ΑΠΑΡΧΗ ΕΛΠΙΔΑΣ

Είμαστε στο τέλος μιας χρονιάς που συνέβησαν πολλά ,καλά και κακά, συνολικα και ατομικά ,επίσης δεν συνέβησαν πολλά, οπως η έξοδος μας απο την μάντρα του ευρώ, και το ...τέλος του κόσμου ..
Το 2012 ήταν δίσεκτο (λατ.bi-sextus, η έκτη μέρα που υπολογίζεται διπλή ) ,ήταν μεταφορικά και κυριολεκτικα πολύ δύσκολο ,είχε το 12/12/12, είχε ολυμπιακούς αγώνες ,είχε εκλογή Ομπάμα, είχε εκλογές στην Ελλάδα ,είχε Σύριζα και Χρυσή Αυγή στα πανω τους ,είχε την κοινωνία συνολικα στα κάτω της ,είχε θανάτους πολυ σημαντικών ανθρώπων ,ειχε γάμους ,είχε πανηγύρια,τα είχε όλα και σε μεγάλη δόση .

Πολλοί άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και εγώ ,πήγαν και ήρθαν πολλές φορές ,σκέφτηκαν πολλά πράγματα, την μιά έτσι, την άλλη αλλιώς ,άλλαξαν άποψη επίσης πολλές φορές ,πολύ φασαρία ,κουρνιαχτός και σκόνη ,πολύ άγνοια και πολύ υπερβολή ..

Οδήγησαν όλα αυτά κάπου ; μάλλον ,στην οριστικοποίηση της απογοήτευσης ,στο μεγάλωμα του φόβου ,στην μεγαλύτερη μοναξιά ,στην αδιαφορία ,στην γιγάντωση της χαιρεκακίας ,στο παράτημα κάθε προσπάθειας .
Εφταιγαν πάντα όλοι οι άλλοι ,το πιστέψαμε και με αυτο πορευθήκαμε,εκλεψαν οι άλλοι, και με αυτό δικαιολογήσαμε τα πάντα ,φώναζαν οι άλλοι και εμείς είμασταν μαζι τους απο το καναπέ όμως ,υπόσχονταν οι αλλοι, εμείς θέλαμε να τους πιστέψουμε ,οι κακοί Γερμανοί στην θέση των πιο παλιών κακών Αμερικανών ,τα κρυμμένα πετρέλαια ,ο ψεκασμός μας με μπόλικη βλακεία ,το προφανές εύκολο ψέμα για κάλυψη του πραγματικού  ,φτηνοί ένδειοι και αμόρφωτοι βουλευτές που δεν μπόρεσαν να γίνουν βολευτές ,ανεργία και φτώχεια στα Λόσια ,μοδάτα πνιγμένα στους καπνούς και στο κόσμο μαγαζιά στην Κηφισσια ,τραγική αντίφαση απόσταση χαοτική .

Είμαστε στο πάτο του βαρελιού πράγματι ;έχει κιάλλο ; βλέπουμε ουρανό ;
Απάντηση : εξαρτάται ποιός ρωτάει ,που μένει ,αν το βαρέλι είναι όρθιο η ανάποδα ,αν το βαρέλι κυλάει η μενει σταθερό ,αν το βαρέλι δεν τελικά βαρέλι και είναι τούνελ ,αν ,αν αν..

Ομως εγώ, είμαι σίγουρος οτι υπαρχει πάτος ,υπαρχει φώς εκεί ψηλά ,είμαστε στο βάθος του όρθιου βαρελιού και για πρώτη φορά ανοίγονται τρύπες στο βαρέλι ,απο πανω προς κάτω για την ώρα ,αλλα ανοίγονται ρωγμές στο σκοτάδι οχι μόνο απο πάνω μας ,αλλα λίγο λίγο και απο δίπλα μας .

Είμαι ακόμη σίγουρος οτι, δεν θέλουμε την τόση μοναξιά πιά ,είμαι σίγουρος οτι πήραμε το μαθημά μας και τιμωρηθήκαμε αρκετά ,όπως είμαι σίγουρος οτι, δεν τιμωρήθηκαν αυστηρά όσοι μας έπρωξαν να πέσουμε στο κατάμαυρο βαρέλι .
Ομως εμένα δεν με νοιάζει ποιος με έσπρωξε ,με νοιάζει που νοιώθω οτι μπορω να δω φως,και μόνος μου να σκαρφωλώσω και να βγώ έξω ,να μοιραστώ τις εμπειρίες μου με άλλους, και μαζί να προχωρήσουμε παρακάτω .

Ηταν μια επώδυνη εμπειρια ,έμαθα ,πόνεσα ,θέλω να μην ξανασυμβεί ,κυρίως όμως θέλω πραγματικά να βοηθήσω ,θέλω να καταλάβω μόνος μου την αλήθεια και το ψέμμα ,και το κυριότερο να βοήθήσω τους άλλους .Πάνω απο ολα θέλω να ξαναγίνω ανθρωπος ,θέλω να γίνω ειλεικρινής, αλληλέγγυος των ανήμπορων ,θέλω να προσπαθήσω πιο πολύ ,θέλω να μοιραστώ πιο πολλα ,

Ολα αυτα θα γίνουν αύριο, με μεμιάς;Οχι βέβαια ,θα είναι μια διαδικασια διαφορετική για το καθένα ,σίγουρα επίπονη για  όλους ,όμως επιλέγω να επενδύσω στη άποψη οτι, φτάνει πια με την μιζέρια ,φτάνει πια με την ανοχή ,αποχή ,αδιαφορία ,θέλω απόφαση ,θέλω νέα λάθη ,δεν θέλω απραξία που οδηγεί στην απαξία ..

Είμαι αλλού ,τα έχω χαμένα ;Οχι φίλοι μου ,είμαι εδώ ,είμαι μέσα στο μυαλό σας ,ειμαι κοντά στην επόμενη κίνηση που σκέφεσθε ,σας ακούω να κάνετε νέα σχέδια ,να φαντάζεσθε τον δικόν σας, πιο μικρό κόσμο ,αλλα  μόνον δικό σας.

Μαζί με μένα και μαζι με σας ,θα αλλάξει και όλο το σκηνικό γύρω μας ,οι συνήθειες ,τα θέλω ,οι απαιτήσεις μας ,τα κόμματα ,ακόμη και η θρησκεία θα γίνει πιο προσηνής ,πιο ανθρώπινη, πιο θρησκεία ,οπου κυρίαρχη θα είναι η πίστη ..
Μπορείτε να το δείτε ,μπορείτε να το ακουύτε που γενιέται ,μόλις ξεσκάρισε απο το τσόφλι του ,ένα μικρο χαριτωμενο νέο είδος ,φτωχό ,αλλα σίγουρα μια καινούργια ράτσα ,διαφορετικη ...

Ειμαι απόλυτα σίγουρος οτι η εποχή των σκοτεινών χρόνων αν δεν πέρασε οριστικά .εχει αρχισει να ηττάται ,μπορει ο πόλεμος αυτός να κρατήσει καποιο καιρό ακόμη ,ομως εχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση ..

Οι εποχες αλλάζουν ,οταν η κοινωνια έχει πληρώσει το τίμημα των λαθών της ,και όταν θα φθάσει στο μη περαιτερω .
Να είμαστε ευτυχεις που αυή η αλλαγη δεν θα γίνει μέσα απο ενα πόλεμο η μια φυσικη καταστροφή ,αλλα  μόνο απο το.. ράψιμο της δεξιάς μας τσέπης ..

Μην περιμένετε άδικα, και μην στηθείτε στην ουρά για την καινούργια μοιρασιά ,στηθείτε στην ουρα να μοιράσετε τα λίγα που έχετε ,μην απλωνετε το χέρι ,κάντε το γροθιά για να προστατέψτε τα λίγοστα υπάρχοντα αυτού που είναι μετα απο σας ..

