Ο ΔΙΑΣ,Ο ΓΕΡΑΜΠΗΣ

Ολυμπος,πολύ ψηλά,κρύο όχι πολύ τσουχτερό,
χρόνος απροσδιόριστος κάποτε ...
Ο Δίας,είχε ξυπνήσει πάλι ανάποδα,και είχε τις στραβές του, 
σχεδόν όπως κάθε μέρα πιά .
Βγήκε έξω στην μεγάλη βεράντα,τεντώθηκε κάνοντας τα κόκκαλα του, 
να τρίζουν σαν ξεχαρβαλωμένος σουμιές,γεράματα σκέφτηκε,
χάιδεψε τα γένια μερικών ημερών,της μόδας οι αξύριστοι δικαιολογήθηκε,και έκανε πως δεν είδε τις λαδιές πούχε στο ρούχο που φορούσε,πάλι γουρούνισα,χθές μονολόγησε .
Μερικές αναρωτιόταν πολύ σοβαρά,οι άνθρωποι αντιγράφουν τους θεούς τους,η οι θεοί τους ανθρώπους,δεν μπορεί σε τόσες χιλιάδες χρόνια,
να μην έχει δοθεί μια απάντηση σε αυτό .
Ομως το πρόβλημα του πια,ήταν η μοναξιά που ένοιωθε,
όλοι ακόμη και οι άλλοι θεοί τον είχαν κάνει πέρα,σχεδόν κανείς δεν τον έκανε παρέα,και όλοι όσοι τον είχαν ανάγκη για κανένα ρουσφέτι,
του μίλαγαν. 
Αλλοτε,τον ευχαριστούσε,όμως τις περισσότερες φορές τον ενοχλούσε,όπως τώρα,που,πρωί- πρωί δεν είχε και μπόλικες διαθέσιμες δικαιολογίες .

Τέλος πάντων είπε,τι να κάνουμε οι άλλοι είναι μαύροι,
όχι εγώ ρατσιστής, βολεύθηκε μέσα του με αυτό,
τόχε ακούσει απο τον Αρη,του άρεσε,και το χρησιμοποιούσε,όταν βόλευε,όπως τώρα .
Πήγε στην άκρη της βεράντας και αγνάντεψε,την πλαγιά, 
που άρχιζε να πρασινίζει,το βλέμμα του πλανήθηκε σαν γυροσκόπιο κάνοντας ένα κύκλο 180 μοιρών για να τσεκάρει οτι,
όλα αυτά ,δικά του παραμένουν,αν και αναρωτιόταν,
μήπως όλα αυτά,νόμιζε οτι τα έβλεπε,γιατί έτσι ήθελε να είναι έτσι,
και όχι γιατί πράγματι υπήρχαν. 
Είχε διαβάσει και λίγο Νανόπουλο,είχε ακούσει για τα πολλά σύμπαντα και τις δέκα διαστάσεις,δηλαδή ο Ηφαιστος τάλεγε,κάθε βράδυ, 
κάνοντας επίδειξη πνευματος και γνώσεων,άσκοπων τελικά, 
γιατί κανένα δεν ενδιέφεραν.

Είδε λοιπόν τα πρόβατα του,που τάλεγε ανθρώπους,
του άρεσε να πιστέυει οτι,τα πρόβατα ήταν σαν και αυτόν δίποδα,κατ'εικόνα και ομοίωση του,άσχετα αν τελικά και αυτό, 
ήταν μια ψευδαίσθηση σαν όλες τις άλλες που τον βασάνιζαν.
Είχε δώσει ονόματα στα πρόβατα-ανθρώπους για να τα ξεχωρίζει, 
πράγμα μάλλον άχρηστο,αφού κάθε φορά που τα πρόβατα απομακρυνόταν λίγο πιο κάτω,όλα ίδια φαινόταν .
Ομως σήμερα,ήταν κοντά σχεδόν κάτω από το κάγκελο του,
και ήταν υποχρεωμένος να τα αναγνωρίσει με το όνομά τους, 
και το χρώμα απο το λουρί που φόραγαν στο λαιμό,στο κεφάλι,άσχετο.

