάτι είχαν, ήταν πρόθυμοι και να το μοιρασθούν και να το χάσουν. Και που πήγαν όλοι αυτοί ,που έχουν κρυφτεί όλοι αυτοί οι ίδιοι. Κάποιοι, έχοντας είτε ψεύτικα είτε αληθινά γαλόνια της τότε παρουσίας τους, έγιναν η άρχουσα σημερινή πολιτκή τάξη ,ενα σύνολο του ολοκληρωτικού τίποτε, αλλα με πολλά λεφτά κάποιοι άλλοι, έγιναν κάτι σημαντικό που μετριέται με τα πολλαπλάσια ,των πολλών μηδενικών ,και άλλοι μπορεί να μην έγιναν κάτι ,τιμωρήσαν όμως τον ευατό τους στην αδράνεια στην σιωπή και στην ανοχή των πάντων..
Ποιά παιδεία και ποιά μόρφωση αφήνουμε παρακαταθήκη σήμερα στην επόμενη γενιά ,δεν κάναμε καμμιά προσπάθεια, δεν νοιώθουμε ενοχή για τίποτε, χάσαμε ...
Ποιό ήταν το τρίτο σύνθημα, ελευθερία ,λέξη μαγική ,τί έκρυβε όμως αυτή αγωνιώδης επίκληση της ιδέας της ελευθεριάς τότε ;η χούντα ήταν η αφορμή, οι αιτίες όμως ήταν άλλες ,η αδυναμία να πείς την αποψή σου ,να ζητήσεις αυτό που πρόδηλα ήταν αυτονόητο ,η συμμετοχή στην διαμόρφωση των όρων της ζωής τους ,ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη.

Ωραία λοιπόν τα είπαμε τότε, και μετα,σήμερα που είμαστε με όλα αυτά
Κοιτάξτε ,ρίξτε μια ματιά γύρω σας ,παρακμή ,και σκοτάδι, απο την φθορά και απαξίωση των παντων, περάσαμε στην ανευλεθευρία, στο φασιστικό τρόπο που ο καθένας απο μας χρησιμοποιεί την έννοια αυτή για να προστατεύσει το ατομικό και στενό συλλογικο συμφέρον.
Γιατι λοιπόν, σημερα γιορτάζουμε γιαυτά που κάναμε τότε ,γιαυτά που είμαστε σήμερα; η μήπως για να βολευόμαστε απο παράτες και τελετες για να γράφουμε ποιήματα και επαναστατικά τραγούδια και δήθεν συγκίνηση..
Yπάρχει κάποιο νόημα απο αυτή την εποχή ; απο αυτή την επέτειο; ήταν μια όμορφη ουτοπία ;Bοήθησε την ελληνική κοινωνία διαχρονικά ,βελτίωσε την ζωή μας ,επιβεβαιώθηκαν και κυρίως υλοποιήθηκαν τα αιτήματα των νέων το Φθινόπωρο του 73...Aν δεν ήμουν εκεί ,χωρίς αιδώ και ξεδιάντροπα θα έλεγα ΟΧΙ ,τίποτε δεν άλλαξε, τίποτε δεν προχώρησε, και το χειρότερο είναι το γεγονός οτι για τα σημερινά χάλια είναι υπεύθυνοι οι ανθρωποι που τότε κρεμασμένοι στα κάγκελλα ...
Ομως ήμουν εκεί, και μπορώ ακόμη να ελπίζω, οτι και σήμερα θα γίνει ενα άλλο πολυτεχνείο ,που όχι μόνο θα αφυπνίσει, αλλά δεν θα επιτρέψει σε κανένα απο τους συμμετέχοντες να ξαναμετάσχει στο πάρτυ της μοιρασιάς των λάφυρων..
'''ΟΤΙ ΟΝΕΙΡΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ,ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ. Η ΤΟΛΜΗ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟΦΥΙΑ ,ΜΑΓΕΙΑ ,ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΑ ΤΗΣ .ΞΕΚΙΝΑ ΤΩΡΑ ...ΓΙΟΧΑΝ ΓΚΑΙΤΕ (1749-1832)

ΙΑΝΟΣ

ΑΠΕΙΡΑ ..ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥ

...Οταν σταθείς στην άκρη του ποταμού /μην σκεφθείς αν μπορείς να αντισταθείς στην ορμή του /παρασύρεσαι μαζί του /και είναι η σκέψη σου αδύνατη /η λογική σου αντράνταχτη/και το κορμί σου ανήμπορο..
Μην πεις ποτέ/θα μπώ και θα δούμε πόσο θα αντισταθώ στην δυναμή του /
το ποτάμι αποφασίζει /εσύ υπακούς /παρασύρεσαι....
...Οταν η ζωή σου πουληθεί σε καλή τιμή ,είσαι ευχαριστημένη /πές μου όμως υπάρχει καλός αγοραστής, η είναι δικαιολογία για τον καλό πωλητή .
Μην παζαρεύεις κάτι που δεν σου ανήκει /δεν έχεις το δικαίωμα να δώσεις κανένα κομμάτι του ευατού σου,στους πραματευτάδες και στους γυρολόγους αυτού του ανηλέητου κόσμου ..
...Να θυμάσαι οτι, Η ματιά σου αξίζει όσο και η καρδιά σου/και αυτό που νοιώθεις ,
φαίνεται να είναι η καλλίτερη φωτογραφία των συναισθημάτων που -ευτυχώς -
δεν πρόλαβες να εκποιήσεις ...

ΚΑΠΤΑΙΝ ΑΠΕΙΡΟ

ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΧΗ

Αυτή η κοινωνία ,όπως εξελίσεται διαμορφώνει καινούργια στερεότυπα ,στα οποία όπως πάντα χάνεται η ουσία και γίνεται διαχείρηση τους, είτε μέσω της εικόνας -συνήθως παραμορφωμένης -είτε μέσω της ερμηνείας του αποτελέσματος ,είτε ακόμη και απο την ηθηλημένη διαμόρφωση του αποτελέσματος..


Είμαστε λέει απαισιόδοξοι, και ως εκτούτου απέχουμε γενικώς απο όλα.


Εχει αξία να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοεί ο καθένας μας ,μέσα απο την εκφραση ''είμαι απαισιόδοξος '' και στην συνέχεια με βάση την καλή αυτή δικαιολογία, απέχω απο όλα .


Εχω την βέβαια πεποίθηση, οτι μπορεί να υπάρχει ατομική απαισιοδοξία ,όμως σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί αυτή να έχει συνολικά και ομοειδή χαρακτηριστικά.


Η εκφραση της απαισιοδοξίας ,έχει σχέση κατα αρχήν με την ελλειψη ,κάτι μου λείπει, και αυτό που λείπει είναι συνήθως αυτό που έχουν οι άλλοι ,δεν μπορώ να αποκτήσω πράγματα που θα ήθελα ,είτε γιατι ούτε σήμερα, ούτε ποτέ μπορούσα να τα έχω ,είτε εστω θα μπορούσα να τα έχω με δανεική ευκολία.

Είμαι απαισιόδοξος λέει για το μέλλον ,τίποτε λιγώτερο απο την προβολή στο άμεσο μέλλον της σημερινής μου κατάστασης ,της έλλειψης δηλαδή, νοιώθοντας κάθε μέρα οτι καποιος μου παίρνει και κάτι ,απο τα υιλκά αγαθά πρωτίστως και όλα τα υπόλοιπα στην συνέχεια


Ομως η απαισιοδοξία καλύπτει και ολόκληρο τον εσωτερικό μου κόσμο ,πράγμα φυσικό, αφού η έλλειψη είναι συνολική και καθολική.


Μήπως όμως η απαισιοδοξία είναι αναμενόμενο γεγονός απο την στιγμή που σε καμμιά περίπτωση η εν δυνάμει ''παραγωγή'', με όποιο τρόπο και εαν την υπολογίσεις, δεν μπορεί να καλύψει τις τεχνητά δημιουργηθείσες ανάγκες, συν την ανισορροπη κατανομή της ...


Τα μελη μιας κοινωνίας σαν την ελληνική επι παραδείγματι, δεν πρόκειται ποτέ να είναι λιγώτερο απαισόδοξα απο οτι είναι σήμερα ,απο την στιγμή που σε αυτό το χώρο δεν παράγεται ντόπιο ''προιόν'' ,ότι παράγεται κατανέμεται άνισα -λογικό και αναμενόμενο σε μια κατεξοχην μεταπρατική κοινωνία - έχοντας επίσης δημιουργήσει τις απαραίτητες ιδεοληψίες οτι κάποιοι 'έφαγαν ',κάποιοι πρέπει να πάνε φυλακή ,προφανώς οχι εμεις που είμαστε οι πραγματικοί υπεύθυνοι, αλλα οι άλλοι που εκάμαν το λάθος να εκτεθούν, να είναι άπληστοι, και προκλητικοί.


