ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ ΣΉΜΕΡΑ

Ξημέρωσε ο μεγαλοδύναμος θεός την μέρα ,σήμερα Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου και ήταν μια μέρα πολυ χειμωνιάτικη ,έβρεχε καταρρακτωδώς ,ο αέρας φυσούσε μανιασμένα και έκανε ένα διαβολικό κρύο .
Βαρύς χειμώνας σκέφτηκα ,πολυ νωρίς φέτος ..

Οι δρόμοι είχαν πλημμυρίσει ,τα φρεάτια ήταν πάλι βουλωμενα ,πέτρες και χαλίκια είχαν γεμίσει παντου ,σου ήταν αδύνατο να περάσεις απέναντι ,τα αυτοκίνητα πήγαιναν σαν χελώνες μέσα στην λίμνη ,με τα φώτα αναμμένα και τα τζάμια τους θαμπά .
Το κρύο σε περόνιαζε μέχρι το κόκκαλο ,πρόσωπα παγωμένα και χοντρά ρούχα ,αδιάβροχα και ομπρέλες που με δυσκολία μπορούσες να τις κρατήσεις
Κρύο πολυ ,αέρας λυσασμενος ,βροχή πουδερνε τα πάντα ,άνθρωποι μαζεμενοι φοβισμένοι ,και αμιλητοι προσπαθούσαν να κυκλοφορήσουν .
Τέτοια μέρα σαν την σημερινη δεν είχα ξαναδεί εδω και παρα πολλα χρόνια .

Μας κάνει πλάκα ο θεός σκέφτηκα ,μας δοκιμάζει ,μας περνάει εξετάσεις , μία ακόμη δοκιμασία ,κάτι σαν δοκιμή για την επόμενη μέρα ,για τον επόμενο χρόνο ..Σου λέει ο Θεός ,η επόμενη χρόνια είναι το 2012, είναι η χρόνια της κρίσης ,η χρόνια που θα βάλει το χέρι του και θα ξεχωρίσει αυτούς που θα πανε στο παράδεισο και αυτούς που θα στείλει στην κόλαση ,τοχουν πει και τα βιβλια ,οι γραφές ,ο Νοσταδαμος και η τρόικα .
Γιαυτό έστειλε τα στοιχειά της φύσης να κάνουν πρόβα σήμερα Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου ..
Κρύο πολυ στο παγωμένο μας πρόσωπο ,στην ξυλιασμένη ψυχή μας ,στα σαν κούτσουρα πόδια μας .
Βροχή να μας δέρνει το σώμα και να μουλιάζει την καρδιά μας, σαν το ξεροκομματο ψωμιού που μας άφησαν να φάμε .
Αέρας να μας σέρνει σαν καρυδότσουφλο ,σαν το ξύλινο καράβι που ακυβέρνητο σπάει με κροτο στα βράχια ,σαν τα όνειρα μας που χαθηκανε μεσοπέλαγα .

Που να πας και τι να κανείς μια μέρα σαν την σημερινη ,ευτυχώς δεν έχεις δουλεια ,γιατι οι καλοί άνθρωποι εκει έξω ,φρόντισαν και σε έδιωξαν, για να μην μπεις στην δοκιμασία να βγεις μια τέτοια μέρα στο δρόμο .Καποιες νοικοκυρές που ξεμυτισανε, τοκαναν δήθεν για να πανε για ψώνια ,στην ουσία όμως κάτι πρασινολαχανιδες ήθελαν να αγοράσουν και βρήκαν την ευκαιρία να ταλαιπωρηθούν ,αφου κείνα τα κέρματα απο ευρω που τους είχαν απομένει ταχαν βάλει στα εικόνισματα ,για να αυγατισουν , να τα ευλογήσουν, η κοιμώμενη Παναγία και κάτι άλλοι τύποι που ήταν αξύριστοι κάτι δεκαετίες ..

Μια μέρα αποκάλυψης, φρικτή ,μέρα παγωμενη ,σαν τις μέρες της βόρειας Ευρώπης ,όπου ο ήλιος ντρέπεται να βγει και η νύχτα κάνει πάρτυ σε βάρος της μέρας ..Νύχτα μεγάλη ,μέρα μικρή ,ήλιος με δόντια και παγωνιά ,ο ουρανός είναι  σχεδόν πάνω στο κεφάλι σου και σε απειλεί .
Μια τέτοια μέρα και η σημερινη ,ολόιδια με αυτη που ζούνε οι βόρειοι εταίροι μας .
Αυτοι είναι οι εταίροι και εμείς είμαστε οι εταίρες ..


Κρύο πολυ ,βροχή σαν κατακλυσμός ,αέρας ....


Ακόμη και τώρα που είναι απόγευμα ,συνεχίζεται αυτη η τρομακτική κακοκαιρία.
Θεέ μου γιατι μας έβαλες στο στόχο ; Δεν έχεις αλλα θέματα να ασχοληθείς ,εδω ο κόσμος καίγεται και εσυ ασχολείσαι μαζι μας ; Μια χαρά μας είχες ξεχάσει ...


Νύχτωσε ,καληνύχτα ,τα μαγαζι έκλεισε ..

Δελφινόσημος

ΠΕΤΑΕΙ Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ ;

Εικόνες μια εποχής ,όχι παληά ,όχι μακρυά .............

Σκηνή πρώτη ..εικόνα με ανοικτό πλάνο, σε κάποιο όροφο κτιρίου ..
Κάποιοι εκεί  δουλεύουν, δουλεύοντας τον κόσμο . Ενα μικρό γραφείο, που το κοιτάει στραβά ο ήλιος ,ενα γραφείο απο τα καλά -τότε που τ΄αγοράσανε, λεφτά υπήρχαν, μπόλικα -μαύρο ,με δύο ταλαιπωρημένες καρέκλες μπροστά , μαύρες κι'αυτές . Πάντα πίστευα, οτι οι καρέκλες μπροστά και το μικρό και άβολο στρογγυλό γραφείο στριμωγμένο στην άκρη κοντά στο τζάμι,ήταν μέρος της επιτυχίας του ενοίκου του γραφείου αυτού ..

Ο ένοικος ,στην ουσία μέτοικος ,αφίχθη κάποια μέρα μέσα απο ενα ορυμαγδό απο εντυπώσεις ,φήμες ,που είχαν προηγηθεί της άφιξης του ..Κάπου αλλού προσέφερε υπηρεσίες ,φθηνά όμως ,ήταν κάπου εκεί κοντά ;ήταν απο άλλο μαγαζί ;ήταν φίλος απο παλιά; πολλά είχαν ακουσθεί ,ποιός θυμάται τώρα ..
Γεννήθηκε στην Αθήνα ,απο μια σχετικά εύπορη οικογένεια ,ο πατέρας του, όταν τον είδε για πρώτη φορά στο καλό μαιευτήριο, αμέσως κατάλαβε οτι, πράγματι θα ήταν ο εκλεκτός, που θα κατακτούσε τον κόσμο .Tον κόσμο βέβαια δεν τον κατέκτησε ,αλλά κουτσα-στραβά αναριχήθηκε σε κάποιο κλωνάρι του ..
Η μόρφωση του δεν ήταν μεγάλη ,είχε όμως  το ταλέντο της κατανόησης ,καταλάβαινε με την πρώτη οτι έπρεπε να κάνει ,και πάντα το έκανε γρήγορα και σωστά ,σαν μηχανή ραψίματος Siger ..
Ηταν τόσο λείο το επίπεδο του ,που άφοβα έκανες τσουλήθρα σε αυτό,χωρίς εξογκώματα και σκλίθρες

Σκηνή δεύτερη ...κλειστό πλάνο εκεί κοντά ,πιο πέρα ,πιο κάτω  
Ο ενοικος ετούτος, ήταν περίπτωση σοβαρή και ζήτημα ανατολικόν .Ηρθε κάποια μέρα απο την εξορία της εξοχής ,πετυχημένος δήθεν ,με συστάσεις και περγαμηνές στην διαχείρηση των γαιδουριών και αλόγων .
Ηταν υπεύθυνος για να μοιράζει τα άχυρα ,τόκανε καλά το έργο .Ηταν σοβαρή δουλειά και ήταν τόσο πετυχημένος ,που κάποιος το αντιλήφθηκε αμέσως και τούδωσε προαγωγή ..
Υποταγμένος και κακομοίρης ,μόρφωση μικρή και κοινωνική εξέλιξη σαν όλους του μικρομεσαίους .Λίγο απο όλα ,σουβλάκι με τζαζίκι και πάπρικα
Mια μέρα πέρασε κάποιος σπουδαίος μπροστά σπο το γραφείο του και του λέει
''Δεν μου λές ,πετάει ο γάιδαρος ;''Αυτός προβληματιστηκε ,αφού ήξερε οτι τα γαιδούρια που έβλεπε κάθε μέρα δεν πετούσαν ,πονηρός ο βλάχος ομως ,σου λέει, ασε να πω κάτι ξεχωριστό, και απαντάει ''οχι βέβαια ,δεν πετάει '' .
Καλά λέει ο άλλος, οτι πεις ..και φεύγει .
Δεν περασαν δέκα λεπτά, και νάσου ένας πιο μεγάλος στην ιεραρχια ,βαζει το κεφάλι του στην πόρτα ,μισός μέσα, μισός έξω ,και τον ρωτάει και αυτός .
''Δεν μου λες μεγάλε ,πετάει ο γαίδαρος ;''προβληματίστηκε ο δικό μας ,σου λέει ,εδώ μου την έχουν στήσει, και πριν το σκεφτεί καθόλου, απαντά
''και βέβαια πετάει ,τοχω δεί και σε ταινία '''
Καλά του λέει και αυτός και μπαίνει στο διπλανό γραφείο .
Σκέφτηκε έξυπνα ο δικός μας  ,και ένοιωσε ικανοποίηση αφού είχε καλύψει κάθε ενδεχόμενο και ήταν πρόβλημα των ανωτέρων πια ,αν ποτέ ετίθετο θέμα για την σωστή απάντηση .

Ο ένας ήθελε να γίνει άλλος, και  έγινε μια μετρια περικοκλάδα ,ο άλλος ήθελε να γίνει εκπαιδευτής των γαιδάρων και τα κατάφερε ..αφού είχε πείσει τα συμπαθή τετράποδα να του κάνουν το χατίρι, και να πετάνε ,όταν ήτανε μόνα τους μαζί του..

Περιμένοντας τους βαρβάρους ,την δραχμή ,ας περάσουμε αυτή την αναμονή στο σαλόνι του μπαρπέρη ,με τοιχογραφίες και ενσταντανέ ..

Καλό τέλος, του μήνα .

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

ΌΧΙ.. ΆΛΛΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Όχι άλλο Πολυτεχνείο ,όχι άλλο κάρβουνο ,όχι στην εικόνα του ρημαδιασμένου ιδρύματος ,αντανάκλαση της ρημαδιασμένης πατρίδας ..

Πέρσυ τέτοια μέρα, είχα γράψει ένα κείμενο ,μνημόσυνο ,μια προσπαθεια αυτομαστιγώματος, πιστεύοντας οτι, για την σημερινη κατάσταση φταίει εν πολλοίς, η περίφημη γενιά του Πολυτεχνείου στην οποία μέχρι σήμερα ,αυτάρεσκα δήλωνα μέλος ..

Αυτη η γενιά πράγματι είναι υπόλογη για πολλα στραβα και έκαμε πολλα λάθη ,κυρίως όμως ενέδωσε εύκολα και αβίαστα στον εύκολο πλουτισμό ,στην εκμεταλευση του κράτους -πελάτη-τροφοδότη,μέσα απο ένα σύστημα εξάρτησης που όλοι μας εμείς φτιάξαμε για να εξυπηρετεί το σκοπό αυτο...

Δυστυχώς το Πολυτεχνείο, δεν έφερε τίποτε καινούργιο ,ούτε και την χουντα έριξε ,παρα τα πομπώδη λόγια ,έγινε σύμβολο ,και χρησιμοποιήθηκε για να φτιάξουν καριέρα και χρήματα οι περισσότεροι αν όχι όλοι απο όσους τότε συμμετείχαν, έστω και λίγο ,ακόμη και αυτοί δεν ήξεραν που είναι ,μόνο που έτυχαν να έχουν την σωστη ηλικία και αργότερα σιγά σιγά να το εντάξουν στις περγμανηνες ούτε ,και στα βιογραφικά τους ...

Είναι αυτη η γενιά ,η μόνη υπόλογη για το σημερινο χάλι ,είναι αυτή μόνη  υπεύθυνη για την χρεοκοπία ,οικονομικη ,κοινωνική και ηθική που βιώνουμε σήμερα  ;ποιον ενδιαφέρει τελικα η απάντηση σήμερα ;

Η προηγούμενη απο την δικη μας γενιά ,ήταν αυτη που δήθεν δημιούργησε ,η γενιά των σημερινών έβδομηντάρηδων ,αυτοί που δημιούργησαν περιουσίες απο το τίποτε ,με τον ιδρώτα του προσώπου τους ,σιγα μην τους φύγει ο πόντος .Αυτοι είναι, που κατακλεψαν το κράτος ,την εφορία ,πεινασμένοι που δεν τους σταμάταγε τίποτε .Οι δήθεν αυτοδημιουργητοι ,αυτοι που πρώτοι απο όλους μάθανε την Ελβετία και εξασκήθηκαν στην υποτιμολόγηση ,στο λαθρεμπόριο ,στην εξάρτηση απο το κράτος πελάτη ,απο το λάδωμα ,την κουμπαριά ,οι περισσότεροι αμόρφωτοι και αγράμματοι ,που στην συνέχεια αγόρασαν με χορηγίες ένα πτυχίο γιαυτούς, και τα βλαστάρια τους .

Η επόμενη γενια απο αυτη του Πολυτεχνείου ,απο την δικη μας ,είναι η σημερινη εκκολαπτόμενη άρχουσα τάξη.Σπουδες και καλα πανεπιστήμια ,όμως δυστυχώς γιαυτούς ,είναι η γενιά των αμόρφωτων γιάπηδων, που το μόνο που ξέρουν είναι να μηρυκάζουν, και ανάθεμα αν ξέρουν που είναι η Καβάλα και η Δράμα .Δεν έχουν ανοίξει ένα βιβλίο να ξεστραβωθουν ,αγοράζουν εφημερίδα τις Κυριακές μαζι μετα DVD ,και η πνευματικότητα τους, είναι πολύχρωμος στόκος .

Είναι λοιπόν όλες οι γενιές υπόλογες ,για το σημερινο χάλι μας ;ναι, είναι όλες ,και έχουν όλοι το μερίδιο της ευθύνης ,είναι μια συλλογική ευθύνη και έφτασε η στιγμή, αφου επιμεριστούν αυτές, να πληρωθει το αντίτιμο ,και μέσα ατο την επερχόμενη κατάρρευση και την χρεοκοπία να ξεκινήσουμε απο το μηδέν ,αλλά όλοι μαζι ,λίγο -λίγο ,να οικοδόμησουμε μια κοινωνία που θα αξίζει για τους ανθρώπους της .

