Η ΑΝΟΙΞΗ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ..........

Σκούντησε ο ήλιος την νύχτα ,αυτή ξύπνησε και μέχρι να το καταλάβει είχε ξημερώσει για τα καλά .
Τελευταία μέρα της άνοιξης ,αλλά η φύση αντιστέκεται σθεναρά ,τα χορτάρια πήραν μπόι κιάλλλο ,αφού βρόχινες ριπές κάθε μέρα ποτίζουν την αγκαλιά της και της δίνουν περισσότερη ζωή ,περισσότερο χρώμα ,αυτό το πράσινο βαθύ στα χαμηλά, και λίγο πιο ξανθό πράσινο στα ψηλά .

Η γή συνεχίζει κάθε μέρα, κάθε πρωινό, νάναι νοτισμένη και υγρή ,σαν το κόλπο της κόρης που ποτέ δεν σταματάει να θέλει χαρά ,αλλά και σαν κιαυτόν της μεσήλικης μάννας ,που νοιώθει την πηγή να μην στέρεψε .Αφού ο φόβος της έλλειψης δεν επιβεβαιώθηκε ,τότε κάθε σταγόνα αυτού του μικρού ποταμού είναι η απόδειξη οτι τίποτε δεν τελείωσε ,ότι η ελπίδα για όλους υπάρχει ..

Ξεκίνησα να περπατώ ,απο το μικρό κήπο με τα φυτά που έχουν γίνει θεόρατα σαν γίγαντες που το μεγεθός τους προστασία μου δίνουν ,και κοντοστάθηκα παρατηρώντας χωρίς να κοιτώ κάτι συγκεκριμένο ,ήθελα να δοκιμάσω τις αισθήσεις μου στην πιο έντονη εικόνα που θα μου τραβούσε την προσοχή .Το περιβάλλον το ίδιο ,μεγάλος φράχτης με ψηλα καταπρασινα φτυτά ,πάνω απο πέντε οργιές ύψος ,και εκεί μπροστά του ξαπλωμένα πρασινονοκίτρινα ντροπιασμένα φύλλα ,είχαν καλύψει την γη, σαν κουβέρτα με μπόλικα μπαλώματα ,και περίτεχνα ψηφιδωτά .

Στον διάδρομο ,με τις μεγάλες γλάστρες σαν σκηνικό επικής ταινίας .οπου η ώχρα θύμιζε τείχη ,και τα φυτά μέσα σε αυτές έδιναν μια όψη υπερβολικού ,και μόνο τα κατακκόνινα άνθη τους ,μου έστελνα μηνύματα στοργής ,το μάτι δεν ξεκινούσε απο χαμηλά ,έμενε μόνο ψηλά ,εκεί που το κόκκινο και άλικο χρώμα,το αίμα τους ,σαν μαγνήτης με τραβούσε .

Εστριψα στην γωνιά του σπιτιού μέσα στο κήπο και βρέθηκα αντιμέτωπος με την συνοικία των πλούσιων ,όπου καμαρωτά ακριβά φυτά προκαλούσαν μέσα απο ακριβά κοστούμια ,τις στρογγυλές με διπλό στριφτό τελείωμα στο πάνω μέρος ,γλάστρες .Ομως πιο κεί ,δύο φυτά αγωνιούσαν και τόβλεπες, πονούσαν στο σφιχτό κορσέ που τους είχα φορέσει .Αυτό μου φάνηκε στην αρχή και για μια στιγμή τα λυπήθηκα ,όμως δεν ήταν αυτός ο λόγος που απο μιζέρια τα δύο αγαπημένα μου φυτά υπέφεραν ,ήταν οτι τους έλειπε η θαλπωρή και η ζεστασιά ,ακτίνες ήλιου τους είχα στερήσει .

Πιο δίπλα, μια ελιά ,μέσα σε μια τεράστια γλάστρα ,παράταιρο σκηνικό και  επίδειξη νεοπλουτισμού αποδύκνειε .Δεν μπορείς να βάζεις την εύμορφη ελιά μαντρωμένη με τείχη ,δεν μπορείς να την έχεις μόνη της, παντέρμη, χωρίς συντροφή απο άλλες κόρες .Η ελιά πρέπει να κατρακυλά στίς άνυδρες πλαγιές ,δίπλα με άλλες πολλές ,μέσα σε φρύγανα και πεζούλες ,παρέα με τις αιωνόβιες γιαγιάδες με μεγάλους κοντόχοντρους κορμούς και στρογυλλές κουφάλες .
Την είχα εξορίσει την ελιά ,και την είχα τιμωρήσει να μην γίνει ποτέ γυναίκα ,μόνο μια μυξοπαρθένα ήταν, και δεν έφταιγε αυτή .

Στο μικρό κήπο με το χώμα ,βρεγμένο, καφέ, απο την χθεσινή βροχή ,λάσπη και γλίτσα και ξύλα γύρω- γύρω για να μην λερωθούν τα ευαίσθητα πόδια του πολιτισμένου αφέντη .
Στο φράχτη ,τεράστια φυτά είχαν περάσει πάνω απο την σκεπή και οι γκριζοπράσινες άκρες τους, λυγούσαν ,λικνίζονταν ,ακουμπούσαν τα κεραμίδα και  έμοιαζε σαν αργός χορός ,με καββαλιέρο το αέρα που περνώντας αναμεσα στα κλωνάρια ,ερωτικά σκιρτήματα τους έκανε, να νοιώθουν .

Στο κέντρο του μικρού κήπου μια μεγάλη τριανταφυλιά ,αγωνιούσε να βγάλει την κορμοστασιά της και να αντικρίσει το ήλιο που προκλητικά τα μεγάλα αφεντικά,δένδρα του φράχτη την εμπόδιζαν να κάνει  .Είχε δεκαπέντε τριαντάφυλλα σε όλες τις αποχρώσεις του βαθύ κόκκινου ,άλλα σφιχτα, και άλλα ανοιχτά ,απλωμένα θαρρείς ,έτοιμα να πέσουν και να στολίσουν με σημάδια κόκκινα το σκουρόχρωμο έδαφος ,σαν στίγματα ανεμοβλογιάς .Ενα κλωνάρι είχε ξεστρατίσει και πήγαινε μόνο του πρός το σπίτι ,ένοιωθες οτι έψαχνε απεγνωσμένα ,να βρεί αποκούμπι να στηριχθεί και να ξαποστάσει , και ένα άλλο ψιλόλιγνο τις ακτίνες του ήλιου , μέσα απο τις φυλλωσιές του φράχτη αναζητούσε ζεστασιά, και ζεστά υγρά να γεμίσει .

Στην απέναντι πλευρά του μικρού κήπου ,δυο αναριχώμενες τριανταφυλιές είχαν ξεκινήσει την αγωνιώδη προσπαθειά τους ,να αποδείξουν, οτι δίκαια της είχα εμπιστευθεί .
Η μια είχε είκοσι τριαντάφυλλα ,σε ένα χρώμα απροσδιόριστο ,κιτρινο απαλό με λεπτές λευκές αποχρώσεις ,αλλά και με λίγο απαλό ροδοκόκκινο, σαν σάλι τα λεπτά εσωτερικά φύλλα κάλυπτε .
Αυτή είχε ήδη ανέβει και είχε απλωθεί στην βεράντα του πάνω ορόφου ,κάνοντας πιρουέτες ανάμεσα στα σίδερα και στα κάγκελα .Κουνώντας συγκαταβατικά τα φύλλα και τα λουλούδια της ,σου περνούσε το μήνυμα οτι άργησε, αλλά τα κατάφερε .Μόνο για μια στιγμή τα λουλούδια σκέφτηκα να κόψω ,αλλά αμέσως δάγκωσα την σκέψη μου ,αφού αυτή η έπαρση της ,ήταν η απόδειξη της ύπαρξης της .

Δίπλα της ήταν η άλλη αναριχώμενη ,πιο αδύνατη ,πιο ασθενική και με μόνο δύο τριαντάφυλλα ανθισμένα ,όμως εδώ το χρώμα ήταν τίμιο ,ξεκάθαρο ,λευκό κατάλευκο ,με μικρούς μίσχους .
Απεγνωσμένα προσπαθούσε να ανέβει προς τα πάνω ,τόβλεπες ήταν μια προσπάθεια δύσκολη, μερικές φορές απέλπιδα ,όμως τόχε καταφέρει, και είχε ακουμπήσει στο περβάζι ,μια μικρή ακόμη προσπάθεια και θάμπαινε στην σιγουριά του στριφογυριστοιύ κάγκελου ..

Μου πήρε αιώνες θαρρείς να φθάσω στην εξώπορτα ,η μυρουδιά της βρεγμένης γης , η πανδαισία των χρωματων ,τα φυτά που την αίσθηση των ματιών μου μάγευαν , όμως ήξερα οτι η άνοιξη ήταν εκεί ,με καθυστέρηση σαν αναμενόμενη εγκυμοσύνη ίσως,αλλά και  σαν την ελπίδα που θεριεύει μέσα μας, οταν την δώσουμε τροφή .

Μπορεί ημερολογικά σήμερα να τελειώνει η άνοιξη ,μπορεί το καλοκαίρι να διώξει το πράσινο και να στερέψει τους χυμούς ,όμως για κάθε εποχή που περνάει ας κρατήσουμε αυτό, που την ελπίδα θεριεύει..

Κάντε μου μια χάρη ,γελάστε μαζί μου είτε γιατι αυτά που γράφω  είναι για γέλια ,είτε γιατί το γέλιο χαρίζει ζωή .Σε σένα το λέω κυρίως Γιώργη ,που έτσι όπως πας, θα πατήσεις τα μούτρα σου ..

Ελα Γιωργάκη ,σκάσε μου ένα χαμόγελο ...,Μπράβο

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

Η ΜΑΜΗ ΜΑΣ Η..ΔΡΑΧΜΗ

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια μικρή χώρα ,η Έλλάδα ,που μόλις είχε απελευθερωθεί απο την τουρκική κυριαρχία και γινόταν κράτος με κυβερνήτη ενα καλό άνθρωπο και πατριώτη τον Ιωάννη Καποδίστρια .Ο τύπος αυτός όχι μόνο δεν έπαιρνε χρήματα απο το δημόσιο ταμείο ,αλλά έδωσε οτι είχε, και δεν είχε απο την ίδια του την τσέπη για να καλύψει τα έξοδα διοίκησης .Επινόησε μάλιστα και το πρώτο νόμισμα ,τον φοίνικα που συμβόλιζε την αναγέννηση του έθνους ,και επειδή δεν είχε εμπιστοσύνη στο συμφερτό των λογής- λογής ηρώων ,φρόντισε να εγκαταστήσει ενα νομισματοκοπείο στην αυλή του σπιτιού του και έκοβε χάλκινα και ασημένια νομίσματα .
Κάποια μέρα ,οι προύχοντες σκότωσαν τον κυβερνήτη ,ο οποίος ήθελε να τους στερήσει τα προνόμια που είχαν απο την τουρκοκρατία ,και μαζί του πέθανε και ο φοίνικας .και οι έλληνες ξαναγύρισαν στα γρόσια και συνέχιζαν να σφάζονται μεταξύ τους, για το ποιός θα κυβερνήσει .

Ομως ο μεγάλος θεός της Ελλάδος, μαζί ομου με τις μεγάλες δυνάμεις Γαλλία ,Αγγλία ,Ρωσία που μας αγαπούσαν πολύ, βρήκαν ενα ανήλικο νιάνιαρο πριγκηπα ,τον Οθωνα ,τον βάφτισαν Έλληνα ,και μας τον  κάναν βασιληά .Και αφού διάβασαν βιβλία ,και επνευσμένοι απο την αρχαιότητα επέλεξαν ως νέο νόμισμα την δραχμή .Αυτά κάπου το 1833 ,με την φάτσα του βασιληά στην μία όψη ,εγγύηση στα μάτια και στις τσέπες των ξεβράκωτων ..
Πέρασαν χρόνια ,έφυγε ο κακός Οθων και  ήρθε ο Γεώργιος ,αυτός ξανθός ,ακριβώς σαν το λαό που του ανέθεσαν να βασιλέψει .Και τότε η δραχμούλα ,το 1867, μπήκε στο νομισματικό  σύστημα ''της Λατινικής ένωσης'',κάτι σαν την σημερινή ευρωζώνη  και ήταν ισότιμη με τον γαλλικό ,ελβετικό, και ελβετικό φράγκο ,και φυσικά στην μια όψη μόστραρε ο ξανθομπίπουρας βασιληάς .

Και τα χρόνια περνούσαν, και όλα άλλαζαν ,μόνο η δραχμούλα ήταν μικρή και κακόχρονη .
Αρχισαν οι φασαρίες ,οι διαδηλώσεις ,και τα αναγκαία παρατράγουδα ,χρηματιστηριακές κομπίνες του Λαυρίου, και ο κος Συγγρός γνωστός και σαν εθνικός ευεργέτης αλλά και ως λεωφόρος ,έγινε συμπτωματικά πλουσιότερος εκείνα τα χρόνια .
Και το πράγμα πήγαινε κατά διαόλου και το κύριο πρόβλημα των νεοελλήνων ήταν η ανηλέητη διαμάχη Τρικούπη -Δεληγιάννη για την εξουσία ,και τότε χρεοκωπήσαμε το 1893, και μετά πάθαμε και την μεγάλη ήττα απο τους Τούρκους το 1897 .Πριν απο αυτό όμως η ελληνική οικονομία βρέθηκε κάτω απο την απόλυτη κυριαρχία των ξένων τραπεζιτών και του ''διεθνούς οικονομικού ελέγχου ''.

Και ξαναπέρασαν τα χρόνια, και η δραχμούλα έχανε άξία σε σχέση με την χρυσή λίρα και το 1921 ο υπουργός οικονομικών Πρωτοπαπαδάκης κατέφυγε στη λύση του αναγκαστικού δανείου και διχοτόμησε την δραχμή .Πράξη σωστή, και έντιμη ,αλλά αυτός έφαγε το κεφάλι του ένα χρόνο μετά στο Γουδί (δίκη των εξ ) .
Κάποιες προσπάθειες του Ε.Βενιζέλου στα 1928-1932 δεν κατέληξαν πουθενά και η δραχμή διολίσθαινε και απο 1/400 το 1926, έφθασε στα 1/1870 το 1936 ,και η εξαθλίωση της κοινωνίας είχε χτυπήσει κόκκινο .
Ηρθε η κατοχή ,ο εμφύλιος και η δραχμή συνέχιζε να πληρώνει τα λάθη ,τα μίση και τη συνέχεια ενος διαχασμού που ήταν  δευτερη έξη των άνθρωπων που βρέθηκαν( δυστυχώς) σε αυτή την χώρα .
Γινεται υποτίμηση το 1953 κατα 50% και την επόμενη χρονιά κόβονται τρία μηδενικά και το χιλιάρικο γίνεται μια δραχμή ..Τωρα έχουν το κεφάλι του Παύλου και το 1964 το χαζοκέφαλο του επόμενου βασιληά Κωνσταντίνου ,και το 1971 φεύγει ο βλακοκέφαλος και μπαίνει το πουλί της επανάστασης .

Μετα την μεταπολίτευση κυκλοφορούσαν ενα σωρό  είδη δραχμών ,ενα νόμισμα τραυματισμένο και ασθενικό , στην συνέχεια  τα πράγματα χειροτέρευαν με τον πληθωρισμό του 1978-1979, που μετά πήρε ανεξέλεκτες διαστάσεις στην δεκαετία του 1980 ...
Τότε χάθηκαν οι δεκάρες ,το πενηνταράκι, και άρχισαν να κυκλοφορούν το πεντοχίλιαρο και το δεκαχίλιαρο ,απόδειξη της κατάντιας των εθνικού μας νομίσματος . 
Ηρθε η  ευρωπαική νομισματική ένωση 1997 ,και η δική νομισματική μας ένωση το 2000 με το ευρώ να μπαίνει στην ζωή μας το 2002 ..
Και η δραχμή ;χάθηκε στην καινούργια μόδα ,στην ευρωπαική προοπτική μας ,και μπήκε στα μπαούλα των παληών και στην λήθη των νεότερων ,η μήπως δεν είναι έτσι, και βρυκολάκιασε και θέλει εκδίκηση για όσα της κάναμε τόσα χρόνια ...

Αιωνία της η μνήμη, η μήπως μια πανηγυρική και εκδικητική επιστροφή για ένα ακόμη γύρο ,με μπόλικο διχασμό και περίσσια ανοησία ,όπως πάντα ..
Θα δείξει ..άλλωστε ,ήταν άδικη η σχέση μεταξύ ευρώ και δραχμούλας ,άκου 340 όλοκληρες δραχμές για ένα μόνο ευρώ δηλαδή εσας δεν θα κακοφαινόταν ;

Τώρα που ξεσκονίζεται ,θέλει εκδίκηση και δεν συζητάει κάτω απο 1000 δραχμές για ενα κολοευρώ..

ΙΑΝΟΣ

ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ

Βρισκόμενοι στο αστερισμό καινούργων εννοιών ,όπως έλλειμμα ,χρέος ,spread ,cds,επιμήκυνση ,αναδιάρθρωση ,και όλων αυτών των ορισμών της υποτιθέμενης πραγματικόηττας μας , λειτουργούμε ανάποδα ,αντίθετα, και αντίστροφα .
Γίναμε γνώστες όλων αυτών χωρίς να ξέρουμε τι πραγματικά σημαίνουν, και πως μας έχουν προκύψει,και επειδή είναι και ''κακά πράγματα '' κανείς δεν μας εξήγησε ποιός φταίει ,ποιά είναι η αιτία .
Ας πάρουμε ένα και μόνο ,το χρέος .Τι σημαίνει πραγματικά δημόσιο χρέος ,πως προέκυψε ,και ποιός φταίει που σήμερα είναι ανεξέλεκτο .Προφανής και εύκολη απάντηση ,η πολιτική των πολιτικών .
Μάλιστα .Δηλαδη όλοι αυτοί δανείστηκαν χρήματα απο διάφορους κυρίως ξένους και τι ακριβώς τα έκαναν;Δεύτερη απάντηση :τα σπατάλησαν ,μάλιστα .Πήραν κάποια για πάρτη τους και κάποια άλλα τάδωσαν στους δικούς τους .Τρίτη απάντηση ,τα δώσαμε σε εισαγώμενα προιόντα ,μερσεντέ και οπλικά συστήματα δηλαδή τα επιστρέψαμε στους δανειστές μας .

Ομως αγαπητοί μου ,εδώ πρέπει να αναλύσουμε μια απλή εξίσωση ,όσα χρωστάμε κάπου έχουν πάει συγκεκριμένα, δεν εξαφανίστηκαν ,σε κάποιες τσέπες λιμνάζουν .ντόπιες και ξένες .
Εχουμε λοιπόν ένα χρέος περίπου 350 δις ευρώ δηλαδή σε δραχμές 120 με 12 μηδενικά ..
Ενα μέρος αφορά τόκους επι τόκων για τα δάνεια ,ένα μέρος είναι είναι οι εισαγωγές μας, το κόστος και των κέρδος των προιόντων που ασύστολα εισάγουμε .Απο αυτά τα δύο ,οι τόκοι επι τόκων και το κέρδος των εισαγώμενων πήγαν στις τσέπες των ξένων προστατών μας ,τράπεζών ,εταιρειών, αλλα και των λαών των χωρών αυτών ,που με την δική μας βοήθεια αύξησαν την ευημερία τους .
Ενα άλλο μέρος πήγε σε υπηρεσίες άσχετες ,άσκοπες και περιτές ,δηλαδη κατανεμήθηκε μέσα στην ελληνική κοινωνία .Ισομερώς ,δίκαια ;προφανώς όχι .Αλλά σίγουρα όλοι πήραν ,και μάλιστα κατα την δική μου άποψη πήραν πολλοί αρκετά .
Ενα μέρος πήγε σε υπερτιμολογήσεις, υπερκοστολογήσεις, σε διαφθορά και ρεμούλα .Μάλιστα .
Ποιοί είναι οι λήπτες αυτοί ;οι μεγαλοκαρχαρίες ,οι μεγαλοεργολάβοι ,αλλά και όλο το σύστημα γύρω απο αυτούς ,υπάλληλοι ,στελέχη ,προμηθευτές και πελατες τους .Και αυτοί επίσης είναι πολλοί .
Ενας μέρος πήγε σε πραγματικά έργα ,σε αναπτυξιακά προγράμματα που επειδή ήταν τέτοια έφεραν σίγουρα ένα θετικό αποτέλεσμα .Σε ποιούς όμως ; στην μείωση του χρέους;όχι βέβαια ,στις τσέπες πολλών και διαφόρων .
Πρόχειρο συμπέρασμα .Τα χρήματα είναι πολλά και κατενεμήθησαν σε πολλούς ,σχεδόν σε όλους ,
με τον ένα η άλλο τρόπο .Αυτά τα χρήματα έφεραν έσοδα στο δημόσιο φορολογήθησαν ; όχι βέβαια .
Αρα να το πρώτο σημαντικό πρόβλημα ..η φοροδιαφυγή ,φτωχό κράτος ,δανεικά ξανά και ξανά .
Που είναι αυτά τα χρήματα σήμερα ; στο εξωτερικό ,τόκοι και εισαγώμενα ,αλλά και αυτά που διανεμήθηκαν στο εσωτερικό ένα μέρος πήγε πάλι στο εξωτερικό ,με φυγή των καταθέσεων ,πέραν των άπειρων χρημάτων που υπήρχαν απο πριν απο γνωστές κατηγορίες μεγαλοεπιχειρημαιτών και εφοπλιστών κυρίως.Τα υπόλοιπα υπάρχουν εδώ γύρω μας .Π.χ,στα σπίτια ,στην οικοδομή ,το κόστος κατασκευής έφερε χρήματα στους προμηθευτές (κόστος και κέρδος ) έφερε έσοδα στις τράπεζες ,(κόστος και κέρδος ) κ..ο.κ Αρα τα χρήματα ανακυκλώθηκαν και είναι εδώ γύρω -γύρω .

Σήμερα οι περισσότεροι απο τους συμπατριώτες μας φοβούνται .O φόβος όμως αυτός δεν είναι ενα υπερφυσικό και απροσδιόριστο συναίσθημα ,οφείλεται σε πραγματικούς λόγους και αυτοί είναι δύο .
Πρώτος λόγος είναι ο φόβος να χάσουμε αυτά που έχουμε και δεν είναι λίγα .Παρένθεση -οι παλαιότεροι ας θυμηθούν την εικόνα της χώρας ,αλλά κυριώς την δικιά τους, την δεκαετία του 70 .
Σπίτια, αυτοκίνητα ,μετρητά ρούχα κλπ ,τι έχει άλλάξει και σήμερα έχουμε περισσότερα ,δουλέψαμε πιο πολύ ,πιο παραγωγικά ,είχαμε τεράστια ανάπτυξη ; Οχι βέβαια. Αυτά που έχουμε σήμερα και είναι πολλά, είναι απο τα χρωστούμενα ,και τα κλεμμένα .Αυτά δεν θέλουμε να χάσουμε και για αυτά μας κόφτει .
Ο δεύτερος φόβος είναι για το αύριο, κυρίως όσον αφορά την πορεία των παιδιών μας ,αφού ξέρουμε οτι δε μπορούμε να τους προσφέρουμε όσα εμείς κλεμμένα/δανεισμένα είχαμε, και αυτό δεν μας αρέσει .
Πρόβλημα δεύτερο ,η ενοχική αδράνεια της κοινωνίας ,η οποία είναι τροχοπέδη στην αντίδραση για να προκύψει οτιδήποτε νέο ..

Κάπως έτσι και απλοικά είναι τα πράγματα .

Tι πρέπει να γίνει λοιπόν ;
Η καλλίτερη λύση θα ήταν, να επιστρέψουμε τα χρωστούμενα όλοι μας στο κράτος, και αυτό με την σειρά του να τα γυρίσει στους δανειστές μας ,κάτι που δεν γίνεται προφανώς .

Η άλλη λύση, είναι να ζητήσουμε απο τους δανειστές μας να μας χαρίσουν ενα μέρος απο τα χρωστούμενα ,δηλαδή ενα σημαντικό κούρεμα της τάξης του 50% συμψηφίζοντας το ,με τα έσοδα τόκων,  εξαγωγών, και κατοχικών δανείων .Αυτό σημαίνει αποπομπή μας απο την ευροζώνη ,και επιστροφή στην δραχμή ,όχι εισαγωγές ,οτι παράγουμε καταναλώνουμε, και οτι μας περισσεύει πληρώνουμε τα παλιά .Σημαίνει απομόνωση ,σημαίνει περιθωροποίηση ,και εθνικούς κινδύνους ,φτωχεια και επιστροφή στην δεκαετία του 60 .Ομως είναι μια λύση που σε συνδυασμό με την αποφυγή των ίδιων λαθών, θα μας ταρακουνήσει και θα μας επαναφέρει σε μια νέα αρχή.

Η άλλη λύση που προτείνεται είναι η πώληση ,οτιδήποτε πουλιέται ,κινητό και ακίνητο,δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα του χρέους, αφού και δύσκολο είναι ,και χρονοβόρο ,και τσάμπα θα γίνει, και αύξηση τιμών θα φέρει, και είναι ένα άλλο είδος δανεισμού και εξάρτησης απο τους δανειστές μας .

Πρίν όμως αποφασισθεί οτιδήποτε, πρέπει να λυθεί το πρόβλημα της φοροδιαφυγής και εδώ τα πράγματα είναι απλά .Οποιος φοροδιαφεύγει και όποιος αποδέχεται την φοροδιαφυγή ,να τιμωρείται παραδειγματικά απο το πρώτο ευρώ ,σε μην μετατρέψιμες ποινές ,με δήμευση περιουσίας ,με προπηλακισμό και διαπόμπευση .Και επειδή η δικαιοσύνη είναι άρρωστη και διαφθαρμένη ,να επιβληθούν δρακόντιες διατάξεις ,για άμεση εκδίκαση ,χωρίς αναστολές και αναβολές ..
Φοροδιαφυγή ,εισφοροδιαφυγή ,υπερτιμολογήσεις ,λαθρεμπόριο , δωροδοκία   να παταχθούν αμείλικτα ,ποινές εξοντωτικές ,δήμευση περιουσίας και χλεύη .