Ακόμη και εαν είναι βέβαιο, οτι αυτούς θέλουμε να πετροβολήσουμε, κατα βάση τους ζηλεύουμε, αυτοί απο την πλευρά τους δεν μπορούν να κατανικήσουν την επιθυμία τους να δείξουν τον πλούτο που απέκτησαν, και μέσα απο αυτον να είναι καλεσμένοι σε περίπτη θέση στο καθημερινό κάδρο ...


Ζούμε σε μια κοινωνία μη ''παραγωγών'' ,είμαστε πολλοί για να μας ζήσει αυτός ο τόπος και καλούμε και αλλους σε δανεικά τραπέζια ,εναλάσουμε την συμμετοχή μας στο παρτυ της διαφθοράς και είμαστε πρόθυμοι να ξεχάσουμε τα πάντα αν μας δοθεί η ευκαιρία να τσιμπολογήσουμε κάτι .Βρίζουμε και απεχθανόμαστε το πολιτικό σύστημα -που είναι αυτοί που μετέχουν στα ''πλούσια τραπέζια'' -και ο βαθμός της απέχθειας αυτής έχει να κάνει με τον βαθμό συμμετοχής μας στα ψίχουλα που εκπλιπαρούμε. Μας ενοχλεί η εικόνα του χοντρού, ιδρωμένου, απο την εξαψη εκλεγμένου χθεσινού δημάρχου με τις βλακώδεις δηλώσεις του τίποτε ,όπου στο βάθος του μυαλού του χονδρού και ανόητου δημαρχου έχει παρκάρει η επιτυχία και η άποψη ''τέτοια ζώα ''είσθε που με εκλέξατε, και καλα να πάθετε, εγώ σας το φώναζα τι ημουν, και εσείς επιμένατε, αλλά δεν κάνουμε τίποτε, μας πιάνει όμως η απαισοδοξία έτσι για να έχουμε να πορευόμαστε ...


Ετσι αυτός ο βολικός κύκλος της μειούμενης εμπιστοσύνης στον ευατόν μας ,της αυξανόμενης εξάρτησης απο τους άλλους ,της καθημερινής επαιτείας σε κάθε τι, απο το πιο μικρό εως το πιο μεγάλο -αναρωτηθείτε, πόση ευχαρίστηση παίρνετε αν σας χαρίσουν κάτι ευτελές και ασήμαντο -δείχνει και το δρόμο για την συνέχεια.


Οι πολιτικοί( εμεις δηλαδη) ,θα είναι οι ίδιοι με κούφια λόγια ,κενά ουσίας ,τα ιδια και τα ίδια ,η ισοπεδωτική λογική ''ολοι ίδιοι είναι ''.Κάθε μέρα και λιγώτερα πράγματα θα μοιράζονται σε περισσότερους ανθρώπους ,και πάνω απο όλα οι πνευματικοί άνθρωποι, πραγματικοί ''δολοφόνοι'' της κοινωνίας ,άβουλοι, αμέτοχοι, και επικίνδυνοι ,αφού με την εγκληματική αδιαφορία τους εχουν επικυρώσει την κατάσταση ,παρακαλούν να βρεθούν στο τραπέζι της μοιρασιάς ,στις συζητήσεις για την περαιτέρω αποχαύνωση ,στην διαιώνηση του είδους τους ,αφού θεωρούν και καλά κάνουν ,οτι η γνώση είναι σωστό να κληρονομειται .


Οι έχοντες είναι οι πιο ''εντιμοι ''και συνεπεις σε αυτό που κάνουν ,μπορούν και παιρνουν αυτό που ''δικαιούνται'' ,διαμορφώνουν πρότυπα, παρασύροντας τους υπόλοιπους σε μεγαλύτερη απαισιοδοξία ,έχουν εγκαταστήσει αντισώματα παντού ,δίνουν τα αντίδωρα που νομίζουν ,βοηθούν για να υπάρχει το σύστημα, και επιδιώκουν μια φιλευθεροποίηση ενοχλώντας πολλούς χαζοχαρούμενους και ανόητους αριστερούς ,αλλα δεν είναι οι χειρότεροι.