Εάν δεν πληρωθει το τίμημα ,εάν δεν διαπομπευτούν οι παρανομήσαντες ,εάν δεν πληρώσουν αυτοι που έκλεψαν ,που δεν πλήρωσαν φόρους ,τότε, ποτέ δεν θα υπάρξει κάθαρση ,τίποτε δεν θα αλλάξει. Πρέπει να γίνει ,και για ένα άλλο σοβαρο λόγο ,χωρις τιμωρία ,χωρίς πληρωμή ,υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος όλοι αυτοι ,να είναι οι μόνοι που θα θέλουν την χρεοκοπία για να αγοράσουν τα πάντα ,σε εξευτελιστικές τιμές ,να υποδουλωσουν πιο πολυ την χώρα ...

Ας σταματήσουμε λοιπόν τις εορτές και τα πανηγύρια για το Πολυτεχνείο και όλα τα συναφή και  ας ασχοληθούμε πως θα βοηθήσουμε να σωθεί λίγη απο την αξιοπρέπεια μας ,που δεν την προσβάλουν οι ξένοι ,αλλα εμείς οι ιθαγενείς ,και πιο πολυ οι ντόπιοι αργυρώνητοι ...

Το Πολυτεχνείο θα (ξανά)αναστηθεί όταν μια μέρα θα είναι καθαρό ,θα είναι τόπος σπουδών για τους νέους ,θα είναι σχολειό ,θα είναι προσβάσιμο σε όλους ,θα είναι φάρος και οδηγός για τα νιάτα.

Οχι άλλο ,οχι πάλι φέτος Πολυτεχείο ,όχι πορείες και φασαρίες ,όχι λόγια και παράτες ,και ζημιές και κουκούλες ,φτάνει πιά ..Ας τελειώνουμε με την διαιώνηση της ψευδαίσθησης

ΙΑΝΟΣ

Έρχεται ...η δραχμή

Έχω ένα σοβαρο πρόβλημα ,και θέλω βοήθεια .
Σε ποια ακριβώς δραχμή θα πάμε ξανά ;στην αργυρη δραχμη της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ,στην επίσης αργυρή δραχμη της Μακεδονίας, η στην δραχμη που κόπηκε το 1832 ,ξέρετε που; καλα το μαντέψατε, στο Μόναχο, και είχε στην μια όψη τον Βαυαρο -Γερμανό δηλαδη -βασιλιά Οθωνα και στην άλλη το βασιλικό εθνόσημο ,ήταν και αυτη αργυρη, και είχε χάλκινες υποδιαιρεσεις, και χρυσά πολλαπλάσια .

Η ιστορία μας εκδικείται ,η πρώτη δραχμη στα νεότερα χρόνια ,κόπηκε στην Γερμανία ,με ένα Γερμανό βασιλιά στην όψη και σήμερα ξανάγυρναμε στην δραχμούλα με την αοκνη βοήθεια των Γερμανών βεβαίως .
Κάποια στιγμή στην πορεία της η δραχμη ,πλαισιώθηκε με τις πεντάρες ,τις δεκάρες και τις εικοσάρες ,που είχαν και μια μεγαλοπρεπή τρύπα στην μέση .
Η τρύπες συμβόλιζαν την τρύπα στο νερό ,κάνανε οικονομία στο μέταλλο ,ήταν ιδανικά για μασούρια ,η κρυβανε κανένα μυστήριο για τάφους βασιλιάδων ..
Όμως ξέρετε οτι, μια δεκάρα της εποχής του 1912 αντιστοιχούσε σε 100 σύγχρονες δραχμές ,ασε που αγόραζες μια εφημερίδα με μια πεντάρα της δραχμής
Μια πεντάρας νιάτα ,για να θυμηθούμε και την παληά ελληνική ταινία .

Κάτι άλλο για να μαθαίνουμε ,γιατι θα το δούμε ξανά .Οταν θάρθει η δραχμη ,κάπου μέσα στα επόμενα δύο χρόνια το αργότερο ,θα κάνουν οτι εκαναν το 1921 .Εκοψαν στην μέση τα χαρτονομίσματα Ένα χαρτονόμισμα των 25 δραχμών ,είχε αξία 12,5 δραχμές και το άλλο μισό ανταλλαχθηκε με ομολογίες .
Θεωρήθηκε ίδιοφυές ,το έκαμε ο υπουργός οικονομικών Πέτρος Πρωτοπαπαδακης ,χρηματοδότησαν  τον πόλεμο στην Μικρα Ασία ,με την καταστροφή που επακολούθησε ,και την εκτέλεση του Πρωτοπαπαδάκη  στο Γουδί .
Επειδή ,θεωρήθηκε επιτυχία ,το ξανακάμαν αργότερα ,απο ποιον παρακαλω ;
Απο τον στρατηγό Θ.Παγκαλο ,μόνο που εκείνος δεν ήταν τόσο χοντρός ..

Απο τις πεντάρες, και τις δεκάρες ,πήγαμε στα κομμένα ,και στην συνέχεια στα χαρτονομίσματα των δύο δισεκατομμυρίων που τυπωθηκαν το 1944 .Με αυτο το χαρτονόμισμα ,έπαιρνες ένα αυγό ,και είχες δώσει πριν απο μερικούς μήνες, το σπίτι σου ,το χωράφι σου ,και όλη την περιουσία σου .
Υπάρχει και ένα χαρτονόμισμα των εκατον δισεκατομμυρίων ,που κόπηκε τον Νοέμβριο του 1944 και είχε υπογραφή του επιφανους  οικονομολόγου ,Ξενοφωντα Ζολωτα ,καταπινού πρωθυπουργού οικουμενικής κυβέρνησης .

Άρα,η ιστορία ,επαναλαμβάνεται ,εκδικείται ,και ξανάρχονται οι Γερμανοί .


Η δραχμη ήταν μαζι μας για παρα πολλα χρόνια ,είτε ολόκληρη, είτε μισή ,είτε αργυρη, είτε χρυσή ,είτε μεταλλική ,με τον Οθωνα ,με τους κάποπινούς βασιλιάδες Γερμανοτσολιαδες ,με το πουλί της δικτατορίας ,με Μεγαλεξανδρους και λοιπούς ήρωες ,και ξαφνικά αποφασίσαμε να την θαψουμε στην λήθη και στην λησμονιά .Περασαν δεκα χρόνια χωρίς αυτήν ,και αφου δεν την είχαμε καθόλου ξεχάσει ,βρυκολακιασε και ετοιμάζεται για θριαμβευτική ολική επαναφορά ..


Η καινούργια δραχμη θα είναι πιο ελαφριά ,θα στοιχίζει λιγωτερο ,θα είναι απο καλο υλικό ,και για τα μεγάλα χαρτονομίσματα θα είναι σαν τραπεζομάντηλο ,για να σου θυμίζει οτι, με 100 χιλιάδες δραχμές θα μπορείς άνετα να φας ,να έχεις ένα πλούσιο κλαρωτο τραπέζι .

Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την δραχμη ,θηλυκό απο κούνια, και όχι ένα ξενέρωτο ουδέτερο ευρώ .
Υπάρχει ένα πρόβλημα ,τι θα βλέπουμε στις δύο όψεις της ;υπάρχουν δύο επιλογές

Μια είναι, να βάλουμε την Μερκελ ,είναι μια ιστορική συνέχεια Γερμανών βασιλιάδων και να μας θυμίζει, οτι υπάρχουν τόσο άσχημες γυναίκες ,και να βγάζουμε και τα απωθημένα μας ,είναι καλο για όσους θέλανε το ευρω.

Η άλλη είναι να βάλουμε ,λίγο θάλασσα, λίγο ήλιο ,και καμμια γκομενα ξανθιά με μακρυα όμορφα μαλλιά ,που να θυμίζει την Ελλάδα ,αλλα να έχει και Βόρεια ομορφιά .


Δεν θέλετε να το πιστέψετε ,αλλα λυπάμαι δεν έχει καμμια σημασία ,ούτε ενδιαφέρει κανένα .
Η δραχμη ετοιμάζεται να σπάσει τα δεσμά που την είχαν στοιχειωμένη ..

Δραχμη μου ,γλυκειά μου μην βιάζεσαι ..


Απο σήμερα μέχρι την είσοδο της δραχμής στην ζωη μας ,η απόσταση είναι μικρή .
Δεν είναι καθόλου λίγο, να ξαναβλέπεις παλιούς αγαπημένους .


Σε περιμένουμε με αγωνία και σε θελουμε πολυ .




ΔΕΛΦΗΝΟΣΗΜΟΣ

ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΗΛΙΘΙΩΝ

Ακούς ,μιλάνε ,συζητούν ,διαφωνούμε ,δεν διαβάζουν ,δεν ξέρετε γράμματα ,είναι φίλοι ,είμασταν μαζι σε μια δουλεια ,είσαστε σε άλλη βάρκα ,συμπέρασμα, κυβέρνηση εθνικής μικρότητας .

Λέω ,τι κοινο έχουν το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία ;κανένα λες εσυ ,δεν θυμάμαι λέει κάποιος άλλος ,μου βάζεις δύσκολα λέει ο τρίτος που δεν τον ρωτήσαμε κάν .
Απάντηση :είναι άπειρα και το δύο ,το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία είναι άπειρα ..
Ερώτηση:είσαι σίγουρος και για τα δύο ; Απάντηση, όχι για το σύμπαν .


Είναι μια ομάδα ανθρώπων ,με πιάνο και γαλλικά ,με γλώσσες ,με πτυχία που στοίχισαν μια πτέρυγα ,με τίτλους πολλών μηδενικών σε κρυφούς λογαριασμούς .Εντοκα γραμμάτια και κρατικά ομόλογα αγορασμένα για σιγουριά, για την προίκα, και τα παιδια ,μετοχές λίρα εκατο ,για την ευημερία.λογαριασμοί στην ουδέτερη χώρα .
Ολα αυτα αποτέλεσμα της ευφυΐας η της ηλιθιότητας ;
Ποιος είπε οτι,η διαφορα ανάμεσα στην ηλιθιότητα και στην ευφυΐα, είναι οτι η δεύτερη έχει όρια ;


Janus Quadrifons
Ήγουν ,IANOS x 2

ΤΑΔΕ ΕΦΗ .ΣΟΠΕΝΧΑΟΥΕΡ

Καλό, επίκαιρο ,σημαντικό ...

''Εχασες χρήματα ; δεν έχασες τίποτε.
 Εχασες τιμή ; κάτι έχασες.
 Εχασες το θάρρος σου; τα έχασες όλα ..'''

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ ...ο αντιγραφεύς  

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ

Ξεκινήσαμε απο ´´τα εκατον χρόνια μοναξιάς ´´ περάσαμε στο ´´ο έρωτας στα χρόνια της χολερας ´´ και καταλήξαμε στο ´´οι θλιμμενες πουτάνες της ζωής μου ´´ άραγε ο Gabriel Marquez ήξερε κάτι περισσότερο για μας, όταν έδινε αυτούς τους τίτλους στα βιβλια του ;

Μοναξιά -χολέρα-πουτάνες ..μια χαρά μας ταιριάζουν  χρόνια με μοναξιά ,χολέρα ,εκπόρνευση .

Αναρωτιέμαι ,πόσους ανθρώπους ,όντα ,κρύβουμε μέσα μας ,απο πόσους χαρακτήρες απαρτίζεται η προσωπικότητα μας ,πόσα επίπεδα σκέψης έχουμε στην κεφάλα μας ,και πως όλα αυτα εκδηλώνονται .
Σε πόσες διαστάσεις υπάρχουμε άραγε ;στο βάθος, καταχωνιασμενα τα απωθημένα σπρώχνουν να πάρουν εκδίκηση ,πιο πάνω τα λογικά διεκδικούν δικαίωση ,πιο πέρα τα συναισθήματα ρίχνουν βόμβες μολότωφ ,πόσοι ενεργούν για μας ,και ποιος έχει το πάνω χέρι άραγε ;

Οι αισθήσεις μεταφέρουν τα δεδομένα στο καθένα απο αυτα χωριστά ,αλλα ακούει ο ένας και αλλα καταλαβαίνει ο άλλος ,αλλα βλέπει η λογικη και αλλα το συναίσθημα ,μια χύτρα εδώ ,ένα καζάνι παρακεί ,μια χόβολη παραδίπλα.
Τα απωθημένα θέλουν τζάκι ,που δεν είχαν όταν ήταν μικρά ,η λογικη θέλει καλοριφέρ πιο φθηνό γαρ,και το συναίσθημα θέλει φλόγα κεριού ,και ας έχει ξεπαγιάσει περιμένοντας .

Σήμερα, ήθελα αγκαλιά ,χθες το βράδυ, ήθελα να σκοτώσω την μισή Αθήνα ,προχθές εκανα σχέδια για κατάληψη της βουλής ,και ενδιάμεσα έστειλα τα χρήματα μου στην Ελβετία .
Σημερα λέω δεν βαριέσαι,χθες το βράδυ με είχε πιάσει κατάθλιψη και σε λίγο θα θέλω να ξεχάσω οτι θα κάνω μέχρι τότε ..αχταρμάς κανονικός .

Λέω ,θα τα βάλω με το σύστημα ,θα πολέμησω με νύχια και με δόντια να μην τους περάσει ,αμέσως μετα το ξεχνάω αφου κάποιος μούπε για μια δουλεια, σκέφτηκα και κείνο το ρολόι που μου άρεσε και η επανάσταση πήρε αναβολή ,άλλωστε μπορει να περιμένει, σιγά μην την ξεκινήσω μόνο μου ..
Λέω ,σήμερα, θα είμαι συνεπής φορολογούμενος ,και στην επόμενο δευτερόλεπτο  ήρθε και αυτός ο τύπος για το καυστήρα και μουτάριξε χοντρά ,διακόσια με απόδειξη ,εκατον πενήντα χωρίς ,εντάξει είχα μια διακαιολογία οτι δεν με είδε κανείς ,ασε που αν τουδινα διακόσια, δεν μούφταναν για την λαϊκή .
Προχθές πήγα να αγοράσω συναισθήματα ,είχα μάθει οτι ένα μαγαζί στην Κηφισιά πουλούσε τέτοια, σε καλη τιμη .Μπαινω μέσα, και διαπιστώνω ,οτι πριν από λίγο τους είχαν ληστέψει και τους πήραν όλα τα συναισθήματα που είχαν στο μαγαζι .Ακου να δεις ,ακόμη και τα συναισθήματα κλέβουν πια ..
Σημερα ρώτησα πολλούς ανθρώπους τι καιρο κάνει ,άλλος μου είπε'' καλα στραβός είσαι δεν βλέπεις τον ήλιο'' ,ένας άλλος μούπε περισπούδαστα ´´αυριο θα βρέχει ´´´ και ένα τρίτος ,μου λέει με παράπονο ´´και μένα τι με νοιάζει ´´´και ο περιπτεράς που πήγα να πάρω εφημερίδα και τουπα όλο χαρά ´´ωραία μέρα ´´ μου αντιγύρισε όλο τσατιλα ´´καλα εσυ σε ποιον κόσμο ζεις ´´
Άντε να βγάλεις άκρη ..