Επίσης να δοθούν πολύ μεγάλα κίνητρα για εισαγωγή κεφαλαίων ,γεναιόδωρες παροχές και απαλλαγές αναγόρευση σε εθνικούς ευεργέτες ,προτομές και τιμές ΄.

Επιπλέον, να απευθυνθεί στις χίλιες οικογένειες που έχουν τεράστιες περιουσίες ,τις οποίες έφτιαξαν, είτε με χονδρές υποτιμολογήσεις ,είτε με λαθρεμπόριο ,είτε με φοροδιαφυγή ,είτε με προνομιακές σχέσεις με το πολιτικό σύστημα και το ευρύτερο δημόσιο ,ακόμη και μέσω των τραπεζικών μετοχών .
Ολοι αυτοί έχουν πολλά χρήματα και εδώ  και στο εξωτερικό .Οφείλουν να βοηθήσουν σημαντικά .
Το κράτος πρέπει να απευθυνθεί σε αυτούς ,βρσκοντας και την νομική φόρμουλα ,πχ χρυσό ομόλογο .
Ολοι αυτοί να απολαύσουν ιδιαίτερες τιμές,σαν επίσημοι χορηγοί της Ελλάδας ,σαν εθνικοί ευεργέτες
,να δοθούν τα ονόματα τους σε έργα ,δρόμους ,να έχουν ξεχωριστή θέση στην κοινωνία ,προβάλοντας τους ,και τιμώντας τους .

Τα πράγματα έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο ,αφού κανείς δεν θέλει να κάνει τίποτε σοβαρό .

Υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος είτε να ξεπετάξουν απο την Ευρώπη ,αφού τους έχουμε γραμμένους μόνιμα ,είτε να γίνει μια έκρηξη απο ένα τυχαίο γεγονός ,απο ένα θάνατο ,μια εξέγερση ,και τότε
κλάφτα Χαράλαμπε.

Τον Ιανουάριο σε αυτό εδώ το βήμα ,έγραφα το αυτονόητο ''αγανακτήστε '' ,σήμερα επιμένω και προσυπογράφω ,συνεχίστε να πιέζετε ,αγανακτήστε ,σπρώξτε ,να παρθούν αποφάσεις ,επιτέλους .

ΙΑΝΟΣ

ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ,ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΕΙ ΣΑΠΙΛΑ

Προσπαθώ να μην πρασυρθώ απο το κλίμα, που σαν μπετόν γύρω μας δημιουργείται,και να μην μπω στο πειρασμό να γράψω μια ακόμη αράδα που θα είναι στο ίδιο πνεύμα με όσα ακούμε και διαβάζουμε κάθε μέρα ,κάθε βράδυ .
Απόψεις, σχόλια, ενα άρθρο εδώ ,μια άποψη, με αυτό το βαρύγδουπο ύφος του εισαγγελέα ,του προφήτη, και του κριτή των πάντων ,και εσύ άμοιρο ανθρωπάκι κάθεσαι σαν την κοτούλα και σου βάζουν χέρι ,ενώ ξέρουν οτι το αυγό που περιμένουν απο σένα ,ήταν το τελευταίο και τώρα σου μένει ο πόνος απο το συνεχιζόμενο βιασμό σου .

''Μεγάλα ονόματα'' της δημοσιογραφίας, δήθεν αμερόληπτοι ,σοφοί και ενημερωμένοι ,σου βάζουν τις φωνές και εσύ αμοιρο και αδύναμο σκυλάκι εντυπωσιάζεσαι απο τις κραυγές ,κουνώντας το κεφάλι σου ,συγκατανεύοντας.
Ομως το μεσημέρι ο δήθεν ,ο σημαντικός ιεροκήρυκας συνέτρωγε την μία με τον πολύ πλούσιο για μεσημέρι, και την άλλη με το πολιτικό αρχηγό για βράδυ ,και επειδή είναι και θρασείς , λέει ο ''μεγάλος'' ,πρέπει να κάνω ρεπορτάζ για να σε ενημερώσω άσχετε και κακόμοιρε .Ομως και ο πλούσιος την διαπλοκή του θέλει να σπρώξει ,τα συμφέροντα του να προωθήσει ,τα στοιχήματα που έβαλε με την χρεωκοπία σου να σιγουρέψει, αλλά και ο αρχηγός να στρώσει ραδιουργίες απέναντι στον χοντρό αντίπαλο του ,φήμες ,και ψίθυροι ,ένα στημένο παιχνίδι είναι το ρεπορτάζ του μεγάλου ιεροφάντη της δημοσιογραφίας .

Και έρχομαι σε σένα μικρέ και άβουλε καρεκλάτε και καναπεδάτε, που δεν κάνεις τίποτε απο μόνος σου ,έχεις βάλει τον αυτόματο και πας ,λες ούτως η άλλως οι άλλοι φταίνε ,ας φροντίσουν και για μένα ,δεν μπορεί κάτι θα περισσέψει να ξερογλύψω και εγώ .Κυκλοφορείς με την ''αμαξάρα'' που πήρες με δανεικά ,καταναλώνεις βενζίνα να πάς στην λαική και σου έχει μείνει η ευχαρίστηση να σε δεί ο απέναντι  που είναι σαν και σένα, και να του μπεις στο μάτι, αφού το δικό σου το καρούλι έχει πιο πολλά κυβικά ,άσχετο αν δεν έχεις πληρώσει τα ασφάλιστρα και έχεις να το πας για σερβις απο τότε που τότε που το αγόρασες.Κάθε βδομάδα σε βρίσκω στα διόδια ''να βγείς να ξεσκάσεις'' ,για να καταναλώσεις βενζίνη ,παιδάκια και ένα φραπέ, και παγωτό για τα παιδιά .
Σε βλέπω να φοροδιαφεύγεις σαν την πουτάνα που δεν έχει άδεια και κάνει πεζοδρόμιο ,δεν κυκλοφορείς τα βράδυα στο Μπραχάμι γιατι υπάρχουν μαύροι στην Ομόνοια ,είσαι ρατσιστής και ξενοφοβικός ,αλλά παίρνεις και τον ''βρωμιάρη Πακιστανό'' με 20 ευρώ μεροκάματο να σου κάνει τον υπηρέτη .Τότε σε βολεύει και του λές και καμμιά καλή κουβέντα ,το βράδυ όμως στις ειδήσεις όταν τον βλέπεις τον μαύρο,το κρεματόριο είναι το επιεικέστερο μέτρο που θέλεις γιαυτόν .
Σε βλέπω στην δουλειά ,που έχεις γατζωθεί στα βρακιά του αφεντικού και τον γλύφεις απο το πρωί έως το βράδυ ,κακόμοιρος και γελοίος είσαι, λίγος και φοβισμένος ,γίνεσαι επιθεώρηση για να επιβιώσεις ,και το βράδυ  πας στην γυναικούλα σου και βρίζεις στα μουλωχτά τον άσχετο, τον βλάκα, και φτύνεις το κόρφο σου να μην σε ακούσει,και κάνεις μασάζ στην γλώσσα σου για καλλίτερο γλύψιμο αύριο ..

Και έρχομαι σε μένα ,τον έξυπνο και μορφωμένο ,που κάθεται πάνω στην αδιαφορία για όσα συμβαίνουν γύρω του ,κρυφογελώντας για το χάλι τους .
Ομως είσαι ο πιο μεγάλος υποκριτής ,είσαι αυτός που φταίει κυρίως, για το σημερινό χάλι και να σου πω εξυπνάκια γιατί .
Ξεκίνησες και ανδρώθηκες στην δεκαετία του 60 και του πολυτεχνείου ,πίστεψες σε ιδεολογίες και ιδέες ,έμαθες πέντε γράμματα και ήθελες να αλλάξεις το κόσμο ,το μόνο που τελικά κατάφερες είναι να μεγαλώσεις την δεξιά σου τσέπη και να λιγοστέψεις τα όνειρα της αριστερής ,Το μόνο που σε ένοιζε ήταν η αυταρέσκεια ,η προβολή, και η αποκτηση αγαθών, για να αποδείξεις κομπλεξικέ, οτι αφού άξιζες έπρεπε να ''πληρωθείς '' και ένω έφτιαξες και περιουσία και όνομα ,δεν σε ένοιξε ποτέ για αυτή την χώρα που σε φιλοξένησε ,την πούλησες ,και την εκδίδεις ακόμη ,ένας νταβατζής είσαι ,με τα ρολόγια σου ,τα σινιέ πουκάμισα, το τελευταίο μοντέλο κινητού,τα πούρα  ,μεγάλο σπίτι ,μεγάλο αυτοκίνητο και πάνω απο όλα μεγάλο εγώ ,μια επιμήκυνση του πουλιού σου ήθελες  τελικά ..
Ησουν κάποιος ,ας πούμε,και εξασκούσες την δύναμη σου ,και η ματαιοδοξία σου ήταν αυτή που σ'ενοιαζε ,και έβαζες τα ανθρωπάκια που ήταν άχρηστα και το ήξερες να συπληρώνουν την εικόνα του θεού που ξεχώριζε ..

