Kάθε τέσσερα χρόνια,έρχεται ένας χρόνος που οι άνθρωποι τον λένε δίσεκτο.
Εχουμε για την κατανόηση της παραπάνω φράσης τα ακόλουθα δεδομένα . Τεσσερα(Αριθμός),χρόνια(Χρόνος),άνθρωποι(Εμείς), δίσεκτο(Φέτος/τώρα ) .
Για να λύσουμε το πρόβλημα,πρέπει να αναλύσουμε λίγο τα παραπάνω δεδομένα, ξεκινώντας απο την ερμηνεία της λέξης ''δίσεκτο''.
Δίσεκτο,είναι ένα έτος,που έχει μια παραπάνω μέρα τον Φεβρουάριο.
Ομως,ξέρετε όλοι,πως κατέληξε να ονομάζετε έτσι;
Ο Πτολεμαίος στην αρχή και ο Σωσιγένης(αστρονόμος της εποχής )στην συνέχεια, ανέλαβαν με απ'ευθείς ανάθεση απο τον Ιούλιο Καίσαρα,να λύσουν το πρόβλημα που ήταν οτι,ένα έτος στην πραγματικότητα,ήταν κάτι παραπάνω απο 365 μέρες(ετήσια περιφορά της γης γύρω απο τον ήλιο),και στην πορεία των χρόνων κινδύνευε,να κάνουμε μπάνιο τον Ιανουάριο,και σκί στα χιόνια τον Ιούλιο .
Οι Ρωμαίοι λοιπόν (οι Ρωμιοί; )τι έκαναν;Πήραν μια μέρα,και την έχωσαν στην 24 Φεβρουαρίου,έξ μέρες πριν απο την αρχή του νέου έτους που τότε,ήταν τον Μάρτιο .
Είχαμε λοιπόν μια δις (διπλή 24 Φεβρουαρίου),εξ μέρες πριν απο την αρχή του χρόνου,εξού και δίσεκτο.
Πήραν τον Φεβρουάριο απο τελευταίο μήνα,και τον κάνανε δεύτερο,άσε,οτι τον θεωρούσαν και γρουσούζικο (Κυκλοφορούσε λέει ο Αδης στην γη και έσπερνε δεινά).
Και σαν μην έφταναν όλα αυτά,και για να βολέψουν και τον αυτοκράτορα Οκτάβιο Αύγουστο,αφαίρεσαν ακόμη μια μέρα απο τον γκαντέμη Φεβρουάριο και την πρόσθεσαν στον μήνα Αύγουστο .
Διαπλοκή και των γονέων,βόλεμα των ημετέρων,κανάκεμα των αρχόντων,και φόβος απο τις εσωτερικές και πνευματικές ανησυχίες τους,και τότε.
Είναι τόσο σημαντικό να καταλάβουμε οτι,οι Ρωμαίοι πήραν όλα αυτά απο τους Ελληνες και τα προσάρμοσαν ανάλογα,και στην συνέχεια ήρθε και ο δυτικός διαφωτισμός να τα ορίσει σαν προαπαιτούμενα και να δημιουργήσει το δυτικό πολιτισμό,και μαζί απο ενοχές, το δύσμοιρο ελληνικό κράτος,που νόμιζαν οτι,
του να μαζέψουν όλο το συρφετό που κυκλοφορούσε τότε,από τουρκόσπορους,Αλβανούς,Σλάβους,τσιγγάνους,ληστές,και ''αρματωλούς'' κάτω απο το φωτοστέφανο της δυτικής αρχαίας ελληνολατρείας,ήταν υποχρέωση στο αρχαίο πολιτισμό. Το κάνανε τότε,και σήμερα,πόσο θέλουν να το ξεχάσουν ..
Μπορεί να είναι γρουσούζικος μήνας,γενικά σε όλους τους λαούς (για το ίδιο λόγο παντού ) όμως στις χρονιές αυτές τις δίσεκτες έχουμε ολυμπιακούς αγώνες -άλλη λουμπινιά των αρχαίων με την χρονολόγηση τους,έχουμε εκλογές στην Αμερική,γιορτάζει η Ελένη τα γενέθλια της στις 29,και μεγαλώνει κάνοντας γενέθλια κάθε 4 χρόνια ..
Ανθρωποι,το τελευταίο μοντέλο που κυκλοφορεί παρεπιπτόντως,είναι αυτό του homo sapiens (o άνθρωπος σοφός ),και άνδρ-ωπος δηλαδή ο άνθρωπος,ήταν εξελιγμένο πιθηκοειδές που είχε μορφή άνδρα.Ανδρα πίθηκο έχω ακούσει να χαρακτηρίζουν πολλούς σημερινους άνδρες,γυναίκες πιθήκους ποτέ .
Θα μου πείς,μιλάμε για τις μαιμούδες,αλλά όπως ο άνθρωπος ορίσθηκε απο τον άνδρα και μετά σταδιακά έχασε τα μπαλάκια του και βούλιαξε το έδαφος,βρήκαμε ένα καινούργιο είδος,που άλλοτε το λέμε γυναίκες,και άλλοτε μαιμούδες.
Πριν απο το μοντέλο homo sapiens,υπήρχαν κάτι τυπάκια σαν τους homo erectus(άνθρωπος-όρθιος),homo habilis (άνθρωπος-επιδέξιος) και κάτι άλλα πιθηκάκια .
Είναι σαν την εξέλιξη των αριστερών σε αυτή την χώρα,σηκώθηκαν όρθιοι πριν απο 70 χρόνια,επιδέξια καθιερώθηκαν σαν ιντελιγκέντσια και πνευματική νομεκλατούρα και κατέληξαν σοφοί να απομυζήσουν την προσπάθεια τους αυτή,στο ανασήκωμα στην σοφία,μαζί με μια θέση στο δημόσιο .
Χρόνος.Τι είναι ο χρόνος και μας απασχολεί τόσο πολύ;
Yπάρχει σαν μέγεθος μετρήσιμο,η είναι μια αόριστη και απροσδιόριστη αίσθηση οτι κινούμαστε,η μήπως μένουμε ακίνητοι εμείς,και παρατηρούμε το ρεύμα του ποταμού χωρίς να μπορούμε να κάνουμε το παραμικρό;
O χρόνος κυλά;
Λέμε,''βλέπουμε τον χρόνο να κυλά '':Eίναι μεταφορική,ουσιαστική η φαντασιακή εκτίμηση;
Aν κυλά ο χρόνος,πως κυλάει απο το μέλλον στο παρελθόν,και εμείς είμαστε κολημένοι στο μέσο του;Η κυλά απο το παρελθόν στο μέλλον ;
Με ποιό τρόπο δικρίνουμε το παρελθόν,το παρόν,και το μέλλον,η μήπως δεν υπάρχει τέτοια διάκριση και χρόνος είναι οντότητα που λέγεται παρόν ;
Πρίν φτάσουμε να συζητάμε για ροή,μήπως πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα:
''Υπάρχει ο χρόνος'';Oxι λέω εγώ,(και ο... Αριστοτέλης) για τον απλούστερο λόγο οτι, δεν υπάρχουν τα επιμέρους τμηματά του.
Η παρούσα στιγμή δεν έχει διάρκεια,άρα δεν είναι τμήμα του χρόνου,αν πάλι έχει, πότε αυτή σταματά;Και δώστου η πλήρης αντίφαση στην συνέχεια,π.χ στο μέλλον που δεν υπάρχει στην επόμενη στιγμή,και πάει λέγοντας.
Αρα,καταλήγουμε,για να μπορούμε να συνενοηθούμε,να θεωρούμε την έναρξη κάποιου γεγονότος σαν απαρχή μέτρησης του χρόνου..
Αντιγράφω από κάπου που διάβασα πρόσφατα,το εξής καταπληκτικό :
''Τι είναι ο χρόνος ;Aν δεν με ρωτά κανείς,γνωρίζω .Αν όμως θέλω να το εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτά ,δεν γνωρίζω .
Αν τίποτε δεν τελείωνε ,δεν θα υπήρχε παρελθόν .
Αν τίποτε δεν πλησίαζε,δεν θα υπήρχε μέλλον .
Αν τίποτε δεν υπήρχε ,δεν θα υπήρχε και παρόν .
Ομως,πως είναι δυνατόν να υπάρχει παρελθόν και το μέλλον,αφού το παρελθόν πέρασε,και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη;
Αν το παρόν ήταν πάντα παρόν,και δεν κυλούσε,το παρελθόν δεν θα ήταν χρόνος,αλλά αιωνιότητα .
Αλλά,αν ήταν το παρόν μόνο χρόνος γιατί κυλά,το παρελθόν πως μπορούμε να πούμε οτι υπάρχει ;
Yπάρχει,μόνον γιατί κάποιος κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει .
Το μόνο λοιπόν ,που μπορούμε να βεβαιώσουμε είναι οτι ο χρόνος οδηγεί στην μη -ύπαρξη του ''
Αγιος Αυγουστίνος
-Τέσσαρα,τι είναι πάλι τούτο;Αριθμός σου απαντάει άλλος(ξύπνιος,δηλαδή αυτός που δεν κοιμάται όταν μιλάει),που μετράει κάτι,το μήκος το πλάτος ,το χρόνο-άντε πάλι η παραπλάνηση- τα συναισθήματα,τους φόβους,τις ελπίδες,ακόμη και την ευχαρίστηση .
Ας μείνουμε στο τέσσερα,επειδή το γράφουμε με ορισμένο τρόπο,διαφέρει από το τρία,και γιατί,μεταξύ του 3 και του 4 υπάρχει μια μονάδα,και γιατί,αν προσθέσουμε στο τρία μας κάνει τέσσερα.
Αριθμοί λοιπόν,φυσικοί,ρητοί,πραγματικοί,μιγαδικοί,ακέραιοι,άρρητοι,όπου η κάθε μια απο τις κατηγορίες αυτές κάτι σημαίνει,δεχόμενοι οτι υπάρχουν και κάνουν πράξεις που αυτές με την σειρά τους δίνουν αποτέλεσμα.Δηλαδή,2+2=4 .
Δύο ''ζεύγη'' απο δύο ''χρόνια'' το καθένα κάνουν το δίσκετο έτος ;
Οχι,είναι η απάντηση.Αρα;
Κάποιος απο τους γύρω σου,που δεν κοιμάται(είναι ξύπνιος ακόμη),θάρθει και θα σου πεί με στόμφο,έντάξει ρε φίλε,και πως θα ζούσαμε χωρίς αριθμούς;
Μήπως ζούσαμε για πολλά χρόνια,εκατομύρια πρίν,χωρίς το 4 και το 3..
Επίσης,πως εξηγείται,το φαινόμενο οτι κάποιοι αριθμοί δεν τερματίζουν, όπως το
π=3,1414.......ενας ''άρρητος'' αριθμός,η όπως η τετραγωνική ρίζα του 2 =1,4124...
Προφανώς,με την χρήση των αριθμών,οι άνθρωποι ήθελαν να δώσουν υπόσταση σε κάτι.Εαν όμως είναι έτσι,τότε,τι είναι το μηδέν;Πως μπορεί το τίποτε,να είναι κάτι ;
Αυτή η περισπούδαστη ανάλυση έχει ένα στόχο,που είναι πολύ συγκεκριμένος.
Να σταματήσουμε να καταπίνουμε αμάσητα τα πάντα,να δεχόμαστε εύκολα τις θεωρίες που μας βγάζουν καθαρούς και αμέτοχους,και να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει περισσότερο .
Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ,έχουμε ανάγκη να σηκώσουμε το κεφάλι μας,
να το βάλουμε να δουλέψει,να ανασκουμπώσουμε τα μανίκια,και να δούμε τα καταπληκτικά μυστήρια που υπάρχουν δίπλα μας,κυρίως όμως μέσας μας.
Ολες οι εξηγήσεις,όλα τα μυστικά,όλα τα ανεξήγητα βρίσκονται κάπου εδώ γύρω,και πρέπει να αρχίσουμε να τα αναζητάμε .
Η κοινωνία μας σήμερα,δεν ήταν πολύ διαφορετική απο αυτή που ήταν την εποχή του Περικλή,του Ιουστινιανού,του Σαιξπηρ,του Καρόλου,του Καποδίστρια ,του Βενιζελου,του Καραμανλη ,του Ανδρέα του Τσίπρα σήμερα .
Τα βασικά προβληματα παραμένουν τα ίδια,η φτώχεια,ο πλούτος,η εξουσία,
η αλαζονεία,η αδικία,και ο φόβος ήταν,και είναι τα ίδια πάντα.
Αρα,νά,ένα ακόμη στοιχείο,της μη ύπαρξης του χρόνου σαν μεταβλητή που θα άλλαζε ριζικά και σημαντικά τις ζωές των ανθρώπων .
Αν σήμερα έχουμε ψυγείο με παγάκια,ενώ πριν απο μερικές δεκάδες χρόνια είχαν σταμνιά στο υπόγειο δεν έχει αλλάξει το πρωτογενές πρόβλημα που είναι οτι,
και τότε και σήμερα,νερό δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι,ούτε καν για να πιούν, και δεν θάχουν ούτε στα επόμενα πολλά χρόνια.
Ο κόσμος είναι στατικός,και ακούνητος,σε μια δίνη που περιστρέφεται γύρω του,οι άνθρωποι όσο περνάν οι ''εποχές τους'',αντί να ψάξουν πως θα φύγουν απο την επιρροή της δίνης αυτής,κοιτάνε τι κάνουν οι άλλοι δίπλα τους,και αποφασίζουν να μείνουν ακίνητοι,νωθροί,και πεθαμένοι σαν ζωντανοί .
Κάνω λάθος,αν θεωρήσω οτι σήμερα,δεν υπάρχουν πια τα δυνατά μυαλά που θα αναζητήσουν το μη προφανές;Κάνω λάθος,να πιστεύω οτι,σήμερα δεν υπάρχουν οι σημαντικοί άνθρωποι που θα αμφισβητήσουν το προφανές και θα αφήσουν το αποτύπωμα τους στους επόμενους;
Πιστεύω οτι,κάθε μέρα που περνάει,εφαρμόζεται σαν ιδιώνυμος νόμος το ''πίστευε και μη ερεύνα ".
Μόνο όμως,αν πιστέψουμε οτι,μπορούμε να αλλάξουμε οτιδήποτε σήμερα θεωρούμε οτι ειναι δεδομένο, θα έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα,όχι μπροστά,όχι πίσω,ούτε στο σωστό και στο λάθος.
Ενα βήμα στην εσωτερική αμφισβήτηση,που θα φέρει καινούργιες αξίες στην επιφάνεια,αφου τελικά αποδείχτηκε οτι και ο δυτικός διαφωτισμός την δυστυχία των πολλών διαχειρίστηκε,αλλά και ο μουσουλμανικός φονταμενταλισμός την άγνοια χρησιμοποίησε για να διαχειριστεί και αυτός την δυστυχία των πολλών.
Και οι μεν,και οι άλλοι,δεν περιρίστηκαν στους δικούς τους,αλλά σκόπιμα θέλησαν και θέλουν να την επιβάλουν και στους ''άλλους''.
Οπου ''άλλοι'',όλοι εμείς,και για τους δυτικούς και για τους ανατολικούς.