Μέσα μας λοιπόν ,αυτός ο μικρός μεγάλος κόσμος ,αυτη η κοινωνία η δικη μας ,όταν θα συμφωνήσει αυτη ,τότε μπορει και να δούμε τον ήλιο όλοι ..

Αισιοδοξια σημαίνει ,οτι πριν απο εβδομήντα χρόνια χαθήκαν οι δεινόσαυροι ,αλλά στην συνέχεια ο κόσμος μια χαρά ήτανε ..

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

Δύο εγκληματίες συλλαμβάνονται απο την αστυνομία ....Και η οποία τους θέτει το εξής δίλημμα ..
´´Αν καρφωσεις τον συνεργάτη σου θα φας μόνο δύο χρόνια φυλακή ,με την προϋπόθεση οτι δεν θα σε καρφωσει και αυτός (αν σε καρφωσει ,θα φάτε και οι δύο απο τέσσερα χρόνια ).
Αν όμως εσυ δεν τον καρφωσεις και σε καρφωσει αυτός ,θα φας οκτω χρόνια ´´
Αν δεν καρφωσει κανείς ;ρωτάει ο ένας ,´´θα φάτε έτσι κι αλλιώς απο τρία χρόνια για τα αδικήματα που σας συλλαβαμε ´´´


Για κάθε εγκληματία η λογικη αντίδραση είναι να καρφωσει τον άλλον .Σκέφτεται ο ένας
´´Αν ο άλλος δεν με καρφωσει ,είναι καλλίτερα να τον καρφωσω εγω ,γιατί έτσι θα φάω μόνο δύο χρόνια -ενω αν μείνω σιωπηλος θα φάω τρία ..Αν πάλι ο άλλος με καρφωσει ,τόσο το χειρότερο .Θα τον καρφωσω και εγω για να μην φάω οκτω χρόνια ,αλλα τέσσερα ´´
Άρα ,για το κάθε ´´εγκληματια ´´ η κυρίαρχη στρατηγική είναι να προδώσει τον συνεργάτη του .
Είναι προφανώς κυρίαρχη ,γιατί δεν εξαρτάται απο τις επιλογές του αλλου .Σε συμφέρει να τον προδωσεις ο,τι κι αν κάνει .Είναι όμως βέβαιο οτι αυτη η ´´ορθολογικη επιλογη ´´ οδηγεί στο χειρότερο δυνατο συλλογικό -και για τους δύο -αποτελεσμα.Θα τιμωρηθούν συνολικά με οκτω χρόνια αντι με έξι που θα ήταν η συνολικη ποινή τους,εάν συνεργαστούν με την ´´αστυνομια ´´
Ομως ,ακόμη και αν τους το εξηγησει ,ακόμη και εάν καταλάβουν το συλλογικό τους συμφέρον ,ακόμη και εάν υποσχεθουν ´μπέσα ´ στον άλλον, και πάλι η κυρίαρχη στρατηγικη θα είναι η προδοσία του συνεργάτη τους ,γιατί μόνο αυτη μεγιστοποιει το ατομικό όφελος τους .


Μήπως όλοι μας βρισκόμαστε κάπου εδω ,μήπως σε όλα τα επίπεδα σχέσεων μας ενεργουμε ,σαν τους συληφθεντες του παραδείγματος ;Η κυρίαρχη στρατηγικη είναι η μη συνεργασία ,η απόρριψη ,ακόμη και η βίαιη αντίδραση .
´´Αν όλοι συνεργαστούν ,τότε η δικη μου συνεργασία δεν είναι απαραίτητη .Δεν θα χαθεί τίποτε αν διατηρήσω μόνο εγω τα προνόμια μου .
Αν πάλι δεν συνεργαστούν όλοι ,τότε φυσικά δεν θα συνεργαστώ και εγω .Άρα ,ο,τι κι αν κάνουν οι άλλοι,για μένα η καλλιτερη επιλογη είναι η μη συνεργασία ´´

Βολική ,ορθολογική, κοντοπροθεσμη ,αλλα αυτη είναι η σημερινη επιλογη μας .
Οσο ισχυρότερη οικονομικά ,πολιτικά είναι η κάθε ομάδα ,τόσο περισσότερο υπεύθυνη για το σημερινο κατάντημα ,αλλα και τόσο σκληροτερη η αντίδραση της.

Δεν βλέπουμε τίποτε πέραν σπο την μύτη μας ,πέραν απο τα μπακαλοτέφτερα μας ,με τεράστια μυωπικά γυαλά και χαλαρή συνείδηση ,δεν θελουμε να ακούσουμε κανένα και για τίποτε ,εκτός εαν αυτό αφορά άλλους και εμείς κρυβόμαστε ,μήπως και δεν μας πάρουν είδηση ,μήπως και την γλυτώσουμε ...

Ο εχθρός ήρθε, είναι εδώ ,και έχει καταλαβει την πόλη ...

Πριν πέσει η Κωνσταντινούπολη στους Τούρκους ,οι περισσότεροι Ρωμαίοι/Ρωμιοί ,ήθελαν πιότερο το φέσι του Τουρκου παρά την Τιάρα του Πάπα ,και με τον τρόπο τους το κατάφεραν .
Υπάρχει ακόμη αναπάντητο το ιστορικό ερώτημα ,ήθελαν τον Τούρκο αντί τον Δυτικό της εποχής ;
Αν εξαιρέσουμε όσους οι Τούρκοι σφάξανε απο λάθος, την πρώτη και δεύτερη μέρα ,όλοι οι άλλοι ρωμαίοι, μια χαρά πέρασαν, τα κατοπινά χρόνια ..

Μήπως ο εχθρός δεν είναι ο Τούρκος και ο Ολι Ρέν ;
Οχι βέβαια ,ό εχθρός μας ,είναι ο εαυτός μας ..........

ΙΑΝΟΣ






´´αν όλοι συνεργαστου

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 10 ,του 2011

Δέκα,δεκάτου, του έντεκα σήμερα ,ασε που είναι και παγκόσμια ημέρα του αυγού...

Βρέχει πολυ ,ο ουρανός αγελαστος και σκυθρωπος ,η μέρα τσαλαβουτάει ,βρώμα και σκουπίδια στους δρόμους ,κατήφεια και απεργίες ,καταλήψεις και διαμαρτυρίες ,φόβος παντού ,κυρίως όμως στις ψυχές των ανθρώπων ..

Υπάρχει ελπίδα ; Όχι θα σου πουν οι περισσότεροι ,και όλοι μας ψάχνουμε επίμονα να βρούμε ακόμη λίγο δυστυχία ,ακόμη ένα κακο νέο ,ακόμη μια ζημιά ,ακόμη ένα θάνατο ,για να επιβεβαιωθουμε.Στα λόγια ζητάμε την ελπίδα, και στα έργα επιδιώκουμε την δυστυχία ,τέτοια τρέλλα μας έχει καταλάβει .
Κάποιος πουλάει ελπίδες, και κάποιος άλλος χαρίζει δυστυχία ,η ελπίδα είναι ακριβή η δυστυχία παφθηνη ,και αφου δεν υπάρχουν πια χρήματα να αγορασθεί οτιδήποτε μένουμε με την παντερμη δυστυχία αμανατι .

Έχουμε βολευτεί οτι,οι άλλοι φταίνε ,απο τους άλλους περιμένουμε την λύση ,την κακή λύση πάντα ,κρύβουμε τα προβλήματα μας κάτω από το χαλί,χάλι δηλαδή ,και περιμένουμε αμιλητοι ,σκεφτικοι και προβληματισμένοι..ποιούς ρε παιδια περιμένουμε ;τους βαρβάρους ,τους γενικά άλλους ,τον κυρ Θανάση τον μαναβη ,τι περιμένουμε όλοι εμείς...Μάλλον την καταστροφή ,μια δεύτερη παρουσία που θα έλυνε όλα τα προβληματα ολλονών ,κάτι σαν θάνατο μετα των αλλοφυλων ,ένα τσουνάμι ,μια βιβλική καταστροφή ,το τέλος της Πομπηιας ,την καταστροφή στα Σοδομα και Γομμορα ...
Πριν απο μερικές μέρες κάποιοι επιστήμονες απέδειξαν( ;)οτι τα νετρίνα μπορούν να ταξειδευουν με ταχύτητα μεγαλύτερη απο αυτη του φωτός ,δηλαδή παει και η θεωρία της σχετικοτητος ,όμως το πιο σημαντικο είναι οτι, θα μπορούμε να πάμε στο παρελθόν και να αλλάξουμε οτι γουστάρουμε ,την μάννα μας ,τον πατέρα μας ,δηλαδή οτιδήποτε δεν γουστάρουμε στην σημερινη ζωη μας ,την κρίση ,την τρόικα ,τον αντιπαθητικο εργοδότη μας ,να παίζαμε λόττο και να κερδιζαμε ,να ξέραμε τις απαντήσεις σε όλα ...
Αυτο θελουμε τελικά ,να αλλάξουμε τα πάντα εκ του ασφαλούς ,να κερδίζουμε χωρίς να πληρώνουμε ,να ξέρουμε τις απαντήσεις στις εξετάσεις ,να ξέρουμε τον καιρο για να πάρουμε ομπρελλα ,και να ξέρουμε τελικά τι κουρεμα θα μας κάνουν με την ψιλή ,γουλι ,η καρρέ ..


Όμως δυστυχώς δεν είναι έτσι σύντροφοι ,και συναγωνιστες της πολυθρόνας .
Μάθημα πρώτον ,η κρίση είναι ευκαιρία, μάθημα δεύτερον ,πίσω στα θρανία του ογδόντα ,αφου τσάμπα μας προβιβασαν τότε ,πρέπει να τα ξαναδώσουμε τα μαθήματα με άλλους καθηγητές .
Μάθημα τρίτον ,πάρτε όλοι το χάπι της αμνησιας και ξεχάστε την μεζονετα ,το ρολεξ ,το κάμπριο ,τα μαθήματα χορού ,καράτε και κουνγκ φου για τα βλαστάρια σας ,μάθημα τέταρτο ,ξεσκονιστε την προφορά σας γιατί θα χρειασθεί τώρα που θα γυριστε επαιτες στα χωράφια του χωριού σας .


Αφήστε τα μοιρολόγια και τα μυξοκλαμματα ,δεν γίνεται τίποτε ,ξεχάστε τους σωτήρες που σας υπόσχονται δάνεια και πιλάφια ,πατήστε στα πόδια σας γερά ,πιστέψτε στον ευατον σας ,αυτόν είναι ο μόνος θεός που έχετε, αυτόν να προσκυνατε κάθε μέρα .Βγείτε έξω απο το σπίτι σας και ρίξτε μια ματιά ,όλα μπορούν να αλλάξουν και όλα μπορούν να σας βοηθήσουν ,να σας δώσουν κάτι που σήμερα το περιμενατε απο τους άλλους ..


Η Ελλάδα δεν θα πεθάνει ,μόνο εφόσον δεν πεθάνουν απο την ακινησία τους οι άνθρωποι της .η χώρα, η κοινωνία, έχει και δυνάμεις και αντισώματα και πλούτο ..ξανασκάψτε το ανυδρο ,χέρσο χωράφι ,αν δεν βρείτε θησαυρό,και πετρέλαιο ,σίγουρα θα βρείτε πεντανοστιμες ντομάτες και ευεμεγέθη
αγγουρακια .

Κάποιες φορές νομίζουμε οτι έχουμε επιλογές ,τότε συνήθως κάνουμε την πιο βολική και εύκολη αλλα συγχρόνως και την πιο επώδυνη τελικά .Σήμερα ,δεν έχουμε παρα μόνο μια επιλογη ,να βασιστουμε στα χέρια μας, στο μαυλο μας ,τα δικα μας ,και να ξαναρχισουμε σιγά-σιγά απο την αρχη .
Ποτέ ,δεν πρόκειται να ξαναρθουμε στα πρότερα μεγαλεία των ανακτόρων ,που ήταν χάρτινα και ξένα ,μπορούμε όμως να έχουμε την ευχαρίστηση οτι τα κουνουπίδια μας είναι απο τον κήπο μας και όχι απο το κήπο κάποιου βάρβαρου Βελγου ,η ακόμη χειρότερα, κάποιου μελαψού Τούρκου ..


Δύσκολα, πολυ, πράγματι ,αλλα αφ'οτου έφαγε ο ηλίθιος ο Αδάμ το μήλο,αυτός ο δρόμος μας έμεινε ,ο δύσκολος,ο επαχθης ,ο ανηφορικος..Για σκεφτείτε λίγο,πως έγιναν τα μεγάλα μνημεία του παρελθόντος ,ανηφόρα και πάλι ανηφόρα ,μέρες, μήνες, χρόνια για μια παλιοκολωνα ,που εσυ σήμερα τα θεωρείς εύκολα και κυρίως δεδομένα, οτι είναι δικά σου .Για ρώτα και αυτούς τότε, που τους βγήκε ο πάτος, όσοι έζησαν τελικά ..




Λοιπόν ,πάμε όπως άλλοτε ,η πάμε για άλλα ;

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

ΑΝΤΙΟ ΔΗΜΗΤΡΗ

Γράφει ο Αντώνης Λεβισιανός


Σήμερα ,έφυγε για την παραπάνω γειτονιά ,ένας σημαντικός άνθρωπος ,ένας άνθρωπος που χωρούσε και με το παραπάνω, να ζει ακόμη, στην γειτονιά των ζωντανών ,ο Δημήτρης Σακελλαρόπουλος .

Ένας άλλος πολυ πιο σημαντικός άνθρωπος που έφυγε χθες ,είχε πει :´´ο θάνατος είναι κατα πάσα πιθανότητα η καλλιτερη εφεύρεση της ζωής ..´´ Το σημειώνω για ένα και μόνο λόγο ,και αυτός είναι ο εξής :Λένε οτι τις πρώτες ώρες με το θάνατο κάποιου, η ψυχή του τριγυρνά εδω κοντά μας, και μας παρακολουθει ,κυρίως καταλαβαίνει τι πραγματικα νοιώθουμε ,συγχρόνως ακούει ,διαβάζει ,και θάθελα να πω στον Δημήτρη που με ακούει οτι ,ο Στηβ Τζομπς έχει δίκιο , και να νοιώθει καλα ,εκτός και εαν συναντώντας τον στην πορεία για πάνω ,του ζητήσει το λόγο γιαυτό .

Ποτέ δεν πίστεψα ,ούτε τώρα το πιστεύω σε όλα αυτα τα θρησκευτικά και μεταφυσικά ,θεωρω οτι όλα τελειώνουν την ώρα που σβήνει το καντήλι του καθενός ,όμως ακράδαντα πιστεύω οτι μένει, και υπάρχει  είναι η μαγνητική δύναμη και αύρα που ο καθένας είχε ,ενόσω ζούσε .Αυτη είναι η δύναμη που δημιουργεί την θυμηση την ανάμνηση ,την ιστορία ,την παρακαταθήκη .