Λοιπόν ποιός φταίει σήμερα ;ο ανθρωπάκος που βουτηγμένος στα σκατά δεν μπορεί παρά να εύχεται την χρεωκοπία και καταστροφή ,οι πλούσιοι και πολλά έχοντες που επενδύουν σε αυτήν, η εσυ που θα χάσεις τα περισσότερα και ενώ το ξέρεις καλά ,το μόνο που κάνεις είναι να μην κάνεις απολύτως τίποτε .

Ο καραγκιόζης λαός δεν φταίει πραγματι ,όσο εσυ Χατζηαβάτη ,που δεν έκανες όχι αυτά που έταξες ,αλλά ούτε αυτά που όφειλες ..
Εγώ λοιπόν θεωρώ οτι ήμουνα ένας κακός πλουμιστός βενετός ,μαζί με τον δικηγόρο και γιατρό που είναι φίλοι μου καλοί, αφού εμείς μοιραστήκαμε τα ιμάτια του χριστιανού και σήμερα παρακολουθούμε το θέαμα.

Δεν μπορεί να πάμε έτσι παρακάτω ,δεν μπορεί να δεχόμεθα να είναι η άρχουσα τάξη, ο διάσημος κύριος Νίκος και Γιάννης ,οι υπάλληλοι λογιστηρίου αρχηγοί Αντώνης και Γιωργος ,οι μέτριοι και σχεδόν βλάκες που είναι στα πράγματα ,οι βολεμένοι πενηντάρηδες ,και τα νιάτα ;
Που είναι οι νέοι; γιατί τους αρέσει η καφετέρια και ο φραπές, αραλίκι και τσιγάρο;

H ελπίδα υπάρχει ,εκεί στο μπαούλο καταχανιασμένη ,αφού τα ''δώρα της συμφοράς ''μας πνίξανε .

Σας προκαλώ σε μονομαχία ,κάθε πρωί στις πέντε ,και σας χαρίζω την επιλογή του όπλου ..με αυτό το τρόπο ένας στους δύο θα φύγει, και θα μείνουν οι μισοί 

ΙΑΝΟΣ  

ΕΝΑ ΣΟΚ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ

Εχουμε πάθει ομαδική παράκρουση και ομαδική τύφλωση ,σαν να έγινε έκλειψη ηλίου και όλοι κοιτάξαμε προς αυτόν ,ξέροντας οτι θα τυφλωθούμε .
Ζούμε σε ένα κόσμο εικονικής πραγματικότητας μόνο σε ότι αφορά τον εαυτό μας,και σε ενα κόσμο μυθοπλασίας όσον αφορά τους άλλους .Πιστεύουμε, οτι κάτι θα κάνει ο θεός της Ελλάδος και όλα θα διορθωθούν ,κάτι σαν την αλλεργία της άνοιξης ,άντε  σαν τις μαγουλάδες που περνάγαμε μικροί .
Είμαστε σε πλήρες αδιέξοδο σαν άτομα, σαν ομάδες, σαν κοινωνία, σαν έθνος ,ένα αδιέξοδο που στήσαμε μόνοι μας επι σειρά ετών ,με πολλά ναρκωτικά ,και πολλά πρότυπα ,και βακαυλιζόμαστε οτι τον καρκίνο που τρώει τα σωθικά του κράτους αυτού, θα τον γιατρέψουμε με ασπιρίνες και γιατροσόφια .
Βρεθήκαμε να έχουμε ενηλικιωθεί χωρίς να έχουμε περάσει την εφηβεία και πηδήξαμε δεκαετίες καταστρέφοντας την δικιά μας γενιά, αλλά και μερικές επόμενες ,έτσι χωρίς αιδώ ,εν ονόματι ενός ψευδεπίγραφου νεολληνικού ονείρου ,που είχε απο όλα ,σπατάλη πόρων, μέσων ,πρότυπα για λεπτή μέση που έγιναν σαπιοκοιλιές ,αποθέωση του λίγου ,όπου βόλευε ,λιγώτερη δουλειά ,λιγώτερη προσπαθεια και μόρφωση ,μεγάλο κρατος για να βολεύονται όλοι ,και μια επονείδιστη ανακατανομή του πλούτου ,αφού το ξεροκόκκαλο ήταν αρκετό για νομίζεις οτι μετέχεις και εσύ στο πάρτυ ,νάσαι εκεί που το σύστημα έδειχνε τα μπούτια του ,τα κορμιά που γεμάτα απο φάρμακα φάνταζαν θεικά
αλλα και να δικαιολογείς την αλόγιστη σπατάλη ,αφού αυτό ήταν το ζητούμενο .

Χρειαζόμαστε μια επανάσταση ,πάνω απο όλα όμως χρειαζόμαστε μια θεραπεία σοκ ,χρειαζόμαστε να αυτομαστιγωθούμε, να τιμωρήσουμε τον ευατό μας ,συγχρονως όμως χρειαζόμαστε μια εξυγίανση
του ευατού μας ,μια αυτοκάθαρση θα μας λυτρώσει, και θα βοηθήσει να πάμε μπροστά .

Μην τρομάζετε απο τις απειλές ,πτώχευση, χρεοκοπία ,μέτρα ,καταστροφές, που επαγγέλονται οι σύγχρονοι και αμόρφωτοι ευαγγελιστές της τηλεόρασης ,αυτά όλα είναι αυτοεκπληρούμενες προφητείες και αφορούν τους λίγους που φοβούνται και δεν θέλουν να χάσουν τίποτε απο αυτά που έχουν, και τα θεωρούν ελέω θεού δικαιωμά τους.
Μην μπαίνετε στην στημένη παγίδα  της ομαδικής ευθύνης, που όταν πρόκειται για υποχρεώσεις είναι αναλογική, αλλά όταν πρόκειται για απαιτήσεις είναι αντιστρόφως ανάλογη και το μέρισμα της ευημερίας τους, είναι να πληρώνουν τα συνήθη υποζύγια
Ομως εδώ θα πρέπει να δεί ο καθένας απο μας ,την δική του συμμετοχή και ευθύνη ,δεν είναι κανείς άμοιρος ευθυνών και δεν μπορεί να κρυβόμαστε πίσω απο τις αποφάσεις των άλλων γιατί βολικά στην συνέχεια τους φορτώνουμε την δική μας δυστυχία .

Σήμερα περισσότερο απο ποτέ χρειάζεται μια απαίτηση για ειλικρίνεια απο όλους ,πρώτιστα απο τον ευατό μας ,προσωπικές επιλογές με το ρίσκο τους ,αύξηση της παρεχόμενης προσπάθειας  σε όλα επίπεδα ,απαίτηση για περισσότερη μόρφωση, αν όχι για μας σίγουρα για τα παιδιά μας ,ευρύτερη γνώση ,εξειδίκευση ,ανάλυση ,συμμετοχή στην ανάπτυξη και μόρφωση των παιδιών μας, κάθε μέρα .Καταργήστε τα φροντιστήρια ,για γνώσεις που με λίγη προσπάθεια μπορείτε να έχετε και εσεις οι ίδιοι ,μειώστε την τηλεόραση ,ακούστε μουσική ,συζητήστε ,μαλώστε ,κοιμηθείτε νωρίτερα και κάντε έρωτα όσο πιο συχνά μπορείτε ,ασχοληθείτε με την φροντίδα του εαυτού σας .
Μην ενδώσετε στα φοβικά σύνδρομα που σας τα φορτώνει το σύστημα των ανάξιων ,αλλα μην παθαίνετε αμνησία όταν πρέπει να διαχειρισθείτε τους δικούς σας φόβους .
Δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπαίνουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι που βολικά λέγεται λαός και συνήθως εννούν όχλο ,υπάρχουν πολλά και υγιή στοιχεία στην κοινωνία μας ,μην επιτρέπουμε για λόγους συνενοχής να αμαυρώνουμε τις καλές προσπάθειες που θέλουν αναγνώριση και μίμηση απο καθένα μας .
Εχει σημασία να μπορούμε να ξεχωρίσουμε την ήρα απο το στάρι ,έχει σημασία να δώσουμε λίγο απο αυτό που μέχρι σήμερα θεωρούσαμε ευθύνη των άλλων ,δεν μπορεί να οδηγηθούμε σαν πρόβατα σε μια ακόμη θυσία γαι την επιτυχία των όπλων των νικητών (που σίγουρα και πάντα δεν είστε εσείς).
Δεν λέει τίποτε να ,σκύψουμε το κεφάλι και να παραδοθούμε ,λέει να δώσουμε ενα δείγμα της δύναμης μας ,να επενδύσουμε στην τεράστιες δυνατότητες που έχουμε σαν άνθρωποι ,σαν λαός και σαν έθνος .

ΙΑΝΟΣ  

ΧΑΡΙΤΕΣ,ΩΡΕΣ,ΜΟΥΣΕΣ .....

Εχουμε γράψει επανειλημένα για τους πρωτοκλασάτους θεούς και για την συμμορία τους.
Ομως στο σύστημα υπάρχουν πολλοί -πολλές , που έχουν ενδιαφέρον να αναφερθούν ,άσε που είναι και πολύ χρήσιμοι ..

Πρώτη ομάδα ,οι Χάριτες .Στην Ινδία .λέγουνταν Χάριτ και ήτανε οι χρυσές φοράδες που έδενε ο ήλιος στο άρμα του .Υπάρχει ενα ιστορικό κενό ,πως απο φοράδες γίνανε κοπέλες ,αλλά καμμιά φορά λέμε ''άντε μωρή φοράδα '' βέβαια για νάμαστε και ξηγημένοι ποτέ δεν είπαμε σε φοράδα ''τί κάνετε δεσποινίς ;''
Ηταν κόρες του Δία (ποιανού άλλου) και τις λέγανε Αγλαία ,Ευφροσύνη ,και Καρπώ είναι οι ακτίνες του ήλιου που κάνουμε την φύση και την ζωή όμορφη και λαμπερή .Δίνουνε χρώμα στα λουλούδια ,χορεύουνε ,τραγουδάνε ,και όλα όσα είναι χαρούμενα και ωραία ανήκουνε στις Χάριτες .
Αγλαία ,θα πεί εκείνη που λάμπει ,Ευφροσύνη είναι η χαρά της καρδιάς ,Καρπώ είναι εκείνη που κάνει τα λουλούδια να ανθίζουν .
Είναι αυτό που κάθε μέρα, τώρα την άνοιξη, θάπρεπε να βλέπουμε κάθε στιγμή γύρω μας ,την φύση που ανθίζει και μυρίζει ,την χαρά που πρέπει νάχουμε στην καρδιά μας ,την ομορφιά των συναισθημάτων που μας κάνουν να αγαπάμε ,να νοιώθουμε ..

Δεύτερη ομάδα είναι οι Ωρες .
Κόρες και αυτές του Δία ,αλλά και της Θέμιδος ,κορίτσια μέγκλα ,παρθένες φυσικά παντού .Ο πατήρ Θεός Δίας προβληματίστηκε πολύ όταν τα είδε να μεγαλώνουν και σου λέει ,κάτι πρέπει να κάνουν οι τσούπρες ,θεού κόρες γάρ..Τους έδωσε το λοιπόν ένα σύννεφο ,με σκοπό να το στήνουν μπροστά στην συνοικία των θεών ,μην τολμήσει κανένας χλιμίτζουρας θνητός και μπεί στα άγια των αγίων ,και χαλάσουν και την ησυχία των υψηλών κατοίκων ..
Το σύννεφο μίκραινε μεγάλωνε ,ανάλογα με τις ανάγκες της υψηλής συνοικίας ,συμβολικα σαν να λέμε οτι εκφράζουν την μέρα, την νύχτα ,την άνοιξη ,τον χειμώνα .αλλά πάνω απο όλα είναι η βράση της νιότης ,είναι η ομορφιά πάνω στην βράση της .
Τις λέγανε Ευνομία ,που θα πεί τήρηση των νόμων (λέμε για παλιά πολύ παλιά ,μην πάρουμε και θάρρος σας παρακαλώ ) Δίκη που θα πει δικαιοσύνη (είπαμε για πολύ παλιά ) και Ειρήνη που θα πεί ειρήνη (αυτή η τελευταία πληρώνεται σε σκληρό νόμισμα ,και δραγάτες )
Οι Χάριτες και οι Ωρες ζούσαν αρμονικά ,ήτανε αχώριστες μοιράζανε τον πλούτο ,τάχανε καλά με το σκυλολόι των θεών και αντιπροσωπεύανε το ρυθμο της αρμονίας στην ανθρώπινη κοινότητα ..
Με τον καιρό αντιπροσωπεύαν τις εποχές ,απο τρείς γίνανε τέσσερες και μετά οι άνθρωποι τις κάνανε δώδεκα ,και εκεί άρχισε να χαλάει η μαγιονέζα .
Η πιο τσαχπίνα η Ειρήνη σκάρωσε ενα μπάσταρδο νέο ,τον Πλούτο (οπως λένε οι παλιοί ημών πρόγονοι ,ο Πλούτος στην ειρήνη γενιέται ) ..

Τρίτη ομάδα ήτανε οι Μούσες .Αυτές δεν ήταν τρίο όπως οι άλλες ,ήτανε ολόκληρη ομάδα εννιά κορίτσαροι ,τα μπασμένα .
Φυσικά ήταν κόρες του Δία και μάλλον της Μνημοσύνης (γενικά μικρή σημασία έχει η μάνα τους ,αφού υπήρχε ο διάσημος πατέρας ) ,Την ξεμονάχιασε ο μπερπάντης σε κάτι καλαμιές και την πλάκωσε για εννιά νύχτες (οι απόψεις εάν ήταν εννιά νύχτες, η εννιά φορές την ίδια νύχτα διίστανται)
Τέλος πάντων, γενοβόλαγε η μαντάμ σαν κουνέλλα, και νάσου τα εννιάδυμα .Ο μέγας Θεός είχε εδώ που τα λέμε ενα πρόβλημα με τα ονόματα που θάπρεπε να τους δώσει.Εκατσε κάτω απο μιά ελιά άνοιξε την δερματόδετη ατζέντα του και πρώτα απ'όλα κοίταξε μην δώσει το ίδιο όνομα σε τόσες κόρες πούχε σπείρει .Τελικα τις ονόμασε ,Κλειώ ,Ευτέρπη ,Θάλεια ,Μελπομένη ,Πολύμνια ,Τερψιχόρη ,Ερατώ ,Ουρανία ,Καλλιόπη
Οι μούσες δημιουργημένες απο το ανθρώπινο μνημονικό που δημιουργεί τις τέχνες ,ήταν  αποκλειστικό δημιούργημα του ελληνικού πνέύματος .Ητανε ,αυτές που γοητεύανε την ψυχή των θεών ,αλλά ευνούνε και τους θνητούς ,κάνοντας τους καλιτέχνες .Είναι η ψυχή μας ,είναι ελληνικό δημιούργημα ,είναι αυτό που σήμερα κλωτσάμε απελπισμένα ,είναι αυτό που ξεπετάμε και ψάχνουμε να βρούμε απαντήσεις σε ξένα χωράφια ,σε ξενόφερτα ήθη ,σε βαρβάρους που τους τα δανείσαμε και σήμερα αντί να μας χρωστάμε,μας ,μας έχουν κάνει ζητιάνους ,μας πήραν την χαρά και τον πνεύμα για κάτι ψεύτικα καπίκια .