Και όλοι οι υπόλοιποι απαισιόδοξοι ,ένας ατέλειωτος πολτός, μια κινούμενη αμμος μια κοινωνία χαμένων ελπίδων, και ολόκληρων γενεών.


Αφού λοιπόν είμαστε απαισιόδοξοι παίρνουμε το δικαίωμα, να απέχουμε απο οτιδήποτε ,απο το να σκεφτόμαστε ,απο το να ενεργούμε, απο το να νοιώθουμε ,απέχουμε απο το να ερωτευόμαστε ,απέχουμε απο την συμμετοχή στα κοινά, απο το να ψηφίζουμε -εχοντας νομιμοποιήσει τον κάθε χοντρό και ιδρωμένο κυρ δήμαρχο ,να γελάει μαζί μας -απέχουμε απο την μόρφωση, απο την γνώση ,απο την άποψη, απο οτιδήποτε ...και μετά βουλιάζουμε στην ανυποληψία του καναπέ ,περιμένουμε χασκογελώντας, και βλέποντας να τσακώνονται στην τηλεόραση όλοι αυτοί οι καραγκιόζηδες।


Απέχουμε απο το να τσακωθούμε για οτιδήποτε ,βαριόμαστε να κάνουμε το οτιδήποτε, και περιμένουμε να αλλάξει το σύστημα ,να μας χαρίσουν κάτι ελάχιστο ,ισα-ισα για να μην μας φτάνει, και να μας δίνει την αφορμή να λοιδωρούμε ,να γκρινιάζουμε, αφου το πολύ δεν το μπορούμε, κυρίως όμως δεν το θέλουμε.


Και θα έρθει μια μέρα, που κάποιο τυχαίο γεγονός ,καποιοι, κάπου, θα αποφασίσουν για μας, χωρίς εμας ,ακόμη και με βίαιο τρόπο ,ακόμη και τότε κρυμμένοι στο πιο βαθύ υπόγειο της ανύπαρκτης αξιοπρέπειας μας, θα εκλιπαρούμε ασφάλεια.


Βαθιά παρακμή, και σκοτεινός υπερμεσαίωνας ,μήπως ήρθε η ώρα για το επόμενο στάδιο , αφού οτι ξέραμε μέχρι σήμερα και το είχαμε δεδομένο , οδηγείται στο τέλος του. Το ζήτημα είναι εαν η αλλαγή θα γίνει με μας συμμετέχοντας, η εν αγνοία μας, που είναι και το πιο πιθανό,και αλλοίμονο εαν παρατηθούμε του δικαιώματος αυτού.


Αξίες ,δημοκρατία ,πολιτισμός ,αστική δημοκρατία ,κομμουνισμός,αριστερη βλακεία και διαμαρτυρία ,γνώση και εκπαίδευση, ''γέροι'' πνευματικοι ταγοί,αναρχικοί του τίποτε ,αναρχικοί του έχω, και σπάω και κανένα μαγαζί για να περνάει η ανία μου ,πλούτος που προκαλεί ,ένδεια και ρετάλια ...όλα αυτα μαζί για πέταμα στο παλιατζη ,στην χωματερή της λήθης


Ακόμη και εαν υπάρχει μια αχτίδα μέσα απο την μυθοπλασία και το κολοβό όνειρο ,η δυσανεξία μου θέλει διέξοδο ,η κατάθλιψη μου απαιτεί να βρεθεί μια νέα γραμμή, αφού είμαστε ήδη στο τερματικό σταθμό ,οριστικά


Δεν μπορεί να κρυβόμαστε ,η κοινωνία δημιούργησε' αντιστάσεις' ψεύτικες ,τεχνητές, φάρμακα ,ναρκωτικά ,ποτό ,αλλα δεν μπορούμε να μην το βλέπουμε ,δείτε τους νέους ,νεκροί ,τελειωμένοι ,θέλουν να σβήσουν την μνήμη τους ,πριν αυτή δημιουργηθεί,αποκτηνωμένοι στα πεζοδρόμια ...........

Το παρόν και όσα θα ακολουθήσουν, δεν έχουν να προτείνουν λύσεις ,δεν είναι λεξικό ,και ευρετήριο ,οφείλουμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες ,οφείλουμε να σπρώξουμε, να αφυπνίσουμε ,να προκαλέσουμε ,να αρχίσει κάτι .....

ΙΑΝΟΣ ΙΙ