Ο Δημήτρης έφυγε σήμερα μόνος του ,όπως μόνος είχε έρθει στην ζωη πριν απο όχι πολλα χρόνια,
και όσο κράτησε η πασουσια του στο περβολι της ζωής ,άφησε τα χνάρια και τον ντορό του .

Με τον Δημήτρη βρεθήκαμε μαζι επαγγελματικά  για πάνω απο επτά χρόνια στο ξεκίνημα μια δουλειάς ,απο το 1985 μέχρι το 1992 .Ποτε δεν είμαστε, αυτο που λένε ,φίλοι ,και είναι αλήθεια οτι είχαμε ,χωρίς ποτε να τσακωθουμε, πολλές επαγγελματικές διαφορές Είχαμε και οι δύο τα ίδια χαρακτηριστικά ,εγωισμό, επιμονή στην άποψη ,ξεροκεφαλια ,όμως εγω τουλάχιστον πάντα εκτιμούσα παρα πολυ την εξυπνάδα του ,το ρίσκο που έπαιρνε ,τις ιδέες που έφερνε κάθε μέρα ,την γνώση της ελληνικής αγοράς αυτοκινήτου .
Ο Δημήτρης παθιαζόταν ,πολεμούσε για την κάθε ιδέα του,την θεωρούσε μοναδική ,και ήθελε τους άλλους να την ακολοθούν ,ήταν σίγουρος για τον εαυτόν και δεν χαριζοταν σε κανένα .
Έκαμε μια εξαιρετική καριέρα στο χώρο του ,και έφτιαξε όλα όσα φαντάστηκε.
Δυστυχώς ,τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα με τις περιπέτειες με την υγεία του και δεν μπόρεσε να νικήσει αυτη την φορα ,τον μεγάλο αντίπαλο .

Το πρόβλημα είναι οτι, αυτός ο κόσμος φτωχαινει απελπιστικά ,προφανώς και ο χώρος ,και οτι μένει ,είναι για κλάματα κυριολεκτικά .Μικρόψυχοι ,φοβισμένοι και λίγοι ,μοιραιοι και άβουλοι ,είναι αυτο που κάθε μέρα περισσεύει όλο και πιο πολυ .
Ξέρετε ποια είναι η διαφορά σήμερα με τότε ,πρώτον σε επίπεδο δουλειάς ,τότε οι δουλειές γίνονταν μεγάλες απο την τρέλλα ,το πείσμα ,το ρίσκο ,και την εξυπνάδα ,σήμερα αν γίνονται μεγάλες ,γίνονται απο την διαπλοκή ,τις σχέσεις ,την αλληλοεξαρτηση ,και την ραντιέρικη λογικη .
Μετα σε επίπεδο ανθρώπων ,τότε οι άνθρωποι ανταγωνίζονται ποιος θα φέρει την καλλιτερη πρόταση ,ποιος αποδειχθεί οτι είναι ποιο έξυπνος και πιο μάγκας ,σήμερα όλοι κρύβονται ,γλυφουν και γλυφονται ,κάνουν αυλές και περιμένουν να διεπεραιωσουν την μιζέρια τους ,την αδυναμία τους και τον φόβο τους .
Ο Δημήτρης άφησε παρακαταθήκη ,άφησε και έργο ,άφησε πράγματα ,δεν του χαρίστηκε κανείς και δεν κληρονόμησε τίποτε ,έκαμε την ανάγκη επιτυχία ,και την εξυπνάδα τέχνη .

Έχω να θυμάμαι πολλα πράγματα σημαντικά και όχι ,αλλα δεν μπορει κανείς να αρνηθεί οτι το πείραμα που ξεκινήσαμε τότε ,ήταν απο τα πιο πετυχημένα ,ίσως το μοναδικό στον χώρο ..
Ένας έξυπνος επιχειρηματίας ,άφησε δύο ανθρώπους να κάνουν ένα πείραμα .Το ρίσκο πέτυχε ,και το
αποτέλεσμα εξέπληξε .Απο το τίποτε, εγινε τον πρώτο χρόνο κιόλας το θαύμα ,απο το μηδέν στην πρώτη θέση πωλήσεων με 10,5% μερίδιο αγοράς το 1986 ,χωρίς να υπολογίσουμε τα κέρδη που ήταν εξωπραγματικά τότε ,και όλα αυτα ,με υποτίμηση δραχμής ,με περιωθωρια εισαγωγών(40%) ,χωρίς πολλα κεφάλαια ,μια χούφτα άνθρωποι ...αλλα με ένα μάτι που γυάλιζε και πείσμα που τσακιζε κόκκαλα.
Ο Δημήτρης έφυγε για την γειτονιά των ´´αλλων ´´ όπου όλα αυτα δεν έχουν καμμια αξία ,έχουν όμως τεράστια σημασία για τους δικούς του ανθρώπους ,την γυναίκα του ,τα παιδια του ,τα εγγόνια του ,όλους τους ανθρώπους που τον ήξεραν..

Εφυγε πολυ νωρίς ,είναι στην όχθη και περιμένει τον βαρκαρη ,για να τον περάσει απέναντι ,και κρατάει σφιχτά στη χούφτα του το πεντολιρο για το αγώγι ,αν και είμαι σίγουρος οτι τελικά θα τον πείσει τον βαρκαρη να τον περάσει τζάμπα ,όχι γιατί έχουν αξία τα χρήματα ,αλλα ακόμη και τώρα να αποδείξει οτι μπορει να πείσει ,να αποδείξει οτι μπορει να κάνει το ακατόρθωτο .

Για εμάς ,που δεν είμαστε οι δικοί του άνθρωποι ,δεν υπάρχει χώρος για κλάματα,εμείς όλοι ας αναλογιστούμε την παρακαταθηκη που αφήνουν πίσω σημαντικοί άνθρωποι ,και ας φοβηθούμε να είμαστε μαζι με τόσους πολλούς επικίνδυνους ,υποκριτές,κυρίως όμως ανθρώπους με ασθενή μνήμη .


Καλο ταξίδι ........


Σε ευχαριστούμε




Αντώνης Εμμ.Λεβισιανος

ΚΊΝΗΜΑ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΧΘΡΌ

Μέχρι σήμερα ,η εκάστοτε κυβέρνηση έστρεφε τον ένα εναντίον του αλλου ,την μια τάξη εναντίον της άλλης ,γιατί απλά δεν μπόρεσαν ποτε να έχουν μια ολοκληρωμένη Εθνική στρατηγική με γνωμονο το γενικώτερο συμφέρον .Επρόκειτο για κυβερνήσεις νταβατζηδων, και dealers συμφερόντων ,όπου η εξυπηρέτηση της μιας τάξης ισοδυναμούσε αυτόματα με τον δικο τους πλουτισμό ,του κόμματος ,της σπατάλης, των δανεικων του κράτους ,της διαφθοράς και της διαπλοκής .

Αυτη ήταν η πολιτκή που εξυπηρετούσε συγκεκριμένα συμφέροντα και άτομα .είχε στηθεί και ο μηχανισμός υποστήριξης,που ηταν τα μέσα ,οι κράχτες ,τα παπαγαλάκια και πάνω απο όλα, το κομμάτι ξερού ψωμιού που έδινε το σύστημα στους υπόλοιπους ,για να τους έχει συνενοχους και υποτεταγμενους .
Το σημαντικότερο εργαλείο για την επίτευξη αυτου του στόχου ήταν η ύπαρξη της φοροδιαφυγής .
Η φοροδιαφυγή δεν είναι απλώς καρκίνωμα που κατατρώει τα σωθικά μιας χώρας ,μιας κοινωνίας ,αλλα το μέσον για την καθυποταξη των πολλών και η αιτία των δεινών του κράτους.
Ποσά χρήματα θα εισπράξει το κράτος ,απο την εφεδρεία ,διακόσια εκατομμύρια ,πόσα χρήματα θα εισπράξει το κράτος απο την μείωση των συντάξεων όχι πάνω απο τριακοσια εκατομμύρια ,πόσα είναι τα χρήματα που χανει το κράτος απο την φοροδιαφυγή κάθε χρόνο ,είκοσι, τριάντα, πενήντα δισεκατομμύρια ,άρα τι  καθόμαστε και συζητάμε και γινομαστε γελειοι επαίτες ,εθνικά εαυάλωτοι ,πουλάμε τα πάντα αντι πινακιου φακής ,και δεν ασχολουμεθα όλοι μας με την αρρωστεια αυτη .

Δυστυχώς κανείς απο τους κρατούντες ,πολιτικούς ,οικονομικά ισχυρούς, δεν πρόκειται ποτέ σοβαρά να ασχοληθεί με την καταπολέμηση της ,αφου είναι γνωστο οτι μόνο έτσι συντηρείται αυτο το σάπιο σύστημα κοινωνικής υποδούλωσης .

Ας αφήσουμε τις ανοησίες που κάθε μέρα ακούμε απο τον νεοσταλινικη αριστερά ,την σταλινικη εκδοχή της ,''τους αγανακτισμένους '',τους χαμερπείς δημοσιογράφους και ας φταιξουμε ένα στιβαρο κίνημα ΕΝΑΝΤΙΑ στο φαινόμενο της φοροδιαφυγής ,το οποίο να φοβίζει, και να διαπομευσει,όλο αυτό το σύστημα που έχει στηθεί .

Ποιες είναι οι φυλές των φοροφυγαδων ;

Στην πρώτη και ισχυρότερη, σε όγκο και μέγεθος, είναι όλοι αυτοι  που ξεκίνησαν απο το τίποτε σχεδόν, και με σύμμαχο την φοροδιαφυγη έκαναν σήμερα τα πολλα λεφτά (φοροαποφυγη ,λαθρεμπόριο ,κλπ)
Είναι αυτοι σήμερα που υποκριτικά ζητούν την ποινή του θανάτου για τους φοροφυγάδες του σήμερα, και είναι αυτοι που κάθονται στις συνάξεις και κουνανε το δάχτυλο στο ´´σαπιο σύστημα ´´ του μεγάλου κράτους ,της σπατάλης του ,αλλα τις δικές τους ευθύνες της έχουν καταχωνιασει στη λήθη και στο παρελθόν .
Εχουν πολλα χρήματα τα οποία σήμερα τα έχουν στο εξωτερικό ,κάνουν τις αγορές απο εκει ,περιμένουν την πτώχευση για να γίνουν σωτήρες αγοράζοντας τζάμπα τα πάντα .Μήπως σας λέει κάτι το ονομα ΣΥΓΓΡΟΣ ,αυτός ο ´´μεγαλος ευεργέτης ´´ ;
Εγω δεν προτείνω να τους πάρουμε ´´τα ´´θερεινά  ανάκτορα ´´´της ρωσικής επανάστασης ,ούτε να τους στήσουμε στον τοίχο ,μπορούμε όμως  πρέπει να απαιτήσουμε,  με κάθε τροπο ,να επιστρεψουν τα κλεμμένα ,τους φόρους που δεν πλήρωσαν ,και ας το κάνουν με τον γνωστο τροπο της'' ευεργερσίας'' ,εμείς θελουμε τα χρήματα αυτα να γυρίσουν στα ταμεία του κράτους ,αυτου του κράτους που έχουμε. Θα τους περισσεψουν παρα πολλα ακόμη ,για να ζήσουν αυτοι και τα παιδιά τους και όλοι οι συν αυτοις, για πολλές γενιές
Εμείς πρέπει να απευθύνουμε την ´´προσκλησή´ και να περιμένουμε, να φερθούν σαν πατριώτες, σαν Έλληνες ,αλλιώς να τους κυνηγήσουμε με κάθε τροπο και κάθε μέσο ,να πιέσουμε ,να κάνουμε οτιδήποτε ακόμη και ´παράνομο´ για να τα φέρουν πίσω .Πάνω απο όλα υπάρχει η σωτηρία της κοινωνίας ,όλα τα όλα μπορούν να περιμένουν .

Δεύτερη φυλή είναι οι περίφημοι μεγαλοελευθεροι επαγγελματίες ,γιατροί δικηγόροι ,συμβολαιογραφοι ,κλπ .Αυτοι είναι τα μεγάλα καθίκια ,αφου σήμερα προκαλούν τους πάντες, και τα πάντα ,μετέχουν στην εξουσία και στις συνάξεις ,δωροδοκουν οτι κινείται, και έχουν τεράστιο και προκλητικό πλούτο συσωρευσει .
Αυτοι θέλουν κρεμασμα στην πλατεία Συντάγματος (αντι αυτοι οι χαριτωμενοι ηλίθιοί´ ''αγανακτισμένοι ''να διαμαρτύρονται και να τους τρώει η κάπνα απο τα σουβλάκια ,θα ήταν  πολυ πιο χρήσιμο να μαζευτούν στην περίφημη πλατεία Κολωνακίου και να αποκλείσουν όλο αυτο το συρφετο που ασύστολα κλέβει τις ζωές τους και καταδικάζει ένα λαό στην ανυποληψία ..)
Όμως δεν φτάνει το κρεμασμα  και η διαπόμπευση ,πρέπει να επιστρέψουν τα κλοπιμαια ,εδω και τώρα, με όλα τα μέσα .Το κίνημα των ´´αβράκωτων συνείδησης'' θα πρέπει να τους πάρει ,είτε με το καλο, είτε με το κακο .

Η τρίτη φυλή είναι μια συμπαθής μάζα μικρών επαγγελματιών όπως ηλεκτρολογοι ,μηχανικοί ,υδραυλικοί που φοροδιαφευγουν πράγματι καθολικά ,δεν είναι αμηλητεα τα χρήματα που χάνονται ,όμως είναι λίγα στο καθένα, και δεν έχουν παρα ελάχιστοι πλουτίσει .
Αυτοι θέλουν σφαλιάρες αλά Χατζηχρήστο στον Βεγγο στον Ηλία του 16ου,θέλουν μερικά τσουχτερά πρόστιμα, και κυρίως την απειλή  οτι εάν τους πιάσουν θα τους αφαιρείται η άδεια επαγγέλματος και να γίνει.

Υπάρχουν και άλλες κατηγορίες που έχουν συμμετοχή σε  αυτο το θανάσιμο για την χώρα και την κοινωνία   έγκλημα .Ομως υπάρχει και η συμμετοχή και η συνεργασία όλων ημων των υπολοίπων .

Ο φοροδιαφευγων πρέπει να εξορίζεται ,όπως στη αρχαία ΑΘηνα ,πρέπει να διαπομπεύεται όπως στην αρχαία Ρώμη ,πρέπει να μπαίνει φυλακή ,και πρέπει να υπάρχει σε ισχύ ο νόμος του Λυντς ,και η επιβράβευση της λεηλασίας των .