Λίγα λόγια γιαυτές τις ξεχασμένες νιές .Η Κλειώ (κλέος ,έπος ) εξύμνηση των ηρώων ,ναι αυτών που σήμερα εμείς όλοι προσπερνάμε, σαν τον τεράστιο Βέγγο και μένουμε στο αλήτη της Τρίτης τα βραδυνά στην τηλεόραση .Η Κλειώ ,είναι η ιστορία ,που κάναμε οτιδήποτε να ξεχάσουμε να βεβηλώσουμε ,να πουλήσουμε για ένα πινάκιο φακής .
Η Ευτέρπη (Τερπω εύ=όμορφα) είναι η μουσική ,είναι ο Χατζηδάκης ,είναι ο Θεωδοράκης (όχι ο γελείος και ξεμωραμένος πολιτικός, και πολύ πλούσιος ) ,είναι ο Παπάζογλου πούφυγε ,είναι ακόμη ο Ασιμος ,είναι ο Μητρόπουλος(ο μαέστρος) ,είναι τόσοι πολλοί και σπουδαίοι Ελληνες μουσικοί .
Η Θάλεια ,είναι η κεφάτη πλευρα της ζωής ,είναι η έννοια της κωμωδίας ,είναι ο Μακρής ,ο Λογοθετίδης  ,ο Ηλιόπουλος ,είναι ο Βέγγος ,είναι όλοι αυτοί που έδωσαν την χαρά  και το κέφι ,μέσα απο τα έργα τους και δεν είναι αυτή η κακοφορμισμένη πλευρά των τηλεοπτικών σκουπιδιών των δήθεν αριστερών με δεξιά τσέπη ,ατάλαντοι και υποκριτές ,προσάναμμα για τα καζάνια που βράζουν ακόμη ..
Μελπομένη ,είναι η τραγωδία ,είναι ο πόνος της Ηλέκτρας ,της Αντιγόνης ,είναι ο Βεάκης ,ο Μινωτής, ο Κούν,είναι ο αρχαίος χορός ,είναι ο απο μηχανής θεός που πάντα στην κακοτυχία ελπίδα έδινε, και λύση .
Η Τερψιχόρη είναι η χορευταρού της παρέας (Τέρπω και χορός ) .Είναι ο χορός των Σουλιωτών ,είναι το βαρύ ζειμπέικο του Νίκου ,είναι η επαφή του ανθρώπου με τον θεό, είναι υποταγή ,είναι πάλεμα ,είναι αγώνας για την νίκη .
Η Ερατώ είναι η ποίηση είναι ο Ελύτης ,ο Ρίτσος είναι ο Σεφέρης ,είναι ο Κάλβος είναι ο Λαπαθιώτης αλλωστε ερώ=αγαπάω η δε ,Πολύμνια ήτανε η μαγκισα της μιμιτικής ,της μούτας, του αστείου ,της αναπαράστασης της ζωής μέσα απο την αστεία πλευρά της ,είναι ο αντικατοπρισμός της σοβαρότητας .
η Ουρανία ,τί άλλο θάταν απο την αστρονομία ,συγγένισσα εξ'αγχιστείας με τον Αρίσταρχο τον Σάμιο ,μ'ενα διαβήτη στα χέρια ,κάτι σαν τις μπαλιές του Μέσι .
Εμεινε η Καλλιόπη (καλόν και έπος) ,ο λόγος γενικά .Εν αρχή ήν ο λόγος ,ο ταπεινός υπηρέτης των λέξεων που αιχμαλωτίζονται σε ένα κομμάτι χαρτί .Αυτός που γράφει για τον ευατόν του κυρίως ,αυτός που μπορεί φονικό όπλο να γίνει, και να σας ανακατέψει την ψυχή.

Ποιοί λοιπόν αξίζουν να υπάρχουν σήμερα,σε ένα κόσμο ξεδιάντροπο που χρησιμοποιεί ακόμη τα αρχαία παλιά ονόματα στις γλώσες τους, και αντι να παίρνουμε προμήθειες, δικαιώματα απο την παραχωρηση τους ,τάχουμε ξεχάσει ,τάχουμε παρατήσει και ασχολούμεθα με την μαλακία που σαν τέχνη εφευρέθηκε απο τους σημερινούς Ελληνες σαν αντίδοτο των μουσών.
Απο την μιά η φύση η ελπίδα και η χαρά ,και απο την άλλη οι μούσες η αποθεώση του πνεύματος ,
Αυτές πρέπει να είναι οι δύο όψεις του νομίσματος και τίποτε λιγώτερο .

Σήμερα έφυγε ένας τεράστιος Ελληνας ,Ο Θανάσης Βέγγος ,ταπεινός, αξιοπρεπής, ταλαντούχος
ένας Ανθρωπος .Και εαν σας είναι δύσκολο να θυμηθείτε τις μούσες και όλα αυτά, μείνετε μόνο
σ'αυτόν τον Ανθρωπο και προσπαθείστε να μαζέψετε λίγα απο τα πετραδάκια που πάτησε ,λίγα απο αυτά που μας κάνουν να νοιώθουμε οτι ακόμη μπορούμε να είμαστε άνθρωποι ,που νοιώθουν ,πονάνε ,και κοιτάνε και λίγο πιο πέρα απο το τομάρι τους .

Δεν μπορεί η γειτονιά των αγγέλων να έχει πλημυρίσει με τόσους σημαντικούς, και στην κάτω γειτονιά νάχουν μείνει τα αποδιαλόγια

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

ΘΕΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Δευτέρα πρωί στην συνοικία των θεών .Είχε ξημερώσει για τα καλά ,κάποτε, παλαιότερα υπήρχε θεός- υπηρεσίας ,αυτός που ήταν επιφορτισμένος με την ρύθμιση, πότε θα γίνει μέρα και πότε θα γίνει νύχτα ..Είναι αυτό που λέγαμε παλαιότερα ''ξημέρωσε ο θεός την μέρα ''.Σήμερα αυτά καταργήθηκαν και την διαδικασία αυτή την ανέλαβε ένας ηλεκτρονικός μηχανισμός απο την γνωστή εταιρεία Siemens ,που κατόπιν σχετικού διαγωνισμού ανέλαβε τηυν προμήθεια του μηχανήματος και την συντηρησή του.

Ηταν ενα γλυκό ανοιξιάτικο πρωινό ,τα δένδρα νοτισμένα απο την υγρασία της νύχτας,είχαν αφήσει τις ακτίνες του ντροπαλού ήλιου να περάσουν στους κόρφους τους ,ασημένια βροχή έμοιαζε η εικόνα, και το πούσι πάνω στο πράσινο γρασίδι σαν αλατισμένο ψάρι ,εδειχνε .

Οπως καλά γνωρίζετε, η συνοικία των θεών ξεκίνησε να φτιάχνετε εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια και εκτός απο την παλιά περιοχή ,η υπόλοιπη ήταν ενας συρφετός απο παλιά σπίτια ,απο αυθαίρετα που έχτιζαν διάφοροι μικροθεοί ,απο βίλες κάποιων μεγαλόσχημων θεών ,και απο ακατοίκητα σπίτια .κάποιων άλλων θεών που είχαν εκπέσει του αξιώματος ,και τώρα ζούσαν σε μια παρακείμενη συνοικία που την λέγαν Λήθη .
Ο Μέγας θεός .είχε αρχίσει να ξυπνά σιγά σιγά ,κοίταξε πλάι του ,δεν είδε κανένα θηλυκό βλέμμα να τον κοιτάει ,αλλά αμέσως θυμήθηκε οτι χθές το βράδυ πάλι τα κοπάνησε γερά ,έφαγε και κείνο το αρνί που τούκατσε στο στομάχι .
Στην γειτονιά των μεγάλων θεών,είχαν συμφωνήσει οτι θα μοιράζονται τις γιορτές και τα γλέντια που είχε ο καθένας απο αυτούς ορίσει σαν δική του εορτή ,είχαν ορκισθεί οτι όφειλαν να τηρούν τα σημάδια του καθενός ,και πάνω απο όλα είχαν ορκισθεί να μην προδίδουν τα μυστικά τους .
Αυτές τις μέρες λοιπόν είχε έρθει απο την γή ο Χριστός ,είχε πάει για την ετήσια τουρνέ στην χώρα των ανθρώπων ,όμως όπως τους έλεγε μετά που γύρισε , φέτος τα πράγματα στην χώρα του Ποτέ ,είχαν αλλάξει και αυτό φάνηκε απο τα έσοδα στα παγκάρια των εκκλησιών ..
Τους έλεγε λοιπόν ,οτι έκατσε σε μια άκρη .που δεν τον κοίταζε κανείς, και παρατηρούσε ,πως οι άνθρωποι συνέσφεραν στο θεάρεστο έργο της οικονομικής ενίσχυσης .Κάποιοι βρήκαν το χρόνο να ξύσουν την μύτη τους,είναι αλήθεια οτι έκανε και λίγο κρύο ,κάποιοι έψαχναν πολύ ώρα μέσα στις τσέπες τους ,αλλοι πρόσεχαν τι έριχναν οι άλλοι ,και άλλοι έβαζαν κάτι κέρματα κρυμμένα στην χούφτα τους ,κάποιοι μπαγλαμάδες αντι να βάλουν τον οβολό τους βούτηξαν κιόλας .

Ο μέγας θεός ανασηκώθηκε απο το ανάκλιντρο του και αφού φόρεσε κάτι σανδάλια με το χρυσό μονόγραμμα ,μάδησε λίγο τα γένια του ,έξυσε το κεφάλι του με τα ασπρόχρυσα μαλλιά ,όσα τούχαν μείνει δηλαδή, και πήγε προς νερού του ..
Αφού τέλιωσε την ανάγκη του διαβάζοντας μια φυλλάδα που τούχε φέρει ενας θεός απο την γή ,έριξε νερό στο προσωπό του και στις μασχάλες του ,πήρε το μικρό ψαλιδάκι και έκοψε κατι τρίχες απο την μύτη του που προξείχαν σαν κερατάκια και καμαρωτός βγήκε στο λιακωτό ...
Το σπίτι του μεγάλου θεού ήταν μεγάλο δίπατο, με υπόγεια κελάρια ,μπροστά στο ισόγειο είχαν ξεκινήσει οι εργασίες για να φτιάξουν μια δεξαμηνή κολύμβησης ,έτσι τούπαν να την λέει, για ήταν ψιλοπαράνομη ,γύρω- γύρω είχε γκαζόν ,δένδρα με πολλούς λωτούς που ήταν η αδυναμία του γέρου και ένα σκεπαστό κομμάτι με χτιστούς καναπέδες σκεπασμένους με κάτι άσπρα κάτασπρα καλλύμματα -γούστο μια εφήμερης σχέσης ,μιας θεάς άλλο πράγμα -
Στον πρώτο όροφο, μπροστά είχε μια μεγάλη βεράντα στρωμένη με μάρμαρα ,και γυρω γύρω ,είχαν βάλει χιαστή σιδερα με μαιάνδρους, και απο πάνω σαν καπάκι σκούρο μάρμαρο με λευκές αποχρώσεις και στις δύο γωνίες αριστερά και δεξιά προεξείχαν κάτι σαν κιονόκρανα απο γρανίτη με ένα απαλό γρκί χρώμα ,δώρο απο ένα βασιλιά που του χρωστούσε μεγάλη χάρη .

Βγήκε λοιπόν ο μεγαλομέγαλος στην βεράντα ,και το πρώτο πράγμα που έπεσε το μάτι του ήταν οι λάκκοι πούχαν ανοίξει για το ψήσιμο των αρνιών ,τσαντίστηκε που κανένας δεν είχε φροντίσει να κάνει τίποτε, και φώναξε τον γραμματέα του ,που κρυμμένος πίσω απο τις κολόνες του σπιτιού περίμενε να τον φωνάξει ο μεγάλος για το συνηθισμένο πρωινό ξεχέσιμο .
Είχε ξεχάσει να παραγγείλει και τα χωνευτικά που έπιναν ,αφού τρώγανε τον αγλέουρα, και κάτι περίεργα φύλλα απο ένα φυτό φλύα το λέγανε, που μασούσαν όταν τα κοπανάγανε .

Χθες το βράδυ με αφορμή όπως είπαμε την άφιξη του Χριστού είχε σύναξη στο μεγάλο καθστικό του αφεντικού και εκεί συζητήθηκαν όλα τα φλέγοντα και σημαντικά .
Ηταν εκεί πέραν του Μεγάλου ,ο Χριστός ,οπως είπαμε ,Ο Μωάμεθ ,ο Βούδας ,ο Ρα ,ένας αντιπρόσωπος κοντοστούπης του θεού ήλιου ,αυτός ο τελευταίος ποτέ δεν πήγαινε στις συνάξεις ,βαριόταν ,άσε που έμεινε και μακρυά ,και ένας άλλος τύπος που φορούσε κάτι χαιμαλιά και βρωμούσαν τα ποδάρια του ,αυτόν όποτε τον έβλεπε ο γραμματικός του ανακάτευαν τ'αντερα .
Το θέμα της χθεσινής συνάντησης ,ήταν καταρχήν να ενημερωθούνε απο τον άρτι αφιχθέντα Χριστό για τα γεγονότα που συνέβησαν στην γή ,μετά είχαν να δούν τι θα κάνανε με τις πλούτη πούχαν μαζευτεί στις αποθήκες και θα έπρεπε να επενδυθούν ,και το πιο σημαντικό να αποφάσιζαν το καινούργιο κόλπο για να ελέγχουν τις επενδύσεις τους στην γή ,που λόγω τις κρίσης θέλανε πιο πολύ χρόνο
Ο μεγάλος παληά έκανε πολλές λαμογιές ,ήταν στην αρχή της καριέρας του, και σαν αυτοδημιούργητος που ήταν, όπου μπορούσε την έκανε ,δεν πλήρωνε φόρους ,έβγαζε τάληρα στην γή της αγελάδας ,ενθυλάκωνε κάτι εισπράξεις που αφορούσαν την πολιτεία των θεών και γενικά έβγαλε το αγλέουρα .Ομως τώρα δεν τολμούσε κανείς να του μιλήσει για τέτοια ,αλλίμονο του .

Ολοι αυτοί οι μεγάλοι μετα τον μέγιστο ,όταν συναντώτουσαν ,στην αρχή πλακώνονταν για τις αρχές και τις ιδέες τους ,δήθεν ,ο μέγιστος τους κοιτούσε και δεν έκανε τίποτε ,σου λέει άστους τους μαλάκες να παίξουν λιγάκι ,μετά τους τράβαγε ενα εξάψαλμο και τότε όλοι τους καθόντουσαν
σαν κότες λιράτες σούζα .Η πιο μεγάλη σιγανοπαπαδιά ήταν ο δικός μας ,ο οποίος έπαιρνε πάντα αυτό το ήρεμο και άνετο ύφος ,αλλά του την βάραγε άσχημα ο Μωάμεθ που είχε και εκείνο το άγριο ύφος ,αυτοί οι δύο είχαν να χωρίσουν πολλά ,τόβλεπες υπήρχε ανταγωνισμός και κόντρα .
Τέλος πάντων μετά το σύνηθες πλάκωμα ,είχε αρχίσει η σοβαρή συζήτηση για τα πλούτη που έπρεπε να επενδυθούν.Κάποιος ,ο Ρα νομίζω, πρότεινε να επενδύσουν σε CDS ,τον στραβοκοίταξαν οι άλλοι ,σου λένε τί λέει τώρα το αρχαίο άτομο ,που έμαθε  τα κόλπα αυτά .Ομως αμέσως βρήκε συνήγορο τον μεγάλο που επεδοκίμασε την πρόταση ,και έτσι ένα μεγάλο μέρος επενδύθηκε στην ασφάλιση του κινδύνου χρεοκοπίας κάτι κρατών που αφού τους είχαν πεί το μεδούλι τώρα τους τα παίρνανε χοντρά απο τέτοιες μαγκιές .Ψιλοδιαφώνησε ο Βούδας ,αλλά αυτός επι μονίμου βάσεως είχε μια απέχθεια με τα χρήματα ,και τις επενδύσεις .Στο μεταξύ, τους είχαν φέρει τα ψητά αρνιά απο τον κήπο και κάτι τυλιγμένα εντόσθια ζώων.Ο μεγάλος τσαντίστηκε πολύ, αφού προτιμούσε να του κάνουνε χοές ,και χορηγίες αναθυμιάσεων αλλά τελικά τα δοκίμασε .
Οι  άλλοι την πέσανε κανονικά στην μάσα ,και μόνο για το κρασί διαφώνησαν ,άλλος ήθελε ,άκρατον οίνον ,άλλος ήθελε μπρούσκο βαρύ κόκκινο και ο τσαντίλας Μωάμεθ γυρνάει και λέει μισοκακόμοιρα στους άλλους ,''ρε μάγκες κάνει να πιώ και εγώ αφού το έχω απαγορέυσει στους θνητούς'' ,οι άλλοι συγκατένευσαν ,αλλά αυτός τόχε έννοια μην μαθευτεί και τους λέει ''το νού σας ρεμάλια, μην το μάθε κανείς, θα γίνω ρόμπα ξεκούμπωτη και τότε αλλοίμονο σας '''

Κάπως έτσι πέρασε η βραδυά , Το πρωί , ο μεγάλος ένοιωθε κάτι καούρες και η διαθεσή του ήταν τελατίνι ,ο γραμματικός αφού περίμενε μήπως και ρευτεί για ανακούφιση ,πλησίασε και ρώτησε
''Αφέντη τι θα κάνουμε σήμερα ;έχεις κέφι να ασχοληθείς με κάτι διαφορετικό ;''
''δηλαδή ''; ρώτησε ο παντογνώστης δήθεν ,'''σαν τι σκέφτεσαι;''
''Να έλεγα ''του λέει δειλά ο γραμματικός '',μήπως κάνει κέφι να αρχίσεις κέντημα με ψιλοβελονιά ''
Τον στραβοκοίταξε ο μέγας θεός ,με δουλεύει σκέφτηκε ,αλλά μετά το ξανασκέφτηκε, ρε μήπως και εννοεί να ξαναδώ την εικόνα του κόσμου μου ,και επειδή δεν ήθελε να δείξει και αδυναμία στον σαλτιμπάγκο γραμματικό ,πήρε το επίσημο βαρύ ύφος και ανήγγειλε ..
'''Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν και εγώ ....'''

Ετρεξε ο δυστυχής παρακοιμώμενος και έφερε κλωστές απο τις μοίρες ,μπογιές απο τους μικροθεούς της συνοικίας και ένα πάπυρο φτιαγμένο απο καλαμιές ,τα απώθησε στην ποδιά του μεγάλου και εκείνος άρχισε να ξανασχεδιάζει το κόσμο ...μέχρι που βράδιασε ....

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