ΕΝΑ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΜΙΓΜΑ

Με αφορμή τα γεγονότα στην Νομική με τους μετανάστες ,αναδείχθησαν για ακόμη φορά τα ζητήματα, ποιά δημοκρατία έχουμε και θέλουμε ,ποιά κοινωνία μας αξίζει, και τι περιμένουμε και απο ποιόν για την συνέχεια ..
Αν δημοκρατία είναι το πλήθος των νόμων που παράγονται και στοιβάζονται σε άλλους ίδιους ,τότε είμαστε μια ''γεμάτη '' δημοκρατία..
Αν δημοκρατία είναι η προσπάθεια διάκρισης του νόμιμου απο το ηθικό τότε είναι η δημοκρατία των δελτίων ειδήσεων ,των τηλεοπτικών εισαγγελέων

Μιλάμε για το άσυλο στα πανεπιστήμια ,σαν σημαντικό στοιχείο της δημοκρατίας και  έχει καταντήσει ασυλο για ανίατους,όλους αυτούς που θέλουν να τα σπάσουν εν ονόματι του ,αλλά και προστατευμένοι συγχρόνως πίσω απο αυτό ..
Απο την άλλη έχουμε μαζέψει ανθρώπινες ψυχές απο όλο το κόσμο και μέσα απο αυτούς ξαναζεστένουμε το αυγό του φιδιού ..
Για πείτε καλοί μου άνθρωποι ,τους θέλουμε αυτούς τους άμοιρους όταν τους έχουμε και κάνουν τά πάντα για μας ,με χρήματα της πείνας ,ανασφάλιστους ,αλλά δεν τους θέλουμε,γιατί είναι μαύροι ,είναι βρώμικοι ,ζητιανεύουν ,κάνουν πολλά παιδιά και μας χαλάνε την μόστρα ,και την εθνική μας καθαρότητα ,εμεις οι καθαροί Ελληνες κατ'ευθείαν απόγονοι του Περιλή και του Μεγαλέξανδρου ..
Εχει φτιαχθεί η μαγιά ,έχει ετοιμασθεί το κοκτέηλ ,δεν χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα ξύπνιος κανείς να μην το βλέπει ..

Απο την μία, η ελληνική ''καθαρή'' κοινωνία που απαρτίζεται απο την εργατική τάξη ,την μικρο και μεσαία και τους πλούσιους και δίπλα απο όλους αυτούς υπάρχουν οι άνεργοι και ηλικιωμένοι και αναξιοπαθούντες ..

Οπως φαίνεται, η εργατική τάξη και πιο τίμια είναι και πιο ηθική ,όπως και η πλούσια για άλλους λόγους ,και μας μένουν η περίφημη μεσαία που είναι η χειρότερη ,η λεγόμενη ραχοκκοκαλιά του συστήματος ,αυτή που έχει καταληστέψει την εργατική ,γλείφει την πλούσια ασύστολα ,φοροδιαφεύγει προκλητικά ,παρανομεί , είναι βαθιά υποκριτική ,έχει ένα ιδιοτελή εθνικισμό ,κάτι σαν το ''πατριωτικό ΠΑΣΟΚ'' η ''την λαική δεξιά'' ,και σχεδόν όλη την αριστερά ..
Αν την αφήσεις την μεσαία τάξη δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο ,τα μεθ'εόρτια της μεταπολίτευσης ,όπου όλοι αυτοί την έχουν πέσει στο μέλι ,και έχουν φτιάξει περιορισμούς ,συντεχνίες ,άφησαν να γιγαντωθεί ο δημόσιος τομέας για να τον απομυζούν ,είναι όλοι αυτοί που σήμερα κρίνουν, κατακρίνουν ,οτι για όλα φταίνε οι άλλοι .Είμαστε όλοι εμείς, και που θα είμαστε υπεύθυνοι για ότι θα συμβεί.

Υπάρχουν και οι μετανάστες ,χωρίς ελπίδα ,εγκλωβισμένοι ,απελπισμένοι ,και οι επιλογές που υπάρχουν για αυτούς είναι, να τους κάνουμε σαπούνι ,να τους στείλουμε στα χωριά τους -αν τα βρούμε -,να τους πουλήσουμε σκλάβους ,να τους φτιάξουμε ενα γκέτο και να τους βάλουμε όλους εκεί ,η να τους βάλουμε στα σπίτια μας ,κάτι σαν κεφαλικό φόρο ..
Ολοι αυτοί μέχρι χθές ήταν ανώδυνοι και ακίνδυνοι ,σήμερα είναι μια μάζα που θα πυρπολήσει τα πάντα ,αφού πέραν απο την ανέχεια και την πείνα γίνονται έρμαια του καθενός ηλίθιου διανοούμενου Ελληνάρα. 
Υπάρχουν και όλοι οι άλλοι, που βρίσκονται εκτός χώρας, και παίζουν το δικό τους παιχνίδι ,χρεωκοπία ,δάνεια ,μνημόνια ,Αιγαίο ,Σκόπια ,Τούρκοι και δεν συμμαζεύεται .
Η άρχουσα (στην ουσία μεσαία τάξη) στο σύνολο της, διακρίνεται σε ασκήσεις υποκρισίας, σε ταινίες που η προσπάθεια για τον μεγαλύτερο υποκριτικό ρόλο ,δίνουν και παιρνουν .
Με μπροστάρη την τηλεόραση ,με όλους αυτούς τους μαιντανούς που κραυγάζουν για το δίκιο της γιαγιάς στην λαική ,που στήνουν λεκτικές παγίδες για το νόμιμο και ηθικό ,που φοράνε τα μπιχλιμπίδια των σικ μαγαζιών για να πάνε μετα στην εργατική τους πολυκατοικία, και στην 50 τμ στο Μπουρνάζι η σαν τον άλλο υποκριτή και μέγα μαέστρο, που θέλει να αμαυρώσει το όνομα του λέγοντας μεγάλα και κούφια λόγια ,αλλα δεν μας λέει πόσα χρήματα έχει καλά κρυμμένα  στο εξωτερικό, η τον άλλο τον γελοίο που τσιμπώντας τον πισινό του λαού αγαυτίζει, αν όχι τα λεφτά του , τις προσπάθειες του να αποδείξει οτι είναι και ηθοποιός ..

Είμαστε μπροστά, όχι στην χρεωκοπία που κοινωνικά μπορεί να ήταν αποδεκτή ,αλλά στην έκρηξη ,όπου όλοι της γης οι καταφρονεμένοι ,είτε γιατί ηταν πάντα έτσι, είτε γιατί τους δημιουργήσαμε, ,τώρα άνεργοι ,θυμωμένοι και εξαγριωμένοι ,Ελληνες και μετανάστες ,και  σάλτσα τους ψευτοαναρχικούς και αριστερούς διανοούμενους ,και πέστε μου, πως θα μαζεύτεί 
Και στην συνέχεια, όλοι οι κρυμμένοι ,οι φοβισμένοι ,αυτοί που γίνονται εύκολα κακοί ,εκδικητικοί για το σύστημα, για τον διπλανό τους, για τον πλούσιο, αυτοί που φτιάχνονται απο σενάρια, απο θεωρίες συνομωσίας 
Και ακολουθουν οι ανήμποροι ,οι εξαχριωμένοι του σήμερα, και πολυ σημαντικοί του χθές .
Μετά, τι θα πρέπει να γίνει; τα τάνκς ας πούμε ,μια δικτατορία ,μια περιθωροποίηση τύπου χωρών του Μαγκρεμπ ,μια δημοκρατία μπανάνα ,η κάτι αντίστοιχο

Ποιός θα το μαζέψει ; Υπάρχει ελπίδα ;
Η ελπίδα υπάρχει και είναι στο χέρι μας να της δώσουμε ουσία και αξία
Η ελπίδα είμαστε όλοι εμείς, που μέχρι σήμερα μακάριοι και απο μακρυά στρίβαμε στριφτά τσιγάρα ,λες και δεν μας αφορούσε .
Εχουμε καθήκον και ευθύνη να σώσουμε αυτή την χώρα ,και το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να σταματήσουμε την υποκρισία ,και εαν δεν υπάρχει ενα κεντρικό όραμα απο κάποιον πολιτικό ,ας φτιάξουμε το δικό μας μικρό όραμα ..

Δεν μας ενδιαφέρουν οι προβλέψεις που φοβίζουν ,η υπόσχεση που σου δίνω, για να με ακούσεις ,μην πιστεύετε τους προφήτες ,αυτούς που υπόσχονται αιώνια ευτυχία, η πιλάφια, δες πόσο πικρό είναι το μουρονέλαιο που σε υποχρεώνουν να πιείς, για να σου δώσουν το εισιτήριο για τον παράδεισο.
Και όπως λέει ο Ταλέμπ (''Μαύρος κύκνος '') ''Πάντα την πατάγαμε με δαύτους, (οιωνοσκόπους ) και σήμερα μας παίρνουν χρήματα να μας παραμυθιάζουν..''


Είναι αστείο και τραγικό συνάμα ,να ακούω τον ευατό μου να λέει '' το είχα πεί ''
''όπως πάντα, είχα δίκιο '''   ''σας τόλεγα θυμάσθε'' .
Ανοησίες ,χωρίς αξία

Σηκώστε το βλέμμα σας, μέχρι το ύψος των ματιών σας ,αυτό αρκεί για σήμερα ..

ΙΑΝΟΣ

ΜΟΣΧΑΡΟ-ΚΕΦΑΛΗ

Πάντα αναρωτιόμουν ποιά είναι η σχέση μεταξύ της ηθικής /αρχών και χρήματος/εξουσίας και φυσικά ούτε εγώ, ούτε κανένας άλλος, μπόρεσε να την διαπιστώσει και να την ορίσει ..
Μπορώ να καταλάβω την ανάγκη για αύξηση υλικών αγαθών -αν και δεν συμφωνώ με την κατάχρηση των πόρων -εκείνο που προσπαθώ να καταλάβω είναι για ποιούς λόγους αυτή η ανάγκη γίνεται αιτία προσωπικής σκλαβιάς και αλλοτρίωσης ..
Γιατι οι άνθρωποι θέλουν περισσότερα; για να έχουν αντικείμενο συζήτησης στις ανιαρές βραδυές κάπου, όπου αναλώνονται στην σύγκριση του πλούτου τους ,άντε και σε καμμιά φιλανθρωπία βάλσαμο των ενοχών και πιθηκισμός .
Τις περισσότερες φορές θέλουν πιο πολλά, σε συγκριση με κάποιους άλλους που έχουν αυτά τα  περισσότερα ,θέλουν πιο πολλά για να μπορούν τα (καλο)(κακό)μαθημένα παιδιά τους να κάνουν και αυτά τις δικές τους συγκρίσεις ..
Μπορεί να θέλουν πολλά και απο την ανάγκη να ξεπεράσουν τις δικές τους άσχημες παιδικές εμπειρίες για να δημιουργήσουν καλλίτερες συνθήκες για τα παιδιά τους σκλαβωμένοι και υποτελείς ..
Ακόμη χειρότερα,προσπαθούν  να κάνουν περιουσία στερούμενοι τα πάντα , και ,μπορεί και  να την καταχωνιάζουν ,να την μετρούν κάθε μέρα, να την χαίρονται οι τοίχοι της τράπεζας και το βαθύ σεντούκι τους ..

Μεσα απο την αέναη διαδικασία έγιναν πόλεμοι εγκλήματα και ο ένας άνθρωπος σπρώχνει τον άλλο, η μία ομάδα την άλλη ,η μια κοινωνική ομάδα την άλλη, το ένα κράτος το άλλο, και ολοι σπρώχνουμε ατέλειωτες μάζες ανθρώπων στην εξαθλίωση, αφού οι διαθέσιμοι πόροι είναι περιορισμένοι και πεπερασμένοι ..
Οσο λοιπόν θέλουμε να αυξάνουμε τα υλικά μας αγαθά ,τόσο κάθε μέρα θα περιορίζουμε την ύπαρξη όλων αυτών που φυτοζοούν ,τόσο πιο πολλοί θα πεθαίνουν απο την φτώχεια απανταχου της γής .
Ηρθε ο καιρός που και εμείς θα βρεθούμε σε αυτούς που δεν έχουν ούτε τα βασικά  και αντί για περισσότερα ,θα έχουν πολυ λιγώτερα ,μήπως όλοι εμείς είμαστε οι επόμενοι που θα υποφέρουν ,που θα εξαθλιώνονται ,θα περιθωριοποιούνται ;

Μέχρι σήμερα όλα όσα χαρακτηρίζουν το ανθρώπινο πνεύμα, την συνείδηση ,
δεν είχαν καμμιά ιδιαίτερη αξία, εφόσον χρησιμοποιούντο σαν άλλοθι για την επιδίωξη των υλικών αγαθών ..
Πως όμως απο τον άκρατο υλισμό θα μπορέσουμε να δώσουμε αξία και σημασία σε αυτό που και δύσκολο είναι να ορισθεί και να κατανοηθεί .
Αφού λοιπόν φάγαμε τον αγλέουρα, και τα μούτρα μας, στην απόκτηση υλικών αγαθών ,ήρθε η εποχή να αναζητήσουμε όλα αυτά που ενώ υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο τα είχαμε ..σχεδόν παραμελήσει ..

Με ποιό τρόπο όμως μπορούμε να βάλουμε λίγο αξία στην ζωή μας ;Πως ορίζονται αυτές οι έννοιες ;
Παρά το γεγονός οτι αυτά που λέμε αξίες ,είναι απλά, και φτάνει να απλώσεις το χέρι σου να ατα ακουμπήσεις ,δεν έχουν καμμιά τύχη στην κοινωνία μας .
Παιδεία ,μόρφωση κοινωνική ,γνώση των αξιών που ορίζουν ενα έθνος ,γνώση της πραγματικής ιστορίας μας απηλλαγμένη απο ιδεοληψίες (Θεωρώ πολύ πρωτοποριακή την ιδέα που θα υλοποιήσουν οι γείτονες οι Τούρκοι ,να αναφέρεται στα ιστορικά τους βιβλία και η άποψη των αντιπάλων ,μέχρι χθές εχθρών )
Παιδεία και μόρφωση δεν είναι να αυνανίζουμε το μυαλό μας ,με ιδεοληψίες και κολλήματα ,του τύπου της μεγάλης Ιδέας ,που κατέστρεψε την Ελλαδα ..
Παιδεία, είναι να μάθει το παιδί να σέβεται τον διπλανό του ,να μάθει κυκλοφορεί στο δρόμο ,να σέβεται το περιβάλλον ,να σταματήσει να παπαγαλίζει ,να πιθηκίζει ,να σταματήσει να θεωρεί οτι το σημαντικότερο πράγμα είναι τα ρούχα του συμμαθητή του ,η το αυτοκίνητο του πατέρα του φίλου του ,
αλλά  
Πριν απο το σχολείο να ασχοληθούν και οι δύο γονείς του με τα μικρά πραγματάκια που το απσχολούν  ,με τα παιχνίδια του, με τις ερωτήσεις που θέλουν απάντηση ,και όχι να μεγαλώνει με την γιαγιά και την νταντά ,την κοπέλλα γενικώς που έχουμε στο σπίτι να τα κάνει όλα, κυρίως όμως να προσθέτει στην κοινωνική μας περιουσία .
Ελευθερία ,είναι να μπορώ να λέω την αποψη μου έτσι όπως την νοιώθω ,να σέβομαι την άποψη του άλλου ,να έχω άποψη και όχι να κρύβομαι ,κάνοντας μόνο κριτική και νοιωθοντας ευχαρίστηση με τα προβλήματα του άλλου .
Αν το βράδυ δεν μπορούμε να κοιμηθούμε τότε δεν είναι απο τα προβλήματα που δήθεν επικαλούμαστε ,είναι η έλλειψη ,είναι η ανεπάρκεια μας να στρωσουμε το τραπέζι και το κρεββάτι μας.
Η ζωή σου δόθηκε να την διαχειρισθείς στο μέγεθος του καθένα ,άντε και με κάποιο περιθώριο λίγο πάνω λίγο κάτω ,δεν μπορέις να την ζουλάς και να την κάνεις φυσαρμόνικα και ακορντεόν ,η κάθε ζωή έχει το δικό της μέτρο και αυτό είναι που πρώτα πρέπει να ψάξεις να βρείς .
Ο καθένας από όλους εμας κουβαλάει, όχι ενα μυαλό σε ένα κεφάλι, αλλά μια μοσχαροκεφαλή που δεν αξίζει τίποτε παραπάνω απο μια σούπα ..

Μακρυά απο το πολύ ,ξεχάστε την λέξη ,αν θέλετε ξεχάστε και το λίγο, και δείτε οτι αυτός ο δυαδισμός καταστρέφει τον άνθρωπο ,πολύ -λίγο ,μεγάλο- μικρό φθηνο -ακριβό ισιο- στραβό κ.ο.κ και ασχολειθείτε με με το ουσιαστικό ,πετάξτε τα επίθετα και τις αντωνυμίες  και ζήστε με τα ρήματα και τα ουσιαστικά και επειδή έχετε και σύνδρομα εξάρτησης χρησιμοποιείσθε λίγο τα επιρρήματα

Αχταρμάς θα μου πείτε ,συμφωνώ

ΙΑΝΟΣ




  

ΕΜ-ΕΛ-ΖΕΥΓΑΡΙΑ

Η τραγωδία ήταν πως ο πατέρας  και η μάννα μου είχαν αναλογιστεί την ζωή τους την ίδια ανήλιαγη μέρα .Αν το είχαν κάνει διαφορετικές μέρες ,ο ένας η ο άλλος θα είχε προσέξει πως η ζωή τους ,αν και είχε πολλά ανικανοποίητα σημεία ,ήταν επίσης πλούσια πέρα απ'οτιδήποτε είχαν φαντασθεί:πρώτα είχαν τους γιούς τους και την αγάπη τους ..

Επειτα απο αυτό η δυστυχία προχώρησε με ιλιγγιώδη ταχύτητα .Τώρα είναι σταθερός παράγοντας στην ζωή μας .
Η μητέρα κατηγορεί τον πατέρα για μικροπράγματα -ανοησίες πάντα ,όπως ,για παράδειγμα οτι δεν διπλώνει την πετσέτα του, η ότι ,για να κάνει οικονομία ,παρότι βρέχει γυρίζει στι σπίτι με τα πόδια αντι να πάρει το μετρό ,κινδυνεύοντας ν'αρρωστήσει.Ο πατέρας προσπαθεί να την εξευμενίσει ζητώντας συγγνώμη .Εκείνη αντιδρά σηκώνοντας τα μάτια στον ουρανό και ρωτώντας πόσες φορές μπορεί μια γυναίκα να συγχωρήσει εναν άνδρα για την ίδια βλακεία .Ακολουθεί μια μακρά σιωπή .Επειτα η μητέρα αρχίζει ξανά επαναλαμβάνοντας την ερώτηση της .Εκείνος την επιπλήτει επιδή μετατρέπει μια ασήμαντη διαφορά απόψεων σε άγριο καυγά .Αυτό την κάνει έξαλλη ,αρχίζει να τον κατηγορεί για κάθε λογης παραπτώματα ,πως είναι άξεστος ,πως κοροιδεύειε το τρόπο που μιλάει ,πως δεν της δίνει αρκετά χρήματα για το νοικοκυριό ,πς κοιτάζει κρυφά άλλες γυναίκες .Οργισμένος εκείνος απ'τις κατηγορίες της ,διαμρτύρεται πως είναι αθώος και της απαντά πως εκείνη θα φταίει και κανένας άλλος αν τελικά πάει και βρεί την ευτυχία που λαχταράει μεμια άλλη γυναίκα΄.Αυτό την κάνει ακόμη πιο έξαλλη :ένας άνθρωπος χωρίς την παραμικρή τύψη δεν είναι άνδρας ,αλλά κτήνος. 

Μιά μέρα κατηγόρησε τον πατέρα οτι ζήλευε για την μόρφωση που έπαιρνα ,ενώ εκείνος είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει το σχολείο στα δέκα πέντε του ,και μάλιστα ακόμη χειρότερα με καταπίεζε να με κάνει ένα μηδενικό σαν κι'εκείνον .

Διάλογος 
Αυτός :''Eχεις τρελαθεί!''
Αυτή :''Nαι ,έχω τρελαθεί -γιατί είμαι συναισθηματική !Εσύ όμως ;Ενας μανιακός που περιμένει να εκραγεί !''
Αυτός :''Εγώ είμαι τρυφερός άνθρωπος .Με παντρεύτηκες επειδή είμαι τρυφερός'' 
Αυτή :''Αλλαξες !''
Αυτός :''Οχι .τόσα χρόνια σε πλήγωσα ποτέ ;Σήκωσα ποτέ χέρι πάνω σου ;''
Aυτή :''Εγινες κι εσύ σαν τους υπόλοιπους . Ενα άνδρας που όλη μέρα τρέχει .Γυρίζει σπίτι Θυμωμένος .Ετοιμος να εκραγεί !''
Αυτός :''Ενας άντρας που προσπαθεί να σας ταίσει !''
Αυτή :''Ω,ναι ,μη χτυπάς ποτέ μια πεινασμένη .Περίμενε να τελιώσει το ψωμί της κι ύστερα μπάμ!''

Και ούτω καθεξης .Πάντα το ίδιο γίνεται .Και το φρικτό είναι ,το ξέρει -όπως το ξέρω κι εγώ και όλοι -οτι ο πατέρας ,παρά τα ελαττώματα του ,παρά τις απογοητεύσεις του ,δεν είναι καθόλου βίαιος κι είναι πραγματικά ένας πολύ τρυφερός άνθρωπος ...........

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ ,κατά Μ.ΦΑΡ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ..ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ

Στο δημόσιο διάλογο πάντα παραμονεύουν οι ...κίνδυνοι
Ομως γιαυτό λέγεται και δημόσιος διάλογος ,για να πεί ο καθένας την άποψη του ,να συνεισφέρει με όποιο τρόπο μπορεί ,ακόμη και ανώνυμα ,με όποιο τρόπο θέλει ..

Ας ξεκαθαρίσουμε όμως μερικά πράγματα ..
1.οσα γράφονται σε αυτό το blog ,δεν φωτογραφίζουν κάποιον συγκεκριμένα και δεν είναι προσωπικά σχόλια για κανένα ,τα ονόματα είναι τυχαία ,και σε καμμιά περίπτωση δεν εχουμε σκοπό να κρίνουμε κάποιον/κάποιους ,ούτε ομαδικά ,ούτε αποσπασματικά
Εαν χρειασθεί και ονόματα θα βάλουμε, και στοιχεία θα δώσουμε επώνυμα ,είτε ατομικά είτε για συγκεκριμένη ομάδα .
Δεν μας ενδιαφέρει αν κάποιος είναι πλούσιος ,φτωχός ,έξυπνος ,μορφωμένος ,βλάκας, η οτιδήποτε άλλο ,εμείς
περιγράφουμε συμπτώματα που υπάρχουν παντού ,σε όλη την κοινωνία ,αφορούν όλους μας, και δεν εξαιρούν κανένα ,έχουν μπόλικη αυτοκριτική και αυτοσαρκασμό .Προσπαθούμε να βγάλουμε την γλώσσα στο σύστημα ,μήπως και βοηθώντας λίγο ο καθένας ,φύγουμε απο αυτή τη παρακμή που μας έχει κατακλύσει

2.Δυστυχώς ,σαν λαός και κοινωνία δεν έχουμε φτάσει στο επίπεδο να μπορούμε βλέπουμε τον εαυτόν μας σε αυτά που διαβάζουμε, όταν δεν είναι ευχάριστα και γλυκανάλατα ,αλλά κάποιον άλλον που επίσης βολικά θα του το  ''πουλάγαμε'' ..
Λοιπον ας αφήσουμε τις υποκρισίες, και ας δούμε την ουσία .Δεν χρειάζεται και πολλά κείμενα για να διαπιστώσουμε όλοι μας ,οτι για την σημερινή μας κατάντια δεν φταίνε οι πολιτικοί,ο κακός μας ο καιρός ,οι ξένοι ,οι Τουρκοι  και οι πλούσιοι μεγαλοκαρχαρίες,εμείς εδώ , αλλα ΚΑΙ όλοι εμείς συνειδητά και μη ..
Είναι πολύ ενοχλητικό να μη βλέπει ο καθένας απο μας, οτι του αναλογεί μια ευθύνη, και πρέπει αφού την καταλάβει να προσπαθήσει να κάνει κάτι ..
Αν δεν αλλάξουμε, δεν έχουμε μέλλον ,οσα χρήματα και εαν μας δανείσουν ,οσα μνημόνια και εαν υπογράψουμε

3.Δυστυχώς, ομως στο σύστημα περισσεύουν ακόμη οι μετριότητες οι οσφυοκάμπτες, που το μόνο που μπορούν να διαχειριστούν είναι η μιζέρια τους ,το εύκολο σχόλιο ,και το κουτσομπολιό..Το δε χειρότερο για πολλούς ανθρώπους  είναι, οτι δέχονται, οτι τους σερβίρεται, χωρίς να μπούν στο κόπο να διαβάσουν ,να ενημερωθούν οι ίδιοι ,και μένουν έτσι έρμαια του πολτού που τους σερβίρεται .

4.Μου τσαμουνάνε διάφοροι, που δήθεν ενδιαφέρονται για μένα ,να μην λέω την άποψη μου γιατί ,έχω όλο τον κόσμο ανάγκη ,για συμφέρον είτε οικονομικό είτε κοινωνικό είτε φιλικό .είτε οποιασδήποτε άλλης μορφής ..
Λυπάμαι δεν θα πάρω .Θέλω να λέω την άποψη μου ,στραβή, κουτσή,βλακεία ηλιθιότητα , να την λέω δημόσια, ενώπιος ενωπίω και όποιος δεν θέλει να την ακούσει, ας πάει παρακάτω ,κάποιος εύκολα θα του πεί ευχάριστες ανοησιούλες για να γεμίσει την ώρα του ..

Το έχω ξαναπεί ,και ξαναγράψει ,δεν θα αλλάξουμε τον κόσμο ,αλλά δεν θα γίνουμε ποτέ ,περισσότερο συμμέτοχοι στην περαιτέρω απίσχναση του ανθρώπινου πνεύματος ..


ΙΑΝΟΣ

ΖΑΧΑΡΗ Η ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ

Σήμερα, είναι η εποχή των απαλών αγγιγμάτων ,την επιδερμικής και ανώδυνης κριτικής ,μια συζήτηση χωρίς ενοχλητικά σχόλια ,μια συζήτηση με τις συνήθως λίγες λέξεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι ,όταν μιλούν με το στόμα ,αλλά έχουν πάρει διαζύγιο με το μυαλό τους ..

Οι περισσότεροι θέλουν να μην χαλάνε την ζαχαρένια τους ,να μην χαλάνε τις ούτως η άλλως επιφανειακές σχέσεις τους ,αφού αυτές στηρίζονται στην αμοιβαία ανοχή ,στα όποια συμφέροντα ,στις κοινωνικές επαφές τους ,στα τηλέφωνα που δύο κουφοί και γκαβοί ,αραδιάζουν πέντε -έξ ίδιες κάθε φορά λέξεις και νομίζουν οτι επικοινώνησαν ..

Ολα αυτά μου θυμίζουν τους τεθλιμένους συγγενείς στο κοινωνικό γεγονός της κηδείας ενος συγγενούς ,λίγα ζορισμένα δάκρυα ,η την μάσκα της θλίψης και όλα αυτα όχι για τον νεκρό -αυτός πάει σχόλασε - αλλά για τους ίδιους για το δικό τους φόβο ,για την δική τους ζωή που περνάει σαν τον αέρα μέσα απο τα ανοιχτά δάκτυλα τους ..

Μην ενοχλείτε ,μην σκέφτεσθε ,να είσθε ευγενείς ,να λέτε χαριτωμένα πράγματα ,να μην θίγεται τίποτε ,έτσι να σπρωξουμε την ζωή μας ,να την ξαναπουλήσουμε ,να την εκχωρήσουμε σαν το οικόπεδο που το δώσαμε αντιπαροχή και πήραμε διαμερίσματα τρία ..

Αισιοδοξία και ελπίδα δεν είναι να σας γράφω, και εγώ μεταξύ άλλων, για τις όμορφες μέρες ,για τα πουλιά, και τα φύλλα των δένδρων, και την θάλασσα που μας γαληνεύει ,αλλά να σας σκουντήσω , να σας τσαλακώσω την φορεσιά της απάθειας ,να σας βάλω μια μικρή φωτιά στα ξερόκλαδα της παρατημένης και ξεραμένης σκέψης σας ..
Αισιοδοξία είναι να μπορούμε να ανοίξουμε λίγο την ψυχή μας ,να καθαρίσουμε το σκουριασμένο μυαλό μας για να μπεί φρέσκος αέρας, να δούμε το κόσμο απ'αλλιώς και τότε, και μόνο η έγνοια να τον καθαρίσουμε θα μας φέρει καινούργια ,θα μας φέρει την ανάγκη, και την ελπίδα ..
Ελπίδα δεν είναι να είμαστε υγιείς ,η να έχουμε περισσότερα χρήματα για να είμαστε πάλι καλά ,ελπίδα είναι υπάρχει χώρος για νέα πράγματα με το απρόοπτο και την αναμονή ..Ακόμη και η επίκληση της υγείας είναι βαθιά υποκριτική, αφού δεν στηρίζεται σε κάτι ενεργτικό, αλλά είναι μια ευχή και μια προσπάθεια να ξεγελάσουμε το φόβο ..

Τι σημαίνουν όλα αυτά; πρώτα απο όλα ,την ανάγκη για  κατάθεση της πλήρους σκέψης χωρίς σκέρτσα και υπολογισμούς ,με στόχο να προκύψει αντίδραση ,να ξυπνήσουν τα αντανακλαστικά του είδους, και να σταματήσει ο πιθηκισμός και η μίμηση ..
Η κοινωνία μας σήμερα βαθιά παρακμασμένη ,και σε τέλμα, με ευθύνη ημών των ιδίων ,αντιδρά σαν μια αγέλη ,άλλοτε σαν πρόβαρα ,άλλοτε σαν λύκοι ,άγεται και φέρεται απο τους καιρούς και τους ταγούς της ,και την δική μας βλακεία
Χρειάζεται λίγο δηλητήριο στην άνυδρη σκέψη μας ,να μας πονέσει ,να κάνει να αντιδράσουμε σαν το το τσίμπημα και το δάγκωμα ,για να μας καθαρίσει τη θολούρα που  μας έχει σκεπάσει  ..
Οι δικαιολογίες ,οι άλλοι ,οι βάρβαροι ,μας έχουν βολέψει ,να μην αναγνωρίζουμε την δική μας ευθύνη και να μην κάνουμε τίποτε σοβαρό για να ξεριζώσουμε τις σάπιες απο καιρο ρίζες ...
Αλλιώς ,ας μπούμε σε ένα τεραστιο ζωολογικό κήπο ,και να αφήσουμε ελεύθερα τα ζώα να προσπαθήσουν αυτά τουλάχιστον ..
Τότε να σε βλέπω κα Μαριάννα ,που θα παρακαλάς να σου πετάνε ενα κομμάτι ψωμί και θα κάνεις και κωλοτούμπες για να τα εντυπωσιάσεις..............

Λοιπόν ζαχαρίτσα ,η δηλητήριο ;

Υπάρχουν δύο πράγματα που στοχεύουμε στην ζωή μας :πρώτον ν'αποκτήσουμε αυτά που θέλουμε και δεύτερον να τ'απολαύσουμε .Μόνο οι σοφότεροι του ανθρώπινου είδους, επιτυγχάνουν το δεύτερο ..

ΙΑΝΟΣ

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ..ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Ας αναζητήσουμε λίγο την πραγματικότητα του χθες ..
Είχα ενα συνεργάτη, που ασχολείτο και ασχολείται με το εμπόριο και τα διαρκή καταναλωτικά αγαθά ..Οχι πολυ νέος ,δεν θα τον έλεγες και ηλικιωμένο, μιας κάποιας ηλικίας δηλαδή ,με σχετικά περιορισμένη μόρφωση ,όχι ιδιαίτερα έξυπνο, αλλα πολύ μπασμένο  στα πράγματα ,αυτό που λέμε πονηρός και άνθρωπος της πιάτσας (ποτέ δεν κατάλαβα πια είναι η διαφορά μεταξύ τών ανθρώπων της πιάτσας και των υπολοίπων ,εγώ μόνο ''τα παιδια της πιάτσας'' του Τσιφόρου αναγνωρίζω πάντως ).

Ο συγκεκριμένος, πολύ παληά ήταν κάπου υπάλληλος η μηχανικός, θα σας γελάσω, μπορεί και τα δύο, η ένα απο τα δύο. Κάποια μέρα, εκεί στην δεκαετία του 80 -την μοιραία δεκαετία της ζωής μας - αποφάσισε να κάμει δική του επιχείρηση ,χωρίς πολλά χρήματα ,εξαγοράζοντας γνωριμίες ,ανοχές ,και υπερβολική αίσθηση του εγώ του ,σε μια εποχή που μπορούσες να κάνεις τα πάντα ,εύκολα ,γρήγορα, αφού τότε η'' κλοπή ''με την οποιαδήποτε έννοια αντικαθιστούσε  στην ελληνική έκδοση, τα απαιτούμενα και προσόντα ..

Ο φίλος μας αυτός μεγάλωσε την δουλειά του ,με ξένα κατά βάση χρήματα ,των πελατών του που καθυστερούσε να παραδώσει εμπόρευμα ,των προμηθευτών του που μπορούσε να τους καθυστερεί, είτε γιατί όλοι ''ψωνιζόταν'', είτε γιατί και οι ίδιοι στην ίδια παραζάλη ζούσαν ,με μεγάλα περιθώρια κέρδους, και απαίτηση να υπάρχει ομερτά μεταξύ τους, έτσι ώστε να μην κάνουν εκπτώσεις στο πελάτη σάμπως και ο πελάτης ήταν εχθρός που θα έπρεπε να τον τιμωρήσουμε. Ομως και αυτός ο πελάτης ήταν αυτός που έκανε τα ίδια σε κάποιον άλλο ,ήταν ας πούμε υπάλληλος της πολεοδομίας που τα μαύρα χρήματα που έβγαζε μπορούσε εύκολα να τα μοιράζει δεξιά και αριστερά ..

Πολλά χρήματα στο ταμείο ,μεγάλος πειρασμός αλήθεια ,και μια κοινωνία που σου έβγαζε την γλώσσα και σου απαιτούσε καινουργια καταναλωτικά πρότυπα. Αρχίζοντας δειλά απο τα μικρά ,εξοπλισμός σπιτιού, τηλεοράσεις και βίντεο , όχι ένα, αλλά ένα σέτ σε κάθε δωμάτιο ,όχι για να βλεπει αλλά για να ικανοποιείται που έχει τόσες πολλές συσκευές ,αφού στο πατρικό του μια γκαζιέρα είχαν και ενα ψυγείο του πάγου ..

Μετά έπρεπε να ενδιαφερθεί για το σπίτι του ,ενα πιο μεγάλο σπίτι ,αφού ο συνάδελφος του,ο Παπαδημητρίου ήδη είχε αποκτήσει μια σπιταρώνα με βοηθούς παρακαλώ ,δηλαδή τι βοηθούς ,υπηρετικό προσωπικο,  φιλιπινέζες ,και όλοι στο σπίτι είχαν ψηλώσει τουλαχιστον 20 πόντους αφού έτσι έμπαιναν στο μάτι της αχώνευτης κας Παπαμανώλη που κάθε φορά που συναντιούνταν τους έκανε να νοιώθουν μειονεκτικά .

Ομως την ποιοτική διαφορα την έκανε αλλού ,είχε νομίζω ενα, η δύο, η τρία παιδιά, θα σας γελάσω, και σαν καλός πατέρας και οικογενειάρχης ,να μην ξεχάσω και πιστός χριστιανός ,αποφάσισε να μορφώσει τα παιδιά του με τον καλλίτερο τρόπο και όχι σαν αυτόν, που ο πατέρας του δεν είχε την δυνατότητα να τον κάμει γιατρό η κάτι σαν επιστήμονα που ήταν το ονειρό του ..
Και νάσου τα φροντιστήρια -απο κάτι αδιόριστους καθηγητές της συμφοράς - νάσου οι πολεμικές τέχνες -σου λέι κάποια στιγμή οι ανατολίτες κινέζοι, κορεάτες θα έρθουν προς τα δώ ,να μην ξέρει το παιδί μια πολεμική τέχνη για να σταθεί στο ύψος του ,και νάσου κιθάρα - καλλίτερος είναι ο Σεγκόβια ,άσε που μπορεί να έχει και ταλέντο το παιδί ,πάρε κόσμε .

Ομως η μεγαλύτερη ικανοποίηση του ,δεν ήταν η μόρφωση του παιδιού, που ποτέ τελικά δεν ήλθε, γιατί όλα τα παράτησε σε ένα -δύο χρόνια ,όσο το γεγονός που μπορούσε να έχει υπαλλήλους στην δούλεψη του ,κάτι σαν παιδαγωγούς του Μέγα Αλεξάνδρου..

Μετά απο λίγο ,και αφού το χρήμα δεν έλειπε ,σκέφτηκε να φτιάξει και κείνο το εξοχικό που αγόρασε απο κάποιον μισοτιμής ,μπορεί και τράμπα να το πήρε ,και αφού ταλαιπωρήθηκε με τις άδειες και τα υλικά ,στό τέλος ένοιωσε να φουσκώνει σαν τον διάνο ,και για αυτή του την επιτυχία .

Όμως εκείνος ο ξεβράκωτος ο Μανωλόπουλος πήγε και αγόρασε ενα μεταχειρισμένο, αλλά σε άριστη κατάσταση σκάφος ,θαλαμηγό ,μεγάλη βάρκα ,κάτι τέτιοιο, και εκεί που ο δικός μας είχε επαναπαυθεί ,ξαναμπήκε στο λούκι ,και δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει ,και μια μέρα που είχε καλές εισπράξεις πήγε και έδωσε προκαταβολή και έκλεισε ένα πιο μεγάλο ,μεταχειρισμένο και αυτός ..

Είχε πετύχει ,είχε φτιάξει μια περιουσία ,είχε δημουργήσει όνομα ,τον σέβονταν όλοι και σταματήσαν να τον θυμούνται οι παλαιότεροι, σαν το γιό του κυρ Θανάση που απο τις δουλειές τα χέρια του απο τους ρόζους, ήταν σαν κουπιά..

Μικρή σημασία είχε μέχρι χθές, το γεγονός, ότι ποτέ δεν ασχολήθηκε να ενημερωθεί σοβαρά ,κάτι σκόρπιες ειδήσεις έβλεπε και χασκογέλαγε απο τους τηλεοπτικούς καυγάδες ,και φυσικά ποτέ δεν έχανε τα ρεάλιτι που ξεφτίλιζαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και ο φίλος χαιρόταν που δεν ήταν αυτός, και ανήκε σε μια άλλη κατηγορία ,με τα παιδιά του δεν ασχολήθηκε ποτέ σοβαρά ,τους εβαζε τις φωνές, τους ζητούσε καλούς βαθμούς ,αλλά πως να βοηθήσει με την τύφλα του ,που οταν ο γιος του διάβαζε για τα τρίγωνα, αυτός νόμιζε οτι μιλούσε για τα τρίγωνα Πανοράματος .Και ήθελε να έχει το παιδί του καλούς βαθμούς κυρίως για να μην υστερεί κοινωνικά, για να μπορεί και αυτό να είναι μέρος της συνολικής του επιτυχίας ..

Η κυρία του ,άλλη περίπτωση και αυτή ,ήθελε να φύγει απο την κουζίνα και το πλύσιμο των πιάτων και αφού όλα αυτά τα έκαναν τα μηχανήματα η τα ζωάκια που είχαν για προσωπικό ,ασχολήθηκε με υψηλού επιπέδου δραστηριότητες ,με το κομμωτήριο του Αρισταρχου -το πιο σίκ στην Αθήνα - όπου πήγαινε κάθε βδομάδα και φούσκωνε σαν το παγώνι, όταν συναντούσε καμμιά απο αυτές που λέμε υψηλά προσώπατα ,την κα Πολυπλουσίου ,που διάβαζε τα κατορθώματα της στο ''Λοιπόν'''.

Τελεια όλα ,μια ευτυχισμένη οικογένεια ,παιδιά καλοαναθρεμένα ,τώρα αν παρέμειναν ντουβάρια μικρή σημασία είχε -λεφτά έστω και ξένα είχαν - ,συναναστροφές ,καλέσματα στα σπίτια ,ακριβά ρούχα ,και κανένα μποτοξάκι για την κυρία και κανένα χαπάκι για τον κύριο ,που εδώ που τα λέμε πάντα λοξοκοίταγε δεξιά αριστερά -είπαμε τα χρήματα ήταν και διαβατήριο και διεργετικό -.

Πέρασαν 25 χρόνια κάπως έτσι, και όλα πήγαιναν μια χαρά ,όμως κάποιοι στο εξωτερικό που επιβουλεύονται την αξία μας σαν λαό, έστειλαν κάτι περίρεγους τύπους κάτι σαν τροικανούς και μας έδωσαν το λογαριασμό ..
Ο φίλο μας όταν τον είδε το λογαριασμό ,η πρωτη του αντιδραση ήταν, ''δεν μπορεί πλάκα μας κάνουν ''που να βρεί τώρα να ξοφλήσει όλα αυτά που του ζητούσαν πίσω ,στην ουσία την ίδια του την ζωή. Στην αρχή έβριζε κάθε δεύτερο λεπτό ,μετά τον έπιασε κατάθλιψη ,και δεν μπορούσε να κοιμηθεί τα βράδια ,μέσα του όμως ήθελε να πιστεύει οτι ,δεν μπορεί παροδικό θάναι ,μια κρισούλα είναι, και σε λίγο όλα θα φτιάξουν ..

Πέρασε ένας μήνας, περασαν πέντε, και ακόμη περιμένει ,και τώρα που το συνειδητοποίησε, οτι τέρμα τα δίφραγκα ,δεν ξέρει πως θα το πεί στον ευατόν του και πως θα προσαρμοσθέι ,αφού ακόμη και όλα αυτά που ακούει ,σπρεντ ,ομόλογα και αναδιάρθρωση ,και του φαίνονται κινέζικα -μια και μιλαμε για κινέζους ,αυτοί πολλά λεφτά έχουν ,που διάολε τα βρήκαν σκεφτεται .

Τι να κάνει ο φίλος μας ,είναι ενα σοβαρό θέμα ,πρέπει να τον λυπηθούμε ;πρέπει να τον βοηθήσουμε;ποιός πραγματικά είναι αυτός ο φίλος ,είναι και άλλοι σαν και αυτόν;
Τον είδα προχθές ,είχε χάσει την λάμψη του ,άσε που φόραγε κάτι που νομίζω το θυμάμαι να το φορά πριν απο χρόνια ,και δεν ξέρω αν λυπήθηκα γιαυτόν για μένα ,για όλους μας ...
Μήπως εσείς ξέρετε κάτι για να τον βοηθήσουμε ,μήπως τον ξέρετε ;

Οποιος το βρεί θα παρει δώρο ενα Βενετσιάνικο καθρέπτη ,εντάξει δεν θα είναι απο την Βενετία ,αλλά το πατρόν θα είναι γνήσιο ..

ΙΑΝΟΣ

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ

Για να μην ξεχνάμε, οτι έχουμε πολιτισμό ,έχουμε άξιους Ελληνες πολυ σημαντικούς και πρέπει όχι μόνο να τους επικαλούμαστε ,αλλά και να τους ξανασυναντούμε μέσα απο τα κείμενα τους ..
Το παρακάτω ποίημα είναι του Κωνσταντίνου Καβάφης, ένας τεράστιος Ελληνας που έζησε στην Αλεξανδρεια της Αιγύπτου στο τέλος του 19ου και στις αρχές του επόμενου αιώνα ..
Το ποίημα είναι το πολύ γνωστό σαν τίτλος ,είναι πάντα επίκαιρο, και είναι υπέροχο...γράφτηκε το 1904

''-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι ;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα .

-Γιατί μέσα στην σύγκλητο μια τέτοια απραξία ;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα .
Τι νόμους πιά θα κάμουν οι Συγκλητικοί ;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν .

-Γιατί ο αυτοκτάτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη;
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη 
και στον θρόνο επάνω ,επίσημος ,φορώντας την κορώνα ;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα .
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί 
τον αρχηγό τους .Μάλιστα ετοίμασε 
για να τον δώσει μια περγαμηνή .Εκεί 
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα .

-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ'οι πραίτορες εβγήκαν 
σήμερα με τες κόκκινες ,τες κεντημένες τόγες 
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμέθυστους ,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια 
για να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια 
μ'ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα ;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα ,
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους .

-Γιατί κ'οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα 
να βγάλουνε τους λόγους τους ,να πούνε τα δικά τους ;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα 
κι αυτοί βαριούντ΄ευφράδειες και δημηγορίες .

-Γιατί ν'αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία 
κ'η σύγχυσις .(Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ'οι πλατέες ,
και όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι ;

-Γιατί ενύχτωσε κ'οι βάρβαροι δεν ήλθαν 
Και μερικοί έφθασαν απ'τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν 

-Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους 
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις ..''''

Καταλαβαίνω οτι ένα ποίημα και μάλιστα του Καβάφη δεν είναι το καλλίτερο για να ανεβείτε στα τραπέζια και να χορεύετε τσιφτετέλι ,μάλλον το αντίθετο μου φέρνει ..Μπορεί να είναι δύσκολο ,μπορεί να είναι βαρετό ,μπορεί οτι θέλετε ,
.ομως κανείς δεν μπορέι, παρά να δεχτεί ,οτι τέτοια γραφή είναι πάντα επικαιρη ,είναι μια τεράστια προίκα ,και αξίζει έστω λίγο ,έστω μια φορά να την αναζητούμε, να την διαβάζουμε ,όσο αντέχουμε ...

Ειμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι δεν φθάσατε μέχρι εδώ ,σας έχασα πολύ πιο νωρίς ,και σας ξενέρωσα ισως ,όμως σας τσιγκλισα ,σας προκάλεσα ,σας έκαμα τον έξυπνο ,και όποια αντίδραση και να έχετε ,είναι μια αντίδραση και είναι επιτυχία .

Είναι μια απο τις αρχές του κινήματος ...΄΄άντιδράστε ΄΄

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ..ΜΕΡΕΣ

Σήμερα ,και όχι μόνο, η φύση μας χαρίζει πολύ ουρανό ,πολύ ήλιο, και μπόλικη θαλπωρή ,σαν να θέλει και αυτή με την σειρά της να βοηθήσει την ψυχολογία μας ,τα καλά νέα που όλοι εναγωνίως ψάχνουμε .
Οι μέρες αυτές ονομάζονται Αλκυονίδες ....

Η Αλκυόνη στην ελληνική μυθολογία ήταν σύζυγος του Κύηκα ,και κόρη του Αιόλου .Το ζευγάρι ήταν πολύ ευτυχισμένο,και ήταν πολύ αγαπημένοι  .
Μια μέρα ,το απόγευμα, ο Κυηκας βγήκε στο πέλαγος για ψάρεμα ,αν και η Αλκυόνη τον παρακαλούσε να μην πάει γιατί είχε ένα άσχημο προαίσθημα .
Εκείνος τελικά δεν άκουσε, και όντως σηκώθηκαν δυνατοί άνεμοι που βύθισαν την βάρκα και ο Κύηκας πνίγηκε .Η Αλκυόνη που τον είδε απο την ακτή μέσα στην απελπισία της έπεσε απο ένα βράχο και σκοτώθηκε.
Επειδή η αγάπη τους ήταν δυνατή ,οι θεοί τους λυπήθηκαν και τους μεταφόρφωσαν σε πουλιά, τις γνωστές Αλκυόνες .Μάλιστα επειδή οι αλκυόνες γεννούν τα αυγά τους τον Ιανουάριο σε φωλιές μέσα σε βράχους ,Ο Δίας πέρασε απο το διοικητικό συμβούλιο των θεών σε ειδική συνεδρίαση ,την απόφαση και επέτρεψε στον Ηλιο να λάμπει δυνατά και να ζεσταίνει την φύση ,μέχρι να επωαστούν τα αυγά τους ..
Να λοιπόν μια όμορφη τρυφερή εξήγηση ,όπου η αγάπη του ζευγαριού και η μεγαλοθυμία του γενικά τζαναμπέτη Δία ,μας δώσανε τις μέρες αυτές στους αιώνες, και μια τέτοια είναι και η σημερινή .
Αναρωτιέμαι πόσοι απο εσάς έχετε πάρει είδηση. οτι έξω ο ηλιος λάμπει, και η μέρα σε προκαλεί να την γευτείς ..αφήστε τις δικαιολογίες ..

Οι αλκυονίδες μέρες είναι ονομασία αρχαία ,ελληνική και προέρχεται μάλλον απο τον Αριστοτέλη .
Στο αστερισμό των Πλειάδων υπάρχει το ομώνυμο αστέρι Αλκυόνη ,απο το όνομα του πτηνού .Ο αστέρας αυτός μεσουρανεί κατα τις εσπερινές ώρες και επομένως είναι ορατός κατά τις ανέφελες μέρες του Ιανουαρίου .Ο Αστέρας αυτός είναι ο πιο σημαντικός στις Πλειάδες, στην Πούλια δηλαδή, και βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του ουρανού την εποχή αυτή ..
Εξαιτίας αυτού του φυσικού φαινομένου όλες οι συνεχόμενες μέρες που είναι ορατός ο αστέρας Αλκυών ,ονομάζονται Αλκυονίδες ..

Υπάρχει και μια πιο πεζή μετεωρολογική ερμηνεία του φαινομένου αυτού αλλά εμάς δεν μας καλύπτει, αφού όσες φορές η επιστήμη χάλασε την μαγεία, το όνειρο, και την ψευδάισθηση, οι άνθρωποι βγάλαν ο ένας τα μάτια του άλλου εν ονόματι της επικράτησης και της κυριαρχίας ..

Ομως δεν υπάρχουν κάθε χρόνο Αλκυονίδες μέρες, λένε πάλι οι επιστήμονες μετεωρολόγοι ,όπως και το γεγονός οτι δεν έχουν σταθερές μέρες που εμφανίζονται ,αν και η περίοδος που τους αρέσει να εμφανίζονται είναι οι μέρες του ΙΑΝΟΥ ..

Φέτος λοιπόν ήρθαν ,είναι εδώ ,και μας χαρίζουν φώς και ευεξία .
Ισως επειδή οι άνθρωποι σε αυτό το κομμάτι της γής ,θέλουν λίγη περισσότερη ελπίδα,λίγο περισσότερο φώς .Μπορεί να μην έχουμε ακόμη συνειδητά προσαρμοσθεί σε ένα καινούργιο κόσμο ,όμως μέσα μας σιγά -σιγά αρχίζουμε να θέλουμε ,να ζητάμε και να απαιτούμε ..
Οι αρχές του κινήματος μας είναι ..πρώτα αγνοήστε τους ,μετά ζητήστε, επιμείνετε ,κερδίστε ..

Μέσα απο τα παραμύθια ,την μυθολογία, τα ξαδέλφια μας τους Θεούς ,την ιστορία, την φιλοσοφία, και την ..βλακεία μας ,θέλουμε να σας κάνουμε να ονειρευτείτε λίγο, να χαμογελάστε λίγο ,να θυμώσετε όσο θέλετε ,και να αντιδράστε .

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ζούμε σε μια εποχή, που είναι ευνοημένη απο το εξής :οτι μέσα στα σοβαρά προβλήματα ,όπου βολοδέρνει σήμερα η ανθρωπότητα σε όλα σχεδόν τα γεωγραφικά πλάτη της οικουμένης ,όποιος έχει μάτια για να δεί ,και θάρρος για σηκώσει εκείνα που βλέπει ,θα καταλάβει πάρα πολλά πράγματα ..

Σε όλα αυτά τα σημαντικά προβλήματα ,που αρχίζουν απο τα ρήγματα του πολιτσμού μας και φτάνουν ως τις περιπλοκές του ανθρώπινου πεπρωμένου ,και πότε προκαλούν την απόγνωση ,πότε πάλι αφήνουν κάποια αισιοδοξία για το αύριο ,εμεις εδώ στην ελπίδα επενδύουμε, και στην προσπάθεια να δώσουμε ενα μικρό ερέθισμα για να σχηματίσει  ο καθένας απο σας προσωπική αντίληψη και εκτίμηση των πραγμάτων .

Βασανιστικές αναζητήσεις και ερωτηματικά ..
Πως ο λεγόμενος ''πολιτισμός'' που μάθαμε να τον αξιολογούμε με τους δείκτες των επιστημονικών κατακτήσεων και της οικονομικής ανάπτυξης ,αντι να δαμάζει τα ένστικτα της αρπαγής και του περισσότερου και ακραίου πλούτου και δύναμης ,αντίθετα τα αποχαλινώνει και τα κάνει πιο επιθετικά ..
Και η εξήγηση είναι τελικά απλή .Είναι σκληρή, πολύ σκληρή η καρδιά του ανθρώπου και όσο περισσότερη δύναμη αποκτά ,τόσο πιο πολύ θέλει να υποτάσσει ,τόσο η πλεονεξία και η θηριωδία,  ανακαλύπτουν  πιο αποτελεσματικά μέσα να ικανοποιηθούν και πιο ισχυρούς λόγους για να τα δικαιολογήσουν όλα αυτά ..
Και εκεί ,είτε στους προνομιούχους των μεγάλων εισοδημάτων ανήκει ,είτε αγωνίζεται να εξασφαλίσει τον επιούσιο ,''ζει'' τρέχοντας για να προλάβει ,τι;

Μάθαμε οτι οι ισχυροί νοθεύουν και καπηλεύονται την δημοκρατία :με το γράμμα του νόμου εξισώνουν τους πολίτες, στην πράξη όμως τους ξεχωρίζουν ,κατά την οικονομική κατάσταση ,το χρώμα της επιδερμίδας η την κομματική τοποθέτηση τους, και ανάλογα τους συμπεριφέρονται .

Μάθαμε το τελευταίο διάστημα με οδυνηρό τρόπο, οτι λαοί υπερήφανοι για το δημοκρατικό τους πολίτευμα, βρίσκουν λογικό και ηθικά επιτρεπτό να καταδυναστεύουν άλλους μικρους και ανίσχυρους, με μια νεά μορφή αποικιοκρατίας ..
Με λίγα λόγια γνωρίσαμε απο κοντά ,στην μια πλευρά το πολιτικό κυνισμό και την πολιτική υποκρισία ,και στην άλλη την πολιτική αφέλεια μαζί με την πολιτκή ηληθιότητα .

Ολα αυτά δεν είναι σύνθημα συνωμοσίας ,ούτε σύνθημα εναντίον των συνωμοτών ,είναι μια απλή άποψη ,που βασίζεται σε προσωπικές εμπειρίες ..
Θα ακουσθεί άραγε ,αξίζει να ακουσθεί ,σε ποιούς και πότε ;θα μπορέσει να οφελήσει σε τίποτε ;προσωπικά δεν με ενδιαφέρει, εαν θα πετύχει κάτι τέτοιο ,ενα ελαφρό ξύσιμο του μαυλού να πετύχει ,μια γρατζουνιά στην αδράνεια σας να πετύχει ,θα είναι επιτυχία ..
Το μυαλό κάνει παιχνίδια ,τα βάζει σε ένα μπουκάλι και τα πετά στην μέση της θάλασσας ,κάνει όνειρα οτι αυτό κάπου ,κάποτε θα ανοιχτεί ..

Δεν θέλω να προοδεύσουμε άλλο ,δεν θέλω αλλη οικονομική ευημερία ,θέλω κάθε πρωί να μπορώ να ξεχωρίζω τον γέιτονα, απο τον σκύλο μου ..
Αρκετα προοδεύσαμε ,φτάνει με την πλαστική ευημερία και την επίπλαστη ικανοποίηση ,ήρθε ο καιρός να αγαπήσουμε λίγο τον διπλανό μας,ξεικινώντας απο το ευατόν μας ..

'''....Κοιτάζω γύρω μου ,κοιτάζω μέσα μου ,η αρετή τρελάθηκε ,η γεωμετρία τρελάθηκε ,η ύλη τρελάθηκε ,πρέπει νάρθει πάλι ο Νούς ο νομοθέτης ,να βάλει καινούργια τάξη ,κοινούργιους νόμους ,πιο πλούσια αρμονία να γίνει ο κόσμος ..''
Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ..''Αναφορά στον Γκρέκο ''

Και σαν σήμερα 17 Ιανουαρίου γεννήθηκαν οι Αντον Τσέχωφ(1860) και Αλ Καπόνε (1899) ..

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ

Ενα ενοχλητικό κοράκι κάθισε στην πλάτη ενός προβάτου .Το πρόβατο χωρίς να το θέλει αναγκάστηκε να το κουβαλάει για πολλή ώρα και τελικά είπε:
''Αν είχες συμπεριφερθεί σε ένα σκύλο με αυτό το τρόπο θα σε περιποιόταν με τα κοφτερά του δόντια ..''Το κοράκι είπε :''Περιφρονώ τους αδύνατους και υποχωρώ μπροστά στους δυνατούς .Ξέρω σε ποιόν να κάνω τον μάγκα και ποιόν να κολακέψω και έτσι ελπίζω να παρατείνω την ζώη μου ,και να φτάσω σε βαθιά γεράματα '''

Ο παραπάνω μύθος του Αισώπου περικλείει με δραματικό τρόπο την περιφρόνηση στο αδύναμο , και την υποχωρητικότητα απέναντι σε αυτούς που έχουν δύναμη και τους έχουν ανάγκη ..

Ερωτήματα που παραμένουν
Είναι απαραίτητα τα πρόβατα, για να επικρατούν τα κοράκια
Τα πρόβατα θα παραμένουν πρόβατα, και τα κοράκια ,κοράκια ,δεν υπάρχει άλλη λύση ..
Τα πρόβατα θα είναι πάντα άσπρα, και τα κοράκια πάντα  μαύρα ..

ΙΑΝΟΣ

ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ ..ΣΑΝ ΤΩΡΑ

Αρχαία Αθήνα εκεί γύρω στα 413-404 π.χ ..
Ηταν η εποχή που ξεκίνησε η ''προετοιμασία'' των κατοίκων της πόλης για τους μηχανισμούς υποστήριξης και το ΔΝΤ .Ξεκίνησε εκεί στα 413 π.χ αφού πια δεν υπήρχε καμμία δυνατότητα να θρέψει η πόλη τους ανθρώπους της με δικά της μέσα, είχαν μαζευτεί όλοι μέσα στην πόλη, και ολοκληρώθηκε το 404 πχ όταν πια πανηγυρικά το ΔΤΝ μπήκε στη πόλη και την βρήκε φάντασμα..
Η κατάσταση στη πόλη ήταν τραγική ,οι πλούσιοι όσοι δεν είχαν φύγει και δεν είχαν προσφέρει τις υπηρεσίες τους στους Ξανθούς Δωριείς που έμεναν τότε τελειως τυχαία κάπου στην Λακωνία ,έμεναν στα προστατευμένα κτίρια κοντά στον βράχο .
Οι μικροιδιοκτήτες γης κυρίως, είχαν χάσει τα πάντα ,αφού τόσα χρόνια ζούσαν απο τα δανεικά του ταμείου της Αθηναικής συμμαχίας ,λεφτά δηλαδή των άλλων πόλεων ,μετά ήρθαν και οι λεηλασίες απο εχθρούς και 'φίλους ' και έχασαν ότι είχαν και δεν είχαν, ζώντας σε άθλιες συνθήκες μέσα στην πόλη ..
Υπήρχαν και πολλές άλλες κοινωνικές ομάδες ,πχ. οι δούλοι, ξενικής καταγωγής κάτι σαν τους πρώτους Αλβανούς να πούμε ,δεν είχαν κανένα δικαίωμα και αποτελούσαν περιουσιακό στοιχείο ,παρα το γεγονός οτι τους επιτρέπετο να έχουν χρήματα η άλλα αγαθά .Αλλά οι έχοντες δούλους, μπορούσαν να τους κάνουν ότι θέλουν -εκτος απο το να τους σκοτώσουν- να τους ενοικιάσουν ,να τους δώσουν σαν ενέχυρο ,κάτι σαν τις σύγχρονες μορφές απασχόλησης και τις επιχειρησιακές συμβάσεις. 
Βεβαια κανείς δεν απήντησε στο θεμελιώδες ερώτημα ,πως συμβιβάζεται η δημοκρατία με την δουλεία και το περίφημο καθεστώς ισότητος της αθηναικής πολιτείας ..Ποιός είπε οτι συμβιβαζόταν ;Την δουλειά τους με τους δούλους κάνανε .Αυτές οι ψυχολογικές αναζητήσεις προέκυψαν πολύ αργότερα (Η εποχή του διαφωτισμού εβαλε πολύ λούστρο και τα έκανε όλα όμορφα ,αλλά τελος πάντων, αυτή είναι μια άλλη κουβέντα )..

Υπήρχαν και οι μέτοικοι ,που ήταν όσοι εγκαθίστανται στην πόλη, και κάποια στιγμη αποκτούσαν δικαιώματα και πλήρωναν φόρους, ας πούμε κάτι σαν τον Μανώλη που παράτησε τα χωράφια του στα Δολιανά, και ήρθε στην πόλη για να κηνυγήσει το ονειρό του, και σήμερα τον κυνηγά η δυστυχία του.

Θα άξιζε να αναφερθούμε και μια άλλη κατηγορία αυτή των γυναικών στην αρχαία Αθήνα ,αλλά τώρα μιλάμε για σοβαρά πράγματα ..................
Ξαναγυρνώντας λοιπόν στα χρόνια της αναμονής  υπαγωγής στο ΔΝΤ ,ακόμη και αυτοί που απασχολούνταν στο στόλο,πολυ σημαντική δουλεια και υποχρέωση, τους πλήρωναν με καθυστέρηση ,πολλών μηνών ..

Ολοι λοιπόν ήταν μαζεμένοι μέσα στα τείχη, χωρίς εργασία για εμπόρους ,για τεχνίτες και λιμοκτονούσαν .εχοντας εξαφανίσει όλα τα δυστυχή τετράποδα που υπήρχαν στην πόλη ,όπως σήμερα συμβαίνει προς το παρόν στο κέντρο της Αθήνας. Μια χαρά φαινόταν να περνούν όμως οι πλούσιοι και οι δούλοι τους, αφου οπως και σήμερα, μπορεί να μην τρώνε χαβιάρι ,κάτι όμως περισσεύει στα πλούσια και γεμάτα ακόρεστα λίπη τραπέζια των ..
Ολο αυτό το απελπισμένο πλήθος που αποτελούσε το δήμο ,εύκολα και άκριτα μπορούσε να ακολουθήσει εκείνο το πολιτικό που τους υποσχόταν προστασία των συμφερόντων τους, και διέξοδο απο την κρίση ..
Φώναζαν και συγχρόνως σιωπούσαν, ανάλογα τι άκουγαν ,κυρίως προσπαθούσαν να ακούσουν βολικά και ευχάριστα πράγματα ..
Ο Δήμος αναποφάσιστος και διχασμένος ,την μιά μέρα χειροκροτούσε μια βολική για την φατρία /δήμο απόφαση, και την άλλη καταδίκαζε, εαν η καινούργια απόφαση δεν τους ικανοποιούσε .Μάλιστα πολλές φορές καταδίκαζαν τον εισηγητή μιας πρότασης, σε εξορία ας πούμε ,με την αιτιολογία πως εξαπάτησε το δήμο ..
Και μετά απο όλα αυτά ήρθε η ολιγαρχία, γνωστό σαν το καθεστώς των τετρακοσίων ,ήταν η πρώτη γεύση απο το τι θα επακολουθούσε ,αφού οι τετρακόσιοι ήταν ''γηγενείς Αθηναίοι'' με σκοπό να εκκαθαρίσουν το τοπίο για τους ξένους που περίμεναν έξω απο τα τείχη ..
Και οι οποίοι ήρθαν το 404 π.χ, και τους έλεγαν τριάκοντα τυράννους, και ήταν μίσθαρνα όργανα όλων όσων επιβουλευόταν την πόλη ..

Δύο σημαντικές παρατηρήσεις,αξίζουν να σημειωθούν  
Ολη αυτή η παρακμή και η τελική υποδούλωση της πόλης ,έγινε παρά το γεγονός οτι πρίν απο μερικά χρόνια και κατα την διάρκεια της ζωής του Περικλη (πέθανε απο ασιτία το 429 ) υπήρξε η χρυσή εποχή και ο ''χρυσούς αιών'' όπως έμεινε .
Ομως ,ολα αυτα τα μάρμαρα που σήμερα τα κοιτάμε εκτασιασμένοι ,στήθηκαν με πολύ κόπο ,με πολλούς νεκρούς δούλους, και άλλους ,και το κυριότερο με δανεικά και υποθήκες .Νομίζω οτι τα έχουμε μάθει στραβά ,στραβωμένοι απο το ''εκτυφλωτικο φώς'' των μαρμάρων ,πέσαμε στην τύφλα μας .

Υπήρξε όμως και ενα θετικό σε αυτή την σκληρή περίοδο - την οποία ποτέ δεν
ξεπέρασε και παρήκμασε κιάλλο - και αυτό ήταν οι άνθρωποι, που με το πνευμα τους ,αντιδρώντας και σκεφτόμενοι, βοήθησαν τους επόμενους και τους άφησαν παρακαταθήκες ,για να μην κάνουν τα ίδια στους αιώνες που ακολούθησαν ..
ο Σωκρατης ,ο Πλάτων και αργότερα ο Αριστοτέλης είναι μερικοί πολλοί σημαντικοί άνθρωποι που έβαλαν την γκλάβα τους κάτω, σκέφτηκαν ,δίδαξαν και μερικοι πέθαναν (Σωκράτης) για να μπορείς και εσύ ρε Λευτέρη, να λες οτι είσαι απογονός τους ,τρομάρα σου ..

Οι εποχές κουβαλάνε στην μήτρα τους τα ίδια σπέρματα ,τελικά το ερώτημα παραμένει, θέλουμε η σημερινή εποχή  να είναι γκαστρωμένη η βολεβόμαστε με ένα ανεμογκάστρι ..

ΙΑΝΟΣ

ΘΕΟΙ ,.. τα ξαδέλφια μας

Αρχισε να ξημερώνει ο Θεός ,τρόπος του λέγειν .την ημέρα και οι πρώτες ακτίνες του Ηλιου -άλλος θεός και αυτός - έσκαγαν το πρωτο τους χαμόγελο στα πολύφορτα και παντοστόλιστα διαμερίσματα των Θεών στο Ολυμπο ...
Ο Δίας μισάνοιξε το αριστερό του μάτι ,κάποιες ακτίνες που ξέφυγαν απο την απέναντι βουνοκορφή είχαν την αυθάδεια να ενοχλήσουν τα ιερά μάτια του παντογνώστη και πάνσεπτου Θεού των Θεών .Μια τσίμπλα ,είχε κατασκηνώσει στα γεμάτα κύκλους θεικά μάτια -πάλι τα κοπάνησα χθές σκέφτηκε- και αφού το κακό είχε γίνει ,ανοιξε και τα δυο του μάτια και κοίταξε γύρω του ..
Επικρατούσε πολύ ησυχία ,πράγμα περίεργο και ασυνήθιστο για τα παλάτια των θεών, που κάθε στιγμή γινόταν ενας κακός χαμός απο φωνές και φασαρία ..
Κατέβηκε απο το ανακλιντρο του ,πάλι σαυτό κοιμήθηκα σκέφτηκε ,το ενα ιερό σανδάλι το βρήκε ,που στον κόρακα ήταν το άλλο ,σταθηκε όρθιος ,έπιασε τα αχαμνά του ,χασμουρήθηκε και πήγε προς νερού του ..
Στο κεντρικό κτίριο ,που ήταν σε ένα βαθούλωμα της πλαγιάς ,ζούσαν οι βασικοί θεοί οι δώδεκα ας πούμε ,αριστερά και λίγο πιο πάνω ήταν τα διαμερίσματα της Αφροδίτης ,του Ηφαιστου και του Αρη ,πιο δεξιά σύριζα στο δάσος ήταν τα διαμερίσματα του Ποσειδώνα ,της Αρτεμης και της Εστιας ,και σε μια μικρη σαν καλύβα,  ζούσε ο Ερμης ..
Η Ηρα ζούσε μαζί με τον Δία στο κεντρικό κτίριο αλλα στην αντίθετη πλευρα και μακρυά απο τον άνδρα και αδελφό της Δία ,αφού είχε βαρεθεί πια να βλέπει τις πομπές του και τα σαλιαρίσματα του, την μιά με κάποια θεαπαινίδα ,την άλλη με τον Γανυμήδη ,ασε τις νύμφες που κουβαλούσε κάθε τόσο στο παλάτι και γινόταν της κακομοίρας ..Δεν μπορεί σκεφτόταν, γέρος άνθρωπος να έχει και κάθε μέρα και καινούργιο σύντροφο ,εκτός και εαν ο μπαγάσας κάτι έκανε με κάτι φύλλα που τα μασούσε ωμά κάθε απόγευμα -νόμιζε οτι έιχε απωθημένα με την Αμάλθεια - αλλά μπά,κάτι άλλο έκανε ο γεροξούρας ..
Ο Δίας είχε τελειώσει την πρωινή του ανάγκη ,είχε φτιαξει τις μπούκλες των μαλλιών του ,πάντα κάθε πρωί έβαζε ένα λάδι που του είχε δώσει ο τιτάνας Προμηθέας πριν γίνουν μαλλια κουβάρια και με αυτόν, και τις μπαγαποντιές που έκανε στο σόι τους ,με τη φωτιά ..
Για τα γένια του χρησιμοποιούσε κάτι σαν μικρό θκέλι ,απο ξύλο οξιάς που του είχε χαρίσει ενας τράγος στο δάσος παρακάτω ,εκεί που είχε σταματήσει απο το κηνυγητό μιας παρθένας μικρης νεράιδας ,που το έπαιζε δύσκολη ..
Ευτυχώς δεν φαινόταν πουθενά η Ηρα ,γιατι κάθε φορά που την συναντούσε τούκανε την ζωή δύσκολη, και είχε και ενα στόμα που όταν το άνοιγε -δηλαδη πάντα -του ζάλιζε τον έρωτα και του χαλούσε την διάθεση. Κάθε φορά που την έβλεπε σκεφτόταν οτι εμοιζε φρικτα με την μάνα της την Ρέα ..
Φώναξε το Γανυμήδη και τον ρώτησε για το πρόγραμμα της μέρας ,ήρθε αυτός τρέχοντας ανάλαφρα ,με τις μπουκλίτσεςτου ,τα τροφαντά οπίσθια και τα χαριτωμένα χείλη του ,άντε πάλι σε πειρασμό τον έβαλε ..
Το πρόγραμμα σήμερα ήταν βαρυφορτωμένο και πάνω απο όλα έπρεπε να αποφασίσει τι θα έκανε με την Αφροδίτη ,έπρεπε να ορίσει μόνο αυτός, με ποιόν θα την καταχωρούσε στους δέλτους ,άσε τα παιδιά που είχε γεμίσει τον τόπο ..
Εχουμε και λέμε η Αφροδίτη ήταν σύζυγος του Ηφαίστου -μεθυσμένη θάταν οταν τον παντρεύτηκε ,αλλά ο Δίας ήξερε οτι τίποτε δεν είχε καταφέρει μαζί της ο δόλιος ,ήταν και ερωμένη του Αρη (όχι της Θεσσαλονίκης ) και είχε και τρία παιδιά μαζί του ,τον Ερωτα ,τον Δείμο και τον Φόβο ,με τον Ποσειδώνα έκαμε τον Ερυκα -αυτός μας προέκυψε βουνο στην Σικελία - ,με τον Διόνυσο εκαμε τον Πρίπο, και με τον Ερμη τον Ερμαφρόδιτο ...αντε τώρα να βγαλεις ακρη μαζί της .
Ο Δίας πάντα φοβόταν οτι κάποια μέρα αυτή η παρδαλή θεά θα τούκανε ζημιά στην υστεροφημία του ,και έπρεπε να βάλει τάξη και να αλλάξει τα κοιτάπια ..

Πήρε απο δίπλα τους κεραυνούς του ,ρουφηξε την μύτη του -πάλι την αρπαξα σκέφτηκε, και φώναξε τόν ιπποκόμο να του φέρει το τέθριππο άρμα ...
Ανέβηκε ,έκαμε και μια μια μαγκιά με πιρουέτες και υπερπτήσεις πάνω απο τα καταλύμματα των άλλων θεών ,μην μας πάρουν και το αέρα, και περνώντας ξυστά πάνω απο τους κοιτώνες που έμεναν οι παρθένες ,προσγειώθηκε στη βεράντα της θεάς ,όμως εκεί που πήγε να προσγειωθεί ,αντι να πατήσει στο έδαφος και με τους τέσσερες τροχούς ,έσκασε σαν καρπούζι με τους πισινούς τροχούς και έγινε θρύψαλλα όλο το πίσω μέρος ........

Αυτό ήταν...ξύπνησα ,δεν θυμάμαι αν ήταν απο τις φωνές της θεάς ,η απο το κρότο των ξύλων που έσπαγαν..

Μομίζω όμως οτι μάλλον ο Δίας δεν με πήρε είδηση που ξεβράκωτος έτρεξα να κρυφτω..

Αφήστε την τρομάρα μου ..σαν να ζούσα στην Ελλαδα του ΔΝΤ ,

Ο Ξάδελφος

ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ..ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΟΙΧΟ

Hταν Νοεμβριος του 1960, κάπου σε ένα ελληνικό νησί ..
Εκείνος ο χειμώνας είχε ξεκινήσει με ένα άγριο πείσμα ,απο τον Σεπτέμβριο άρχισε να δείχνει τα δόντια του ..Ηταν απόγευμα Παρασκευής λίγο πριν νυχτώσει και ο αέρας  κατέβαινε με μανία και πείσμα, σαν το αγύριστο κεφάλι του γαιδάρου μας ,που για να συνενοηθούμε έπρεπε να αρχίσουμε τις διαπραγματεύσεις απο το πρωί, για να έχουμε βρεί μια άκρη το απόγευμα ..

Ο ουρανός απέναντι στην πλαγιά είχε γύρει ,και τα σύννεφα κάνοντας του παρέα χαμήλωσαν τα βλεφαρά τους και τον ακολούθησαν ,πάντα ο ουρανός ήταν ο μεγάλος και τρανός στην παρέα, και πάντα τα σύννεφα δεν του χάλαγαν το χατίρι .
Το σπίτι μας ήταν στην πλαγιά του βουνού, αλλά βλέπαμε την θάλασσα ,λίγο στραβά, σαν το σάμαλη που χθές μου έδωσε ο κουτσός γλυκατζής ,που τα κουβάλαγε στο κεφάλι του, που με έκανε να  αναρωτιέμαι πως τα κατάφερνε και τα ισορροπούσε στο κεφάλι του Την ίδια αίσθηση είχα για την θάλασσα, μπορεί να μην ήταν ευθεία και ίσια,όμως την ίδια γλύκα μου έβγαζε κάθε φορά που την έβλεπα ..
Οταν είχε συννεφιά όπως κείνη την μέρα, προσπαθούσα να μαντεύω, τι κρυβόταν στο βάθος ,πέρα μακρυά στο πέλαγος ,και το έκανα μόνον όταν είχε συννεφιά ,τις άλλες μέρες δεν το σκεφτόμουν καθόλου ,κόιταζα πέρα μακρυά και χάζευα ,χωρίς καμμιά σκέψη ..
Δεν ξέρω αλλά όταν μεγάλωσα, και πριν καταλάβω τα πολλά και σημαντικά, διάβασα κάτι που τώρα που το σκέφτομαι, καμμιά σχέση δεν είχαν με τα βιώματα της παιδικής μου ηλικίας ..Τότε αγάπησα το μπλέ του ουρανού και το γαλάζιο της θάλασας όπως το  ...'''.Θεέ μου πόσο γαλάζιο σπαταλάς για να μην σε βλέπω '''

Ας ξαναγυρίσουμε στην ημέρα εκείνη ...Το πρωί πήγα στο σχολειό όπως κάθε πρωί ,φορούσα κάτι σαν παπούτσια, με τεράστιες σόλες και πέταλα μπροστά και πίσω ,όπως τα άλογα ,τώρα ήταν, για να μην γλυστράω  ,ήταν για φρένο ,ηταν για να κρατάνε περισσότερο, θα σας γελάσω ..Πάντως θυμάμαι τον πατέρα μου που έδινε μεγάλη προσοχή όταν τα πήγαινε στον τσαγκάρη ,φρόντιζε να βάζει τα πιο ανθεκτικά πέταλα και τις πιο χονδρές σόλες ,αλλά η ειρωνία ήταν ότι όσο πιο χονδρές ήταν οι σόλες, τόσο πιο μεγάλες τρύπες κάνανε ,κάτι τρύπες που λειτουργούσαν αλλότε σαν υδροροές ,αλλότε  δροσιστικά ,όμως άντε να πείσεις την μάννα μου που έβλεπε τις κάλτσες μου να έχουν κατι τρύπες,σαν την παλάμη μου.
Τότε αλλά και αργότερα, φοράγαμε όλα τα αγόρια ,κοντά παντελόνια  ,δηλαδή κατι βρακιά ,που τα δέναμε στην μέση, οι πλούσιοι με σούρες, και οι φτωχοί με σπάγγο ..και ενα πουλόβερ που το αλλάζαμε μόνο όταν άλλαζαν οι εποχές ,ε ξερετε τώρα ,αν είχε και καμμιά λαδιά ποιός το καταλάβανε ..

Ειχα και μία σάκκα ,ας πούμε ,μια πλαστικοποιημένη τσάντα, που είχε τόσες τρύπες ,όσα και τα μολύβια που έχανα ,μέσα είχα και κάτι μπλέ τετράδια που τα είχα ντύσει, ο θεός να το πεί ντύσιμο ,με φαγωμένες τις άκρες ,αλλά με καλλιγραφικά γράμματα '''Τετράδιον εκθεσεως του μαθητου ...'''
Τότε έκανα πολύ όμορφα γράμματα ,ποτέ δεν κατάλαβα, πως στην συνέχεια δεν συνέχισα να κάνω , και άλλοτε έκανα κάτι γαιδουρογράμματα, και άλλοτε κάτι σαν από ιατρική συνταγή.. 

Για το σχολείο δεν διάβαζα ποτέ στο σπίτι ,απο τότε είχα εφαρμόσει τις συγχρονες τάσεις, να μην κουράζεται το παιδί στο σπίτι ,παρ'όλα αυτά ήμουνα ο πρώτος μαθητής σε όλες τις τάξεις του δημοτικού και του γυμνασίου ..
Οταν ερχόμουνα απο το σχολείο, κούναγα την τσάντα πάνω-κάτω σαν το σίδερο με τα κάρβουνα που είχε η μάννα μου ,έτσι μάλλον απο τον πολύ αέρα έπαιρνα φώτιση ,έχανα τα μολύβια μου ,αλλα το φυσερό δούλευε. 
Εφτανα σπίτι ,δεν έμπαινα μέσα, γιατί άντε μετά να βγείς εύκολα ,και χράπ εδινα μια στην τσάντα και αυτή προσγειωνόταν σε ένα παλιό καναπέ ,ήταν η λεγόμενη και απαραίτητη ώθηση στην παιδεία της εποχής ..

Αφού η μάνα μου, είχε στείλει αποσπάσματα για να με μαζέψουν για φαγητό ,και αφού συνήθως γύριζα με ''παράσημα'' και χτυπήματα ,μετά άρχιζε η διαπραγμάτευση ,να φάω .Εγώ το μόνο φαγητό που ήθελα, ήταν αυγά τηγανητά με βούτυρο του ντενεκέ  ,η μάνα μου να ενδίδει πάντα, και ο πατέρας μου να φωνάζει οτι με κακομαθαίνει .Τελικά και ένας και ο άλλος είχαν δίκιο ,αλλά αυτό αποδείχτηκε στην συνέχεια. 

Είχαν γίνει λοιπόν όλα αυτά ,και είχε έρθει το απόγευμα ,φύσαγε και είχε αρχίσει να ψιλοβρέχει ,έκανε κρύο και η υγρασία σου περόνιαζε τα κόκκαλα .
Διπλα στο σπίτι μας ,ηταν ένας τοίχος γύρω στα δύο μέτρα ύψος, και μερικά σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο πάνω δρόμο ..
Αυτός ήταν ο αγαπημένος μου τοίχος για κάποιον λόγο ,ήταν η αγαπημένη μου συντροφιά ,γενικά πάντα με ντουβάρια τα πήγαινα καλά ..
Εκείνη την μέρα ,που έβρεχε, που φύσαγε ,πήρα τα βηματά μου και στάθηκα κάτω απο τον αγαπημένο μου τοίχο ..Η βροχή έρχόταν πάνω μου με την ορμή του νησιώτικου αέρα και εγώ εκει ακίνητος καθόμουν, και το απολάμβανα ..
Είχα γίνει μούσκεμα, και παρατρίχα γλίτωσα την πνευμονία ,αλλά όχι ένα άσχημο κρύωμα ,αλλά ήταν αυτό που πάντα ήθελα ,που πάντα επιζητούσα που και σήμερα ακόμη αναζητώ στις επιθυμίες μου ..

Εικόνες μιας άλλης εποχής ,ασύνδετες μάλλον, και χωρίς εμφανές ηθικό δίδαγμα για όλους εσάς ,ίσως ..

Ας ξαναγυρίσουμε πίσω ,ας αναζητήσουμε όλα αυτά που μας κάνουν να χαμογελάμε όταν τα σκεφτόμαστε, και προπαντός δεν στοιχίζουν τίποτε ..

Εκ Δελφινοσήμων ,είς (ένας )

INDIGNEZ VOUS! (ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΤΕ !)

Αγνοήστε λοιπόν ,όσα μέχρι σήμερα θεωρούσατε οτι έπρεπε να δίνετε σημασία και να υπακούετε ..
Ομως για να μπορέσετε να μπείτε σε αυτή την νέα διεργασία πρέπει κάτι να αλλάξει στο τρόπο που αντιμετωπίζετε τα πράγματα μέχρι σήμερα .
Δεν μπορεί απο την μία πλευρά να θέλετε και να διεκδικείτε συμμετοχή σε κάποιο ''κίνημα'' αντιδρασης και απο την άλλη να μην έχετε αλλάξει σε τίποτε  στο μέχρι τώρα, τρόπο ζωή σας ..Εβλεπα εικόνες απο τους συγκεντρωμένους και διαμαρτυρόμενους δήθεν αγανακτισμένους κατοικους ενάντια στην πληρωμή διοδίων στις εθνικές οδούς και πραγματικά ένοιωσα οτι έτσι δεν προκειται να γίνει τίποτε σοβαρό .Αυτό το παρδαλό πανηγύρι με τις κυράτσες που κραυγάζουν και φωνάζουν ,κάνοντας την επανάσταση της κατσαρολας στο δρόμο ,με ελληνικές σημαίες σαν το εικόνισμα που καθαγιάζει το ιερό τους αγώνα ,είναι χειρότερη παρακμή απο την σημερινή .

Δεν μπορούμε να ζητάμε, να μην αλλάξει τίποτε στην ζωή μας ,να μην στερηθούμε τίποτε. Ζούμε σε μια χώρα που το επίπεδο των ανθρώπων της έχει καταβαραθρωθεί ,σε μια κοινωνία βαθιά παρακμασμένη ,σήμερα στο χείλος της καταστροφής να φωνάζουμε για μιας στιγμής επανάσταση του κ.....
Για να μπρείτε  να αγνοήστε ,για να μπορείτε να αντιδράσετε, και για να υπάρχουν αποτελέσματα, πρέπει ο καθένας απο μας να συνειδητοποιήσει οτι πρέπει να καταβάλει το αντίτιμο και της συμμετοχής σε κάθε νέο κίνημα που θα ξεριζώσει το βρωμικο και φθαρμένο παληό ..
Οταν ο Εσέλ(Hessel) πρoστάζει αγνοήστε, αυτοδίκαια θεωρεί, οτι αυτοί που θα το κάνουν θα έχουν τα ''προσόντα '' ,θα νοιώθουν οτι βάζουν το ατομικό τους εγώ κάτω απο το συλλογικό εμείς ,θα πιστεύουν σε πανανθρώπινες αξίες ,θα θέλουν να δώσουν κάτι περισσότερο απο ότι θα πάρουν ,θα φαντάζονται και θα παλεύουν για ενα καλλίτερο κόσμο ,θα παραμερίσουν τους οικονομικούς υπολογισμούς, την αφόρητη ελληνική κουτοπονηριά, την εύκολη αποφυγή αυτών που τους αναλογούν ,το ωχαδερφισμό ,το εύκολο, το δε βαριέσαι ,το και τι έγινε, και όλα αυτά που έφεραν σε αυτό το χάλι ..

Αγνοήστε ,αλλά και προσπαθήστε συγχρόνως να αλλάξετε ,να συμμετέχετε σε κινήματα αντίδρασης αφού πιστεύετε οτι κάτι καλό θα γίνει για όλους ,αγαπήστε λίγο περισσότερο αυτή τη χώρα ,αυτή την πατρίδα.
Αγνοήστε τους πάντες και τα πάντα μόνο εαν έχετε αποφασίσει, οτι πράγματι θέλετε να αλλάξετε το κόσμο ,κάντε την επανάσταση των πεινασμένων και όχι των χορτατων..
Οτι είναι να γίνει θα γίνει ,έχει μεγάλη σημασία εαν θα γίνει απο εμας για εμας, η απο άλλους  για  μας ..
Το κινημα αγνοήστε, θα έχει επιτυχία και θα αλλάξει το κόσμο μας μόνο εφόσον θα μπούμε σε αυτό με ανιδιοτέλεια, με διάθεση προσφοράς, με όραμα, με επιδίωξη το γενικό καλό..
Ολες οι επαναστάσεις είχαν όραμα ,είχαν τόλμη  ,είχαν πίστη σε ένα κοινό σκοπό και αγνόησαν τα δεδομένα που ήταν εναντίον τους ..
Το πως εξελίχθηκαν είναι ενα θέμα αλλά σήμερα για όλους εμας είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε κάτι καινουργιο, και ας χαλάσει σε πενήντα η εκατό χρόνια ..

Αγνοήστε, αντιδράστε, ξυπνήστε ,ξεκινήστε ο καθένας μόνος του στην αρχή πρώτα με το ευατό του, μετά με την παρέα του, τους φίλους του ,κάποια στιγμή όλοι εμείς θα συναντηθούμε ..
Βρείτε ενα λόγο να αγανακτήσετε ,όταν θα γίνει αυτό, τότε θα δείτε οτι μπορείτε να γίνετε αγωνιστής, σκληρός, στρατιώτης  ,ο δικός σου δρόμος θα οδηγήσει σε ένα τεράστιο ποτάμι που θα αλλάξει τα πάντα σε ένα κόσμο πιο δίκαιο με περισσότερη ελευθερία και όχι ''την ανεξέλεκτη ελευθερία της αλεπούς στο κοτέτσι ''
Σύνθημα μας ..οχι στο  ολοένα και περισσότερα,αλλά στο ολοένα και λιγώτερα, με σεβασμό στον άνθρωπο και την αμοιβαία κατανόηση 

Αγνοήστε ,κάντε το ειρηνικά τώρα, για να μην χρειασθεί να το κάνετε με την βία αύριο

Τα παραπάνω .. με  αφορμη το βιβλιο του Stephane Hessel με το ομώνυμο τίτλο ..το βιβλιο των 3 ευρώ ,των λίγων σελίδων

ΙΑΝΟΣ

ΥΓ πολλοί απο εσάς θα τα θεωρήστε ρομαντικά ,αφελή ίσως ,κάποιοι ήδη χασμουριούνται,δεν πειράζει, ενας να πεισθεί και να αλλάξει είναι επιτυχία ,
άλλωστε λίγοι ξεκινούν στην αρχή, και πολλοί ζητοκραυγάζουν στο τέλος στην πλατεία Συντάγματος

ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΉ ,ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ,και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις..

Πάντα προσπαθούσα να καταλάβω τον ευατόν μου ,να διαπιστώσω που έκανε λάθος .Τις περισσότερες φορές ενεργούσα την ίδια στιγμή που το είχα σκεφτεί,θεωρώντας οτι έκανα αυτό που νόμιζα σωστό..

Για αυτές τις στιγμές, αργότερα ξαναφέρνοντας στην μνήμη μου, είτε σαν απολογισμό, είτε εκ του αποτελέσματος διαπίστωνα με εκπληξη, οτι μάλλον είχα κανει λαθεμένη εκτίμηση, η είχα ενεργήσει με λάθος τρόπο ..Ενας λόγος ήταν η υπερκτίμηση των δυνατοτήτων μου, η κυρίως η υποεκτίμηση των δυνατοτήτων των άλλων ,ένας άλλος λόγος ήταν η άποψη που πάντα είχα, ότι πρέπει να παρθεί μια απόφαση άμεσα γρήγορα ,αφού εκτιμούσα οτι ο χρόνος ήταν πολύτιμος και δεν περίμενε ποτέ.

Υπήρχαν και πολλές φορές, που δεν πήρα μια απόφαση και περίμενα να το σκεφτώ καλλίτερα ,με ''ψυχρό μάτι'' ας πούμε .Και σε αυτή την περίπτωση διαπίστωνα στην συνέχεια εκ του αποτελέσματος, οτι είχα ενεργήσει με λάθος τρόπο.Ενας λόγος ήταν οτι χάθηκε η ευκαιρία και πολύτιμος χρόνος ,το ίδιο το αντικείμενο της ενέργειας μου με ενδιέφερε λιγώτερο ,μετά είχα δώσει στον άλλο χρόνο και ευκαιρία να οχυρωθεί και να σκεφθεί επιχειρήμματα, και το σπουδαιότερο είχα υποτιμήσει την δυνατότητα μου -που την θεωρούσα ατού και πλεονέκτημα -να σκέφτομαι πιο γρήγορα και να διατηρώ έτσι το πλεονέκτημα και τις πρωτοβουλίες ..

Υπήρχαν και στιγμές, που καποιες ενέργειες και αποφάσεις μου, τις είχα προετοιμάσει απο πρίν και στην συνέχεια τις πραγματοποίησα ..Σε αυτή την  περίπτωση πίστευα οτι είχα οργανωθεί καλλίτερα ,είχα διερευνήσει όλα τα ενδεχόμενα και είχα καλύψει κάθε ενδεχόμενο ..Και σε αυτή την περίπτωση είχα κάνει λάθος ,αφού η πολύ προετοιμασία και σκέψη μέ είχε κάνει άτολμο να πάρω μια απόφαση ,μου αφαιρούσε πολύ ενέργεια, και κατέληγε σαν ανέκδοτο με τον Γρύλλο ..

Αρα ,στην ζωή μου δεν μπόρεσα να βρώ τον σωστό τρόπο και πολλά πράγματα τα έκαμα με τον λάθος τρόπο, η μήπως ενέργησα απολύτως σωστά αφού επέλεξα το καλλίτερο τρόπο για την συγκεκριμένη στιγμή ;
Ποιός το κρίνει αυτό ;Το αποτέλεσμα ας πούμε ,με ποιό τρόπο μπορεί να κριθεί ενα αποτέλεσμα ,Αν έφερε περισσότερα χρήματα ,σήμερα ,αύριο; Αν δημιούργησε προοπτική, σε ποιόν ,πότε. Αν έκανε τους ανθρώπους να με συμπαθήσουν λίγο πιο πολύ ,ποσο ,και για  πόσο χρόνο; 
Μήπως εγώ ίδιος, κάνοντας αυτοκριτική και νοιώθοντας οτι κοιμάμαι ήσυχος τα βράδυα ;πόσο βαθιά ήταν η αυτοκριτική ,πόσο κράτησε; και αφού αφορούσε και εμένα πιθανόν θα ήταν και με αρκετή προκατάλειψη.Aλλά ακόμη και να έγινε, μήπως τελικά ,την επομένη συνέχιζα να κάνω τα ίδια ..

Μήπως η απόφαση περι του σωστού και λάθους έχει εναποτεθεί στα θεικά δίκρανα ,στην αναμενόμενη δεύτερη παρουσία ,και στο δικαστήριο των αγγέλων 
Μάλλον σας κοροιδεύω ,δεν υπάρχουν όλα αυτά, σας το έχω πεί ;

Κάποιος σοβαρός άνθρωπος αγανακτισμένος θα μου πεί .Τι   τσαμπουνάς μεγάλε, καταλαβαίνεις τι λες, και τι γράφεις ,σε ποιόν απευθύνεσαι που νομίζεις οτι έχεις άποψη επι παντός επιστητού.  Εμείς είμαστε σοβαροί, μετρημένοι ,εμείς είμαστε άνθρωποι καθημερινοί ,κυνηγάμε τον καθημερινό επιούσιο ,φοβόμαστε εαν θα έχουμε το τραπέζι μας γεμάτο κάθε μέρα ,θέλουμε την ησυχία μας ,την τάξη ,να μην γίνονται απεργίες και να παρακολουθούμε πεισματικά, αυτή την όπως λες εσυ αηδία, το master chef ..

Πράγματι έχετε δίκιο ,έτσι είναι, και σας ζητώ συγνώμη που σας τάραξα με τις μπαρούφες μου .Αν θα σταματήσω να το κάνω ; Μάλλον όχι ...

Για σας τους καλούς και σοβαρούς ανθρώπους ,που ετοιμάζεσθε να κοιμηθείτε τον ύπνο του δικαίου ,εύχομαι μακροημέρευση, και προς θεού μακρυά απο τις κακοτοπιές και τις μεγάλες ιδέες ..

Ηξερα κάποιον που... πρόσφατα τον καταδίκασαν για το λόγο του, και τα καινά δαιμόνια που έσπερνε στην πόλη ,ήταν σαν χθές το 399 π.χ και τον έλεγαν Σωκράτη του Σωφρονίσκου..Μακρυά απο μένα τέτοιες συγκρίσεις, πρώτον γιατί αυτός ήταν τεμπέλης και ακαμάτης, μέγας όμως στην συνέχεια φιλόσοφος ,ενώ εγώ απλώς ένας αστός σοφιστής της πλάκας ..

Μείνετε ακίνητοι μέχρι να περάσει η μπόρα ,να περάσει το κακό ,και το τρένο μαζί, και μετά σας παρακαλώ όλοι μαζί να φωνάζετε οτι δεν σταμάτησε (εαν μάλιστα πρόλαβε να φτάσει στο προορισμό του  )..

Ας ανακράξουμε όλοι μαζί, ζήτω η δημοκρατία ,και σας ζητώ να προστατεύσετε με τον ψήφο σας την κοινωνία απο τα ''μιάσματα'' που σήκωσαν κεφάλι ..

Πατρίς ,θρησκεία ,τηλεόραση ,και η καπατσοσύνη του Ελληνα αντάμα ..

 
Janus Bifrons

ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ..2011

Ξεκίνησε λοιπόν το 2011(ΜΜΧΙ) έτος των Δασών (ότι έχει απομείνει δηλαδή),Χημείας (για πιο ''φυσική ζωή'' ,φυσικά) ,Εθελοντισμού (για κάποιους λίγους παλαβούς που προσπαθούν να παρακινήσουν τους πολλούς βολεμένους).
Μήνας Ιανουάριος η και Γαμηλιών (αρχαίος μήνας απο 23/12-22/01,έβδομος μήνας του αττικού ημερορολογίου )
Σαν σήμερα ,γεννιέται μεταξύ άλλων, ο σπουδαίος ρήτωρας και πολτικός Κικέρων (106 π.χ), και σαν σήμερα πεθαίνει, ο επίσης σπουδαίος Ελληνας Α.Παπαδιαμάντης(1911) ,,οπως και ο πολύ γνωστός και σημαντικός ποιητής και συγραφέας Τ.Σ.Ελλιοτ (1965)
Στην σημερινη μέρα έχουν καταχωρηθεί μεταξύ άλλων,το 1847 η παρουσίαση του πρώτου περίστροφου απο τον Σαμιουελ Κόλτ στην αμερικανική κυβέρνηση, 
το 1885 στην Αιόβα των ΗΠΑ πραγματοποιείται η πρώτη εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας και το 1999 αποφασίζεται η δημιουργία του ενιαίου ευρωπαικού νομίσματος ευρώ ,που θα κυκλοφορήσει σε 11 χώρες αρχικά, για να φθάσει σήμερα στις 17 με τελευταία την Εσθονία προχθές .

Τι θα γράψει λοιπόν η ιστορία για το 2011, τι περιμένουμε όλοι εμείς στην ουρά ,ποιές ελπιδες μας θα επαληθευτούν και ποιές θα διαψευτούν ..
Το 2010 μας άφησε πολλές εκκρεμότητες ,αν και μας έδειξε τον δρόμο ,πολλά πράγματα σε πολλούς ανθρώπους τους σημάδεψαν, και τους πόνεσαν, και αυτοί ήταν οι πολλοί ...

Τι λένε τα άστρα και οι πλανήτες για την χρονιά που ξεικινά ,ποιές συνταγές θα φορεθούν φέτος και ποια νέα λόξα θα γίνει της μόδας, η μήπως φέτος θα αρχίσουμε να μας απασχολεί λιγώτερο ,τι λέει ο κάθε παρλαπίπας κοσμικός ,πολιτικός, δημοσιογράφος και ανόητος αμόρφωτος ..
Ας χρίσουμε εμείς την χρονιά που ξεκίνησε ,ας της δώσουμε το δικό μας νόημα
ας πούμε η χρονιά που θα ανδρωθούν τα νέα κινήματα και ρεύματα στην κοινωνία .
Π.χ το κίνημα για να έχουμε περισσόετρη δική μας άποψη ,το κίνημα της κλειστής τηλεόρασης ,το κίνημα της αντίστασης και αντίδρασης ατομικά και συλλογικά ,το κίνημα για την φύση ,το κίνημα του χαμόγελου και της καλημέρας,
το κίνημα των αμίλητων πολλών .

Εμείς όλοι έχουμε ένα στόχο ,να βοηθήσουμε για να αλλάξουμε μόνο λίγο απο αυτό που κάναμε μέχρι σήμερα ,ένα μικρό βήμα ,μιά νέα σκέψη ,μιά ακόμη αράδα ,να πιστέψουμε σε ένα μικρό όνειρο ...

Λοιπόν ξεκινάμε ...ήδη πέρασαν 3 μέρες

ΙΑΝΟΣ