Η Ελλάδα είναι στα ταρταρα, δεν έχουμε καμμια άλλη πρόχειρη και άμεσου αποτελέσματος ενέργεια να κάνουμε ..ένα κίνημα δυνατο ,ένα κίνημα για να γυρίσουν τα μάρμαρα της ζωής μας πίσω .
Τα χρήματα πίσω ,απο αυτούς που τα καταχραστηκαν τόσα χρόνια

Ποινή θανάτου στους φοροφυγάδες, τους παλιούς και τους νέους ,αν δεν συνεισφέρουν και δεν επιστρέψουν όλα τα χρήματα που μας πήραν απο μας, και στέλνουν μετανάστες τα παιδιά μας .


Αυτο είναι κίνημα χωρίς ατομικό κέρδος ,χωρίς σκοπιμότητες ,και εσωτερικές αντιπαραθέσεις ..
Είναι μια ανάγκη και για τους ίδιους τους φοροφυγάδες αφου τα χρήματα που θα επιστραφούν, θα πανε  στην κατανάλωση  ,στην αύξηση των τζιρων, των κερδών, της απασχόλησης, της ευημερίας ,και τελικά της σωτηρίας αυτής της αμοιρης και δυστυχισμενης κοινωνίας .


Το κίνημα της ''αβράκωτης συνείδησης ´´


Jamus bifrons

ΓΟΝΕΙΚΗ ΣΤΟΡΓΉ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΊΑ ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΆΖΟΝΤΑΙ

Σας αντιγράφω ένα άρθρο απο την εφημερίδα ´´ΤΑ ΝΕΆ´ του Μίμη Σουλιώτη ποιητή και λογοτέχνη στις 4/10/11.,,


´´´Πρώτη διδαξασα την αναξιοκρατία είναι η πολυμνητη ´ελληνιδα μητέρα´ και καταποδι ακολουθεί ο σύζυγος της ,που κληροδοτεί την μερίδα του λέοντος στο πιο ´αδύναμο ´και άρα στο λιγωτερο άξιο τέκνο .Γονεικη στοργή και αξιοκρατία δεν συμβιβάζονται -η συμπτιπτουν πολυ σπανίως .

Στο βαθμο που εξασθενίζει η πολιτικη συνείδηση ,ενδυναμωνεται η οικογενειοκρατια ως συνεκτικός ιστός της κοινωνίας και στο βαθμο που ενισχύεται και επικυριαρχει η οικογένεια ,εκτινάσσεται στα ύψη η διαφθορά .Και ως γνωστόν ,στην Ελλάδα έχουμε λόγω μεν προεδρική δημοκρατία ,έργω δε πρωθυπουργική οικογενειοκρατια .Την οικογένεια την εννοούμε εδω με την διασταλτικη σημασία της ,έτσι ,ώστε να παριλαβει και τους φίλους και τους γνωστούς ..

Κατ´αρχην είναι εύλογο να απευθυνόμαστε πρώτα στους γνωστούς για να θεραπευσουμε τις ανάγκες μας :θα καλέσουμε τον εξαδελφο οδοντίατρο και μετα ,εφ´οσον εκείνος κωλυεται ,θα απευθυνθούμε στους άγνωστους σ´εμας, πλην γνώριμους των φίλων μας -και μόνο στην εσχάτη ανάγκη θα ξανοιχτουμε στο άγνωστο του Χρυσού Οδηγού.Βαινουμε γενικώς απο το γνωστο και οικείο, προς το άγνωστο και ανοικειο :Έτσι επιλέγουμε και τον πρωθυπουργό μας ,και το υδραυλικό ,με νοοτροπία και κριτήρια αυτοσυντηρησης .Γιαυτό και ήδη απο την δεκαετία τοθυ ογδόντα γνώριζε το πανελλήνιο οτι οι μελλοντικοί πρωθυπουργοί μας θα ήταν εκτός απροόπτου Καραμανλής ανηψιος, και Παπανδρέου υιός /εγγονός ,ενω υπουργοι θα χριονταν και βουλευτές θα εκλέγονται, οι κατιοντες συγγενείς των απομαχων ..

Στην ψευδο-´´ελεύθερη´ αγορα εξάλλου η μέθοδος είχε επισημοποιηθει απο πολυ παλαιότερα και η διαδοχή φιγουράρει ανέκαθεν στις επιγραφές των καταστημάτων με τα ´´.....και ΣΙΑ ''   ''......και Υιος ''   

''το ζήτημα της αφθαρσίας ειναι πολύ ωραίο για να είναι ρεαλιστικό ,με μικρη δόση υπερβολής θα έλεγα οτι ειναι άκρως ανεδαφικό -όσο εξωπραγματικό ειναι και το να ζητήσουμε αλλους γονείς η άλλα αδέλφια ''


τίτλος του άρθρου ειναι : TI NA KANOYME



Για την αντιγραφή


ΙΑΝΟΣ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Είμαστε χαμένοι ,στις σκέψεις μας ,στην ομίχλη που γκαβούς μας έκανε ,στην απαισιοδοξία των παπαγάλλων ,στον στραβοβουλιαγμενο καναπέ της αδιαφορίας μας ,στις ηλιθιες πρωτοβουλίες που παίρνουν οι άλλοι για μας .Είμαστε με λίγα λόγια ,χαμένα κορμιά .

Ο παλιός κόσμος χάνεται ,γκρεμίζεται βαρυγδουπα ,και εμείς ζαρωμενοι στην γωνία ευχόμαστε να μην μας πλακωσει σήμερα ,αλλα μεθαύριο ,αφου σήμερα έχει φτιάξει η κυρά Θεονικη παστίτσιο, και αύριο πρέπει να πάμε να πληρώσουμε την δόση του κάμπριο ..
Έχει αξία εάν καταστραφεί ο παληός κόσμος μόνον ;Εάν δεν φροντίσουμε να φτιάξουμε ένα καινούργιο ,με νέα υλικά ,και νέες ιδέες ,τότε καλλίτερα μεθαύριο που θα είναι η σειρά μας να καταπλακωθουμε ,να πέσουμε'' ηρωικά'' και με στωικοτητα να αναφωνήσουμε ´´´τετέλεσται´'

Πως θάρθει ο καινούργιος κόσμος θαρρείτε; Καβαλα στο λευκό του άλογο ,με χρυσή πανοπλία και τα ξανθά του μαλλιά να ανεμιζουν ,η θάναι ένας μαύρος σκοτεινός τύπος με γυάλινο μάτι και βρώμικα χέρια ,η μήπως μια λεπτή χαριτωμένη παρουσία με περισσή ευγένεια με σπουδές και γλώσσες ,πιάνο και οικολογική ευαισθησία και φιλανθρωπία του ¨Λοιπόν ´´ και του ΟΚ .

Ο καινούργιος κόσμος θάρθει κατ´αρχην εάν τον φωναξετε δυνατά ,αν τον θέλετε πολυ και εάν πληρώσετε για το αγώγι .Θα χυθεί αίμα για ναρθει ,θα ζητήσει θυσίες ζωντανών για να ξεκινήσει
Εισθε διατεθειμένοι γιαυτό ,τότε να του στείλουμε κάλεσμα ,όλοι εμείς μαζι να ξεκινήσουμε την διαδικασία ,να κινήσουμε το τροχό ,να είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι για όλα .

Εμείς εδω ,δεν έχουμε αυταπάτες ,δεν πιστεύουμε οτι θα αλλάξει τίποτε ,εάν δεν πονέσει το σύστημα ,εάν όλοι μας δεν θυσιασουμε την βολή μας και τις ανέσεις μας .
Ξερουμε τι πρέπει να θυσιασθει ,ξέρουμε τι πρέπει να αλλάξει ,ξέρουμε οτι τίποτε δεν κερδήθηκε με λόγια ,ελπίδες, και ευχές .
Η επανάσταση για αλλαγή είναι ευθύνη ,είναι μια πορεία μοναχική και δύσκολη ,είναι για μας ,είναι για όλους σας .

Μην αφήσετε την πατρίδα μας, την χώρα μας ,να κατρακυλήσει βορρά των σκυλιών που αλλυχτούν μέσα στο σπίτι μας ήδη ..

Πολιτκη ,πολιτικοί ,ανακοινώσεις ,μέτρα ,φτώχεια ,βρωμιαρηδες συνδικαλιστές με τις χοντροκοιλιές τους ,βολεμένοι δημόσιοι δημοτικοί και λοιποί ,δημοκρατία του κ... ,ρολεξ και μπροζολα στα κάρβουνα ,τζιπ και'' δεν πληρώνω'' ,αλητεία στα πανεπιστήμια και καθηγητές που είναι επικίνδυνοι και άχρηστοι ...όλα αυτα, και εσυ μου λες γιατί πρέπει να περιμένω ,και να μην αρχίσω να κάνω την λίστα μου για την σειρά εκκαθάρισης ..

JAMUS BIFRONS

Η ΖΟΎΓΚΛΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΌΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Που βρισκόμαστε σήμερα ;ξέρει κανείς να μου πει και μένα ,ποιος περιμένει ποιον και γιατί .
Είμαστε όλοι μας με ένα πιστόλι στο χέρι ,κάποιοι περιμένουν να ακούσουν την πιστολιά που θα σημαίνει και το θάνατο τους ,κάποιοι άλλοι περιμένουν στην αφετηρία νομίζοντας οτι έχουν προκριθεί στο τελικο των εκατό μέτρων ,όμως πριν το χαρούν τους ξαναπυροβολούν και τους ακυρώνουν .
Κάποιοι άλλοι, θέλουν να πυροβολήσουν οποιον τους πετύχει μπροστά τους ,εγώ έχω ενα άχτι με τον γείτονα και ο γείτονας με τον σκύλο του πισινού του ...
Μερικοί κρύβονται ,σου λέει, όσο λιγωτερο εκτιθεμαι τόσο το καλλίτερο ,κάποιοι έχουν κάτσει πάνω στο μπαουλο του χρόνου και πιστεύουν οτι έχουν καταχωνιασει τις ανομίες, και τα χρήματα που έφαγαν, έκλεψαν ,ξέχασαν να αποδώσουν ,έβαλαν και πάνω- πάνω τις καλές τους και ευγενικές ψυχές και αναρωτιούνται γιατί νοιώθουν ένοχοι ..
Κάποιοι φωνάζουν και βρίζουν τους βολικους στόχους που είναι οι πολιτικοί ,κάποιοι άλλοι θέλουν να γίνουν πρωθυπουργοί για μια μέρα για να μικρυνουν το κράτος ,δηλαδή να υπάρχει μεγαλύτερος χώρος για δράση για τους ίδιους ,και άντε πάλι απο την αρχή.
Ο ένας περιμένει τον άλλον ,εμείς οι απο εδώ, τους απέναντι ,εσείς οι απο εκει τους παραδιπλα ,και οι αποκατω τους παραπάνω και παει λέγοντας .
Μια ζούγκλα ,μια χώρα σε παρακμή ,μια χώρα χωρίς μέλλον ,ημιθανής και με σωληνάκια να εξεχουν απο παντού,τροφή με ορρό..
Αυτο είναι το ένα επίπεδο ,στο οποίο είναι οι πολλοί ,που σκοτώνονται μεταξύ τους ,άτομα με άτομα ,ομάδες με ομάδες,  κράτη με κράτη, για όλο και λιγωτερο νερό και φαγητο .Ποιος θα επικρατησει ; Τα λιοντάρια που τους έχουν αναθέσει εργολαβικά την δουλειά της υπεροχής ,τα μυρμήγκια που μαζεύουν τα ψίχουλα ,τα ερπετά που σέρνονται  στα πατώματα ,οι γυμνοσάλιαγκες που αφήνουν τα σημάδια τους ,η μήπως οι καμηλοπάρδαλεις που χωνουν το κεφάλι τους στο χώμα ;
Θα γίνει χαμός ,θα αλλησκοτωθουν ,θα μείνουν οι μισοί ,και στο τέλος αποκαμωμένοι θα κάνουν ανακωχή, και θα μοιράσουν την ζούγκλα σε λιγωτερους μνηστήρες .

Υπάρχει όμως ένα άλλο επίπεδο ,πιο πάνω και πέρα ,κάτι σαν τις σουίτες στα γήπεδα ,μακρυά, ψηλά ασφαλώς ,κάτι σαν τα θεωρεία στα χειρουργεία ,όλα αυτα σε κενό ήχου ,για να μην ακούγονται οι κραυγές ,οι πόρτες είναι μυστικές και καρεκλες αναυπαυτικές για να μην κουράζονται παρακολουθώντας τους άλλους να ματωνουν ..
Εδώ είναι οι λίγοι ,οι εκλεκτοί ,που ποτέ δεν θα βαψουν τα χέρια τους με αίμα ,που τις παγαποντιές τους τις κάνουν τα ζώα της ζούγκλας ,είναι οι έχοντες τα χρυσόβουλα και τις σφραγίδες ,είναι η διανόηση με τα πολλα πτυχία και τις πολλές χορηγίες ,με πολλές γλώσσες με λεμόνι ,είναι όλες οι γενιές μαζι ,παλιοί και νέοι ,πιο παλιοί και πιο νέοι ,είναι αυτοι που ασχολούνται  σοβαρά με τα θέματα της ζούγκλας ,μετέχουν στις  επιτροπές , με αρχές, και τάξη ,με συνέπεια και σεβασμό .Μαζί τους και οι χειροκροτητες και παρακοιμωμενοι ,νεροκουβαλητές της επιθυμίας ,ευνούχοι μαύροι και ασπροι ,με κίτρινο μαυλό, και περιποιημένα νύχια .
Εδώ αυτοι δεν μπορούν να πλακωθουν μεταξύ τους ,δεν τους το επιτρέπει η ανατροφή τους ,ο σεβασμός της ιεραρχίας και των πολλών μηδενικών, στους λογαρισμους ,  αλλα και της απεραντης επιρροής που εχουν, απο τόν χώρο που διακονούν την υπερμεγέθη προσωπικοτητά τους .

Αλήθεια,οι μεν στην ζούγκλα είδαν το σταυρό του εντούτω Νίκα ,που έγραφε  '' χρεωκοπήστε ηλίθιοι''',και τσακώνονται ποιος θα την πετύχει πιο γρήγορα, και ποιος θα την παει πεσκέσι στους άλλους .Ενα καπρίτσιο του ήλιου πριν απο χρόνια μας έφερε μια θρησκεία και  την υποταγή ,σήμερα περιμένουμε την χρεοκοπία μας ,υποταγμένοι .

Οι αλλοι οι καλοί και ήρεμοι ,δεν νοιάζονται για την χρεοκοπία, έχουν πολυ πιο σημαντικά πράγματα να κάνουν ,να βρουν τρόπους ,λύσεις ,και επενδύουν στο μέλλον ,στην επόμενη μέρα, μετα απο την χρεοκοπία .
Φαντάζονται το ευατόν τους σαν τους Αποστόλους που έχουν την τεράστια ευθύνη να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στους νέους δρόμους ,στην ανάπτυξη και στην επόμενη μέρα ,στην πίστη .