Πάνω απο όλα ας γίνουμε όλοι μυρμήγκια και ας αφήσουμε κατα μέρος τις καντάδες του Τζίτζηκα..............

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ
 


   

Η ΜΑΝΝΑ ΕΛΕΝΗ

Σήμερα ,21 Νοεμβρίου η Κυραλένη ,η μάνα μας ,μας άφησε ,και ξεκίνησε το μεγαλο ταξίδι για την γετονιά  των   αγγέλων.
Οσο και να θέλει κανείς να περιγράψει το αίσθημα της απώλειας ,πάντα δεν θα υπαρχουν τα λόγια ,ουτε οι λέξεις γιαυτο .
Η μάνα μας γεννήθηκε κατακαλόκαιρο του 34' απο γενιά καλή ,και έζησε μεχρι τα δεκαεπτά της στα πούπουλα , έχασε το πατέρα της πολυ νέο ,είχε την μάνα της κερβερο να την προστατεύει , αλλά και να τις επιβάλει τις απόψεις της ,μια δεσποτική ,δυναμική ,ανδρογυναίκα ..

Σημερα εβδομήντα οκτώ χρόνια μετά ,μας άφησε ξαφνικά ,μας κορόιδεψε  και μας  αφησε   μονους,να  μετράμε με πόνο την αποφασή της ,να μην μας επιβαρύνει ,να φυγει μια νύχτα που έβρεχε ασταμάτητα και να δραπευτεύσει μέσα απο ριπές βροχής και αέρα ...
Πάντα έλεγε οτι, πρεπει να ξέρουμε πότε θα πρεπει να φύγουμε ,πριν αρχίσουμε να γινόμαστε βάρος σε κανένα ,το ίδιο έκανε και η μάνα της ,το ίδιο ήθελε, και έκανε τελικα και η ίδια .

Δεν θα πω, οτι ηταν η καλλιτερη μάνα στο κόσμο ,ποιός  εχει το μέτρο για να το κανει ; Για μένα πάντως ήταν ,οπως είναι καθε μάνα, για το καθένα.Ισχυε πάντα , και θα είναι έτσι στο μέλλον .

Μπορω να πω μόνο ενα πράγμα ,οτι ηταν η συνείδηση μου ,ήταν εκει ,με την γκρίνια της ,με τις συμβουλές της ,με τα παράπονα της ,με την αγάπη της πάνω απο όλα ,με μια μοναξιά που είχε επιλέξει ,με μια αξιοπρέπεια να μην επιβαρύνει κανένα .

Το πρωι της Πέμπτης, είχε ραντεβού ,πρωί πρωί για προλάβει την κίνηση ,να βρει καλη θέση στην βάρκα ,να τσακωθεί με τον βαρκαρη ,να βγει πρώτη στην αντίπερα όχθη ..
Οσο θα κρατήσει αυτη η βαρκαδα ,αυτη η πορεία απο την μια όχθη στην άλλη ,απο την ζωή στην αιωνιότητα και στην ληθη ,το πνεύμα της γεμάτο ηλεκτρισμό θα ειναι κάπου εδω γύρω ,να μας παρακολουθει ,να χαίρεται ,με τις χαρές μας ,να σουφρώνει τα χείλη διαφωνώντας ,να μας προστατεύει .

Δεν πρόλαβες Ελένη μου ,να δεις το δισέγγονο σου ,απο τον αγαπημένο σου εγγονό ,που θάρθει σε τρεις μήνες και προχθές μούκανες κήρυγμα για το όνομα ,να ειναι ελληνικό ,να ειναι απο μας ,να ειναι μια δικη μας συνέχεια ,σάμπως και είχε αυτο καμμια σημασία ...
Δεν πρόλαβες ,δεν πειράζει καλη μου ,τους φτάνει οτι ,και απο  εκει θα περιμένεις το μωρακι το πρώτο του κλάμα ,να παει η ζωή παρακάτω ,να παει το όνομα παρακάτω ,να μοιραστείς την χαρά μας ..

