Πρίν απο 10 ακριβώς χρόνια στην αυγή του καινούργιου αιώνα,το προβλημά μας ήταν ο ιός της χιλιετίας ,σε μια εποχή που οι ελπίδες ειδικά στην Ευρώπη ,ήταν πολύ μεγαλύτερες απο τις όποιες ανησυχίες και ενδεχόμενα προβλήματα ..
Θυμάμαι, πολύ μικρός στο φούρνο της γειτονιάς εκει δίπλα στην εκκλησιά της Ματρώνας ,πίσω απο το πάγκο, που ο φούρναρης είχε για ταμείο, μια αφίσσα που έδειχνε, απο την μια, τον πωλών τοις μετρητοίς, με υμίψηλο με φράκο χονδρό με μαύρο σακκάκι και ριγέ παντελόνι, και τον άλλο τον πωλών επι πιστώσει, ρακένδυτο ,με τσαρούχια τρύπια ,σκισμένα ρούχα και μισοφαγωμένο φέσι στο κεφάλι και ενα τσιγάρο γόπα στα χειλη του ..
Βέβαια τότε λίγα χρόνια μετά τον εμφύλιο ,ο φρακοφόρος ήταν ο πλούσιος,ο ξένος απο την εσπερία -και ο άλλος ο κακόμοιρος Ελληνας η Τουρκος η γύφτος .. και έχουν περάσει 50 χρόνια ,και λοιπόν τι άλλαξε ;
Τοτε τα δανεικά τα έδινε ο μπακάλης ,και έβαζε τόκο τα τυχαία λάθη στην πρόσθεση -όλοι χρώσταγαν την σοδειά ,όλοι ήταν υποχρεωμένοι κάπου ,αργότερα τα έδινε ο τσαντάκιας στην Συγρρού με τα γραμμάτια για να πάρει ο Νεοέλληνας αυτοκίνητο που του στοίχιζε δυο και τρείς φορές πάνω, και δημιουργήθηκε αυτή η συμπαθής σημερινή νομενκλατούρα των νεόπλουτων ,απο την τοκογλυφία και τους εκβιασμούς ,και σήμερα τα δίνουν τα ευαγή ιδρύματα που λέγονται τράπεζες (τράπεζα=έπιπλο με τέσσερα πόδια φαγητού κυρίως η τραπέζι αργυραμοιβού Γ.Μπαμπινιώτης)
Ακόμη και τότε η εικόνα του ρακένδυτου δανειστή ήταν πλαστή ,φόβο ήθελε να δημιουργήσει και το πέτυχε στην συνέχεια ..
Σήμερα ,το σύστημα ψάχνει την μετάλαξη του, αφού η υπάρχουσα δομή δεν το πάει παρακάτω ,πρέπει μα βρεθεί μία άλλη ουτοπία, ένα αλλο ψέμα, ενα εφεύρημα που θα ξαναπουλά ελπίδα στο εξαθλιωμένο πόπολο ..
Το ερώτημα είναι μπορεί ο σημερινός Ελληνας να αντισταθεί και να μην ενδώσει σε νέες υποσχέσεις και επιταγές που θα είναι το τυρί στην ολοκαίνουργια φάκα που στήνεται ..
Αν δεν υπήρχαν αντοχές στον πιο ευρύτερο κόσμο, ίσως η αλλαγή να είχε ήδη συντελεσθεί ,και το σύστημα θα ανατροφοδοτούνταν αυτόματα χωρίς να το πάρει κανείς είδηση ..όμως φαίνεται ο κάτι αλλάζει, αργά μεν, δύσκολα αλλά κάτι γίνεται ....
Ολοι περιμένουν και ζητούν μία ελπίδα για το αύριο για τον επόμενο χρόνο και δεκαετία αλλά γιαυτή τους την ''απαίτηση '' δεν κάνουν σχεδόν τίποτε περιμένοντας απο το 'αγιο πνεύμα ' ,απο τον διπλανό παρορμητικό ,άρα και επιπόλαιο μέχρι χθές ,να το κάνει..
Αν η ελπίδα και το όνειρο είναι απαραίτητα για όλους ,ας κάνουμε κάτι ο καθένας έμπρακτα ,ενα μικρό βήμα ,ξεκινώντας απο αυτά που μπορούμε να αποφύγουμε στην καθημερινή μας ζωή ,να χαιρόμαστε με τα λίγα ,σκεφτόμενοι λίγο περισσότερο ,βλέποντας λιγώτερη τηλεόραση ,διαβάζοντας λίγο ,μιλώντας μεταξύ μας πιο πολύ...Ολοι μας βρισκόμαστε στην αυγή ,μιας χρονιάς ,μιας δεκαετίας ,μιας νέας πραγματικότητας ,εν τέλει μιας νέας ζωής ,και αφού είναι έτσι ,ας προσπαθήσουμε να την πάρουμε στα χέρια μας ,και να μην διαμορφωθεί ερήμην μας ..
ΙΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου