ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ;ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΧΑΛΑΣΕ

Εχει περάσει αρκετός καιρός και χρόνος,από την τελευταία ανάρτηση,και κάθε μέρα σχεδόν,αναρωτιόμουν γιατί,δεν μπορούσα να γράψω ένα κείμενο,όταν το σύμπαν γύρω μας,έχει λαλήσει. .

Την μιά,έβρισκα μια δικαιολογία του στυλ,ποιός νοιάζεται τι θα γράψεις εσύ,όταν όλοι είναι χαπακωμένοι και δεν ακούν τίποτε,την άλλη,βαριόμουνα να βάλω το μυαλό μου σε λειτουργία,αφού όσες φορές το έκανα,μάλλον πάτησα τα ιερά και τα όσια των γύρω μου,τους έσπαγα τον καθωσπρεπισμό τους,τους προκαλούσα να καταλάβουν την απέραντη βλακεία τους,τους προσέβαλα,μήπως και ξυπνήσουν και με βρίσουν,να βρουν βρε αδελφέ,πέντε λέξεις να τις βάλουν την μια μετά την άλλη,κάποια άλλη  φορά το ξεκίναγα στο μυαλό μου,και ποτέ δεν έφτανε στην ολοκλήρωση του,αφού και η ολοκλήρωση θελει απόφαση.
Μόνο στην πρόωρη εκσπερμάτωση δεν θελει σκέψη,σούφυγε και μετά μάζεψε το.
Η πρόωρη εκσπερμάτωση είναι η αντεστραμμένη εικόνα της σημερινής κοινωνίας,θέλει να κάνεις κάτι,το υπογάστριο σου σε πιέζει,να πηδήξεις την κοινωνία τουλάχιστον,και τσούπ,κοιτάς γύρω σου,και χωρίς να το καταλάβεις,τα μαζεύεις απο το στρώμα. .

Δεν θα σας ζαλίσω με τα πολιτικά,ούτε με τα γεωστρατηγικά,αφού δεν έχουν ενδιαφέρον για κανένα στην ουσία τους,οι περισσότεροι,τρώτε το σανό σας καθε βράδυ,και είστε μια χαρά φαγωμένοι,κάποιοι άλλοι,δεν ξέρουν που ειναι η ταίστρα,και άλλοι, ενώ δεν θέλετε τον σανό,βοσκάτε αμέριμνοι  στην απελπισία σας .

Ειναι μια περίεργη εποχή αυτή που ζούμε,εδώ,και όχι στην Κίνα,που πετάει η πεταλούδα και στην Αμερική θα βγει ο Τραμπ-πολύ τον γουστάρω τον τύπο ,το μαλλάκι του ,την φράντζα του -.
Εδώ,που λέτε,μαζεύονται μερικοί για κάποιο λόγο,τις περισσότερες φορές τους καλείς εσύ,ας πουμε σε μια βάπτιση/γάμο,και τελικά δεν ξέρουν που είναι,νομίζουν οτι είναι σε ένα θεωρείο,όπου πιστεύουν οτι,οφείλουν να παρατηρούν τα πάντα,με εκείνο το ύφος του κριτή που τούκατσε η κότα το πρωί,και με μάτι γλαρό,και το βλέμμα της αγελάδας που ετοιμάζεται για συνάντηση με το ύψιστο,σχολιάζουν,μιλάνε,για ανείπωτες και ανόητες κοινοτυπίες, συγχρόνως,έχουν μπροστά τους ένα πιάτο,ένα βουνό απο φαγητά,σαλάτες,κρέατα,ψωμιά κόκαλα και αμέριμνοι δήθεν,εισβάλουν σε αυτά,και το κάνουν το πιάτο,να λάμπει σαν να το κτύπησε ο ήλιος το μεσημέρι .
Οι κυρίες,ειδικά οι μεγαλύτερες,φοράνε κάτι ρούχα,που παλεύουν σε ενα  αγώνα χωρίς έλεος,με τα λίπη και τις δίπλες τους,με τα βυζιά σε περίοπτη θέα,για να διαλέξεις σαπούνι οταν θάρθει η ώρα,και οι κύριοι με την κοιλιά τους,είτε να κρέμεται μετέωρη κάτω απο την λουρίδα δέρματος,είτε να προβάλει επιβλητική πάνω απο αυτήν,σαν ενα φούσκωμα ,σε ενα τάφο που βαρέθηκαν να σκάψουν βαθιά και ξέχει το χώμα επιβλητικά.
Ομως υπάρχουν και μερικοί,που παλεύουν να ''αδυνατίσουν'' τρώγοντας,μόνο για κείνη την βραδυά,στο δηλώνουν,το καταλαβαίνεις,είναι ημιαδύνατοι,είναι περήφανοι για την εμφάνιση τους,αλλά και έχουν βρε παιδί μου έναν αέρα,κοπανιστό κατά προτίμηση,και μπαγιάτικο κλειδωμένο στο μπουκάλι της ματαιοδοξίας τους. .

Και εγώ,τι ρόλο βαράω εγώ,που νομίζω οτι, βρίσκομαι αλλού,για αλλού. .
Νάχεις μέσα σου,να παλέψεις τα θηρία,που δεν σε αφήνουν στιγμή,ακόμη και όταν παλεύουν μεταξύ τους σου κάνουν την ζωή κόλαση,άσε δε,όταν αποφασίσουν να παλέψουν μαζί σου.
Πας,και έρχεσαι,φεύγεις με πράσινο που σου άναψαν κάποιοι που σε ξέραν,και γυρνάς με την όπισθεν,αφού ξαφνικά μετάνοιωσες,και είπες όχι ρε γαμώτο,δεν θα τους κάνω το χατήρι ,η ακόμη ξεκινάς με κόκκινο και περιμένεις την επόμενη στροφή τον τοίχο,η τον άλλο που τούπαν είναι πρασινο,φύγε,και αυτός ο βλάκας έφυγε, και τώρα βάζεις στοίχημα μαζί τους και εν αγνοία του
Λες,θα κάνω τον καραγκιόζη,δεν ρωτάς φυσικά κανένα,σου αρέσει αυτή η κάλτ φιγούρα και αποφασίζεις να τον μιμηθείς,έλα όμως που οι άλλοι δεν θέλουν καραγκιόζη και θέλουν να δούν ένα περίτεχνο χορό βάλς, κάτω απο όμορφους πολυέλαιους .
Λες,θα κάνω το κακό,παίρνεις αυτό το ύφος του Γουάλας στην ταινία ο καλός,ο κακός,και ο άσχημος,και περιφέρεις την πρόκληση απο τραπέζι σε τραπέζι,και λες,δεν μπορεί κάποιος θα τραβήξει πιστόλι .
Σιγά,μην γίνει τίποτε,το μόνο που επικρέμεται επάνω σου,είναι η λοιδωρία του χοιρινού,του κυρίου με το θαλασί πουκάμισο, που τόχαψε με μιά μπουκιά,κοιτώντας ένοχα αν τον κοιτάει κάποιος.

Τους βρίζεις,και σε κοιτάνε,τους λοιδωρείς,και σε μισούν να σε θαυμάζουν,που ανίκανοι έτσι όπως είναι,σκέφτονται,άστο,εγώ έχω ανατροφή λένε,και τρόπους .

Κάποιες άλλες φορές,βρίσκεσαι κάπου,και πρέπει να μετέχεις σε κάτι,που το λένε συζήτηση νομίζω,και συμβαίνουν τα εξής μαγικά,κάποιοι εντυπωσιάζονται στην αρχή,μετά βαριούνται,και ασχολούνται με το κινητό,και το ακίνητο μυαλό τους.
Κάποιοι άλλοι,κατεβάζουν την ένταση της σκέψη τους,φοβούμενοι μην χάσουν το ρυθμό της απραξίας και σβήσουν τελείως .
Προτιμούν να τείνουν προς το μηδέν,μην ζοριστούν και τους κακοχαρακτηρίσουν οτι ανέβασαν στροφές,και άντε τώρα να εξηγηγείς στον κάθε χαχόλο,οτι δεν τόκαναν επίτηδες και άλλαξαν πίστα..

Και εγώ,τι κάνω τότε,αφήνω το λουρί να πάει όσο πάει,και γίνομαι μέρος του θεάματος της ανάποδης εντροπίας τους,της συζήτησης,που κάπου,θα πρέπει να σβήσει,αλλά όχι και τελείως .Ομως και εγώ,παίζω το παιχνίδι,της ματαιοδοξίας μου,αλλά και των άλλων μαζί,ακκίζομαι για την αδιαφορία τους δήθεν,και πιέζω να γίνουν οι έξυπνοι βλάκες,και τούμπαλιν.
Στην περίπτωση αυτή,οι άνθρωποι παίρνουν τα γεγονότα όπως συμβαίνουν,βαριούνται να καταλάβουν γιατί συμβαίνουν,όταν όμως συμβαίνουν όπως δεν τα θέλουν,βάζουν μέσο να συμβούν όπως αυτοί τα θέλουν,η ακόμη χειρότερο,να νομίζουν οτι,συμβαίνουν όπως αυτοί τα θέλουν.

Τελικά,όλοι μας,θέλουμε να ανήκουμε κάπου,δεν μπορούμε να αντέξουμε το γεγονός οτι, είμαστε μόνοι μας,κυρίως όμως δεν ξέρουμε.τι να σκεφτούμε μόνοι μας,μετά πως να ενεργήσουμε,και αυτό για ένα λόγο και μόνο,δεν μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη των ενργειών μας,θέλουμε,να έχουμε πάντα την επιλογή,να φορτώνουμε σε άλλον την αποτυχία μας.Γιαυτό,και μαζευόμαστε και θέλουμε νάμαστε με άλλους .

Οπως ξέρετε,είμαι εξαιρετικός,στο να βρίσκω καινούργιες μηχανές,όντας,εξαιρετικός φυσικός,χημικός και μαθηματικός .Εδώ και πολύ καιρό,πάνω απο μια δεκαετία,ασχολούμαι κυριώς,στην τελιοποίηση μιας συσκευής,που μετρά το ενδιαφέρον για άλλους .
Τόχω ονομάσει,ενδιαφερονσυόμετρο τύπου Γάμμα .Τα προηγούμενα δύο, Αλφα και Βήτα, δεν είχαν καλή εξελιξη και τα ακύρωσα .
Είναι μια εφεύρεση,που την ξεκίνησα με βάση την μηχανική,να φτιάξω ενα μηχάνημα,που να μετρά το ενδιαφέρον για άλλους ,αλλά την έχω τελειοποιήσει σαν χάπι .
Παίρνεις το χάπι,και αμέσως ξέρεις,σε ποιό βαθμό,ο άλλος ενδιαφέρεται για τον διπλανό του.
Ομως,ακόμη υπάρχουν πολλές επιπλοκές στην χρήση του,κυρίως όμως πολλές εξαιρέσεις.
Πιστεύω οτι,σύντομα,θα μπορώ να το βγάλω στην αγορά,και τότε αγαπητοί μου,θα ξέρουμε επιστημονικά πιά,το βαθμό ενδιαφέροντος μας,για τους άλλους.
Ομως,δεν σας κρύβω οτι,τόχω δοκιμάσει πειραματικά στο πίθηκο που κρύβω μέσα μου,και φίλοι μου καλοί,το αποτέλεσμα ήταν απογοήτευση .

Εγώ,που πίστευα οτι ενδιαφερόμουν,έκανα και δεήσεις για την σωτηρία της ψυχής μου,άναβα και κεριά στο μανουάλι της αυλής μου,προσευχόμουνα να γίνει ειρήνη στην Συρία,και να μην υπάρχει φτώχεια στο Πέραμα.
Τζίφος,το αποτέλεσμα ήταν χάλια,ίσα- ίσα που άνοιξαν δύο μπάρες -το χρησιμοποίησα στο μηχάνημα και όχι στο χάπι -σε σύνολο δέκα,
Μ' έπιασε τέτοια απογοήτευση που άρχισα,να σκέφτομαι οτι,φταίει το μηχάνημα,οι ρυθμίσεις και τα υλικά .

Τόφερα απο δώ,τόφερα από κεί,αποφάσισα οτι,ήταν πρόβλημα του κατασκευαστή και ήσυχος πιά,ότι έτσι ήταν,άλλαξα πλευρό,και αποκοιμήθηκα.
Και ξέρετε γιατί;Eπεδίωξα να κοιμηθώ,μήπως και έρθει ο ακατανόμαστος,και κάνω μια καλή συμφωνία μαζί του,ξέρετε τώρα,να γίνω νέος,και σαν αντάλαγμα να είμαι καλός,να ενδιαφέρομαι και τα σχετικά .
Ξύπνησα,και δεν είχε γίνει τίποτε,και εγώ πείσμωσα,και δεν ενδιαφέρομαι όπως όλοι εσείς,που πραγματικα ενδιαφέρεσθε .

Καλοκαίρι,Ιούλιος μήνας του Κάισαρα,και άλλος πούρχεται,του άλλου αυτοκράτορα,ένας μετά τον μήνα της Ηρας,καλοκαίρι ελληνικό,ζεστό,αλλά φτωχό και έρμο.

Ψτώχεια και απέραντη έρημος,η ζωή μας,η όαση που φαντασιώνεσαι είναι ακόμη στα όνειρα σου..., ..

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ 
 
 .