Να,εκεί δεξιά ήταν ο Γεράσιμος,πάντα στα δεξιά του στεκόταν αυτός,αριστερά όπως ανέβαινε την πλαγιά,άλλο πάλι πρόβλημα και αυτό, δεξιά κατέβαινε,αριστερά ανέβαινε,ο Γεράσιμος.
Ο τράγος πατέρας του ήταν έμπορος,είχε αποκτήσει πολλά χρήματα,
γιατί ήταν ξύπνιος τράγος,εύρισκε και τρύπες και έμπαινε,
άκρες και σχέσεις με το αζημίωτο, έφτιαξε και μια πλούσια στάνη και άφησε και ένα κομπόδεμα στον Γεράσιμο.
Σήμερα,ο Γεράσιμος τάχει βάλει με το σύστημα του κοπαδιού, 
και αγριοκοιτούσε τον Δία,που δεν του έδινε σημασία, 
που δεν έβαζε πλάτη να συνεχιστεί η βολική ουτοπία πούχε κληρονομήσει ο πατέρας του,ο τράγος.

Αριστερά πάντα όπως κοίταζε,βόσκαγε ο Μιλτιάδης,
πάντα μουλωχτός αυτός,άνεβαινε δεξιά,κατάβαινε  αριστερά,
και πάντα σκυφτός περπατούσε. 
Ο πατέρας τράγος του Μιλτιάδη, ήταν εργάτης στα τσιμέντα,
μεροδούλι μεροφάι,κρυπτοαριστερός τάχαμου,ένα τσού,
να τούκανε ο χωροφύλακας,θα δήλωνε οτι ο Μέγας Αλέξανδρος ζεί .
Σπούδασε ο Μιλτιάδης με δανεικά,κάπου εδώ,μπορεί και κάπου έξω, σήμερα όμως δηλώνει αριστερός,ιδεολόγος και προστάτης των φτωχών προβάτων,και των κακοποιημένων απο τους πονηρούς τράγους προβατίνων.
Ο Δίας είχε μιά αμφίσημη άποψη για τον Μιλτιάδη,
του άρεσε που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο,προς τα πού,πως,με ποιόν,δεν είχε σημασία. 
Ομως,του την βάραγε,αυτή η ζελατινωμένη φάτσα,της απο καθέδρας άποψης,και της ημιμάθειας που κουβαλούσε μέσα του,
άσε την εμφάνιση,και την ντεμί καθαριότητα,
που τάχε βάλει στο ευαγγέλιο της επανάστασης πάνω-πάνω .
Μάλλον αδιάφορος,όχι ιδιαίτερα επικίνδυνος,και βολικός,πολύ βολικός. Ολοι αυτοί κουβαλούσαν όλα τους τα απωθημένα,δικά τους και όσα κληρονόμησαν.
 
Λίγο πιο κεί,μέσα αριστερά,σαν αριστερός χάφ,ήταν ο Διαμαντής,ξιλοχύμα,είχε την φάτσα του Αρτέμη Μάτσα,
είχε πάντα ένα καλοσυνάτο πρόσωπο που σε ξεγέλαγε,
αλλά θα σε πούλαγε στην επόμενη στροφή.
Την μια αριστερός,την άλλη δεξιός,λίγο,όχι πολύ,τόσο όσο απαιτείται,κεντρώος αν χρειαζόταν,και πάντα βολικός, 
να πεί το ναι,και να σκύψει τον αυχένα.
Σημαντικός στην κοινωνία των προβάτων,τάχε καλά και με το Δία, 
και με την Ηρα και ήταν σαν έτοιμος απο καιρό να γίνει κάτι.
Τι;Οτι νάναι,φτάνει νάναι καλό γιαυτόν,και αυτός θα παρέδιδε την πόλη.
Απο πατέρα τράγο αγρότη αριστερό με πατέντα και διώξεις, 
κληρονόμησε στο γιό ,σαν ευχή και κατάρα την σοφή ρήση
''μείνε κάτω απο την μπάρα γιέ μου,αν την αντέχεις ,αλλά φύγε γρήγορα αν δεν μπορείς ''.
Του Δία,του άρεσε ο Διαμαντής,ήταν ο ανθρωπος του, 
για να ελέγχει το κοπάδι..
Το μόνο που τον εξόργιζε ήταν που ήξερε,-τι Θεός ήταν,διάβολε-
οτι η τύπος θα τον πούλαγε στην πρώτη ευκαιρία, 
σαν και εκείνο τον αχρείο τον Προμηθέα πούκλεψε την φωτιά και σηκωθήκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι ,και γίναν οι χιμπατζήδες άνθρωποι.

Ηταν πολλά πρόβατα εκεί κάτω απο την βεράντα,
για άλλα θυμόταν τα ονοματά τους,για τα περισσότερα όμως 
είχε άγρια μεσάνυχτα,μόνο ήξερε οτι ήταν εκεί,πάντα να εκπληρώνουν ενα στόχο,να ακούνε,να πειθαρχούνε,και να ζητοκραγαύζουν,
όταν το αφεντικό δηλαδή ο ίδιος,αποφάσιζε να τους απευθύνει το λόγο .
Τι ωραίο είναι νάσαι θεός- σκεφτόταν μερικές φορές-,
ειδικά μάλιστα ο πατέρας των θεών,είχες την εξουσία για όλα,
εσύ αποφάσιζες ποιό είναι το καλό η κακό για τους άλλους, 
και το μόνο που χρειαζόταν ήταν,να το πείς και στους ίδιους, 
για να ξέρουν,πότε είναι σωστοί,και πότε λάθος.
Και αν δεν ήταν αρκετά πειθήνιοι,τους ξαμολούσες και ένα κεραυνό κατακούτελα,και άντε αυτοί να μαζεύουν ζωντανά για σφάξιμο, 
για να σε εξευμενίσουν .

Ομως εξακολουθούσε,να μην έχει καλή διάθεση,
κοτζάμ πατέρας των θεών και να μην μπορεί,
να δώσει μια διαταγή,και τσούπ,όταν η διάθεση του έπεφτε,
να υπήρχε μια πάγια εντολή και αμέσως η διάθεσή του θαρχόταν όπως την ήθελε κάθε φορά ..

Ηταν ο παντογνώστης και όμως πολλά πράγματα, 
τα μάθαινε απο τα κουτσομπολιά των ανακτόρων,
εκείνη η σουπιά η Αφροδίτη ήταν μανούλα να σου λέει τα πάντα,
αν και ήταν σίγουρος,τόξερε δηλαδή,οτι,η Αφροδίτη ήταν ψεύτρα και πονηρή,άσε που τάριχνε σε όποιον γούσταρε,παντρεμένη γυναίκα.
Εδώ για να ένα μήλο,έστω και χρυσό,κάτι ηλίθιοι,πολέμαγαν δέκα χρόνια,κάψανε μια πόλη,σφάξαν και μια κόρη,χάσαμε και τον Αχιλλέα, εκείνο το χρυσό παιδί(ποτέ δεν έμαθε με σιγουριά,αν ήταν δικός του γιός,η εκείνου του βλάκα του Πηλέα,σιγά μην ήταν)

Ενοιωθε μοναξιά,τόση που για κάποια στιγμή,σκέφτηκε, 
να ρίξει κανένα αστροπελέκι στα πρόβατα,για να σπάσει πλάκα και φτιάξει η διαθεσή του,αλλά τόχε κάνει πολλές φορές και δεν είχε γούστο πιά .
Επρεπε να βρεί κάτι άλλο,πιο καινούργιο,γιατί οι χαχόλοι,
τα πρόβατα δηλαδή,τον είχαν συνηθήσει στα ίδια και στα ίδια, 
και δεν τους πολυένοιαζε που τους κατάκαιγε .
Ηταν τυχερό και γραφτό,εκ θεού θέλημα λέγανε,και πονάγανε..

Κοίταξε προς το ουρανό και απελπισμένος μουρμούρισε 
Αχ θεέ μου..
Πονηρός ο βλαχος Δίας,ήξερε οτι,δεν μπορεί νάταν μόνο αυτός 
ο παμμέγιστος και μοναδικός θεός,κάποιος πιο ανώτερος 
θα υπήρχε απο αυτόν,και κράταγε και μια πισινή .

Γύρισε,έκαμε μια γυροβολιά,σαν σκέρτσο απο τσάμικο, και εκεί που πήγε να πέσει κατάχαμα ,ξύπνησε ..