Οι τοίχοι στήθηκαν ,το γκέτο έχει δημιουργηθεί ,η αριστερή και η δεξιά όχθη ,ο πάνω κόσμος της ησυχίας της τάξης ,της ευπρέπειας ,και κάτω κόσμος της οχλοβοής ,των γράφιτυ και της βρωμιας .
Ο κόσμος της ζούγκλας και ο κόσμος της ηρεμίας ,της προόδου και της ευημερίας .
Άκου πονηρέ,δεν έχεις επιλογή να διαλέξεις ,είσαι ήδη τοποθετημενος κάπου, και σου πήραν και το διαβατήριο ,(εντάξει πόσοι θάθελαν να πανε απο τον πολιτισμένο κόσμο στον κόσμο της ζούγκλας)


Οι Ορθόδοξοι περιμένουν την άλλη ζωη για να ζήσουν σαν άνθρωποι ,εδώ πρέπει να ταλαιπωρούνται να νηστευουν και να μαρτυρούν ,οι Μουσουλμάνοι περιμένουν να πεθάνουν για φάνε ένα πιάτο πιλάφι ,εδώ θέλουν να σκοτώσουν τους άπιστους ,και κρύβονται πίσω από μπούργκες ,για να μην πάρουν χρώμα..


Το φυτίλι άναψε ,η κλεψυδρα τελειώνει ,άντε να ξεχωρίσει η ήρα απο το στάρι ,σαν πολύ  γνωριστημαμε .

Μόνον μην γίνει κανένα λαθος,και αντι να'' ψηθουν'' τα αναλώσιμα ζώα του δάσους ,στραβώσει ο διάολος το πόδι του και κάποιοι παρουν στο κυνήγι κάποιους απο τους άλλους, τους καλούς ...


ΙΑΝΟΣ

ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ

Κάποιοι φίλοι ,ομοιδεάτες, και λοιπά ,δημιουργησαν ενα καινουργιο blog.(ΕΧΙΔΝΑ)
exidna-exidna.blogspot.com
θα ..περάσουμε καλά .με ..γλεντι και ..χορό

ΙΑΝΟΣ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ ...1Α

Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να ξεχνούν το παρελθόν τους, γιατί τις περισσότερες φορές κάτι υπάρχει εκεί, που δεν θέλουν να γίνει γνωστό ,κυρίως στο νέο περιβάλλον που έχουν δημιουργήσει στο παρόν, και απο τον φόβο επίσης ότι θα επηρεάσει το σεντουκι του μέλλοντος .
Οι άνθρωποι κάνουν συμφωνίες ,λένε μεγάλα λόγια ,υπόσχονται πράγματα ,για να ξεπεράσουν τις ψυχαναγκαστικες ανάγκες της δύσκολης στιγμής ,σχεδόν σίγουροι ότι, κάτι θα έχει αλλάξει -προς όφελος τους πάντα -και είτε θα ξεχαστουν- ,είτε θα βρουν μια βολική δικαιολογία να μην κάνουν τελικά τίποτε .
Ο βαθμός υλοποίησης υποσχέσεων, και υλοποίησης συμφωνιών, έχει να κάνει με το βαθμό που ο καθένας νοιώθει ισχυρός ,ατρωτος ,και προστατευμενος σε ένα γκέτο με φράχτες ,με δικηγόρους ,με φίλους κυβερνητικούς κυρίως ,και ισχυρές επιρροές .
Αυτή είναι η μια πλευρά της ηθικής ,που στο ονομα της ομνύουν τώρα ,είναι ηθική της εξόντωσης των λοιπών'' κατώτερων όντων'',είναι η ηθική που επιτρέπει να δεχόμαστε διευκολύνσεις και να το θεωρούμε φυσιολογικό .αλλά είναι ανήθικο γιαυτούς να υπάρχει άλλη άποψη ,αντίρρηση .
Αυτή είναι η ηθική και σε όποιον αρέσει .
Όμως δεν είναι έτσι φίλε μου, και κουμπαρε μου ,υπάρχουν ακόμη εστίες αντίστασης ,υπάρχουν νησίδες που κάποιοι άνθρωποι αξίζουν να ζουν γιατί το αξίζουν, και όχι γιατί προέκυψαν μέσα απο χρυσή κάμαρα ...
Υπάρχει ακόμη μια άλλη ηθική ,και γιαυτη πρέπει να παλέψουμε όλοι ,με νύχια και με δόντια ,ακόμη και εαν ξέρουμε ότι μπορεί να χάσουμε πολλά ,ακόμη και εάν ματωσουμε ακόμη και εάν πέσουμε στο έδαφος πληγωμενοι και μόνοι .Κουτσά- στραβά θα σηκωθούμε, και ας ξαναπέσουμε ..
Αν σηκωθούμε περισσότερα φορές απο όσες θα πέφτουμε, θαχουμε κερδίσει ,αλλιώς μπράβο τους .


Η ιστορία έγραψε ,και θα πρέπει να την ξαναδιαβασουμε ..

ΙΑΝΟΣ

ΕΠΑΝΑΚΑΜΨΗ ,ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ

Πέρασε πολύς καιρός απο την τελευταία καταχώρηση .Οι λόγοι πολλοί,άλλοι σημαντικοί και άλλοι απλώς είχαν να κάνουν με την εποχή ,καλοκαίρι γαρ.
Όμως είμαστε πάλι εδώ ,σε πιο δυσμενείς για την κοινωνία μας συνθήκες και αποφασισμένοι να μην ασχοληθούμε σοβαρά με τα σοβαροφανη ,πιο μακρυά λιγάκι απο τις περισπουδαστες αναλύσεις .
Απο δω και πέρα οι τρεις συνεργάτες του blog ,θα ασχοληθούμε με την λογοτεχνία γενικώς ο ένας ,με την ιστοριογραφία ο άλλος και με τον έλεγχο και κριτική ο τρίτος .
Τα τελευταία χρόνια είχαμε την ΑΠΟΨΗ της μετριοπάθειας και της συναίνεσης ,γενικά δηλαδή της υποχωρητικοτητος και του συμβιβασμού ,κατα κάποιο τροπο ,αυτο όσον αφορά τον ΙΑΝΟ ,οι άλλοι είχαν και έχουν την δική τους ρότα και αρμενιζουν στα δικά τους πελαγα και στις δικές τους πελαγοδρομησεις .
Όμως ο ΙΑΝΟΣ δεν μπορεί να είναι μόνο η μια του όψη ,υπάρχει και αυτή του κακού ,του πολεμιστή ,του γενιτσαρου .Σήμερα λοιπόν είναι η μέρα της δήλωσης ,urbi et orbi .
Δεν μπορούν οι συνειδήσεις να μένουν πάντα κοιμισμενες ,δεν μπορούν τα χρόνια να θάβουν ότι υπήρξε ,απλώς και μόνο γιατί αυτο δεν αλλάζει .Μα με βάσει αυτο που ´´έγινε ´´ πορευόμαστε τόσα χρόνια ,πληρώνουμε όλοι εμείς αυτο που άλλοι έκαναν, και διαμόρφωσαν τις σημερινές συνθήκες γενικευμένης χρεωκοπιας .Και μην αρχίσουμε τις γνωστές μαλακιες ότι όλοι μας φταιξαμε ,κλεψαμε ,πήραμε ,γιατί αυτο πρέπει κυρίως να αποφύγουμε .Να μπούμε όλοι στο ίδιο καζάνι και να επιμεριστουν όλα με κάποιο τροπο βολικό γιαυτούς που θέλουν να ξεχάσουμε και κρύβονται προσεκτικά ,να μην τους πάρουμε με τις πέτρες .
Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ,δεν μπορεί να απλοποιουμε τα πράγματα.Η απλοποίηση και η γενίκευση φέρνει την συμμετοχή και την συν-ευθύνη ,αλλά και τις ενοχές που έξυπνα το σύστημα μας φορτώνει κάθε μέρα ..
Το καράβι εξωκειλε ,ο τιτανικος βυθίζεται και εμείς σαν τους ηλίθιους ακούμε την ορχήστρα του να παίζει ,και να το παίζουμε ΝτιΚαπριο σε μια δήθεν ήρεμη θάλασσα.
Γιαυτό το ναυάγιο δεν φταίμε εμείς ούτε τα παιδιά μας που θα πληρώσουν την δική μας πιστωτική κάρτα ,δεν φταίει ούτε καν, αυτός ο μεγαλοσχημος δημοσιογράφος μεγάλου καναλιού που του είπαν να λέει τις γνωστές δηλώσεις εκσυγχρονισμού (Κακομοιρης υποτακτικος είναι),φταίει ότι υπήρξε, στα προηγούμενα τριάντα χρόνια, απο αυτούς που σήμερα κάθονται στα μεταξωτά ..

Αυτά προς το παρόν .......Γρηγορειτε


ΙΑΝΟΣ

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ

Αρχές δεκαετίας του 60΄ κάπου σε ένα νησί του Αιγαίου .Ας δούμε την οικονομική κατάσταση ενος αντιπροσωπευτικού νοικοκυριού της περιοχής ..Μια τετραμελής οικογένεια,ένας πατέρας, απο αγροτική οικογένεια, φτωχική πολυμελής ,ο παππούς πέρα απο τα κτήματα ,είχε και την δουλειά του γανωτζή, επαργυροποιός θα λέγαμε ,κουβαλούσε τα συνεργά του στις ρούγες και σοκάκια ,και κάθε κυρά που τα μαχαιροπήρουνα της είχαν αρχίσει να ξεθωριάζουν ,τάδινε στον γανωτζή ,και αυτός τάκανε σαν καινούργια .Ο πατέρας πέρα απο τα κτήματα που τούδωσε ο γανωτζής πατέρας του, και όσα άλλα πήρε προίκα απο την γυναίκα του ,ασχολείτο και με την σοβαρή δουλειά του μεσίτη καπνών ,ένας ενδιάμεσος ψεύτης, μεταξύ του παραγωγού, και ανήμπορου τις περισσότερες φορές φίλου του, και του εργοστασίου που τα αγόραζε. Στην συνέχεια  τα συσκευάζαν για εξαγωγή  .Αφού ήταν ο ενδιάμεσος είχε βολευτεί και σαν μισθωτός στο εργοστάσιο ,κάτι σαν βολεμένος συνδικαλιστής .Το εργοστάσιο ήταν πάνω στην μεγάλη παραλία, εντυπωσιακό και επιβλητικό ,ξεχώριζε στα δεξιά του λιμανιού όταν έμπαινες με το καράβι στο λιμάνι. 
Ο ιδιοκτήτης του, σημαντικός και επιφανής Φαναριώτης ,που ο Πορθητής αντί να τους κόψει το κεφάλι τότε στην άλωση, τους έδωσε προνόμια και οφίτσια και έτσι όλοι σαν και αυτόν πήραν προίκα όλοκληρα νησιά, και όλη την παραγωγή τους μαζί .
Ο πατέρας έκανε το μεσίτη και όταν δεν αγόραζε φθηνά ,τότε καθόταν και ρέμβαζε το πέλαγος καπνίζοντας απο καλά χαρμάνια, στριφτά ,Με κάτι ρόζ τσιγαρόχαρτα ,ειδική εισαγωγή απο την Οδησσό, για τους μερακλήδες του τσιγάρου .
Δούλευε λοιπόν ο πατέρας στο εργοστάσιο το πρωί ,τα απογεύματα έκανε το μεσίτη και το βράδυ άραζε στο καφενείο ,στο πάνω ,το μεγάλο, με τους κεντρώους αριστερίζοντες και ψηλοδηλωσίες ,πρέφα και συζήτηση ,και ντουμάνια ο καπνός, και η πήχτρα η φασαρία.

Η μάνα έκανε όλα τα υπόλοιπα ,νοικοκυριό ,παιδιά και τα κτήματα ,με την υψηλή εποπτεία του συζύγου-όταν του περίσσευε χρόνος -τις προμήθειες  για καθετί πούταν αναγκαίο .Η μάνα ήταν απο καλή γενιά ,κατευθείαν απόγονοι της οικογένειας των Ευγενικών, στην πόλη είχαν σημαντικά αξιώματα ,είτε στα δημόσια οικονομικά, είτε στο στρατό σαν φρουρές προσωπικές των αυτοκρατόρων ,απο την εποχή των Κομνηνών.
Η μάνα, μοναχοπαίδι που έχασε τον ευγενή πατέρα της σε ηλικία των 16 ετών, με μια μάνα δεσποτική και ανδρογυναίκα ,βρέθηκε απο τα πούπουλα, και τα κρίνα, στην κουζίνα και στην ξερή και άνυδρη γη ,και πολύ της εστοίχισε .αλλά άχνα δεν έβγαλε όταν η μάννα -δυνάστης απεφάσισε να την παντρέψει σε τόσο τρυφερή ηλικία ,μήπως και χάσει το κελεπούρι .

Είχαν και δυό παιδιά, με διαφορά μια βαθμίδα μόρφωσης ,όταν ένας πήγαινε σχολείο στο δημοτικό, ο άλλος γενιόταν, και όταν ο ένας πήγαινε στο γυμνάσιο ο άλλος στο δημοτικό .
Αυτό απο μόνο του κάτι έλεγε ,κάτι στα αστέρια γραμμένο ήτανε ,να μην συναντιώνται στο ίδιο χώρο ,να απέχουν μεταξύ τους, με το μαγικό αριθμό επτά .
Ο ένας ήταν καλός μαθητής ,ο άλλος όχι ,ο ένας ήταν απείθαρχος και ταραξίας ,ο  άλλος βολικός και μαζεμένο καλό παιδί ,τον πρώτο το κακομάθαινε η μάνα του ,και στον άλλο επένδυε ο πατέρας τους .

Τα εισοδήματα τους ήταν η σοδειά του καπνού ,οι μεσιτείες και τα μισθά απο το εργοστάσιο Απόλυτος διαχειριστής ήταν η μάνα ,που συνήθως έκανε ότι ήθελε ,και που πάντα τσακωνόταν με τον πατέρα που μονίμως γκρίνιαζε για τις σπατάλες της ,όπως έλεγε.
Επαιρναν τότε 10,000 περίπου δραχμές απο τα καπνά και 30 δραχμές απο το εργοστάσιο την ημέρα και ένα χιλιάρικο το χρόνο απο τις μεσιτείες ..

Ο υπουργός οικονομικών της οικογένειας ,είχε την εξής οικονομική πολιτική .
Ολες οι αγορές για τα φαγώσιμα γινόταν με πιστώσεις στο μπακάλικο της κας Μαρίας Βουργάνα (ευγενείς και αυτοί απο την πόλη ) ,τα μισθά και οι μεσιτείες πήγαιναν στα λοιπά έξοδα .Σκηνες απείρου κάλλους, να διαπραγματεύεται ο πατέρας το καθημερινό του χαρτζηλίκι ,με την γυναίκα του ,να του δίνει τα ελάχιστα ,αλλά εκείνη, να έχει το εν λευκώ δικαίωμα, να τα χαλάει κατα βούληση.
Ειχανε λοιπόν ενα μπλοκάκι μικρό με γραμογράφηση σαν τα παλιά λογιστικά βιβλία και ο μικρός, δηλαδή ο μεγάλος γιός, είχε αναλάβει το ρόλο του μπακαλόγατου .

Το μαγαζί ,το μπακάλικο δηλαδή ,ήταν ενα μικρό γωνιακό σπίτι στην ακριβώς αποπάνω απο το σπίτι πλευρά ,υπερυψωμένο ,με τα χαγιάτια του να εξέχουν ,τα μπλέ αφηρημένο χρώμα παραθυρόφυλλα με τους σκαλιστούς μύλους για να μην ανοιγοκλείνουν .Απο μέσα καφασωτά τζάμια ,κάθε φύλλο και έξη τετράγωνα των τριάντα πόντων το καθένα .
Είχε μια ψηλή σκαλιστή δίφυλλη πόρτα ,με ένα μάνταλο απο μπρούτζο και για να είναι πάντα ανοιχτή την είχαν δέσει με ενα σπάγγο στο πίσω τοίχο .Κάτω είχε ξύλινο πάτωμα .με κυματισμούς ,σαν ανισόπεδες με σαμαράκια διαβάσεις ,σαρακοφαγωμένο ,και αν πήγαινες ξυπόλητος γέμιζες τις πατούσες σου με σκλήθρες .
Γύρω -γύρω οι τοίχοι, οι πίσω πέτρινοι με εξογκώματα και ασβεστωμένοι ,στην πρόσοψη και δίπλα με τσατιά ,κατασκευές με ξύλα ,λάσπη και τρίχες ζώων που ήταν η συγκολητική ταινία και στο ταβάνι λεπτές σανίδες και μια λάμπα να κρέμεται κουρασμένη και γεμάτη απο τα περιτώματα απο τις μύγες που κάναν βόλτες γύρω γύρω .
Στην αριστερή γωνιά μπαίνοντας υπήρχε το βασίλειο της κας Μαρίας ,Θεία Μαρία την λέγανε όλοι ,μια κοντή ξερακιανή γυναίκα ,με μαλλιά τραβηγμένα πίσω κάτι σαν κότσο ,απροσδιόριστης κατασκευής ,είχε αρχίσει να γκριζάρει ,αλλά δεν θάταν πάνω απο πενήντα χρονών ,κιόμως ένοιαζε γριά στα μάτια του καθημερινού της επισκέπτη .
Φορούσε κάτι καφέ γυαλιά που στο δεξί μέρος είχαν σπάσει και τάχε δέσει με ένα σπάγγο ,,τζίβα, και αυτό ήταν το μόνο ξανθό χρώμα πούχε πάνω της,Φορούσε κάτι ρηχτές ρόμπες με κουμπιά μπροστά ,συνήθως μεγάλα με έντονα χρώματα ,η δε ρόμπες ήταν πολύχρωμες ,με μεγάλα λουλούδια ,,παπαρούνες και αμυγδαλιές .Οταν την έβλεπε ο μικρός ,σαν επιτάφιο μέσα στο χειμώνα τούφερνε .
Στα πόδια φορούσε κάτι τσόκαρα ,με σκληρή σόλα, με ένα πέταλο μπρός και πίσω για να μην γλυστράει ,όπως τα άλογα φρενάρουν στο καλντερίμι ,και κάλτσες μέχρι το γόνατο ,με ένα λάστιχο να τις συγκρατεί ,τις περισσότερες φορές ήταν ξετανιμένο ..
Ο μικρός ,μεγάλος γιός της οικογένειας ,είχε δεί και κάτι άλλο Μια μέρα που η κα Μαρία τουρλώνοντας τον πισινό της, να βάλει απο το σακκί ρύζι , είδε το εσώρουχο της ,δηλαδή μια βράκα πορτοκαλλί ,πούφτανε σχεδόν μέχρι το γόνατο και έδενε σε αυτό με ένα λάστιχο. ..

Ο πάγκος ,ήτανε για όλα ,να ζυγίζει ,να κόβει το τυρί ,την λακέρδα ,ταμείο, τα πάντα .Στο τοίχο δίπλα ακριβώς σε περίοπτη θέση, υπηρχε μια αφίσσα ,που έδειχνε ενα χοντρό με υψίληλο καπέλλο και πούρο ,κατάλοιπο του σχεδίου Μάρσαλ ,και ένα κουρελή και χλεμπονιάρη, αδύνατο σαν στέκα ,και αποκάτω ο επιβλητικός τίτλος ,'''ο πωλών επι πιστώσει''για τον χλεμπονιάρη και'' ο πωλών μετρητοίς'' για τον μπρούκλη .
Τότε είχανε την οκά και τα δράμια .έβαζε απο την μια τα πράγματα και απο την άλλη τα μέτρα ,κάτι σιδερένια πολύγωνα μέτρα ,με ενα χαλκά να τα πιάνεις, απο πέντε οκάδες πούτανε το μεγαλύτερο μέχρι δέκα δράμια πούτανε το μικρότερο .

Εμπαινε λοιπόν μέσα ο γιός ,και έπρεπε να περάσει απο ενα διάδρομο ,αριστερά και δεξιά ήτανε παρατεταγμένα σε επίπεδα όλο τα αγαθά .Μόνο μερικά τάχανε σε ''ψυγεία'' τις εποχής που ήταν σιδερένιες κατασκευές, με δύο εσωτερικές θέσεις ,  γύρω-γύρω είχαν σίτες, για τις μύγες, και για να παίρνουν αέρα τα κρεμούσαν είτε απο την οροφή ,είτε απο μεγάλα καρφιά στο τοίχο .

Οι συσκευασίες ήταν όλες μεγάλες ,φαντάζομαι για ενα λόγο ,να μην μπαίνεις στο πειρασμό να αγοράσεις αντι για μια οκά φάβα ,ένα τσουβάλι που ζύγιζε είκοσι οκάδες .Αρα ,οι άνθρωποι έπαιρναν ότι είχαν ανάγκη,και ποτέ μια οκά ,συνήθως το περισσότερο ήταν πεντακόσια δράμια .Ολα ήταν χύμα ,όσπρια ,ζυμαρικά ,ζάχαρη ,καφές ,τυρί, λάδι .Τα μόνα συσκευασμένα ήταν τα γάλατα, συμπυκνωμένα ,τα κορν φλάουερ ,όλα τα αγγλόφερτα και αμερικανόφερτα προιόντα ,που έρχονταν σαν εισβολείς, μαζί με τις κάθε λογιών βοήθειες και δάνεια .Αλίπαστα απο την Μυτιλήνη σε μεγάλα στρογγυλά κουτιά  ,μπακαλιάροι σε μεγάλα κομμάτια με μπόλικο χοντρό αλάτι , τυριά σε βαρέλια ,και όλα τ'άλλα σε τσουβάλια ,όλα ανοιχτά ,όλα χωρίς τιμή ,αφού πάνω απο όλα υπήρχε εμπιστοσύνη .Ο μπακάλης ήτανε πιο έμπιστος και απο τον παπά ,αφού ήξερε τα πάντα ,έδινε με πίστωση ,και πάντα περίμενε .

Εφερνε το τεφτέρι ο γιός ,και  έγραφε με το το μολύβι τις νέες αγορές, και αυτό γινόταν για ένα ολόκληρο χρόνο .
Οταν εισπράτανε την σοδειά ,μοιράζανε τα  μερίδια σαν τα κομμάτια της βασιλόπιτας .Πρώτα την αποταμίευση ,αν είχανε βάλει χέρι στην περσυνή ,συπληρώναμε την διαφορά ,όφειλε ο ταμίας -μάνα, να βάλει τα χρήματα στο μπλέ βιβλιαράκι του ταμιευτηρίου .Μετά τα χρωστούμενα στο μπακάλικο ,άλλοτε φθάνανε, άλλοτε όχι ,τότε έπρεπε η μάνα να κάνει αιματηρές οικονομίες για να τα συμπληρώσει ,ποτε δεν αφήνανε χρωστούμενα απο την προηγούμενη χρονιά .Αν τύγχαινε και περισσεύανε αρκετά, τότε ήταν η καλλίτερη της μάνας.Κατέβαινε στα μαγαζιά στην πόλη, και τα χαλούσε όλα .Ομως είχε μια ηθική στις αγορές της ,μια πολιτική θάλεγες σήμερα ,αγόραζε ρούχα, παπουτσια, για το σύζυγο ,ο οποίος ποτέ δεν τάθελε και πάντα σκοτωνόντουσαν γιαυτό ,μετά αγόραζε τεχνολογία ,πετρογκάζ ,ραδιόφωνα για την εξοχή με τις τεράστιες μπαταρίες σαν βαλίτσες ,είδη σπιτιού, Για το ευατόν της και για τα παιδιά είχε κάμει απο αλλού το κουμάντο της .

Επαιρνε λοιπόν τα χρήματα ο γιός και πήγαινε στη κα Μαρία ,ήτανε η πιο σημαντική μέρα της χρονιάς ,ένοιωθε δυνατός ,κράταγε σφιχτά τα καφέ χιλιάρικα ,και τα κατοστάρικα και περίμενε μέχρι να τα μετρήσει .Μετά το μολύβι, που έγραφε ολογράφως το ποσόν και τη λέξη ''εξοφλήθειν ''την ημερομηνία, και μια γραμμή διαγώνια στην σελίδα σαν τους συμβολαιογράφους .
Μετά γύριζε σελίδα και ξεκινούσε μια ακόμη χρονιά .Στο τέλος τούδινε και μια χούφτα καραμέλλες, αυτές τις αγγλικές με την γέμιση, και πάντα το αγαπημένο του ζαχαρωτό, καρύδα ..

Ποτε δεν πείνασαν ,ποτέ δεν χρωστάγανε πάνω απο ένα χρόνο ,πάντα είχανε στην άκρη κάποια χρήματα ,πάντα ήτανε καλοντυμένοι, και ποτέ δεν τους έλειπε τίποτε στο σπίτι τους .είχανε και ηλεκτρικό και ραδιόφωνο για το σπίτι, και με μπαταριές, και πετρογκάζ .
Αγαπούσαν την γη τους ,πονούσαν τα ζωντανά που είχαν, κυρίως κότες ,δούλευαν πολύ απο το πρωί μέχρι το βράδυ και είτε ο ένας στο καφενέ, είτε η άλλη στα γλεντια στην γιορτή του άνδρα της, πέρναγαν με σεβασμό την ζωή τους ,και κοιμόντουσαν ήρεμοι .

Οταν έφυγαν απο εκεί, και όταν πέρασαν τα χρόνια, άλλαξαν, και μαζί άλλαξε προς το χειρότερο η ζωή τους ,και όχι έξ αιτίας οικονομικών λόγων ..

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Βρισκόμαστε ενα βήμα πριν απο την κατάρευση ,έχουμε κάμει το βήμα στο γκρεμό και περιμένουμε να δούμε αν θα υπάρξει κάποιο δίχτυ που θα μας σώσει, στην πορεία μας ,στο βάραθρο που γυαλίζει απο κάτω μας .Το ζήτημα είναι οτι, το δίχτυ αυτό δεν μπορούμε και δεν είμαστε ικανοί να το βάλουμε μόνοι μας ,αλλά ζητάμε επιτακτικά να μας το δώσουν, στην ουσία να μας το χαρίσουν οι άλλοι ,ξένοι κυρίως.

Απο την μιά εμείς οι φτωχοί ,πλήν τίμιοι και ανιδιοτελείς ,φιλότιμοι και αθώοι, ''εξεγερθήκαμε'' εναντίον των πάντων που θεωρούμε οτι μας έκαναν κακό ,βρίζουμε ,μουτζώνουμε ,κάνουμε χαβαλέ ,προπηλακίζουμε, οτι δεν μας γουστάρει την στιγμή εκείνη ,και το παίζουμε τζάμπα μάγκες στηριγμένοι στην δύναμη και στην ανωνυμία του όχλου .Για να σε δώ ,εσένα που με κραυγές ζητάς ,ότι ζητάς, να με βρείς στο δρόμο μόνος σου και μόνος μου ,άν έχεις τα κότσια να μου τα πείς τα ίδια ,αφού πολλά καντάρια ξύλο ξέρεις οτι θα φάς .

Εχουμε δίκιο για πολλά πράγματα ,και φτώχεια υπάρχει ,και ανεργία υπάρχει ,και αδικία υπάρχει, και ρεμούλα και διαφθορά και ότι κακό θέλει ο καθένας ,Ειναι έτσι .Το ζήτημα όμως που τίθεται είναι απλό , σύμφωνοι, να καεί το μπουρδέλο η βουλή ,να φύγουν και οι τριακόσιοι, και το μνημόνιο και  τα λαμόγια και οι κλέφτες ,και μετά θάρθουν ποιοί ;αυτοί που σήμερα φωνάζουν, που θα καλόβλεπαν την καρέκλα του υπουργού τάδε ,θα υπάρξει άμεση δημοκρατία όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται απο όλους ,ποιούς όλους: η μήπως θέλουμε μια δικτατορία για να παίρνουν τις αποφάσεις ακόμη λιγώτεροι .
Μήπως όμως θέλουμε να καταστρέψουμε το υπάρχον σύστημα με την βία, και να φτιάξουμε απο το μηδέν ,ενα καινούργιο ;Aν είναι αυτό ,εγώ είμαι απόλυτα μαζί σας ,θεωρώ οτι είναι η καλλίτερη λύση .
Να καταστρέψουμε οτι έχει φτιαχθεί μέχρι σήμερα ,να κρεμάσουμε στην πλατεία συντάγματος όλους τους κλέφτες με συνοπτικές διαδικασίες ,η ακόμη καλλίτερα να φέρουμε αγρια λιοντάρια στο ΟΑΚΑ και να τους δώσουμε για τροφή και θέαμα .

Ομως θα ήθελα απο εσένα ''αγανακτισμένε'' ελληνάρα να μου κάνεις ένα κατάλογο ποιοί θα πρέπει να φύγουν ,να κρεμαστούν, να φαγωθούν, να εξαφανιστούν απο την χώρα ,όμως πρόσεξε τι θα κάνεις οταν θάρθει η ώρα, η λίστα με τους δικούς σου, τους κολλητούς σου ,την οικογενειά σου και εσένα τον ίδιο .Η μήπως όλοι αυτοί έχουν ασυλία ,επειδή δεν ήξεραν, δεν άκουσαν, αλλά τυχαία έφαγαν οτι τους δώσανε .

Τελικά ,τι θέλουμε να είμαστε; Ευρωπαίοι ,με περισσότερη συνοχή ,περισσότερη αλληλεγύη ,περισσότερες επιδοτήσεις ,να μας διασώζουν όποτε λάχει ,να μας δανείζουν όποτε χρειάζεται ,η περισσότeρη Aνατολή, με πιο πολύ διαθέσιμο χρόνο ,πιο πολύ χορό της ευμεγέθους κοιλιάς μας ,χαλαροί και λάιτ ,φραπέ και τσιγάρο, καφετέρια και καφενές ,πρέφα και δηλωτή

''Ανήκουμε στην Δύση'' '';η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες'' ;'' ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο'' ;
Tι αkριβώς θέλουμε ,πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε  ,δεν μπορούμε να τσαλαβουτάμε στο λαικισμό, στις κραυγές ,στην τηλεόραση που μας ακτήνωσε ,στην αδιαφορία και στην ανυπαρξία του αυτονόητου .

Εχουμε μπεί σε επικίνδυνα μονοπάτια ,''όπου γενιέται κάτι καινούργιο '' όπου πάλι πάμε να προχωρήσουμε με ψευδαισθήσεις ,να αντικαταστήσουμε τους σημερινούς με τους αυριανούς το ίδιο ανίκανους και επικίνδυνους .Αν τελικά το ζητούμενο είναι να αντικαταστήσουμε τον υπουργό κο Παπάρα με τον κύριο Τρίχα, γιατί ο τελευταίος θα μας βολέψει πρόχειρα κάπου ,η θα δανεισθεί για λογαριαμσό μας,τότε τα πράγματα θα είναι πιο χειρότερα απο σήμερα .

Θέλουμε και απατούμε να μας πούνε την αλήθεια ,ποιά αλήθεια; αυτή που δεν ξέρουμε;,αυτή που δεν μας βολεύει; αυτή που μας καθησυχάζει; η μήπως όλοι μας ξέροντας την δική μας ατομική αλήθεια ξέρουμε και την συνολική ,και τελικά το πρόβλημα δεν είναι η γνώση της ,αλλά ο εξορκισμός της .

Eμείς οι καλοί λοιπόν, και απο την άλλη πλευρά οι κακοί .Οι κακοί ξένοι ,οι κακοί μπάτσοι ,οι κακοί Εβραίοι ,οι κακοί μετανάστες ,οι κακοί πλούσιοι .Να φύγει το μνημόνιο ,να φύγουν οι πολιτικοί, να φύγουν οι δημοσιογράφοι ,να φύγουν οι κλέφτες .Να φύγουν και να πάνε στο καλό ,η στο αγύριστο
και καλά  κάνουμε και τους συνοδεύουμε με κατάρες και βρισιές .αλλά καλοί μου άνθρωποι δεν φτάνει να φύγουν αυτοί ,κάποιοι η κάτι πρέπει νάρθει στην  θέση τους .

Για μένα έχουμε δύο επιλογές
Η πρώτη είναι η επανάσταση, με βία και αίμα που θα καταστρέψουν οτιδήποτε υπάρχει και θα ξεκινήσει κάτι καινούργιο απο την αρχή ,με κόπο, με θυσίες με πολύ χρόνο ,με το αυτονόητο τίμημα .
Είναι σίγουρη λύση ,έχει συμβεί στην ιστορία, και είναι μια ξεκάθαρη επιλογή .Φυσικά ανόητε ,δεν μπορώ να σου εξασφαλίσω οτι θα είσαι απο αυτούς που θα επιβιώσουν ,οι πιθανότητες είναι σε βάρος σου .

Η δεύτερη είναι να απαιτήσουμε απο το υπάρχον σύστημα, κυρίως το πολιτικό, να συνενοηθεί και να συνεργασθεί .Να συμφωνήσουν σε μια καινούργια προοπτική ξεκινώντας απο την στρατηγική επιλογή. Που θέλουμε να ανήκουμε ,πράγμα για το οποίο πρέπει να ερωτηθεί ο λαός .Η απάντηση αυτή θα οδηγήσει στα επόμενα βήματα που θα είναι σαν απόφαση συλλογική και σαν εφαρμογή υποχρεωτική .Πολιτικό σύστημα ,κράτος ,διοίκηση ,παιδεία, υγεία ασφάλεια, εθνική κυριαρχία
αλλαγή του συντάγματος άμεσα ,είναι τομείς που θα γίνουν οι εκ βάθρων αλλαγές .

Εαν θέλουμε την Ανατολή ,να αποφασίσουμε ποιό θα είναι το προτυπο μας ,Συρία ,Περού ,Μπουργκίνα Φάσο ,και στην συνέχεια σε ποιά παγκόσμια και περιφερειακή δύναμη θα είμαστε υποτελείς .
Αν επιλέξουμε την Δύση τότε υπάρχουν τα αυτονόητα
Περισσότερη δουλειά για να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος ,ανταγωνιστικότητα ,καταπολέμηση της γραφειοκρατίας ,ιδιώνυμο αδίκημα η φοροδιαφυγή ,ανάπτυξη τουρισμού και φυσικού πλούτου της χώρας .
Προς αυτές τις κατευθύνσεις πρέπει να πιέσουμε όλοι ,και οι ''αγανακτισμένοι'' και οι υπόλοιποι αγανακτισμένοι .

Είναι η τελευταιά μας ευκαιρία ,όχι για να πάρουμε η όχι νέο δάνειο ,η αν θα χρεωκοπήσουμε,
είναι η τελευταία ευκαιρία  μιας κοινωνίας να επιλέξει συνειδητά τι πραγματικά θέλει .

Προσοχή ομως ,η σημερινή κατάσταση με τον ατέλειωτο θόρυβο ,με τις γηπεδικές κραυγές και βρισιές ,εξηπηρετούν μόνο τους ''άλλους'' ,τους ξένους ,τους καινούργιους αρχηγούς, τα μέσα ,την σπέκουλα και τους καινούργιους κλέφτες .και εμείς μια χαρά λωτοφάγοι παραμένουμε

ΙΑΝΟΣ

Η ΑΝΟΙΞΗ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ..........

Σκούντησε ο ήλιος την νύχτα ,αυτή ξύπνησε και μέχρι να το καταλάβει είχε ξημερώσει για τα καλά .
Τελευταία μέρα της άνοιξης ,αλλά η φύση αντιστέκεται σθεναρά ,τα χορτάρια πήραν μπόι κιάλλλο ,αφού βρόχινες ριπές κάθε μέρα ποτίζουν την αγκαλιά της και της δίνουν περισσότερη ζωή ,περισσότερο χρώμα ,αυτό το πράσινο βαθύ στα χαμηλά, και λίγο πιο ξανθό πράσινο στα ψηλά .

Η γή συνεχίζει κάθε μέρα, κάθε πρωινό, νάναι νοτισμένη και υγρή ,σαν το κόλπο της κόρης που ποτέ δεν σταματάει να θέλει χαρά ,αλλά και σαν κιαυτόν της μεσήλικης μάννας ,που νοιώθει την πηγή να μην στέρεψε .Αφού ο φόβος της έλλειψης δεν επιβεβαιώθηκε ,τότε κάθε σταγόνα αυτού του μικρού ποταμού είναι η απόδειξη οτι τίποτε δεν τελείωσε ,ότι η ελπίδα για όλους υπάρχει ..

Ξεκίνησα να περπατώ ,απο το μικρό κήπο με τα φυτά που έχουν γίνει θεόρατα σαν γίγαντες που το μεγεθός τους προστασία μου δίνουν ,και κοντοστάθηκα παρατηρώντας χωρίς να κοιτώ κάτι συγκεκριμένο ,ήθελα να δοκιμάσω τις αισθήσεις μου στην πιο έντονη εικόνα που θα μου τραβούσε την προσοχή .Το περιβάλλον το ίδιο ,μεγάλος φράχτης με ψηλα καταπρασινα φτυτά ,πάνω απο πέντε οργιές ύψος ,και εκεί μπροστά του ξαπλωμένα πρασινονοκίτρινα ντροπιασμένα φύλλα ,είχαν καλύψει την γη, σαν κουβέρτα με μπόλικα μπαλώματα ,και περίτεχνα ψηφιδωτά .

Στον διάδρομο ,με τις μεγάλες γλάστρες σαν σκηνικό επικής ταινίας .οπου η ώχρα θύμιζε τείχη ,και τα φυτά μέσα σε αυτές έδιναν μια όψη υπερβολικού ,και μόνο τα κατακκόνινα άνθη τους ,μου έστελνα μηνύματα στοργής ,το μάτι δεν ξεκινούσε απο χαμηλά ,έμενε μόνο ψηλά ,εκεί που το κόκκινο και άλικο χρώμα,το αίμα τους ,σαν μαγνήτης με τραβούσε .

Εστριψα στην γωνιά του σπιτιού μέσα στο κήπο και βρέθηκα αντιμέτωπος με την συνοικία των πλούσιων ,όπου καμαρωτά ακριβά φυτά προκαλούσαν μέσα απο ακριβά κοστούμια ,τις στρογγυλές με διπλό στριφτό τελείωμα στο πάνω μέρος ,γλάστρες .Ομως πιο κεί ,δύο φυτά αγωνιούσαν και τόβλεπες, πονούσαν στο σφιχτό κορσέ που τους είχα φορέσει .Αυτό μου φάνηκε στην αρχή και για μια στιγμή τα λυπήθηκα ,όμως δεν ήταν αυτός ο λόγος που απο μιζέρια τα δύο αγαπημένα μου φυτά υπέφεραν ,ήταν οτι τους έλειπε η θαλπωρή και η ζεστασιά ,ακτίνες ήλιου τους είχα στερήσει .

Πιο δίπλα, μια ελιά ,μέσα σε μια τεράστια γλάστρα ,παράταιρο σκηνικό και  επίδειξη νεοπλουτισμού αποδύκνειε .Δεν μπορείς να βάζεις την εύμορφη ελιά μαντρωμένη με τείχη ,δεν μπορείς να την έχεις μόνη της, παντέρμη, χωρίς συντροφή απο άλλες κόρες .Η ελιά πρέπει να κατρακυλά στίς άνυδρες πλαγιές ,δίπλα με άλλες πολλές ,μέσα σε φρύγανα και πεζούλες ,παρέα με τις αιωνόβιες γιαγιάδες με μεγάλους κοντόχοντρους κορμούς και στρογυλλές κουφάλες .
Την είχα εξορίσει την ελιά ,και την είχα τιμωρήσει να μην γίνει ποτέ γυναίκα ,μόνο μια μυξοπαρθένα ήταν, και δεν έφταιγε αυτή .

Στο μικρό κήπο με το χώμα ,βρεγμένο, καφέ, απο την χθεσινή βροχή ,λάσπη και γλίτσα και ξύλα γύρω- γύρω για να μην λερωθούν τα ευαίσθητα πόδια του πολιτισμένου αφέντη .
Στο φράχτη ,τεράστια φυτά είχαν περάσει πάνω απο την σκεπή και οι γκριζοπράσινες άκρες τους, λυγούσαν ,λικνίζονταν ,ακουμπούσαν τα κεραμίδα και  έμοιαζε σαν αργός χορός ,με καββαλιέρο το αέρα που περνώντας αναμεσα στα κλωνάρια ,ερωτικά σκιρτήματα τους έκανε, να νοιώθουν .

Στο κέντρο του μικρού κήπου μια μεγάλη τριανταφυλιά ,αγωνιούσε να βγάλει την κορμοστασιά της και να αντικρίσει το ήλιο που προκλητικά τα μεγάλα αφεντικά,δένδρα του φράχτη την εμπόδιζαν να κάνει  .Είχε δεκαπέντε τριαντάφυλλα σε όλες τις αποχρώσεις του βαθύ κόκκινου ,άλλα σφιχτα, και άλλα ανοιχτά ,απλωμένα θαρρείς ,έτοιμα να πέσουν και να στολίσουν με σημάδια κόκκινα το σκουρόχρωμο έδαφος ,σαν στίγματα ανεμοβλογιάς .Ενα κλωνάρι είχε ξεστρατίσει και πήγαινε μόνο του πρός το σπίτι ,ένοιωθες οτι έψαχνε απεγνωσμένα ,να βρεί αποκούμπι να στηριχθεί και να ξαποστάσει , και ένα άλλο ψιλόλιγνο τις ακτίνες του ήλιου , μέσα απο τις φυλλωσιές του φράχτη αναζητούσε ζεστασιά, και ζεστά υγρά να γεμίσει .

Στην απέναντι πλευρά του μικρού κήπου ,δυο αναριχώμενες τριανταφυλιές είχαν ξεκινήσει την αγωνιώδη προσπαθειά τους ,να αποδείξουν, οτι δίκαια της είχα εμπιστευθεί .
Η μια είχε είκοσι τριαντάφυλλα ,σε ένα χρώμα απροσδιόριστο ,κιτρινο απαλό με λεπτές λευκές αποχρώσεις ,αλλά και με λίγο απαλό ροδοκόκκινο, σαν σάλι τα λεπτά εσωτερικά φύλλα κάλυπτε .
Αυτή είχε ήδη ανέβει και είχε απλωθεί στην βεράντα του πάνω ορόφου ,κάνοντας πιρουέτες ανάμεσα στα σίδερα και στα κάγκελα .Κουνώντας συγκαταβατικά τα φύλλα και τα λουλούδια της ,σου περνούσε το μήνυμα οτι άργησε, αλλά τα κατάφερε .Μόνο για μια στιγμή τα λουλούδια σκέφτηκα να κόψω ,αλλά αμέσως δάγκωσα την σκέψη μου ,αφού αυτή η έπαρση της ,ήταν η απόδειξη της ύπαρξης της .

Δίπλα της ήταν η άλλη αναριχώμενη ,πιο αδύνατη ,πιο ασθενική και με μόνο δύο τριαντάφυλλα ανθισμένα ,όμως εδώ το χρώμα ήταν τίμιο ,ξεκάθαρο ,λευκό κατάλευκο ,με μικρούς μίσχους .
Απεγνωσμένα προσπαθούσε να ανέβει προς τα πάνω ,τόβλεπες ήταν μια προσπάθεια δύσκολη, μερικές φορές απέλπιδα ,όμως τόχε καταφέρει, και είχε ακουμπήσει στο περβάζι ,μια μικρή ακόμη προσπάθεια και θάμπαινε στην σιγουριά του στριφογυριστοιύ κάγκελου ..

Μου πήρε αιώνες θαρρείς να φθάσω στην εξώπορτα ,η μυρουδιά της βρεγμένης γης , η πανδαισία των χρωματων ,τα φυτά που την αίσθηση των ματιών μου μάγευαν , όμως ήξερα οτι η άνοιξη ήταν εκεί ,με καθυστέρηση σαν αναμενόμενη εγκυμοσύνη ίσως,αλλά και  σαν την ελπίδα που θεριεύει μέσα μας, οταν την δώσουμε τροφή .

Μπορεί ημερολογικά σήμερα να τελειώνει η άνοιξη ,μπορεί το καλοκαίρι να διώξει το πράσινο και να στερέψει τους χυμούς ,όμως για κάθε εποχή που περνάει ας κρατήσουμε αυτό, που την ελπίδα θεριεύει..

Κάντε μου μια χάρη ,γελάστε μαζί μου είτε γιατι αυτά που γράφω  είναι για γέλια ,είτε γιατί το γέλιο χαρίζει ζωή .Σε σένα το λέω κυρίως Γιώργη ,που έτσι όπως πας, θα πατήσεις τα μούτρα σου ..

Ελα Γιωργάκη ,σκάσε μου ένα χαμόγελο ...,Μπράβο

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