Μπορω να γράφω ατελείωτα για σένα ,δεν μπορω όμως να σε συγχωρήσω για το κενό που μου αφήνεις ,και μου στερείς το σημείο αναφοράς μου ..

Σε ευχαριστώ  ομως ,για οτι έκανες για όλους μας .....Ακόμη και με το τρόπο που πέθανες ,έδειξες το μεγαλείο και την ιεροτητά τσου ..

Ο γιός σου

ΑΚΙΝΗΤΟΙ ,ΑΒΟΥΛΟΙ ,ΜΟΙΡΑΙΟΙ

Να γράψω ,να μην γράψω ,να πω κάτι ; Ακούει κανείς ;
Μπα ,κανείς .Oμως .. ας το κάνω και σήμερα .

Τυφλοί απο τα αυτιά και κουφοί απο μάτια ,μια κοινωνία που πάει στο αγύριστο  ,άνθρωποι σαν αλευρωμένες σαρδέλες έτοιμοι για το τηγάνι ,μάτια  γυάλινα ,αισθήσεις που σταμάτησαν στο χρόνο του χθες ,απολιθώματα μιας εποχής που χάνεται μέσα σε κουρνιαχτό, μέσα σε βρισιές και σε κραυγές ,μια κοινωνία που δεν αντέχει ,άτομα που δεν εχουν ,δεν θέλουν ,δεν μπορούν ,παγωμένα όλα.
Παγωμένο μυαλό ,παγωμένα βλέμματα ,παγωμένα χέρια ,παντού μια κρούστα απο πάγο .
Η κοινωνία έμενε ακίνητη σαν στήλη άλατος ,σαν την γυναίκα του Λωτ που κοίταξε πίσω της ..

Φτώχεια, ανεργία ,χαμένα όνειρα ,ελπίδα πουθενά ,χέρσα χωράφια ,ατρύγητα αμπέλια ,ελιές που σαπίζουν πάνω στα δέντρα ,ακριβή ζέστη ,γεμάτες καφετέριες ,νέοι που φεύγουν και χάνονται ,πέτρες πολλές πίσω τους ,αρμακάδες απο πέτρες ,τζίτζηκες παντού ,μυρμήγκια πουθενά .

Μίσος και κραυγές .σπρωξίματα ,φασισμός κόκκινος, δεξιός και αριστερός μαζί ,τάγματα εφόδου ,Σύριζα απο την μιά ,χρυσή αυγή  απο την άλλη και στην μέση ο Μανώλης ''λαός'' ..

Απλυτη αμορφωσιά ,βρώμικοι τοίχοι πανεπιστημίων ,τσιγάρο και αναπνοές σαν απόπατος,κουκούλες για να τα σπάνε ,είτε απο κονομημένα  αριστερά κωλόπαιδα, είτε απο μπρατσωμένα φασιστοειδή ..

Μια χώρα και ένα έθνος που ζει τον απόλυτο διχασμό ,θέλει πολύ, τρελαίνεται να ειναι στην Ανατολή ,να φαντασιώνεται οτι ειναι σημαντικός λαός ,όλα χύμα ,όλα δικά σου και δικά μου ,ανάλογα την μέρα ,σουβλάκι με γύρο και μπόλικο τζατζίκι.
Ολοι ανήκουν κάπου, στο κράτος ,στην φυλή στην οικογένεια ,καμήλες με δυο καμπούρες ,σκόνη και βρώμικα νερά ,αρχηγοί ,αφέντες ,δουλική υπακοή ,παρελάσεις και φλάμπουρα ,όλοι με όλους ,όλα δικά μας και όλα ξένα ,σημερα ετσι ,αύριο αλλιώς ,τσιγάρο και  ναργιλές ,καφενείο και πρέφα ,καφές βαρύς και ουίσκι για τα ντέρτια, και ζάρια,  και ντόρτια και εξάρες, και ασόδυο ,πλακωτό και φεύγα ,καφετέρια και κινητό ,μηνύματα και ξαπλα ,αραχτοί και λάιτ .

Το κράτος ειναι λάφυρο ,μια για σένα ,μια για μένα ,η οικογένεια ειναι ο φασισμός της ιδιοτέλειας, και όλα λίγο ,λίγο απο μόρφωση ,λίγο απο δουλειά ,λίγο απο δω ,λίγο απο εκει ,ήσυχα ,μην τους κύκλους τάρατε ,ήλιος θάλασσα και το αγόρι μου

Και απο τη άλλη δύση ,λιτότητα ,μέτρα ,σύστημα ,μόνος σου παντού ,ατέλειωτη μοναξιά ,πειθαρχία ,λίγα λόγια ,πολύ σκοτεινιά ,βρέχει ,ατέλειωτες ουρές ,πολυ δουλειά σκλαβιά πες την καλλίτερα .
Πανεπιστήμια που δεν εχουν ανοιχτές πόρτες ,σπίτια απλά ,ξύλινα ,προσάναμμα για φωτιά ,έλεγχος παντού ,μάτια να σε παρακολουθούν ,παιδιά που δουλεύουν απο τα δεκαπέντε τους, και μανάδες άσπλαχνες που δεν ταΐζουν τον γιο στο στόμα ,άλλη γλώσσα ,πολλα σύμφωνα ,
Ασε το χρώμα ,κόκκινη τρίχα ,άσπροι κώλοι ,μια αηδία δηλαδη ..

Α ρε έλληνα αθάνατε,εσυ που έδωσες τα φώτα στους βαρβάρους ,εσυ που τους έκανες ανθρώπους, σημερα σε εχουν οδηγησει σκαρφαλωμένο πάνω στο δέντρο της αυλής σου .

Είμαστε στο τέλος της ιστορίας ,Ακίνητοι ,άβουλοι ,μοιραίοι ..
Ζούμε το τέλος της εποχής μας ,χωρίς εμάς.

Αύριο θα είμαστε κάτι άλλο ,καλό, κακό, ποιος ξέρει ; Ομως κανείς δεν θα μας ρωτήσει, αν θέλαμε να είμαστε αυτο το κάτι άλλο .

Πάμε ευθεία ,σε ένα δρόμο γεμάτο στροφές ,με ενα αυτοκίνητο που δεν έχει τιμόνι ..

ΔΕΛΦΙΝΟΔΗΜΟΣ

ΟΙ ΤΑΓΟΙ ,ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΓΟΙ

Πάντα πίστευα οτι, όλα τα πράγματα στην ζωή μας έχουν μια θαυμαστή ισορροπία ,που είτε προέρχεται απο την θεωρία του χάους -,αυτό που λέει αυτή η θεωρία ειναι, οτι είναι να συμβεί θα συμβεί ,και ξέρουμε το τελικό αποτέλεσμα -,είτε κάποιος εκεί πάνω, αφού μας κάνει πλάκα ,και μας ταλαιπωρεί , στην τελική όμως, είναι αυτός που φροντίζει να υπάρχει ισορροπία ,γενική αίσθηση δικαιοσύνης , το ριζικό ,το πεπρωμένο ..
Παίρνετε όποια, σας βολεύει..

Μέσα στην δίνη όλων όσων συμβαίνουν, κάποιοι απο μας ,που εχουν λίγο περισσότερη ψυχραιμία και δεν έχουν τόσα πολλά οικονομικά προβλήματα ,οφείλουν να βοηθήσουν όλους τους άλλους, που δεν είναι σε αυτη την προνομιακή κατάσταση ..

Απο την μια λοιπόν η θεωρία οτι, το καλό υπάρχει δίπλα μας ,μαζί με το κακό ,οτι δώσεις θα πάρεις, και απο την άλλη η θεωρία του καλού θεού που όλα τα βλέπει, και παρά το γεγονός- οτι του τα σπάμε καθε λίγο- ,εχει αρκετή καλοσύνη για όλους μας ..

