''ΔΙΝΕ ΔΩΡΕΑΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ,ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΜΕΙΝΕΙ ΛΙΓΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ''

Η ζωή μας, είναι ένα εκκρεμές ,μιά πορεία απο την Σκύλλα στην Χάρυβδη ,απο το ζεστό στο κρύο ,που πάει να πεί οτι εξαρτώμαστε απο άλλους, είτε για να μας κουρντίζουν ,είτε για να μας τρομάζουν ,η μήπως είναι ένας κούκος που έχει βαλθεί μονότονα να μας λέει την ώρα , με εκνευριστική ακρίβεια..

Για ποιό λόγο σήμερα έχουν εξαφανισθεί οι κούκοι απο την ζωή μας ,μόνο κάτι καμπάνες σε χωριά έχουν μείνει, να αναγγέλουν την ώρα, και αυτές  άλλο σκοπό τελικά απο την ώρα έχουν ..
Ο λόγος είναι απλός ,κανείς δεν θέλει ούτε την ώρα να ακούσει μόνος του ,θέλει υποστήριξη ,σπρώξιμο ,και καθοδήγηση ,άσε που έχει και ενα μεγάλο πρόβλημα να λύσει με τους κούκους και τις καμπάνες ,πρέπει να μετράει τους κτύπους, και τις φορές, για τις ώρες ,όσο για τις μισές ακόμη χειρότερα ,είναι μισή ώρα ποιανής ακριβώς ,τρέχα γύρευε .

Θέλει να χρησιμοποιεί τα μέσα που του παρέχει ο πολιτισμός ,το κινητό του ,το ρολόι του ,τη τηλεόραση ,το ραδιόφωνο ,και κάθε φορά να νοιώθει οτι, κάτι πάλι του λείπει, αφού τελικά το ζητούμενο δεν είναι η ώρα ,αλλά το αντικέιμενο- ρολόι ,η τηλεόραση που του κλέινει το μάτι ,και όλοι οι άλλοι που ξέρουν γιαυτόν, και φροντίζουν να μην του λείπει τίποτε ..
Πουλώντας χρόνο αγοράζει την αίσθηση οτι είναι μέλος μιας ομάδας που υποτίθεται θα κερδίσει κάποια στιγμή ,κάθε τέσσαρα χρόνια με την ολυμπιάδα η κάθε οκτώ όπως ο Παναθηναικός το πρωτάθλημα ..
Του δίνουν πάντα κάτι σαν δώρο ,στα τρία σαπούνια ενα δώρο ,στα δύο λίτρα του δίνουν το μισό δωρεάν ,στα δάνεια του δίνουν τα έξοδα κηδείας προκαταβολικά .Ποτέ κανείς δεν του έδωσε το αντίτιμο για αυτό που ακριβώς είχε ανάγκη ..Καθρεπτάκια ,γιαλάκια ,μπιχλιμπίδια ,όμορφες γυναίκες και τέλεια μπράτσα ,κρέμες και βάζα ,για να πάρουν αυτό που του έμεινε ,απο αυτό που τελικά δεν είχε .

Εχει σημασία η αναφορά του ατομικού η συλλογικού χρόνου ,αφού αυτός καθορίζει τα πάντα .Ο χρόνος είναι δικός μας ,είναι δικός μου ,η απόφαση ποιανού τελικά είναι ;
Εχουμε θεοποιήσει την μαντεία, την πρόβλεψη, για ότι θα μας συμβεί συντηρώντας στρατιές επιτήδειων γιαυτό ,και δεν έχουμε ασχοληθεί με αυτό που συμβαίνει τώρα ,εδώ ,παρακάτω, να δούμε ποιό είναι το τυχαίο, το απρόβλεπτο που θα αλλάξει την ζωή όλων ..
Πάνε περίπατο πια ,όλες λιτανείες σε κολλήματα ,του στύλ φταίει ο καπιταλισμός ,η άρχουσα τάξη ,οι πολιτικοί ,η παγκοσμιοποίηση  και είναι πολύ  επικίνδυνα παιχνίδια που παίζουν κάτι κρατικοδίαιτοι τύποι του Συνασπισμού της βλακείας και της οπισθοδρόμησης ..Οι στιγμές που ζούμε δεν θα βγάλουν κάτι που μας είναι γνωστό εκ των προτέρων ,ούτε κάτι που είπε ο ταδε, η ο δείνα ,θα βγάλει κάτι που θα είναι καινούργιο ..
Ο χρόνος, οι στιγμές αυτές, είναι κατά βάση ατομική ευθύνη του καθενός ,είναι δικές του και πρέπει να τις ζήσει ,γιατί σε διαφορετική περίπτωση πάλι θα είναι το πρόβατο που θα ζητά καλλίτερες συνθήκες σφαγής ..
Μην ξαπλώνετε ,περιμέντας τους βαρβάρους σαν δικαιολογία ,δεν θάρθουν και μην βολεύεστε στοιχίζόμενοι με πολλούς άλλους που σαν και εσας ,δεν θέλουν και πολλά πολλά ..

ΙΑΝΟΣ

''ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗΝ ΒΡΕΙΣ,ΤΗΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ''

Εχουμε χαθεί μέσα στους καπνούς της μιζέριας και της κατήφειας ,όπου η απογοήτευση και η αδιαφορία μας έχουν ζώσει σαν τα φίδια τον Λαοκόοντα στην Τροία που χάνεται ΄..

Ομως Ελλάδα δεν είναι μόνο η εποχή της θλίψης ,του ΔΝΤ, της δικτατορίας των ειδήσεων στις οκτώ ,των κραυγών ,της διαφθοράς και της κλειδαρότρυπας, ούτε η δημοκρατία δυτικού τύπου που μας συνθλίβει ...
Η Ελλάδα δεν είναι μόνο η ημιθανής κορασίδα που την χτύπησαν αμείλικτα και την άφησαν αβοήθητη στο δρόμο,περιμένοντας σε βρώμικα εξωτερικά ιατρεία τον άγγελο θανάτου .

Η Ελλάδα έχει δυνάμεις που δεν τις έχουμε χρησιμοποιήσει ποτέ , όσο και να θέλουμε αυτοκαταστροφικά να τις παραχώσουμε  στην κάσα που μας φέρμαραν ..
Η Ελλάδα έχει λόγο ,έχει ποίηση ,έχει δύναμη ,έχει πλούτο απο λέξεις ,έχει μυθολογία ,έχει θεούς μικρούς ,έχει μπλέ για να σπαταλήσει ,έχει νού να διαθέσει ..

Σε αυτή την (έστω απέλπιδα) προσπάθεια ,να ξανακοιτάξουμε τα κοιτάπια μας αυτά που μια στάλα αισιοδοξίας ,δίνουν .και .οπως λέει ο Ελύτης στα Μικρά έψιλον .
''Μέσα στην θλίψη της απέραντης μετριότητας ,που μας πνίγει απο παντού ,παρηγοριέμαι οτι κάπου,σε κάποιο καμαράκι ,κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν την φθορά΄''

Μια μικρή συμβολή σε αυτή την αφύπνιση το παρακάτω ποίημα του
Κώστα Καρυωτάκη ...''Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος'',που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1919 στον Νουμά
---------------------------------------------
Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος τ'ονειρό μου 
κι αν έχασα για πάντα την χαρά, 
κι αν σέρνομαι στ'ακάθαρτα του δρόμου 
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά 

κι αν έχει ,πριν ανοίξει ,το λουλούδι 
στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί ,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι 
κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί

κι αν έθαψα την ίδια την ζωή μου 
βιαθιά μέσα στον πόνο που πονώ ,-
καθάρια πως ταράζεται η ψυχή μου 
σα βλέπω το μεγάλο ουρανό ,

η Θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη 
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί ,
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια πούζησα ζωή !
---------------------------------------------------------
Ας επιτρέψουμε να μπεί φρέσκος αέρας στο μυαλό μας και ας αναζητήσουμε 
μερικά ψήγματα απο την σοφία των ανθρώπων , που μεγάλη παρακαταθήκη και ευθύνη  άφησαν .
Ας ανοίξουμε το μεγάλο βιβλίο της ζωής ,και ας βάλουμε ο καθένας απο μας λίγες αράδες, 

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ 

ΑΓΥΡΙΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ...ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΤΙΦΑΔΟ

Αναλογίζομαι, όλες τις συμβουλές που μου έχουν δώσει, και απο αυτές πολύ λίγες με ακολουθούν σε όλη μου την ζωή .
Οι υπόλοιπες δεν είχαν καμμιά αξία, και στις περισσότερες των περιπτώσεων σωστά δεν τους έδωσα σημασία .
Οι περισσότερες είναι του τύπου ''να είσαι μετρημένος ,να είσαι λογικός και να είσαι ταπεινός ''  και πάντα αναρωτιόμουν  τι ακριβώς σήμαιναν όλα αυτα ,τι σημαίνει ταπεινός, και μετρημένος ,ποιός ηλίθιος είχε μετρήσει την λογική μου και την είχε βρεί λειψή .Ταπεινός είναι αυτός που βρίσκεται χαμηλά ,δηλαδή μου λέγανε, άκου, αφού εμείς δεν μπορούμε ψηλά να πετάμε ,εσύ δεν μπορείς να είσαι διαφορετικός, πρέπει να είσαι ίδιος ,ουτιδανός (ανάξιος λόγου ,ου μη ικανός ) . 
Απο την άλλη, είχα μάθει στα σχολειά και στα βιβλία οτι η εμπειρική πραγματικότητα δεν είναι ποτέ μετρημένη ..
---------------------------------------------------------------------------------------------
(Παρένθεση,) και λίγα λόγια για την εμπειρία και τις εμφυτες ιδέες..
A priori ,χαρακτηρίζεται η γνώση που αποτελείται απο έμφυτες ιδέες που προηγούνται της εμπειρίας,δηλαδη υπάρχουν μέσα μας κατά την γεννησή μας . Υπέρμαχος αυτής της φιλοσοφικής άποψης  ήταν ο Πλάτων .
Α posteriori ,η γνώση που προέρχεται απο την εμπειρία ,
Ο πιο γνωστός υπέρμαχος αυτής, υπήρξε ο Αγγλος φιλόσοφος Τζών Λόκ ,ο οποίος θεωρούσε πηγή γνώσης, την εμπειρία ,εισάγοντας την έννοια tabula rasa Δηλαδή άγραφο χαρτί ,πάνω στο οποίο καταγράφονται οι εμπειρίες της καθημερινότητος .
Αλλωστε όσοι μας ξέρουν ,την έχουν ακούσει πολλές φορές να την λέμε .
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το να είναι κανείς εμπειρικός δηλώνει οτι αποτυπώνει την πραγματικότητα οσο πιο πιστά γίνεται .
Το να είναι έντιμος, συνεπάγεται να μην φοβάται ούτε την εικόνα ούτε τις συνέπειες, του να είναι ιδιόρυθμος ,να λέει την άποψη του ,να είναι ο ευατός του και όχι τα καλούπια που οι άλλοι έχουν φτιάξει για τον ευατό τους, και θέλουν να κλείσουν όλο το κόσμο σε αυτά.
Εχει γραφεί κάτι γιαυτό ..ο Ιβάν ο Τρομερός έβαλε να εκτελέσουν τον εξ απορρήτων καλογερό του, επειδή του έδινε απρόσκλητες και ηθικολογικές συμβουλές ....

Συνήθως, η κοινωνία γύρω μας καθοδηγείται απο τους μέτριους ,απο τους ανθρώπους του μέσου όρου ,απο τους ισορροπιστές .Εδώ η μετριότητα των πολλών βαραίνει την πλάστιγγα .Η άλλη μεγάλη κατηγορία περιλαμβάνει είτε νάνους, είτε γίγαντες ,συνήθως δε,έχει πολύ μικρό αριθμό γιγάντων, και μεγάλο αριθμό νάνων ..

Ας κάνουμε την εξής παραδοχή ..
Εχουμε δύο χώρες στην μιά κυριαρχούν οι μέσοι όροι -οι πολλοι, και 
στην άλλη έχουμε γίγαντες-οι λίγοι ..και ας εξετάσουμε τα χαρακτηριστικά της κάθε μιας.. 
Στην πρώτη. 
-Οποιος κερδίζει, παίρνει μικρό τμήμα απο την συνολική πίττα. 
-Βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτό, που εννοούμε ισότητα .
-Το σύνολο δεν καθορίζεται απο ένα μόνο γεγονός .
-Οταν την παρατηρείτε (την χώρα αυτή)  επι ένα χρονικό διάστημα, ξέρετε τι   συμβαίνει
-Εχετε την ''τυραννία του συλλογικού ''.
-Η ιστορία σέρνεται .

Στην δεύτερη
-Οποιος κερδίζει, τα παίρνει όλα. 
-Κυριαρχείται απο την ανισότητα ,όπου ο νικητής τα παίρνει όλα. 
-Το σύνολο καθορίζεται απο μικρό αριθμό ακραίων γεγονότων 
-Χρειάζεται πολύς χρόνος να καταλάβετε τι συμβαίνει. 
-Εχετε την ''τυραννία του τυχαίου''. 
-Η ιστορία προχωράει με άλματα .

Ιδανικά θα έπρεπε να υπάρχει, είτε η μία χώρα ,είτε η άλλη ,η ακόμη η μία να ήταν στην Ανατολή και η άλλη στην Δύση ,να μην έχουν καμμιά επικοινωνία μεταξύ τους .
Το πράγμα στραβώνει όταν κάτοικοι της μιάς χώρας αναμιγνύονται με τους κατοίκους της άλλης ,όπου οι δεύτεροι /λίγοι /πρωτοπόροι ,εκμεταλεύονται τους πρώτους /πολλούς /μέτριους ,εκτοξεύουν με εκθετικό τρόπο τα πλεονεκτήματά τους συσωρεύοντας πλούτο και δύναμη.
Απο την άλλη ,για τους πρώτους δεν περισσεύουν αρκετά, ώστε να ικανοποιούν τις βασικές τους ανάγκες ..
Μέσα απο αυτή την διαρκή ανισότητα που σπειροειδώς μεγαλώνει ,το σύστημα είναι σε διαρκή αναταραχή και διευρύνεται το αίσθημα της έλλειψης (ούτως ειπείν ,αδικία )

Τι μένει απο όλο αυτό το μπέρδεμα ,να πιστεύουν οι πρώτοι /πολλοί ,οτι θα μπορούσαν να γίνουν ''οι εκλεκτοί'' ,να βιώσουν το όνειρο (ελπίδα ) αυτό που λέγεται αμερικάνικο όνειρο .Φυσικά οι πιθανότητες να γίνει αυτό είναι απειρολάχιστες .
Ομως ακόμη και εαν συμβεί ,απλώς συντηρείται το όνειρο για την συνέχεια ,έχει σοφά εγκλωβίσει τους πολλούς σε  αυτή την ουτοπία ..

Εμείς, δεν θα θέλουμε να βάλουμε ταμπέλλες και να κατατάξουμε τους ανθρώπους στην πρώτη η δεύτερη χώρα ,,ομως ας μην επιτρέψουμε να υπάρχουν μόνο κοντοί άνθρωποι ,όταν μπορούν και θέλουν οι ίδιοι να είναι ψηλοί.

ΙΑΝΟΣ

ΑΠΕΡΓΙΑ

Επίκαιρος, Ντινος Χριστιανόπουλος
'' Τα πρόβατα απήργησαν, και ζήτησαν καλλίτερες συνθήκες σφαγής '''

Για την αντιγραφή

ΙΑΝΟΣ

ΑΜΑΛΘΕΙΑ, ΜΙΑ ΑΣΧΗΜΗ ΚΑΤΣΙΚΑ ΜΕ ΘΕΙΚΟ ΓΑΛΑ

Πρίν απο μερικές μέρες ενα φιλικό μου ζευγάρι απέκτησε ενα παιδάκι ..
Ξέρετε τώρα ,ενα ζαρωμένο μωρό γεμάτο πανάδες και κοκκινίλες να ξεφωνίζει σαν καραμούζα ,να το βλέπεις και να τρομάζεις ..
Ομως ο μπαμπάς απεφάνθη :''Ρε σεις, να δείτε ενα αγόραρο 5 κιλά, έτοιμος για φαντάρος'' ,τόχε καταφέρει, δεν έκαμε παιδί, έκαμε αγόρι.Πως λέει η Γραφή ''ο αποκτών υιόν μηδέποτε αποθνήσκει '''. Αν ήταν κοπέλλα μπελάς ,στην πιο πέρα γειτονειά ανατολικά,το κορίτσι ήταν και είναι βάρος και εμπόρευμα,μόνον ''ο υιός, ο συνεχίζων την γενεάν ''
Εδώ τάχουμε μπλέξει ,απο την μία θέλουμε αγόρια ,για θυσίες, για πολέμους, για κατακτήσεις και απο την άλλη δεν θέλαμε κορίτσια ,και δεν μου λέτε ωρέ λεβέντες, πως θα συνεχιζόταν η ανθρωπότητα ,άντε και το κάναμε μεταξύ μας ,πάλι δεν θα γινόταν τίποτε ..

Με αφορμή αυτό που διαβάζουμε για την συμμετοχή των νέων σαν ποσοστό στο πληθυσμό ,όπου δηλαδή πάνω απο το 50% του πληθυσμού είναι μέχρι 25 χρόνων , αυτο τι σημαίνει; οτι ο πολυγαμικότητα και οι πολλές γυναίκες εξυπηρετούσαν κοινωνικές, κατακτητικές σχεδόν πάντα ανάγκες, και όλα τα υπόλοιπα περι θρησκειών είναι τρίχες κατσαρές ,και ψευτοηθική .

Γενιέται λοιπόν ο υιός. ''Ο ανήρ γεννά, η γυνή τίκτει ''' και μετά αρχίζουν τα όργανα και οι διαχωρισμοί ,Εαν είναι το φίλου σου ''λες εντάξει'' ,πας το βλέπεις εκεί στα πεταχτά, τους λές και ένα ''νας σας ζήσει, τι όμορφο που είναι, σας μοιάζει, και μετά πάς για καμμιά μπριζόλα στου Κρυστάλη ..
Εαν είναι όμως κάποιου γαλαζοαίματου, τότε αλλάζει κατ'αρχήν το όνομα ,''Ο πρίγκηψ Ευγένειος, Ριχάρδος, Κάρολος, δον τάδε, και φον δείνα καθίκεν ''και του καρφιτσώνουν και ενα παράσημο πάνω στις πάνες απο μετάξι και περιμένουν να κυβερνήσει το κόσμο ...

Με αφορμή τα παραπάνω ας θυμηθούμε λίγο την γέννηση του Διός και την σημειολογία που ακολούθησε ..
Ο πατήρ Κρόνος (Χρόνος ) ως γνωστόν μόλις γενιόταν ενα παιδί ,τούδινε μιά ,και χράπ τα κατάπινε ..Οταν ήταν να γεννηθεί ο Ζεύς, η μαμά του η κα Ρέα το γέννησε μυστικά στην Κρήτη ,αφού το ξεπέταξε το νεογνό, νάσου πάλι πίσω στο παλάτι ,και εκεί έγινε η περίφημη φάση, που αντί να φάει ο πατήρ Κρόνος το νεογνό έφαγε μια πέτρα τυλιγμένη με σπληνάντερο και του κάθησε στο στομάχι του μπαγάσα αρχιθεού ...
Το μωρό το φροντίσανε οι Νύμφες ,το πήρανε σε μια σπηληά στο βουνό Δίκτη(Δικταίο άντρο) .Ομως έπρεπε να βρούν γάλα για να το ταίσουν ,ρωτήσαν τα μπακάλικα της περιοχής κανένα δεν είχε βιολογικό και ανάλογο της θεικής υπόστασης του ..
Ηταν μια κατσίκα Αμάλθεια την λέγανε, μια κακάσχημη , όπως  σήμερα θα λέγαμε ''μα τι κατσίκα είναι αυτή ''΄κάπως έτσι ,η οποία όμως εβγαζε θεικό γάλα .Πάντα κάτι τέτοιες κακάσχημες ήταν αυτές που είχαν το καλό γάλα .
Ομως η Αμάλθεια ήταν σύμβολο για πολλά πράγματα ..Η κατσίκα είχε ενα κερατο ,κέρας για τους πολιτισμένους ,μια μέρα τόσπασε σε μια τσαχπινιά που πήγε να κάνει σε ένα κλαδί ..Οι νύφες το πήρανε και το πήγαν στο πιτσιρικά Δία ,αυτός τους το χάρισε και τόκανε μαγικό ,αν έλεγες μια ευχή τότε το κέρατο γέμιζε με αυτό που ήθελες το περίφημο'' κέρας της Αμαλθειας ''
Η γεροκατσίκα όμως είχε και ενα καταπληκτικό τομάρι και όταν ψόφησε η αιξ, το πήρε ο Ζεύς και το φόραγε ,τίποτε δεν το περνούσε Είναι η περίφημη ''αιγίς'' η προστασία δηλαδή, μετά μας προέκυψαν οι Αιγές -πόλη των Μακεδόνων - αλλά και το Αιγαίον -οχι οι κλωστές - το πέλαγος καλέ .
Ομως ο νεαρός Δίας είχε πιο απαιτητικές ανάγκες φαγητού ,την αμβροσία, και το νέκταρ. Την αμβροσία του την έφερνε ο αητός, και το νέκταρ το περιστέρι ..
Το τελευταίο δεν είναι το αθώο πουλί -΄΄η αθώα περιστερα΄΄- ήταν πονηρό αφου στην Βαβυλώνα το είχαν αφιερώσει στην Αφροδίτη την Ισταρ.
Το πουλί της Ιστάρ, δηλαδή Πιράχ -Ιστάρ ίσον περιστερά,ανατιλαβού ;

O μικρός όμως έκανε φασαρία και δεν καθόταν ποτέ ήσυχο το σκασμένο. Γιαυτό επιστρατευτήκαν οι Κουρήτες η Κορύβαντες ,αυτοί λοιπόν οι τύποι κάνανε φασαρία, ψευτοπολέμώντας μεταξύ τους, για να μην πάρει πρέφα ο Κρόνος και τον κάνει πρωινό με μπέικον .Ομως ο Κρόνος τόμαθε και τους έκαμε λιοντάρια και όταν ο Ζεύς ήρθε στην εξουσία και επειδή  δεν μπορούσε να τους επαναφέρει πίσω, τιμής ένεκεν τους έκαμε τα λιοντάρια, βασιλιάδες των ζώων ...

Οταν μεγάλωσε και ήταν στην εφηβεία οι Κύκλωπες του δώσανε την αστραπή την βροντή και το κεραυνό ,νάχει βρε αδελφέ το παιδί να παίζει ,να πανηγυρίζει όταν η ομάδα του έβαζε κανένα γκολάκι ,κάτι ανάλογο με αυτό που έγινε στο Καραισκάκη προχθές με τους κάφρους
Μετά η νύμφη Αδράστεια τούδωσε μια χρυσή σφαίρα ,την πέταγε ψηλά ο πιτσιρικάς και κατέβαινε φωτισμένη και έτσι αδέλφια έγιναν τοι διάτοντες αστέρες .έχετε ακούσει να λένε ''αυτός είναι διάττων αστέρας '' κάτι σαν ντενεκές ξεγάνωτος ,αυτό .

Ετσι προικίζαν τον Δια ,οπως έτσι προικίζονται όλοι αυτοί που είναι θεοί και έχουν αναλάβει την εργολαβία και το υψηλό καθήκον να κυβερνούν τους ανθρώπους ..

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ Β'

Η ΑΤΙΜΗ ..ΠΑΝΔΩΡΑ

Ηταν παληά, πολύ παληά ,μερικά χρόνια, μερικές δεκάδες ,ίσως και αιώνες ,μπορεί και τώρα τελευταία..
Απο την μιά ήταν οι δυνατοί ,οι Θεοί να πούμε ,που τα είχαν όλα κα σε μεγάλες ποσότητες ,συνήθως δεν δούλευαν και εαν το έκαναν, ήταν κάτι συναντήσεις -meeting-άκουγαν δήθεν με ευαλβική προσοχή ,σοβαροί ,αξιοπρεπείς και ήρεμοι ..
Απο την άλλη ήταν οι υπόλοιποι ,οι άνθρωποι ας πούμε ,που είτε δεν είχαν τίποτε, είτε είχαν λίγα ,κάτι σαν αποζημιώση με προειδοποίηση, που τους έδιωξαν απο τον παράδεισο .

Ολοι κάναν μπαγατοντιές ,οι μεν θεοί -φύλαρχοι ,τις κάνανε διακριτικά ,στα μουλωχτά ,και εαν κάποτε τους πιάνανε στα πράσα ,βάζαν τα μέσα του Ερμη να τα κουκουλώσει ,η τον Αρη να απειλήσει ,η στέλναν την γαλήφα την γκόμενα Αφροδίτη, να τα συμμαζέψουν
Οταν οι άνθρωποι -ιθαγενείς κάνανε μπαγαποντιές ,τους βγάζαν ντελάλη ,οι δικοί τους ,οι γείτονες ,αφού με το νταβά του καθενός γεμίζαν τις ώρες τους ,τρώγαν τα συκώτια τους ,και εδόξαζαν τους θεούς με θυσίες, προσφορές, και κλαρίνα ..
Μεταξύ αυτών των δύο υπήρχαν οι ήρωες -ημίθεοι ,αυτοί που είχαν την κουτουράδα πάνω -πάνω ,αυτοί που ενεργούσαν και μετά σκεφτόταν ,αυτοί που δίναν το τόνο, και αυτοί που για ανταμοιβή τους δίναν κάτι νικελένια μπιχλιμπίδια παράσημα ,και πάπυρους ..
Αυτοί ενεργούσαν σαν την συνειδηση που δεν υπήρχε στούς Θεούς και σαν την πίστη που περίσευε στους ανθρώπους ..

Κάποια μέρα ,ο Φύλαρχος -αφεντικό ,τσαντίστηκε με τις προσφορές -θυσίες των υπηκόων του ,άσε που τώρα τελευταία όταν τους έβλεπε τους ανακατευόταν τα έντερα ,σου λέει λίγα δίνουν ,πολλά παιρνουν και πρέπει να το μαζέψουμε το πράγμα ..Πρίν απο καιρό τους έστειλε μήνυμα και γραφή, ότι τα προνόμια τέλος, και για να το εμπεδώσουν, τους μείωσε την χαρά ,και τους πήρε το φώς ..
Ομως δυστυχώς γιαυτόν ένας ημίθεος τόκλεψε απο τους θεούς και το ξανάδωσε στους ιθαγενείς ..

Δίδαγμα πρώτο ..η κλοπή μπορεί να είναι και αρετή τελικά ,άλλωστε κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στους Σπαρτιατικος νόμους του Λυκούργου (να ξέρουμε τι θαυμάζουμε !)
Ομως ο θεός -φύλαρχος είχε τσαντιστεί πολύ, και για πολύ καιρό .Σκέφηκε ,ξανασκέφθηκε ποιά θα ήταν η τιμωρία του λαού του .Μια φλασιά τούρθε εκεί που έκανε την γυμναστική του .Θα πρέπει να περιορίσω την δύναμη τους ,αφού ο δυνατός που βλέπει την μοναρχική του δύναμη να περιορίζεται απο την χορήγηση προνομίων στους πολλούς που τους εξουσιάζει ,πρώτα συλλογίζεται τον ευατόν του .Να μην σηκώσουν κεφάλι και του πάρουν την δύναμη του ..

Εφτιαξε ενα ''δώρο '' κάτι σαν την Πανδώρα ..το αμπαλάρισε σε πολύ όμορφο χαρτί περιτυλίγματος ,φώναξε ενα τσιράκι (αυτή η συμπαθής κατηγορία που έχουν τα εξής χαρακτηριστικά ,δείχνουν μια επιτηδευμένη ευγένεια ,έχουν σπουδάσει στα κολλέγια του παραδείσου ,και γενικά περνάνε ζάχαρη ,αφού εχουν ένα τεράστιο προσόν ,έχουν μια εξαιρετικά εύκαμπτη μέση )
Φώναξε λοιπόν το Τσιράκι και του λέει ''θα πάς αυτό το πακέτο στους ιθαγενείς- ανθρώπους και θα τους εξηγήσεις, οτι αυτό το δώρο είναι απο μένα γιαυτούς ,αλλά για να περνάνε καλά πάντα, θα πρέπει να μην το ανοίξουν ποτέ '''
Οοο και νάταν βλάκας το τσιράκι τόλμησε να ψελλίσει .''καλέ τρανέ Κύριε τί έχει μέσα το κουτί και τι σόι δώρο είναι που δεν πρέπει να το χρησιμοποιήσουν ,και εαν με ρωτήσουν τι να τους πώ ;''
Ο Πατρίκιος  κόιταξε με την άκρη του ματιού του το τσιράκι -που ποτέ δεν τον χώνευε ,την δουλειά του εκανε -και με στόμφο του είπε '''θα κάνεις ότι σου λέω '' .
Σιγα που το τσιράκι θα αντιμιλούσε ,έβγαλε το σκασμό ,το ζαλώθηκε και σπρώχνοντας τα βηματά του κατέβηκε στα παρακάτω στενά να συναντήσει τους χαχόλους ..
Φτάνει στην πλατεία ,βρίσκει το αρχιχαχόλο που εκείνη την ώρα έσκαγε μύτη στην πλατεία του χωριού .,Αφήνει κάτω το ''δώρο '' και λέει στους ήδη μαζεμένους υπηκόους ..
'Αυτό είναι το δώρο του Μεγάλου ,αλλά κοιτάξτε μαλάκες ,μην το ανοιξετε ποτέ γιατι αλλοιμονό σας ,όλα τα κακά του κόσμου θα πέσουν στο κεφάλι σας ..''
Το κοιτάγανε οι υπήκοοι και δεν ήξεραν τι να κάνουν ,κάτι σαν τον Δούρειο ίππο ένα πράγμα ..

Εν το μεταξύ άρχισαν να μαζεύονται όλοι οι κάτοικοι του χωριού ,και φυσικά δεν μπορούσαν να μην κοπιάσουν και οι γυναίκες των ιθαγενών ,όλος ο γυναικείος πληθυσμός ,είχαν τελειώσει και τα μεσηριανάδικα ,και νάσου τα σχόλια και οι συμβουλές για το περιεχόμενο του δώρου του αφέντη .
Και τι δεν είπαν τα γυναικάρια ,για δειλούς μίλησαν ,για άδεια παντελόνια κάποιες άλλες ,και τέλος πάντων μετά απο πολύ κουβέντα αποφάσισαν να δούν τι θα κάνουν την επομένη ..
Το αφησαν στην ακρη της πλατείας κάτω απο το υπόστεγο στο καφενείο του JACOB  για να μην βραχεί αν έπιανε καμμιά μπόρα .

Ομως οι άνθρωποι δεν παίζονται ,μάλλον παίζουν με την μοίρα τους ,και οι δυνατοί παίζουν μαζί τους  σαν καθημερινή τους μπιρίμπα ..
Ηταν περασμένα μεσάνυχτα και κάποιες σκιές γλυστράνε στα σοκάκια ,και πλησιάζουν το δέμα ..
Σου λέει, να μας στείλει δέμα-δώρο ο Αφέντης, και εμείς να το κοιτάμε ,δεν λέει ..
Ανοίγουν σιγά- σιγά το μπαούλο - ο άτιμος τόχε λαδώσει ,να μην τρίζει- και πριν ανοίξει τελείως, ξεχύθηκαν όλες οι συμφορές ,όλα τα ελλατώματα ,όλα τα κακά και τρόμος πολύ τους έπιασε όλους. Και κάνουν μια κίνηση να κλείσουν το καπάκι ,και κατάφεραν να κλείσουν μέσα μόνο ένα πράγμα την ελπίδα ,έτσι να ζούμε και να παρηγοριώμαστε

Δίδαγμα δεύτερο .Πάντα τα δώρα κρύβουν συμφορές και παγίδες

Και ο παμπόνηρος αφέντης κατάφερε να τους έχει στο χέρι ,να τους δίνει οσα είναι απαραίτητα για να επιβιώνουν ,να δουλεύουν στα χωράφια ,αλλά και να τους κουνάει και λίγο ουρά με την ελπίδα που κρυμμένη ακόμη σε κείνο το ρημάδι μπαούλο, εκεί στην άκρη της ζωής μας ..άσε το φόβο και την λαχτάρα που πήραν οι έρμοι ..

Μπορεί το παιχνίδι νάναι στημένο ,μπορεί ποτέ να μην υπάρξει μια δίκαιη μοιρασιά ,όμως έχουμε ακόμη ζωντανή την ελπιδα ,την έχουμε βαθεία κρυμμένη μέσα μας .
Ολοι οι ανθρωποι που ξεφεύγουν απο την ρουτίνα τους ,αυτή έχουν σαν φάρο ,αυτή ψάχνουν στην πλατεία Ταχρίρ .Σήμερα  πεθαίνουν  γιαυτή ,είναι οι ήρωες -ημίθεοι που σπρώχνουν όλους εμάς
Για τον κάθε άνθρωπο για το κάθε λαό ,αυτό που ψάχνει είναι διαφορετικό ,σημασία είναι να το βρεί και με πίστη στο ευατό του να το διεκδικήσει .


ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΦΛΕΓΕΤΑΙ ,Η ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΤΑΙ

Ζούμε σε μια μεταβατική περίοδο και  δεν το έχουμε καταλάβει ,κυρίως δεν το έχουν καταλάβει οι κάθε είδους λογης υπεύθυνοι και κρατούντες .
Στην μήτρα της Μεσογείου σκάνε μύτη τα έμβρια μιας αλλαγής ,που θα σε λίγα χρόνια θα κυριαρχήσει σε όλο το κόσμο .
Σε μερικές μέρες ,στο αραβικό κόσμο το ένα μετά το άλλο τα καθεστώτα ,στα οποία η ανελευθερία απο την μιά ,αλλά κυρίως η άνιση κατανομή του πλούτου παρασέρνονται σαν καρυδότσουφλα.Το πιο σημαντικό είναι το γεγονός οτι πίσω απο αυτή την κοσμογονική αλλαγή δεν κρύβεται καμμιά οργανωμένη ομάδα η κόμμα η ακόμη και θρησκεία που στην περίπτωση των αραβικών χωρών η επιρροή της παραμένει σημαντική ..
Οι δικοί μας ανόητοι, και κοντοφθαλμοι επαίοντες, και αναλύοντες ,μιλούν δημοκρατία και δυτικού τύπου κοινωνίες ,όμως κάνουν λάθος γιατι μάλλον κατά βάθος δεν θέλουν να συμβεί ,αυτό που φοβούνται .

Η δύση ,παρακμασμένη ,χωρίς τεχνολογικούς νεωτερισμούς ,χωρίς παραγωγή και ανάπτυξη ,έχει καταλήξει μεταπράτης ,παροχής υπηρεσιών ,ραντιέρηδων ,και δομημένης απάτης

Η Αμερική βυθίζεται σε μιά απύθμενη κρίση ,απομονωτισμού ,θρησκοληψίας ,συντηρητισμού ,χρωστά τεράστια ποσά σε τρίτους, και προσπαθεί με ενέσεις και τύπωμα χρήματος να σταματήσει την προιούσα φθορά .Και μόνο η δημιουργία κρίσεων και επεμβάσεων σε ανήμπορες χώρες ,για να λεηλατήσει το ντόπιο πλούτο της κάθε χώρας ,της έχει απομείνει.

Η Ελλάδα είναι δίπλα στην μήτρα των αλλαγών ,είναι στο γεωγραφικό μεταίχμιο ,χωρίς να παράγει τίποτε ,χρωστά τεράστια ποσά σε δάνεια και δεν έχει εκείνη τη πολιτική ομάδα ,τους ανθρώπους που θα προσδώσουν όραμα και στόχο .Δεν υπάρχει ούτε κάν μια ενιαία πολιτκή και δεν υπάρχει στοιχειώδης συντονισμός .
Ο ένας αρχηγός είναι περιορισμένων δυνατοτήτων ,νεποτισμός στην χείριστη μορφή του ,άνθρωπος που εάν δεν είχε το όνομα θα ήταν ένας μέτριος υπάλληλος σε συμβολαιογραφικό γραφείο .Ο άλλος αρχηγός πιο μέτριος, και το ίδιων περιορισμένων δυνατοτήτων ,υπάλληλος σε μανάβικο .
Οι άλλοι απο το χειρότερο στο κάκιστο ..Αρα ,πού πάμε ξυπόλητοι στα αγκάθια;
Είτε απο μόνοι μας ,είτε απο σπόντα, αυτό το τσουνάμι που δημιουργείται στην γειτονιά μας ,κάτι καινούργιο θα γεννήσει ,δεν είμαι σίγουρος οτι θα είναι καλλίτερο για μένα, η για σας ,και σίγουρα δεν θα είναι στα σημερινά καλούπια

Σημασία είναι να ασχοληθούμε με  την αβεβαιότητα αυτή, με τον 'Μαύρο κύκνο ' με το τυχαίο ,με το πέταγμα της πεταλούδας , με την πλήρη εφαρμογή του χάους .Αν μπορέσουμε να μπούμε σε μιά τέτοια προσπάθεια ,μπορούμε να ελπίζουμε στην ομαλή μετάβαση ,αλλιώς το αναμάσημα της σημερινής κατάστασης μόνο δεινά θα φέρει .

Γιατί εξεγείρονται οι άνθρωποι στις αραβικές χώρες ;δεν ανήκουν πουθενά πολιτικά ,θρησκευτικά ,δεν είναι μόνο νέοι -και αυτό επίσης είναι σημαντικό -
Εχουν αγανακτήσει απο την απληστία ,απο την διαφθορά ,και αυτά εκεί είναι΄σε μεγάλη δόση ..

Ομως ,μήπως δεν είναι μόνο εκεί, όλα αυτά ;

ΙΑΝΟΣ

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ...ΦΥΛΩΝ

Θα ήθελα να περιγράψω την γενεαλογία της σύγχρονου μικρόκοσμου ,κάτι σαν την μυθική γιγαντομαχία που εικονίζεται στον Παρθενώνα. η ακόμη  την ιστορία του Προμηθέα -ανθρώπινη πρόνοια και του Επιμηθέα -ανθρώπινη πείρα ..
Ομως αυτό θα περιμένει ,αν και τα επεισόδεια της σειράς αυτής είναι έτοιμα ..
Σήμερα θα ασχοληθούμε με τις φυλές των ανθρώπων στην Ελλάδα του 2011 ,στην χώρα του μνημονίου ,της χρεωκοπίας οικονομικής και ηθικής,  της παρακμής που όλα τ'ασκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά ..
Μια μικρή σημείωση για αυτό το περιβόητο μνημόνιο ,το κακό ,το ξορκισμένο ,ο κορσές σε παχειά κοιλιά ,για όλα αυτό φταίει, δηλαδή σαν να φταίει το όπλο για το φόνο ,η σφαίρα που έφυγε και σκότωσε ..

Πρώτη παράτήρηση ο φύλαρχος ,την έχει κάνει απο εδώ, και τον ψάχνουμε .
Δεύτερη παρατήρηση ,όλοι ασχολούνται με τα επισυμβανόμενα ,δηλαδή αναλύουν  αυτά που συμβαίνουν , κάτι σαν μνημόσυνο ,απο την άλλη όλοι προβλέπουν, κάτι συνήθως κακό, και κάθονται και περιμένουν να συμβεί, και μετά βγαίνουν κραυγάζοντας οτι το πέτυχαν ,μικρή σημασία έχει το γεγονός οτι αυτό συμβαίνει, είτε γιατί οι ίδιοι το έχουν προκαθορίσει ,είτε γιατί  ήδη συμβαίνει και το προλαβαίνουν, είτε γιατί ποντάρουν σε αυτό, είτε γιατί γεμίζουν τις τσέπες τους .
Παρατήρηση τρίτη. Εμαθαν οι άνθρωποι απο αυτά που συνέβησαν ;αντί να αλλάξουν ριζικά το τρόπο της προσέγγισης των πραγμάτων ,τί κάνουν ; φτιάχνουν αυστηρότερα συστήματα -σε κέρδος κάποιων - εξαναγκάζοντας και τρομοκρατώντας τους πολλούς
Παράδειγμα, τι έγινε μετα την 11η Σεπτ 2001 ; ακόμη πιο απάνθρωπα και αυστηρά μέτρα με τεράστιο κόστος ,αντί να κάτσουν να δούν με άλλη όπτική γωνία το πρόβλημα, πρώτα τις βαθιές αιτίες που το γεννά, και δεύτερο να αρχίσουν να σκέφτονται το απρόβλεπτο ,αυτό που πάντα ξαφνιάζει ,δηλαδή να μελετήσουμε τα σπάνια και τα ακραία προκειμένου να προσεγγίσουμε τα συνηθισμένα ..

Φυλή πρώτη
Σε αυτή ,είναι αυτοί που για κάποιο λόγο αντιλαμβάνονται τον ευατό τους κάτι σαν τον Θεό επι γής ,αυτούς θα τους βρείς στα αραχνιασμένα και οπισθοδρομικά πανεπιστήμια ,αυτοί που έχουν την δημοσιότητα, κάτι σαν αυτούς τους γελείους τηλεαστέρες και το κατιναριό της τηλεβλακείας .
Επίσης σε αυτή την φυλή, είναι και αυτοί που έχουν την οικονομική δύναμη ,αυτοί που αλλοτριώνουν και εκμαυλίζουν, αλλά κυρίως θεωρούν οτι επιτελούν ένα ιερό καθήκον, και  απαιτούν απο τους ιθαγενείς υπακοή και αυλές ..
Συνήθως όλοι αυτοί ,έχουν ενα υπεραναπτυγμένο εγώ, που στηρίζεται στην δύναμη ,κατά βάση ημιμαθείς και κολλημμένοι με εμμονές ,ενώ συγχρόνως αγανακτούν που οι άλλοι, είτε δεν τους καταλαβαίνουν ,είτε δεν τους δείχνουν με το απαράιτητο όσφυοκαμπτικό τρόπο την υποταγή τους .
Συνήθως ενεργούν νομιμοφανώς ,οδύρονται που το κράτος δεν παίρνει κεφάλια σε γκιλοτίνες στην πλατεία Συντάγματος ,και βγάζουν το κακό σπυρί για συνδικαλισμό ,δεν συγχρωτίζονται και δεν θέλουν πολλά -πολλά με τους πολλούς .....

Φυλή δεύτερη
Οι δήθεν ,η μεσαία τάξη που αυγατίζει τον πλούτο της σε βάρος της φτωχότερης ,επαγγελματίες , γιατροί ,δικηγόροι ,πανεπιστήμονες ,μεσαίοι επιχειρηματίες ,μαύρος πλούτος απο έκνομες δραστηριότητες ,νεοπλουτισμός σε ακραία μορφή ,επιδειξη, και πρόκληση.
Φοροδιαφεύγουν ασύστολα, και συγχρόνως δεν θέλουν απο κανένα να θίξει τα κεκτημένα ,τα προνόμια και τις εξαιρέσεις ,είναι η άρχουσα πολική νομενκλατούρα ,είναι οι βολευτές ,είναι η διευθύνουσα τάξη ,πληρώνει για να δείχνεται και πληρώνεται για να σιωπά και να βοηθά γενικώς .
Ολοφύρεται για την κατάντια του τόπου σε πάνελ ,σε σχοινοτενείς συζήτήσεις ,κρυφοκοιτάει για το λογαριασμό στο εστιατόριο, γιατί ακόμη και με τα πολλά χρήματα δεν μπορεί να ξεφύγει απο την πείνα των παιδικών  χρόνων ..
Είναι η φυλή των εξυπηρετήσεων, των σχέσεων ,θέλει το τραπέζωμα του πλούσιου και τον γλύφει ασύστολα και ας είναι 65 χρονών, και ας έχει ενα σκασμό χρήματα, και ας έριξε τον συνδαιτημόνα του όταν αυτός τον εμπιστεύτηκε ..
Ειναι η φυλή που έφερε το μνημόνιο και αυτοί μέχρι στιγμής το έχουν μεταβιβάσει λόγω εξουσίας στους ασθενέστερους ,αυτοί που κάνοντας μάχες οπισθοφυλακών πάνε την χώρα κατα διαόλου..

Φυλή τρίτη
Τα παράσιτα ,που υπάρχουν αφθονα στην φύση ,που ζούν και μόνο απο τους άλλους .είναι οι περιβόητοι συνδικαλιστές, που δεν δουλεύουν ποτέ ,που τα έχουν πάρει απο παντού χωρίς αιδώ ,που έχουν σβερκωθεί στους αφελείς λοιπούς εργαζόμενους ,είναι η φάρα των πολιτευτών και παρατρεχάμενων ,είναι οι γρηγορούντες που έχουν κάμει επάγγελμα το λάδωμα και το γρηγορόσημο ειτε είναι για τις πινακίδες ,είτε για τα υποβρύχια
Είναι οι συνεταιριζόμενοι, για να μην κάνουν  τίποτε ,αμόρφωτοι ,χονδροί ,που το χνώτο τους βρωμάει μπόλικο φαγητό και κρεμμύδι ,τζάμπα μάγκες ,και μπροστάρηδες σε στημένους αγώνες

Φυλή τέταρτη
Η μάζα που φοβάται ,που κρύβεται απο το ήλιο ,που δουλεύει, η είναι άνεργοι ,βρίζει σιωπηλά, είτε εκ του ασφαλούς ,που άγεται και φέρεται απο διάφορους τύπους ,πολιτικούς και παντογνώστες , σφηνώνεται μπροστά στην τηλεόραση ,ψηφίζει και πιστεύει οτι εκλέγει σαν κυρίαρχος λαός -που λέει ο λόγος -Είναι υπάλληλοι ,αγρότες ,μικροεπαγγελαμτίες ,άνεργοι ,συνταξιούχοι
Είναι η μάζα που βγάζει κυβερνήσεις, και το καλλίτερο μάγειρα στην τηλεόραση ,νοιώθουν οτι φταίει η αδικία τους ,όλοι οι άλλοι ,δεν ρισκάρουν για τίποτε ,και κρύβουν το κεφάλι τους σαν στρουθοκάμηλλοι .

Φυλή πέμπτη
Οι κάθε γής καταφρονεμένοι ,μετανάστες ,νόμιμοι και παράνομοι ,συχνά μορφωμένα άτομα ,αλλα και όντα με ρίσκο και αναζήτηση καλλίτερης μέρας ,πολύ καλοί να δουλεύουν στα κτήματα, στα σπίτια, αλλά μακρυά απο τους πολιτισμένους Ελληνες   σε γκετο ,μακρυά απο μας. Να φτιάξουμε ενα υπόγειο κόσμο και να τους έχουμε εκεί ,να ανεβαίνουν το πρωί και να τους καταχωνιάζουμε το βράδυ.

Υπάρχουν αυτές οι φυλές στην σημερινή κοινωνία ,είναι η Ελλάδα κάπως  έτσι ; βλέπουμε τον ευατό μας, κάπου σε αυτές ;
Mην φοβάστε ,αυτά όλα ειναι σε μια φανταστική χώρα ,όπου υπήρχαν φυλές ,όπου δεν υπήρχε η δημοκρατία, όπως σε μας ,και που φυσικά δεν έχουν το δικό μας πολιτισμό και ιστορία .
Εμείς ευτυχώς είμαστε Ευρωπαίοι ,καλή του ώρα του Εθνάρχη που μας έβαλε στην Δύση (Ξέρετε εσείς Ανατολη -Δύση)
Μακρυά απο μας τέτοιοι διαχωρισμοί ,εμείς μπορούμε να ξαναδώσουμε τα φώτα στην ανθρωπότητα
Εδω κολλάει ο Προμηθευς που ξανάδωσε το φως ,και που φυσικά ήταν ακραιφνής Ελλην ..

Λίχτ,Μερ Λίχτ(μην μου πειτε οτι δεν το ξέρετε; ''Φως περισσότερο φώς'' ,τόπε ο Γερμαναράς Γιόχαν Γκαίτε το 1832 πριν τινάξει τα πέταλα  ..