Είναι πια σίγουρο οτι,ο άνθρωπος,ο χρόνος,οι αριθμοί,είναι ατελείς,όχι τόσο σαν έννοιες,αφού δεν μπορούσαν να κυριαρχήσουν,αν δεν ήταν τέτοιες,αλλά και το γεγονός οτι, η ατέλεια τους αυτή,έφερε,πολαπλασίασε την δυστυχία.
Και μένει πάντα μια μικρή κλίκα,σχεδόν κάτω απο το 1% του πληθυσμού,να αποφασίζει,διαχειρίζεται εν λευκώ,και ατιμώρητα,τις ζωές των υπολοίπων στερώντας τους, βασικα αγαθά επιβίωσης.
Βέβαια ,στα μέτρα μιας γήινης ζωής,το αρχέγονο και μη μετρήσιμο ένστικτο της αυτοσυντήρησης κυριαρχεί και περισσότερο και πιο έντονα.
Ολοι καταλαβαίνουν ένα μόνο πράγμα,μας αναλογεί μικρότερος χώρος,άρα ζούμε με ένα στόχο,να κατασπαράξουμε τον πιο εύκολο,και αδύνατο δίπλα μας,και να αφήνουμε ατέλειωτες μάζες να κατρακυλούν στην ανυποληψία και στην δυστυχία.
Αυτό λοιπόν το θηρίο που έχουμε μέσα μας,δεν καταλαβαίνει απο αριθμούς,
απο ανθρώπους,απο χρόνους,μέτρα και ορισμούς.Θέλει να κατασπαράξει,θέλει να πάρει πίσω αυτό το λίγο η πολύ, που με δημοκρατικές η απολυταρχικές διαδικασίες του πήρανε.
Οσο από την άλλη,ο τεχνολογικός πολιτισμός και η ''φασιστική'' πληθώρα ευκολιών για τον άνθρωπο,τον σκλαβώνει,τόσο του στερεί ενέργεια,να αναζητήσει άλλες επιλογές,μεγαλώνοντας το αίσθημα της αδηφαγίας του ,ενώ απο την άλλη συγχρόνως η και παράλληλα,οδηγεί πολύ μεγαλύτερες μάζες στην ανυπαρξία .
Παρόλα αυτά,τι θέλει να πει ο ποητής με όλα αυτά;
Αντέχει,το σημερινό καβουρντισμένο μυαλό μας,να καταλάβει οτι,μόνο μέσα απο εσωτερικές διεργασίες και αναζητήσεις,μικρές και ασήμαντες,θα μας δώσουν πρώτα απο όλα την ευχαρίστηση οτι,ξεφεύγουμε απο την καθημερινή σκλαβιά μας,δεύτερον,να ανοίξουμε ενα παράθυρο,μια μικρή χαραμάδα στο μεγαλείο του άγνωστου,και τρίτον,μέσα απο αυτή την διαδικασία ίσως να δούμε οτι,η λύση της αναζήτησης του απροσδιόριστου είναι η μόνη επιλογή,γιατί διαφορετικά θα συνεχίζεται η εφεύρευση ιών,σαν μέσο για περιορισμό του συνολικού πληθυσμού και η αδηφαγία όλων μας,θα γίνει η καινούργια αξία:
''φάτον γρήγορα,μην σε δει,ο άλλος ''
Δεν είμαι αισιόδοξος,ούτε για την ''επιτυχία'' του παρόντος,ούτε για την εξελιξη μας. Ομως εγώ,ανοήτως,θα επιμένω να γράφω τα ίδια,λιγώτερο, για να αποδείξω σε σας, οτι λέω κατι σοβαρό,και στον ευατό μου,οτι μπορώ να αυτοαπατώμαι συνέχεια .
Το μυαλό μου,ένα μπαλάκι,που χτυπάει απο τοίχο σε τοίχο,ο μόνος μου και διαρκής φόβος παραμένει να είναι:Yπάρχει η ενέργεια,να μη σταματήσει να χτυπιέται;
ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ