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ














 

ΦΕΣΙ ,ΤΙΑΡΑ,ΚΑΙ ΤΣΑΡΟΥΧΙ

Tο σημερινό διαμορφούμενο περιβάλλον σε τοπικό και ευρύτερο περιβάλλον, 
έχει αρχίσει να δίνει τα πρώτα πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα,που βέβαιο είναι οτι θα μας επηρεάσουν όλους (ευτυχώς).
Αυτή η σημερινή,τελματωμένη και απαθής κατάσταση που βιώνουμε στην Ελλάδα τέλειωσε επιτέλους.Η κρίση που επαδαψίλευσε τόσα και τόσα,δεν ήταν ικανή να μας σηκώσει απο τον καναπέ μας .
Χτίσαμε κώλους και βουλιάξαμε μαζί στην τρύπα του καναπέ,με τα ξεφτισμένα κρόσια, με τα στραβογυρισμένα πόδια του,με τους λεκέδες απο βούτυρο ταχυφαγείου,
και περήφανες λαδιές που ζωγράφισαν το μπέζ χρώμα,
αφού στην βουλιμία μας δεν βάλαμε μέτρο,και στην λαδιά είμαστε ανεκτικοί .

Τόσα χρόνια κρίση,τόσες χαμένες μέρες και χρόνια,και εμείς εκεί προσηλωμένοι 
στην ίδια γραμμή,στο ίδιο μοτίβο,στο ίδιο έργο θεατές,άμοιροι,άβουλοι, 
και ανίκανοι να σηκώσουμε κεφάλι να καταλάβουμε,τι στην οργή μας συνέβαινε, 
και γίναμε περιτρίμματα και αποδιαλόγια της παγκόσμιας κοινότητας .
Δεν αξίζει,να σχολιάσω τις σπαραξικάρδιες απόψεις περί κακών ξένων, 
και κακών βαρβάρων που μόνο σκοπό είχαν να βλάψουν την ''υπέροχη'' πατρίδα μας.
Αφοσιωθήκαμε στην βλακεία του κάθε πικραμένου,καμένου,ψεκασμένου, 
και βρωμιάρη πολιτικάντη,και χάσαμε μια γενιά,έτσι για πλάκα, 
απο δική μας βλακεία και μόνον .
Οποιος ταξιδεύει βλέπει οτι,οι κοινωνίες που θεωρούσαμε κατώτερες, 
έχουν κάνει τεράστια βήματα,και άλλες μας έχουν ξεπεράσει και άλλες μας πλησιάζουν επικίνδυνα.
Μπορώ να αναφέρω την Ρουμανία,την Τσεχία,την Ουγγαρία,την Σλοβακία,
και την Ιρλανδια την Πορτογγαλία,την Κύπρο,και φυσικά την Τουρκία .

Και εκεί,έχουν ανίκανους τύπους,σαν τον Τσίπρα,τον Καμμένο,την Φώφη,
τον Κωστάκη,και τους λοιπούς σκερβελέδες,όμως βρήκαν το τρόπο, 
και κάναν βήματα και προχώρησαν.

Εδώ όμως,ακόμη και τώρα,κάποιοι πολλοί,πίνοντας τσίπουρα,και καπνίζοντες αρειμμανίως παντού,θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο,με την αριστερά ιδελολογία 
μπροστάρη και οδηγό .

Ταξιδεύω συχνά στην Κύπρο,και πήγα και πρόσφατα στην Τουρκία και σε αυτό το τρίγωνο κρύβεται όλη η σκληρή για μας πραγματικότητα .
Για την κάθε μιά χώρα ξεχωριστά,που ήταν,που είναι σήμερα,και που βαδίζει αύριο,
για τις σχέσεις ανα δύο των χωρών αυτών,για τις σχέσεις και των τριών μεταξύ τους,για τις σχέσεις της κάθε μιάς με τους άλλους,τρίτους,μεγάλους και μικρούς.

Η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα 80 εκατομμυρίων,η Ελλαδα μια μικρή των 11 εκ, 
και η Κύπρος ακόμη πιο μικρή ελάχιστη κάτω απο 1 εκ κατοίκους. 
Ολες είναι στην μαγευτική λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου,
και οι τρείς έχουν κοινά, αμοιβαία,και διαφιλονικούμενα ζητήματα μεταξύ τους.

Ας δούμε λίγο την Κύπρο,''έφαγε ξύλο'' απο το κούρεμα για λόγους τιμωρίας, 
δήθεν των Ρώσων και λοιπών ανατολικών ολιγαρχών στις τράπεζες της, 
οι μισθοί μειώθηκαν στο δημόσιο μέχρι 6%,και στις συντάξεις σχεδόν καθόλου,
ο φόρος εταιρειών είναι 12,5% και συνολικά οι κοινωνικές εισφορές σύνταξης και υγείας 14,5%,η ανεργία υποχωρεί,τα πανεπιστήμια της ακμάζουν εντυπωσιακά, 
η οικοδόμηση έχει ξεκινήσει σχεδόν παντού πάλι,και το τμ στην Λεμεσσό,
 -ακραίο παράδειγμα- έχουν ξεπεράσει τις 25 χιλ ευρώ .
 Η κοινωνική δομή,καθαρά στενή οικογένεια και ''κουμπάροι'',σφιχτοί και χειρότεροι απο Εβραίους,ανθεκτικοί στις δυσκολίες και δουλευταράδες .
Χαμηλή οργάνωση λόγω και του μεγέθους,λίγο άξεστοι και πρωτόγονοι στις αντιδράσεις τους,αλλά εθνικό φρόνημα πολύ υψηλό,και πίστη σε μια ορθοδοξία που τους ενώνει,ακόμη και  εαν τους δίνει την ευκαιρία να δικαιολογούν τις όποιες ανομίες ευκολα κάνουν .
Το κράτος,ανοιχτό σε όλους,ξέρουν ποιοί είναι,και τι μπορούν να κάνουν,
έχουν δημιουργήσει προγεφυρώματα σχεδόν παντού, βοηθούντων και των σημαντικών Κυπρίων με την οικονομική έννοια πάντα,στο εξωτερικό .

Η σύγκριση με την Ελλάδα,είναι καταθλιπτικη σε βάρος μας,είναι πιο πολύ Ελληνες απο μας,πιο πολύ Ορθόδοξοι αν αυτό είναι σημαντικό,με τα μειονεκτήματα των συμπλεγμάτων κατωτερότητας που ξεκινούν απο το μέγεθος και τις ρίζες που είναι πιο κοντά στην Ανατολή,παρά στην δύση.

Ας πάμε τώρα στο μεγάλο και επικίνδυνο γείτονα μας ,την Τουρκία .
Διχασμένη ανάμεσα  στην βαθιά ανατολή πλευρά,πέραν απο την Καισάρεια, 
και στα παράλια της,με σημαντικές μειονότητες τους Κούρδους πάνω απο 25 εκ τουλάχιστον,και τους Αλεβίτες πάνω απο 15 εκ,είναι τελικά πολύ διαφορετική απο αυτό που ''πουλιέται'' και καταλαβαίνουμε απο τα περίπτερα,και τα ελληνικά κανάλια .

Ο Ερντογάν, σε συνέχεια και των προηγούμενων,φτιάχνει μια φαραωνική χώρα ,με ατέλειωτους δρόμους,κήπους,υποδομές,τράμ,μετρό,και δίνει δουλειά σε πολύ κόσμο.
Ομως αυτός,έδωσε μεγάλη σημασία στην Ανατολή,που ήταν η εκλογική του πελατεία, τους ''δίνει΄'' μεγαλεπήβολα έργα,τους αφιονίζει με εθνικομουσουλμανισμό,παντού εμφανής και επιβλητικός,κόκινες σημαίες ,αμέτρητα εντυπωσιακά τζαμιά.
Παντού,ένας φανερός έλεγχος,και μια ησυχία ,αποτέλεσμα καταπιεστικών μηχανισμών μάλλον.
Οι άνθρωποι εκεί,είναι ευγενείς,μέχρι να γίνουν θηρία,όταν κάποιος τους δώσει το ωμό κρέας,θα ορμήξουν αδιαφορώντας ποιός είναι,και γιατί,
έχουν πια εκπαιδευτεί να υπακούουν,και το λουρί κρατάει ο Σουλτάνος .
Και σε αντάλλαγμα,τους δίνει πολλά,τους ζητά αυτή την καταπιεστική υπακοή, δανείζεται ανεξέλεκτα χρήματα απο τους Αμερικανούς,Ευρωπαίους,Καταριανούς και λοιπούς Ανατολιτες, Ιρανούς και Πακιστανούς .
Ξέρει πολύ καλά οτι,αυτός δεν κινδυνεύει  απο τους Οικονομικούς δολοφόνους
αφού το μέγεθος και η σημαντικότητα της χώρας στο παγκόσμιο χωριό,η σταθερή εθνική τους στρατηγική,δεν θα επιτρέψουν λύση μπανανίας η αποικίας για την χώρα του.  
Ο Ερντογάν θέλει αυτή την στιγμή πόλεμο,όχι ένα πόλεμο τύπου Συρίας, 
αλλά ένα μεγάλο πόλεμο,αφού ξέρει οτι,ακόμη και εαν θυσιάσει μερικές χιλιάδες κόσμο δικό του,θάναι βασικός συνομιλητής στο τραπέζι μετά .

Ομως να δούμε και γίνεται στην Τουρκία,που μας αφορά άμεσα η έμμεσα.
Υπάρχουν σήμερα στην Πόλη,δεκάδες ορθόδοξες εκκλησίες που οι περισσότερες λειτουργούν.
Στην Πρίγκηπο γίνεται περιφορά του επιταφίου στην πόλη,
στην Χάλκη,έδωσε στο επίσκοπο Ελπιδοφόρο 200 στέμματα γύρω απο την σχολή, 
και το Πασχα σούβλιαζαν αρνιά σαν να ήταν στην Ρούμελη .
Στην πιο κεντρική πλατεία της Πόλης,στην Ταξίμ,ακριβώς εκεί,
υπάρχει μια εκκλησία της Αγίας Ειρήνης,μεγάλη,πανέμορφη εξωτερικά και εσωτερικά,
στο Βαρουκλή,υπάρχει μια επίσης τεράστια και πολύ μεγάλη εκκλησία της Ζωοδόχου πηγής,εκεί και οι τάφοι των Πατριαρχών και το κοιμητήριο,
για να μην μιλήσουμε για το  Πατριαρχείο που εκεί,είναι μια άλλη, 
απο πολλές απόψεις,πονεμένη ιστορία.

Ομως,πόσοι ήταν εκεί την Μεγάλη βδομάδα σαν εκκλησίασμα; 
Στην μία-δύο άτομα,στην άλλη τρείς ηλικιωμένοι,που σέρνονταν στα μάρμαρα, σκυφτοί και παραδομένοι στηνμοίρα τους,με ενα παπά και στην μιά και στην άλλη, γέροι,με φωνή τρεμάμενη και ατέλιωτη πίκρα, και  δυό μοναχές που έψελναν,με αδύνατη φωνή,ψίθυροι απο το παρελθόν,ίσα- ίσα που έφταναν μέχρι τις μέρες μας. 

Ο Ερντογάν επέτρεψε να γίνουν όλα αυτά,στα πλαίσια των δικών του λόγων,
στην εικόνα προς τα έξω,στα αναζητούμενα διεθνή του άλλοθι,
είναι όμως ένα γεγονός,και εμείς,συζητάμε χρόνια για ένα τζαμί στην Αθήνα με αρνητές τους παπάδες,τους καμμένους,τους ανόητους ''πατριώτες''.
Αλλά το χειρότερο,είναι οτι,παραδίνουμε όλα αυτά που υπάρχουν εκεί,
που κάποιοι φρόντισαν να υπάρχουν,και κάποιοι άλλοι να αναστηλωθούν, 
και σήμερα τα έχουμε αφήσει στην μοίρα τους.
Τέτοια ξεφτίλα,τέτοια εξωτερική πολιτική,τέτοια εθνική στρατηγική .

Φωνάζουμε απειλούμε για τους δύο στρατιωτικούς,κάνουμε τον ψευτομάγκα, 
σε δηλώσεις,και κότες λιράτες στα έργα,και δεν βρέθηκε ένας Ελληνας αξιωματούχος να είναι εκεί,να δίνει το παρόν,επικαλούμενοι ηλίθια και βλακώδη επιχειρήματα δήθεν.

Ο πολιτισμός μας,όπου υπάρχει,και υπάρχει σχεδόν παντού,η θρησκεία σαν πολτική παράμετρος είναι επίσης σε πολλά εκτός Ελλάδος σημεία,και στην Τουρκία κυρίως.

Σήμερα,κάποιοι,γράφουν και αναμεταδίδουν μεσα στο FB ανοησίες πατριωτικές, 
και βλακώδη ρητά και αποφθέγματα για το μεγάλο έθνος μας ,για τους Ελληνες, αγνοώντας την ιστορία,τις σημερινές ανάγκες,που πάει ο κόσμος, 
που οδηγεί ο εθνικισμός παντού,τυφλοί ,μικροί και ασήμαντοι όλοι μας .

Η Ελλάδα έχασε την ιστορία,εδώ είναι για μας το ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ μας,
και σήμερα με οτι υπάρχει σαν ηγεσία,αυτό επιβεβαιώνεται. 
Ηγεσία απο κάτω,προς τα πάνω ,κοινωνία γεμάτη με ψέμματα,
με ονειρώξεις,με κραυγές,και αναμασήματα,καθυστερημένη σε σχέση με τους υπόλοιπους όλους σχεδόν πιά.
Άσχολούμεθα με τα Σκόπια,όνομα,σύνταγμα,ενώ το θέμα έχει λυθεί ιστορικά, 
και εμείς πάλι δήθεν,και πάλι όλοι ευαισθητικοποιηθήκαμε .

Η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται να γίνει ο φράχτης της επέκτασης 
του εθνικοισλαμισμού στην δύση.
Για να το κάνει αυτό,πρέπει να γίνει κάτι ανάλογο με το Ισραήλ,
ένα κρατος στρατιωτικά ισχυρό,που δεν θα διστάζει να κάνει πόλεμο αν απαιτηθεί,που θα αναπτύξει μια στρατηγική σχέσων με όλους,
που θα δώσει την δυνατότητα σε όποιον μπορεί να εκμεταλευτεί τις ενεργειακές δυνατότητες της χώρας,που θα συντηρεί τα προσκυνήματα και το πολιτισμό όπου υπάρχουν εκτός Ελλάδος, που θα σπρώχνει όλους,να πάρουν θέση 
και όχι ουραγοί και παρακολουθητές των άλλων και των εξελίξεων. 

Να σπρώχνει την Τουρκία εκτός ΝΑΤΟ,να αναγκάσει την Ευρώπη που γερνάει, 
και αδιαφορεί ακόμη,να φροντίσει τα εξωτερικά της σύνορα,
που ο κάθε Ελληνας θα είναι πάντα διαθέσιμος να πολεμήσει για όλα αυτά .
Η Ελλάδα έχει τύχη,αν είναι σημαντική,αλλιώς φοντίστε οι νέοι για φέσια και Μπούρκα (Πάνω απο 80% των γυναικών φοράει κλειστή μαντήλα,και πανω απο 40% φοράει μπουρκα στην Πόλη ).
Ομως χρειάζεται και οικονομική ισχύ,σύγχρονες δομές,ελεύθερα πανεπιστήμια, 
και σχολεία με ξενόγλωσες σπουδες στην αρχαιολογία και στο πολιτισμό, 
κίνητρα στους νέους για να επιστρέψουν πίσω,παραχώρηση εκμετάλευσης 
για να έρθουν έσοδα,περισσότερες δημόσιες επενδύσεις,χαμηλώτεροι μισθοί στο δημόσιο,συντάξεις ανταποδοτικές ,νόμοι που εφαρμόζονται.

Είναι όνειρο; Είναι φαντασίωση μου;
Tι μας λες τώρα θα πείτε,οι πιο πολλοί.
Μπορεί.

Ομως σύντροφοι,η ζωή δεν είναι εν κενό,και σε συνθήκες εργαστηρίου.
Είτε θα γίνει με τον τρόπο που το κάνουν όλοι,
είτε θα γίνει με το Ελληνικό τρόπο της καταστροφής.
Και,επειδή συμφωνήσαμε οτι,δεν είμαστε σαν τους άλλους, 
θα το κάνουμε με το δικό μας όμορφο καταστροφικό τρόπο .