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ ,ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ

ΙΑΝΟΣ

ΓΙΑΓΙΑ Η ΒΓΕΝΙΩ

Σεπτέμβριος 1997

Στον παράδεισο επικρατούσε ησυχία ,άλλωστε ήταν πολύ πρωί και όλοι περπατούσαν αθορυβα και αόρατοι ,για να μην ενοχλήσουν τον Παντοδύναμο που κοιμόταν και τώρα τελευταία είχε πολλά νεύρα ,γιατί είχε ρωτήσει τον Κάλχα τον μάντη και του είχε στείλει ενα email με πολύ δυσάρεστες προβλέψεις για τα επόμενα 15 χρόνια ..
Το σπίτι του παντοδύναμου ήταν στο βάθος του μεγάλου δρόμου ,πάνω σε μια δεξιά στροφή ,ενα μεγάλο δίπατο άσπρο σπίτι ,περιφραγμένο με ένα χαμηλό τοίχο απο ξύλα πεύκου που τα είχαν φέρει απο το βουνό Ερύμανθο ο Ηρακλής δηλαδή είχε αναλάβει την εργολαβία .Ακριβώς απέναντι ήταν το σπίτι του Χριστού ,μικρό και χαμηλοτάβανο ,είχε κεραμίδια αμφιβόλου γούστου ,και στο όποίο ,λέγαν οι κακιές γλώσσες, οτι ζούσε με την Μαρία την Μαγδαληνή .Δίπλα ακριβώς στο σπίτι του Χριστού ,στο ίδιο οικόπεδο, ήταν το σπίτι του Μωάμεθ ,αλλά αυτό, στην αυλή είχε κάτι πολύ όμορφα σχέδια απο ψηφίδες και το μόνο κακόγουστο ήταν μικροί σωροί απο ένα άσπρο υλικό κάτι σαν πιλάφι έμοιαζε .
Στο αποκάτω δρόμο ζούσαν οι υπόλοιποι θεοί ,ο Βούδας ο Κομφούκιος ,και κάποιοι άλλοι λιγώτεροι σημαντικοί ..
Ολοι αυτόι αποτελούσαν το κονγκλάβιο των θεών ,που συνεδριάζε κάθε 15 μέρες σε ένα καινούργιο συνεδριακό χώρο που φτιάχτηκε με χορηγία των προμηθευτών του παράδεισου ..
Τέλος πάντων, ξύπνησε ο Παντοδύναμος, και φώναξε τον αρχι-άγγελο, τον Γαβρίλη (έτσι τον φώναζε το μπος, και έτσι το ήξεραν όλοι ,κάποιοι το κατηγορούσαν για τσιράκι του, και κάποιοι άλλοι για σπιούνο του ''μεγάλου'')
Εφτασε ο Γαβρίλης και στάθηκε κλαρίνο μπροστά στον άνακτα θεό και περίμενε εντολές ,αν και ηξερε  την ατζέντα ,ήταν η ώρα της κρίσης ,ποιούς θα καλούσε κοντά του ο μεγαλοδύναμος .

Μεταξύ των ονομάτων ,ήτανε και το όνομα Ευγενία Εύγενικού ,αυτή ήταν περίπτωση που είχε εκνευρίσει αφάνταστα τον υπηρέτη του Θεού ..Είχε περάσει προπολλού τα ενενήντα και την τελευταία φορά που την είχε βάλει στην λίστα ,δεν τούκατσε, ήταν σκληρό καρύδι ,όλο κόνξες ήταν,και το χειρότερο απο όλα ήταν, και είχε το θράσος να καυχιέται οτι ,θα παρέδιδε το πνεύμα όταν η ίδια θα το αποφάσιζε ,χωρίς να ταλαιπωρεί κανένα απο τους γύρω της ..

Στο παντοδύναμο βέβαια άρεσαν αυτοί οι τύποι ,που δεν δημιουργούσαν προβλήματα ,αλλά τον τσάντιζε το γεγονός οτι είχε αυτό το στύλ ,κάτι σαν κοροιδία στο ανώτερο όν ..είχε και αυτό το όμορφο όνομα ευγενία του ευγενικού -είχε δεί μια μέρα τον άνδρα της σε μια συνάντηση των παλιών κατοίκων του παράδεισου ,φορούσε μια φθαρμένη στρατιωτική στολή του ιππικού ,και είχε αυτό το θλιμμένο ύφος του αδικημένου ,τον είχαν φέρει πολύ νέο ,κοντα στα σαράντα ,και είχε και αυτός πολύ όμορφο όνομα
Παρήσιος Ευγενικός-.
Σήμερα ,ομως τα ψέμματα τέλειωσαν ,την έβλεπε να είναι στην άκρη του Αχέροντα και να περιμένει στωικά το βαρκάρη  .
Διάβαζε ο αρχάγγελος, έφτασε στο Ε και ξύνισε τα μούτρα του όταν διάβασε Ευγενία ,ο Θεός για μια στιγμή δίστασε ,όμως μέσα απο την παντοδύναμη και θεική ματιά του την είδε να κάθεται στην ακρη του ποταμού ,με τα άσπρα μαλλιά της ,τα μαύρη φορεσιά που δεν είχε βγάλει απο πάνω της τα τελευταία πενήντα χρόνια και είπε ''φερτη την ''
Αφού τελείωσε με όλους, που  περίμεναν κείνην την ημέρα ,ο Γαβρίλης έβγαλε το iphone 4, κρυφά, μην τον δεί ο ζηλιάρης παντοδύναμος, και ψιθυριστά έδωσε τα ονόματα στον βαρκάρη ..
Αυτή την μέρα, απο την πλευρά εκείνη του ποταμού ,ήταν σχετικά λίγοι και οι πιο πολλοί αρυτίδωτοι, μόνο η γιαγιά Ευγενία ήταν ενας αιώνας ..
Εκατσε στην πρώτη σειρά ,και περίμενε να μπούν όλοι, και ο βαρκάρης αφού έφτιαξε τα κουπιά που είχαν λασκάρει τα σχοινιά ,άρχισε να κωπηλατεί προς τον άλλη πλευρα .

Αφηνε πίσω της καλή γενιά, και είχε μπροστά της το αντάμωμα με τον άνδρα της ,θα τον αναγνωρίσω ;σκεφτόταν μετά απο τόσα χρόνια; θα με θυμάται; Πρίν απο πολλά χρόνια είχε φτιάξει μια φωτογραφία στην οποία ήταν μαζί ο άνδρας της πολύ νέος και αυτή αρκετά μεγάλη ,αυτό όταν είδε ο εγγονός της τρόμαξε, άλλα η γιαγιά του είχε αποδείξει χωρίς λέξεις, τι σημαίνει μεγάλη και πραγματική αγάπη..

Αυτή ήταν η γιαγιά μου η Βγενιώ ,έτσι δεν είναι γιαγιάκα; την φαντάζομαι  να με κοιτάει τρυφερά  με κείνα τα περέργα πατομπούκαλα γυαλιά και το δασωτό μαύρο μουστάκι της ..

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

ΚΡΕΑΣ ΦΡΙΚΑΣΕ

Εχω καταλάβει με τον καλλίτερο τρόπο ότι ,την σήμερον ημέρα ,ο κόσμος δεν θέλει τίποτε ,δεν θέλει να ακούει ,δεν θέλει να διαβάσει ,δεν θέλει να κάνει ούτε ένα βήμα ,είναι σαν την γυναίκα του Λώτ ,παγωμένος ,στήλη άλατος και σε κοιτάει μέσα απο ένα βλέμμα αδιαφορίας και καχυποψίας ..

Μέχρι σήμερα βασιζόταν στην ουτοπία του, και ήταν ευτυχής ,έπαιρνε το δικό του μερίδιο απο το ψεύτικο πλούτο που του πασάρανε οι λογής -λογής πραματευτάδες ,σαν το ιθαγενή που τον θάμπωναν τα καθρεπτάκια ,και μπορούσε και αυτός να συμμετέχει στην μοιρασιά ,ήταν δίκαιη; ήταν σωστή ;ήταν ηθική ;ποιός νοιαζόταν και για ποιό λόγο άλλωστε.
Θυμόταν οτι, ξεκίνησε απο κάπου πολύ πιο χαμηλά ,θυμόταν το παρελθόν του και μερικές φορές το παραποιούσε ,πίστευε οτι σημαντικό ήταν που είχε χρήματα να χαλάσει ,όλα τα άλλα δεν μπορούσαν να τον ενδιαφέρουν .Ξαφνικά, του είπαμε οτι φτάνει ,πολλά έφαγες, και πολύ ήπιες ,φταίς και πρέπει να τσαλακώσεις την ζωή σου ,χωρίς καμμία επιλογή και χωρίς οίκτο .

Αρα , ο Ζορμπάς είναι στεναχωρημένος ,είναι θυμωμένος και καταπιέζεται ,θέλει ελαφρότητα και χαζομαρίτσες ανώδυνες ,περιμένει ,και ελπιζει ,και απογοητεύεται καθημερινά, και ακούει για εξεγέρσεις απο την μιά στις αραβικές χώρες, και απο την άλλη στην γιαλατζί εξέγερση της ανυπακοής ,του ''δεν πληρώνω ''και χάνεται πιο πολύ στην μετάφραση .

Κατα την γνώμη μου περνάμε μια φάση όπου θα αυγατίσουν οι δεξιόστροφες αντιλήψεις ,τα φοβικά σύνδρομα ,ο εθνικισμός ,η θρησκολαγνεία και θρησκοληψία ,οι θεωρίες συνομοσίας, και η ξενοφοβία και για τους εξ ανατολής και απο αυτούς της  δύσης ..

Η επόμενη φάση θα είναι μια κατάσταση Μπερλουσκονισμού ,με ρόζ σκάνδαλα και θιασώτες της κλειδαρότρυπας ...,όμως αυτό το κάνουν ήδη στην γείτονα χώρα μια χαρά ,γιαυτό ...
Προτείνω την αναβίωση των μονομάχων και των κατασπάραξης ανθρώπων απο ζώα ,και επειδή οι τίγρεις τείνουν να εκλείψουν, προτείνω τις ανθρωποθυσίες ..
Θα κάνουμε κλήρωση ,κάτι σαν το Λοττο ,και όποιος επιβιώνει θα έχει συνεχή τηλεοπτική παρουσία ,θα μαγειρεύει φρικασέ με την σπάλα του ητημμένου ,θα του παρέχουμε εξοχικό στην Μύκονο και μόνιμη προσκληση στα σόου τύπου Λαζόπουλου  ..
Επειδή το ολυμπιακό στάδιο ,δεν πρόκειται να γεμίσει ποτέ ξανά απο οπαδούς της ΑΕΚ η του ΠΑΟ ,είναι μια πρώτη τάξεως ευκαιρία να το αξιοποιήσουμε ..Μπορούμε να κάνουμε τις κληρώσεις live ,και όποιοι κληρώνονται θα μονομαχούν μέχρι τελικής πτώσεως, και ο ηττημένος θα γίνεται σπονδή ,εκτός και εαν το εμφορούμενο με δημοκρατικά αισθήματα πλήθος αποφασίσει να του χαρίζει την ζωή ,σε αυτή την περίπτωση θα τον στέλνουμε στην Σπιναλόγκα ,και θα εκεί θα κάνουμε πειράματα ,αν η νέα σύγχρονη λέπρα μπορεί να θεραπευθεί ..

Ετσι θα έχουμε νέα πράγματα να μας διασκεδάζουν ,να υπάρχει μια σοβαρή εκτόνωση βρε αδελφέ, και όχι αυτή που κάτι χαχόλοι ,δεν πληρώνουν τα διόδια ,σιγά την μαγκιά αδέλφια ,μην φύγει κανένας πόντος απο το καλτσόν ..
Οι άνθρωποι θέλουν να γελάσουν ,να διασκεδάσουν και όχι να ακούνε κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια, και να μην μπαίνει και κανείς στην φυλακή όπως μου λέει ένας φίλος μου πρωί, μεσημέρι, βράδυ ,κάτι σαν αντιβίωση των χιλίων .

Ομως υπάρχει ένα θέμα ,που θα χωρέσουν όλοι αυτοί που είναι υποψήφιοι για μέσα ,είναι ενα πρακτικό ζήτημα .Στην αρχαία Αθήνα δεν υπήρχαν φυλακές με την σημερινή έννοια του όρου ,υπήρχαν κρατητήρια για τους υπόδικους .. Η δίκη κρατούσε μόνο μια μέρα ,και οι ποινές ήταν πρόστιμο -χορηγία (όταν τα 'σπρωχνε ' ήταν χορηγία΄ όταν τον τσακώνανε πλήρωνε πρόστιμο)
Η επόμενη ποινή ήταν εξορία ..για φανταστείτε να την εφάρμοζαν και σήμερα ,δεν θα εμενε κανένας στην Ελλαδα ,αλλά θα είχαμε λύσει το ζήτημα των μεταναστευτών ,απο την μια θα εξορίζαμε, και απο την άλλη θα έρχονταν νέοι μετανάστες ,μια χαρά μου φαίνεται .
Η τρίτη ποινή ήταν θανατική ,και αυτό την επόμενη μέρα , όχι μετά απο είκοσι χρόνια που περιμένουν οι αμερικανοί μελλοθάνατοι ,απλά ,παστρικά ,και χωρίς πολλά- πολλά ,περι ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλα τέτοια.
Πράγματα που γίνονταν σε μια περίοδο,και πόλη  που ήταν η ακμή της δημοκρατίας ,το λίκνο του πολιτισμού, και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ..

Σήμερα είμαι πιά βέβαιος οτι οι άνθρωποι θέλουν άρτον και θεάματα ,δώστε λοιπόν λίγο ψωμί και πάρτε του το σώβρακο ,αλλά δώστε του κάτι άγριο κάτι πολυ δυνατό, που να τον συνεπάρει, και να τον ικανοποιήσει ,δώστε του κρέας ,το δικό μου ,του αλλονού ,του μετανάστη του μαύρου -είπαμε εσύ δεν είσαι ρατσιστής ,οι άλλοι είναι μαύροι .-

Είμαι σίγουρος ότι σας έχω ''πιάσει'', σας έχω καταλάβει επιτέλους ,τόσο καιρό με τις αμπελοφιλοσοφίες, καιρός για δράση .,να χαμογελάσει το χείλι μας, και να νοιώσουμε την ελπίδα να θεριεύει στην ζωή μας .

Εμπρός, όλοι του κόσμου οι πικραμένοι 

ΙΑΝΟΣ 

ΑΔΩΝΙΣ

Ο Αδωνις ,ήταν ένας πολύ ωραίος νέος ,καμμιά σχέση με τον άλλο τον όσιο και ξερακιανό και φυσικά καμμιά σχέση με τους σημερινούς απογόνους του.
Είναι σαν την κληρονομιά των αρχαίων στους Νεοέλληνες ,καμμιά σχέση .
Μητέρα του ήταν η Σμύρνα η οποία παραπλάνησε τον πατέρα της και έσμιξε μαζί του .Οταν το πήρε πρέφα ο γέρος ,τον έπιασαν τα ηθικοπλαστικά και την άρχισε στο κυνήγι .Σε κάποιο σημείο την προφταίνει και σήκωσε το σπαθί του ,το κανονικό ,γιατί το άλλο είχε λουφάξει ,και πήγε να της πάρει το κεφάλι .Αλλα η Αφροδίτη που δεν είχε αφήσει τεκνό για τεκνό ,τον πρόλαβε και έκαμε την Σμύρνα φυτό (αυτό που λέγανε αργότερα Σμύρνα ,Λιβάνι και χρυσό ) και ξαφνικά βγήκε απο το κορμό του ο φίλος μας ο Αδωνις ..Τον πήρε η όμορφη θεά και τον έβαλε σε μια λάρνακα (Αφροδίτη,Κύπρος,Λάρνακα ) και τον πήγε στην Περσεφόνη για να τον φυλάξει ...Ομως η άσχημη θεά όταν είδε πόσο όμορφο ήταν το παιδί αποφάσισε να το κρατήσει για πάρτη της ..
Πλακωθήκανε οι θεές μεταξύ τους ,και αρχίσανε τα υπονοούμενα τους ,και τα σχόλια στα μεσημερινά και στα απόδειπνα και το πράγμα είχε αρχίσει να χοντραίνει ,όποτε τι να κάνει ο Δίας αποφάσισε να δώσει λύση ..
Το ένα τρίτο του χρόνου θα ήταν με την Περσεφόνη στο κάτω κόσμο ,το ένα τρίτο στο πάνω κόσμο με την Αφροδίτη, και το άλλο όπου ήθελε αυτός ..
Αλλά εδώ μιλάμε για την θεογκόμενα Αφροδίτη ,άσε που είχε και κείνη την μαγική ζώνη ,κάτι σαν ζαρτιέρες να πούμε ,και δεν μπορούσε κανείς θνητός η θεός να της αντισταθεί, και ο πιτσιρικάς έμεινε με την ..θεά .
Ομως βάσκανη μοίρα κηνήγησε τον όμορφο νέο, και μετά απο λίγα χρόνια ο Αδωνις σκοτώθηκε στην διάρκεια ενός κηνυγιού με ένα κάπρο (όχι κάφρο αυτό είναι απο άλλο παραμύθι ,πιο σύγχρονο)..
Η Αφροδίτη τεθλιμμένη σφόδρα θρήνησε τον αγαπημένο της ..Απο το αίμα του,πρόβαλαν για πρώτη φορά απο το χώμα τα κόκκινα ρόδα-τριαντάφυλλα ,ενώ απο τα δάκρυα της θεάς φύτρωσαν οι ανεμώνες ..
Οταν πήγε στο κάτω κόσμο ξαναβρήκε την Περσεφόνη ,αλλά αυτή επειδή τελικά για άσχημη, καλή ψυχή είχε ,επέτρεπε στο νέο ,εξ μήνες να είναι εκεί ,και εξ μήνες να είναι με την Αφροδίτη στον πάνω κόσμο ..κάτι σαν καλοκαίρια και χειμώνες σε προσμένω νάρθεις..

Τώρα τι έγινε στην συνέχεια θα σας γελάσω ,όμως οι σοβαροί λαοί τον έχουν όλοι σαν θεότητα ,είτε σαν Οσιρι ,είτε σαν Βάαλ ,και τον έκαναν και αστέρι .
Μόνο η χριστιανική θρησκεία που τάθελε να είναι όλα κατάμαυρα ,έφτιαξε ενα όσιο που ζούσε στην έρημο, και έτρωγε έντομα και όλα αυτά για να αγιάσει .
Μα και μένα να στείλεις στην έρημο ,θα αγιάσω θέλω δεν θέλω ,σκοπός είναι να βγάλω Ρόδα και τριαντάφυλλα και γύρω μου να φυτρώσουν ανεμώνες .

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

ΧΕΙΜΩΝΑΣ -ΣΧΟΛΕΙΟ- ΤΙΜΩΡΙΑ

Η νύχτα ζοριζόταν πολύ να τελειώσει ,ενας στριφνός νοτιάς ξύριζε τις χαμηλές στέγες των σπιτιών στο χωριό μας .Στον αποπάνω δρόμο ,ενας γάιδαρος και ενας κουκουλομένος, άνδρας θάταν ,πήγαιναν τοίχο ,μέχρι να φτάσουν στο ύψωμα ,Βράχο τον έλεγαν οι παληοί ,ίσως γιατί εκεί υπήρχαν μεγάλα βράχια ψηλά, που εξείχαν απο τα κεραμμίδια των σπιτιών, κάτι σαν κυπαρίσσια ,ίδια μαύρα ,ίδια απειλητικά .Μπορεί ομως, να οφείλει την ονομασία του στο ''πόλεμο των βράχων'' ,που συχνά- πυκνα ακόμη και τότε, ξεσπούσε με τους κατοίκους του πιο πάνω χωριού .Εμείς και οι άλλοι ,πετροβολούσαμε οι μεν τους δε ,ανηλέητα, σαν να θέλαμε να επικρατήσουμε σε αυτό το πόλεμο γοήτρου πιο πολύ και απο τους Τουρκους που τους είχαμε επισήμως σαν κανονικούς εχθρούς ..

Στο μικρό σπίτι με τα δύο μικρά δωμάτια πάνω, και ενα πιο μεγάλο κάτω ,παληά ήταν στάβλος ,αλλά ο πατέρας μου ,όταν το πήρε προίκα απο την μάνα μου απεφάνθη με αυτό το πολύ σοβαρό ύφος του αφέντη ..'' Θα το κάνουμε κουζίνα '' και τελικά η μάννα μου το έκαμε κουζίνα, και καθιστικό, και ένα  μπάνιο  ,μέχρι να το καταλάβει ο πατέρας μου ,είχε τελείωσει ..
Ετσι γινόταν πάντα ,ο πατέρας μου είχε μια άποψη ,την έλεγε ,νόμιζε που έτσι θα γινόταν ,αλλά η μάνα μου έκανε τα δικά της , ο πατέρας μου το έπαιρνε χαμπάρι πολύ αργότερα ,φώναζε για την σπάταλη γυναάικα, και καμάρωνε ,όταν το σόι του ερχόταν βίζιτα ,είχαν και αυτή την διαφορά των δεκαοκτώ χρόνων ,άσε την καταγωγή ...

Εκείνη το βραδυά του Φεβράρη , με το κρύο να περουνιάζει τους τοίχους και τα ζωντανά ,δεν είχα κοιμηθεί σχεδόν καθόλου ,άσε που όλα αυτά τα χράμια και τα κιλίμια που κουβαλούσα όλη την νύχτα με είχαν ταλαιπωρήσει ,αφού η σόμπα κατ'εντολή του αφέντη είχε σβήσει νωρίς -για την υγεία μας λέει ,έτσι τούπε κάποιος αριστερός εξόριστος ,μπα δικαιολογία ήταν , απο τσιγκουνιά τόκανε.
Την προγούμενη μέρα ,πάλι δεν είχα διαβάσει καθόλου, και όχι μόνο αυτό ,είχα κάμει κακά πράγματα ,πολύ κακά πράγματα .

Το απόγευμα στο σχολείο ,σε εκείνη την τεράστια αυλή παίζαμε μπάλλα ,αλλά επειδή τα τσουράπια, που ήταν το συνηθισμένο τόπι είχαν ξεκοιλιασθεί ,είχαμε, δηλαδή είχα, την φαεινή ιδέα να χρησιμοποιήσουμε σαν τόπι ,ενα πλαστικό μικρό ανδριάντα του Παλαιών πατρών Γερμανού -τότε όλα αυτά τα βάζανε στο ΚΛΙΝ (μην μου πείτε οτι δεν ξέρετε το διάσημο απορυπαντικό της εποχής;)
O παπάς στα πόδια μας ,έστω και πλαστικός ,έστω και μικρός, έστω και στο κλίν ,η ύψιστη προσβολή στα ιερά και ατα όσια της φυλής ..
Και φυσικά ,κάποιος το σφύριξε στο πατέρα μου και την δασκάλα που ζήτησε απολογίες και εξεταστικές ..
Και δεν έφτανε μόνο αυτό ,μετά το μάθημα ,πηγαίναμε για μπάλλα πάλι, στο προαύλιο μιας εκκλησιάς του Σταυρού, που ήταν στην απέναντι πλευρά απο το σπίτι ,και έτσι όπως εκτελούσα ενα μονοκόμματο ευθύβολο σούτ ,για να πετύχω τα δύο δένδρα ,πέτυχα το τζάμι ,και επειδή ο διάβολος καιροφυλακτούσε ,μπαινει η μπάλλα μέσα στο ιερό, και νάσου κάτω καντήλια και πάει και το άσβεστο φώς της Ορθοδοξίας ..
Και φυσικά, πάλι κάποιος το σφύριξε και αυτό στο πατέρα μου. Απο τότε κατάλαβα, οτι δεν πρέπει να κάνεις τίποτε, αφού μαθαίνετε πριν τελειώσει ..
Τότε κατάλαβα την αξία του προδότη ,αφού χωρίς αυτόν δεν θα είχαμε ιστορία ,και δεν θα είχαμε ήρωες και αποδοπομπαίους τράγους ..

Τέλος πάντων ,πως σηκώνεται κανείς απο το κρεββάτι με τέτοια προοπτική ,έκανα το κοιμισμένο ,μέχρι που ροχάλιζα  να φανταστείτε, ελπίζοντας να το ξεχάσει ο πατέρας μου, η να μεσολαβήσει η ειρηνευτική δύναμη - η μάνα μου δηλαδή - .Πού όμως τέτοια τύχη ,τους μικρούς και τους ανήμπορους κανείς δεν τους βοηθάει και η τύχη είναι με την εξουσία ..

Με παίρνει σχεδόν απο το αυτί ,σχεδόν σέρνοντας ,και δρόμο και δρομάκι στο πραιτώριο του σχολείου ..
Εκανε ενα διαβολόκρυο ,τα χέρια μου είχαν ξυλιάσει ,τα πόδια μου εκτειθεμένα στο κρύο -α! ξέχασα να σας πώ, οτι ακόμη και τότε φοράγαμε κοντά παντελόνια, με κάτι τριχάρες να ξέχουν -.
Ο πατέρας μου, είχε αυτό το ύφος το σοβαρό ,γιατι τα εγκλήματα που είχα κάμει ήταν πολύ σοβαρά ,κάποια στιγμή περπατώντας και σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον ,σε ένα καντούνι πέσαμε σε ένα θειό μου απο την πλευρά την μάνας μου ,''Τί έγινε ρε Γιάννη,τί εκανε πάλι ο μικρός'' -αυτός ήμουν εγώ - ,και απευθυνόμενος σε μένα μου είπε με ύφος σοβαρό σαν απόφαση δικαστηρίου, ''να σ'είχα εγώ, και να δείς τι θα σούκανα ''' και ας μην ήξερε γιατι με κατηγορούσαν ..Αργότερα κατάλαβα οτι καλώς τον είχα αντιπαθήσει αυτόν τον θείο -άσε πού ήταν και καραδεξιός-,Μαης δηλαδή ..

Φτάσαμε στο σχολείο ,μπήκαμε στην αυλή, και μετά στην είσοδο του σχολείου ,μια μεγάλη είσοδο ,και κατάφατσα η περίφημη σκάλα που οδηγουσε στις πάνω αίθουσες διδασκαλίες ,της Πέμπτης και Εκτης ..
Μπαίνοντας δεξιά ήταν τα γραφεία των δασκάλων ,και σε μια γωνία καθόταν η δική μου, Κυρία Κατίνα την έλεγαν ..Ο πατέρας μου μπροστα στην εξουσία της γνώσης ,είχε σταματήσει να με σέρνει, και ήμουν κάνα δύο βήματα πιο πίσω ..
Α !καλώς τους είπε η κα Κατίνα ,Ξέρω -Ξέρω λέει στο πατέρα μου ..Μην ανησυχείς Γιάννη, άστον σε μένα θα τον τιμωρήσω ...παραδειγματικά ..

Μπήκαμε στην αίθουσα για μάθημα ,εγώ ήμουν όρθιος, στα δεξιά απο την έδρα ,κοντά στο πίνακα ,λοξοκοιτούσα την βίτσα απο λυγαριά που είχε η δασκάλα ,καινούργια, σχεδόν ενα μέτρο μακρυά ..
Λέει λοιπόν η δασκάλα ''ποιοί παίζαν μπάλλα με τον φίλο μας χθές '' παγίδα ερώτηση αφού σχεδόν όλα τα αγόρια ήταν συνεργοί στο έγκλημα ..
Σηκώθηκαν όλα τα χεράκια ,μέχρι και ένα κορίτσι σήκωσε το χέρι της απο την τρομαρα της ,και λέει ο δικαστής ,όλοι εσεις θα πάτε στην γωνιά της αίθουσας, όπου ήταν η περιοχή των βασανιστηρίων ,βίτσα ,βότσαλα -όχι φάλαγγα δεν μας έκαναν τότε -.Τι να κάνουν οι τρομοκράτες, πάνε στην γωνιά του πόνου ..

Εγώ καθόμουν και κόιταζα σαν χαμένος ,άλλος έφταιγε, και άλλος θα πληρώσει ,εκτός και εάν εμένα με πετούσε απο το παράθυρο .Λες;
Γυρίζει λοιπόν η θεία νέμεσις και μου λέει '''εσύ θα πείς μάθημα και αλλοίμονο αν δεν το ξέρεις '''
Είχαμε για το τηλέφωνο ,ποιός το εφεύρε και τα σχετικά .
Εγώ, για να πούμε την αλήθεια δεν διάβαζα και πολύ ,αλλά παρακολουθούσα το μάθημα απο το πρώτο θρανίο και αναγκαστικά το μάθαινα ..
Μούρθε νταμπλάς ,λέω εδώ υπάρχει σχέδιο συκοφάντησης -έτσι τόδα τότε -αλλά κάνοντας ενα βήμα πιο αριστερά, στάθηκα μπροστά στην έδρα, και τόπα νεράκι .
Αφού λοιπόν τέλειωσα με τον Μπέλ ,με κοιτάει με ορθανοιχτα μάτια η δασκάλα ,και μου λέει ''μπραβο αγόρι μου '' και μετά άρχισε να βγάζει ενα λογύδριο στα άλλα παιδιά που όρθια στην γωνια τους περίμεναν τον δήμιο ..

Ημουνα τυχερός ,ήμουνα καλός ,η μήπως  έτσι είναι το σύστημα ,έτσι ήταν πάντα ,διαλέγετε και παίρνετε ..

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