Αν λοιπόν είμαστε ανίκανοι,μας μένει ακόμη μια επιλογή .
Να ετοιμαστούμε,και να κάνουμε πόλεμο,και τότε θα έχουμε δύο επιλογές.
Είτε,μέσα απο την καταστροφή,να ξαναγενηθούμε σαν κράτος -τόχουμε ξανακάνει -
Είτε,να γίνουμε ενα οικοδομήσιμο οικόπεδο,για τους όμορφους μελαψούς,
γιατί για τους ασπροκώληδες ευρωπαίους δεν το βλέπω.


Ερώτημα:
Aύριο,γίνεται πόλεμος και πρέπει κάποιοι να πολεμήσουν.
Στην Τουρκία,θα πάνε οικοιθελώς πάρα πολλοί,σίγουρα,οι περισσότεροι 
στην κύπρο σίγουρα επίσης,πάρα πολλοί.
Στην Ελλάδα πόσοι θα πάνε οικοιοθελώς;Λίγοι..
Και,αφού είμαστε και με αριστερά(η) κυβέρνηση κανένας, για λόγους αρχής(;),
και οτι ήθελε,ας προκύψει.
Μετά,κάτω απο την σημαία του νέου ΕΑΜ,και με μπροστάρη τον Φλαμπουράρη,
θα κάνουμε αντίσταση τους Τούρκους,περιμένοντας νέο εικοσιένα ,νέα Βάρκιζα, 
και νέο Πολυτεχνείο. 
Οι διεθνιστές αριστεροί ιδεολόγοι,που όταν,δεν πίνουν τσίπουρο και ουίσκυ, κάνοντας την θεωρία πράξη,θα ανιδράσουν σφόδρα,τα μνημεία ανεώχθησαν, 
και οι νεκροί ήρωες της αριστεράς,εξήλθαν του τάφου τους ,ορυώμενοι για την ιεροσυλία..

Η Ελλάδα πρέπει να ξυπνήσει πριν είναι αργά,αν δεν είναι ήδη.
Οι Ελληνες να απαιτήσουν απο τον ευατόν τους περισσότερα,
να βρούν τα αντισώματα,να βρούν τις απαντήσεις,για τους ίδιους πρώτα, 
και για τα παιδιά τους μετά. 
Η Ελλάδα χρειάζεται ένα όραμα που θα υπερακοντίζει τα σημερινά της σύνορα,
να φαντασιώνεται και να μπορεί να κάνει την φαντασίωση πράξη,
ισχυρή και ανηλέητη κυρίως προς την δύση,μέσα στην Ευρώπη,αλλά πληρωμένος γκαουλάιτερ της .

 Ομως,η Ελλάδα γερνάει και γέρνει επικίνδυνα,έτοιμη για κατάρρευση.
Μπορεί,να είναι εύκολο για το καθένα,να βρίσκει εχθρούς και υπαίτιους ,
μικροί και επιλήσμονες λαοί,μπορούν κατά κανόνα να έχουν μικρούς και ανίκανους ηγέτες.(Απο τον Κωστάκη,Γιωργάκη,τον χειρότερο όλων Τσίπρα,τον Σημίτη,  τον Γέροπαπανδρέου,τον Εθνάρχη,ουκ έστιν αριθμός )

Αναζητήστε τους νέους ηγέτες,που θάχουν την ικανότητα  να πούν τα πράγματα όπως είναι,και θα τολμήσουν να πάρουν τα προσωπικά τους ρίσκα,
δοκιμάστε και ξανδοκιμάστε,κάποιος υπάρχει εδώ γύρω,που αξίζει .

Υπάρχουν στην παληά γενιά την δική μου,και μεγαλύτεροι,μερικοί πολύ αξιόλογοι,αλλά σήμερα χρειαζόμαστε νεώτερους,σαραντάρηδες και πιο κάτω, 
που το καθαρό τους πρόσωπο θάναι εύκολο για το καθένα,να το δεί  ...

Τέρμα λοιπόν τα λόγια ..

Νυν υπέρ πάντων,πόλεμος 

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