Ομως για εχουμε περισσότερο καλό που να μοιράζεται σε περισσότερους καθε φορά ,χρειάζεται να θέλουμε το καλό ,να θέλουμε να δούμε την πραγματικότητα ,να μην συνεχίσουμε την τραγοποίηση
των ταγών ( αυτοί δηλαδη που οδηγούν το κοπάδι, και ειναι υπεύθυνοι για την συνέχιση του είδους )

Σημερα όλοι μας ,έχουμε μπεί σε ένα τρυπάκι που μας οδηγεί ,μόνο στο ψέμμα ,στην υπεκφυγή, στην καλλίτερη ,στην έλλειψη αυτοκριτικής ,στο κουκούλωμα .Αφού έτσι, μέσα σε όλη αυτη την θολούρα μπορούσαμε όλοι, με τις ''μαγικες συμβουλές'' των δημιουργών προτύπων ,να θελουμε ,τα πάντα όλα ,οτι είχε ο δίπλα ,οτι έδειχνε η τηλεόραση ,χωρίς ποτέ να μας ενδιαφέρει με ποιο τροπο θα τα αποκτουσαμε ..

Ολοι λοιπόν έφτιαχναν τούρτες απο ψέμματα ,σούπες απο μισές αλήθειες ,γαρνιτούρες απο μπόλικη επίδειξη ,λίγο απο εδώ, λίγο απο τον άλλον ,πολύ απο το κράτος ,και νάσου ο πετυχημένος δήθεν ,ο έχων και κατέχων ..
Οσοι απο μας ασχολήθηκαν με την πολιτική όφειλαν να καλλιεργήσουν περισσότερο αυτη την συνταγή ,ο καθένας στόχο είχε,  να ικανοποιήσει το θυμικό των πελατών του,το βόλεμα τους, και το φούσκωμα της τσέπης του...

Ποιοι ηταν οι πιο άρπαγες ,οι πιο λαίμαργοι ;
Δύο κυρίως κατηγορίες, οι αριστεροί καθε απόχρωσης ,και φυσικοί οι πλούσιοι .Αυτοί έχουν μολύνει ολη την κοινωνία με αυτά τα σύνδρομα .

Οι δήθεν αριστεροί ,οι'' παληοί αριστεροί απο οικογένεια'' ,οι αριστερίζοντες ,οι διανοούμενοι καθηγητές , οι του πολυτεχνείου ,το ύψιστο μετάλειο τιμής και προσφοράς και ανάθεμα αν είχαν περάσει απ´εξω ,η πνευματική νομενκλατούρα του κερατά  ..
Μετά την μεταπολίτευση οτι ήταν αριστερό, ήταν ιερό, και καθαγιασμένο και φυσικά στο απυρόβλητο .Ολοι αυτοί, που ζούσαν σαν παράσιτα του  δημόσιου τομέα και τον καταλήστευαν ,που μεγάλωναν το κράτος για γεμίσουν τις άπληστες τσέπες τους ,οι συνδικαλιστές που μοίραζαν τα ιμάτια ενός κράτους υποτελούς σε αυτούς, και στους άλλους που πλήρωναν και τάιζαν τους πρώτους , για να αυγατίζουν τα πεντόλιρα τους  ...

Ολη αυτή η φάρα που δεν είχε καμία ιδεολογία στην ουσία ,που  εμπορευόταν ιδέες ,συνήθως ξένες ,συνήθως κλεμμένες ,που εξασκούσε νόμιμη βία ,που έκλεβε όπου μπορούσε .

Ποιοί ήταν αυτοί ; Κάποιοι ''μορφωμένοι'' της γενιάς του 70,και του 80 ,κάποιοι που λαδώθηκαν εύκολα ,κάποιοι που λάδωναν εύκολα ,αιώνιοι φοιτητές ,επιδοτούμενοι καθηγητές ,ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι ,εφοριακοί ,των Δεκο μεγαλοστελέχη ,στις προμήθειες ,στις άδειες ,στις ρυθμίσεις, και γύρω η περίφημη αστική τάξη που είχε αναλάβει να τακτοποιεί τους λογαριασμούς όλων αυτών ,δικηγόροι ,συμβολαιογράφοι ,γιατροί ,μηχανικοί ,έμποροι .

Ολοι αυτοί ηταν στην ''αριστερά γενικώς'' ,πολιτικά ήταν παντού, κυρίως όμως  στο ΠΑΣΟΚ ,και πέραν αυτού ,όπου η αριστερά δημιουργούσε την διαφθορά, και η δεξιά την νομιμοποιούσε με το υψηλό αντίτιμο φυσικά .

Δέστε όλες τις σκατόφατσες των συνδικαλιστών ,πολιτικών ,ινστρούχτορες και καθογητές ,βολεμένοι και καλοντυμένοι ,άσχετα αν δεν μπορύν να μαζέψουν τα σάλια τους ,άσχετα αν κακαποιούν την γλώσσα ,πληρης διαστρωμάτωση ,κάτι σαν ενας ιός ,μια επιδημία..
Δέστε τις εικόνες απο τις πορείες ,χονδρές κοιλιές ,να σε πυροβολούν τα κουμπιά του ''σκασμένου'' απο το φαγητό πουκαμίσου ,αξύριστοι ψευτοΤσέ ,να φαίνεται το άπλυτον της κεφαλής ..
Απο την άλλη στα τηλεοπτικά πάνελ ,ανοιχτά πουκάμισα να φαίνεται το τριχωτό του ευρυσθένους κορμιού ,η καλίτερα με σινιέ ρουχαλάκια που σεμνά κρύβονται, απο τον ταπεινό BIC στυλό ,μακρυά απο τα κρυμμένα montblank ..

Δεν μιλάω φυσικά για τον Αριστερό της Πετρούπολης και της Νίκαιας ,άπειρος σεβασμος, ακόμη και εαν δεν ξερει τι λέει, και τι κάνει πολλές φορες ,αυτός δεν ειναι ''αριστερός'' είναι θύμα αυτής της αριστεράς πανώλης των εχόντων ..

Σήμερα όλη η κατηγορία έχει και αρχηγό ,αλλα έχει και ενα πρόβλημα .
Ο αρχηγός τους, αν και  νέος ,και θάπρεπε να μιλάει την αλήθεια ,να δημιουργεί όραμα ,εχει καταντήσει άθλια  καρικατούρα του  Ανδρέα ,με το χέρι στην τσέπη, με ύφος ,με μια επιτηδευμένη άνεση,
με υπερβολές, και όλα αυτά γιατί ;για να γίνει πρωθυπουργός ;και λοιπόν ; για να βολέψει όσους που δεν πρόλαβαν με το Πασόκ; για να δημιουργήσει μια νεα στρατιά ταγμάτων εξουσίας;

Oμως, έχει και ενα πρόβλημα ,οτι έκανε μέχρι τωρα, το έκανε χωρίς αντιπαλο ,και προκλητικά ,αφού η αστίζουσα πολιτική τάξη ήταν μέσα στα σκατά και  τα έκανε πάντα ..στην πάπια .
Τώρα ομως τούρθε  ο άλλος αλήτης απο την άλλη πλευρά και θέλει μερίδιο στην δικαίωση ,στη βία ,οχι νόμιμη, αλλά τι σημασία έχει ;
Τώρα υπάρχει κάποιος που πιο αισχρά θέλει να πουλήσει μούρη ,θέλει δημοσιότητα και θέλει και αυτός να πάρουν τα όνειρα του δικαίωση.

Απο την μια τα όνειρα του καπετάνιου των βουνών  ,του Μάρκου ,και απο την άλλη τα όνειρα του χίτη,του δοσίλογου ,του Ράλλη ..
Ο καλός θεός μαζί με την θεωρία του χάους φροντίζουν, να υπάρχει ισορροπία ,δικαίωση και τιμωρία για όλους ..

Η άλλη φάρα ,οι πολύ  πλούσιοι ,αυτοί που είναι μακρυά γενικώς ,έκαναν τόσα πολλά χρήματα ,έχουν ληστέψει το κράτος απο φοροδιαφυγή ,απο λαθρεμπόριο ,απο αβάντες απο υπερτιμολογήσεις ,έχουν αυγατίσει τόσο πολύ τα χρήματα τους ,τα σπίτια τους ,τις φιλιπινέζες τους ,τα μέτρα απο τα σκάφη τους ,εχουν χάσει το πουλί τους απο την αγωνία και το άγχος ,κρύβονται και κρύβουν ,λακίζουν και βυσοδομούν αθόρυβα ,παίρνουν λίγα ,θέλουν πολλά ,παίρνουν τις εταιρίες τους και τις πάνε μακρυα , ''νομότυπα πάντα''(sic)  , με τις στρατιές των δικολάβων οσφυοκαμπτών  και υποτακτικών ,πληρώνουν για να κοιμούνται και ξυπνούν με τις σκιές που έχουν ριζώσει στην αυλή τους  ..

Τι θα γίνει με όλους αυτούς ,δεν θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να συμμετεχουν σε ολη αυτή την κοινωνική καταστροφή  ;
Δεν πρέπει να πληρώσουν κάποιο μέρος απο όσα απέκτησαν με μη νόμιμο τρόπο ;
Δεν υπάρχει ''μεγάλε Θεέ'' ,η ύβρις ;

Eτοιμάζονται να φύγουν όλοι απο την Ελλάδα ,κανείς δεν ασχολείται με αυτούς.
Πόσα χρήματα πρέπει να έχει κάποιος, για πόσους ,και για  πόσες γενιές;
Δεν πρέπει να δώσουν το παράδειγμα ,για να ακολουθησουν και αλλοι ,να υπάρξει αναδιανομή ,εθελοντικά, για να μπορεί και ο καλός Θεός να το δει ,για να μπορεί και η θεωρία του χάους να εφαρμοστεί, και σε αυτους ,αλλιώς μήπως θα πρέπει να πληρώσουν ενα ακριβό τίμημα;


Aπαιτώ  απο τα όνειρα του άνεργου να πάρουν εκδίκηση ,απο τον ''καλό Θεό'' να επιληφθεί επιτέλους
Απο όλους εμάς να ξυπνήσουμε ,έχουμε όλοι ευθύνη και δεν εχουμε χρόνο .

Απο την μία ο νέος μεσσίας, και απο την άλλη ο παληός φασίστας, μας έχουν κυκλώσει.
Στην ,μέση ένα μεγάλο καζάνι με ολους τους κακόμοιρους να σιγοβράζουν, και όλοι εμεις οι ''ψύχραιμοι'' να κρατάμε τις κουτάλες και να ανακατώνουμε το χυλό.
Το καζάνι δανεικό ,τα ξύλα απο την Βουλγαρία ,το στάρι απο την Τουρκία και το κρέας απο την Ελλάδα ντόπιο πρώτης ποιότητας ..

Εχω σιχαθεί να διαβάζω τις μαλακίες που γράφονται στα δίκτυα και ειδικα στο Facebook ,ανοησίες ,τσιτάτα ,φωτογραφίες, λουλούδια και στιγμιότυπα απο την μιζέρια μας
Σκηνές απο το τίποτα, σκηνές απο ένα τρελάδικο που εχει διώξει τους τρελούς και κάνει διαγωνισμό ομορφιάς για να παρει τους πιο ..άσχημους

Δεν μας χωράει, να κρυβόμαστε κάτω απο το χαλί,  όλους ,σταματήστε να κρύβεστε ,σας είδαμε ,τζα ....

Ποιός θα τα φυλάει τώρα ; ο Θεός μήπως ,η οτι ειναι να γινει, θα γίνει
και ας πάει και το παλιάμπελο

Σωστό;Λάθος;

ΒΑΡΔΑΣ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ

ΥΓ.. Kαι για να μην ανησυχείτε ,ο μικρός μεγάλος αρχηγός δεν μένει στην Κυψέλη ,αλλα στην Δροσιά ,κατα Καιρη μεριά ,η δε μάννα του, φτιάχνει καταπληκτικά γεμιστά ,χοή στο πλούτο της γειτονιάς ,σε ευκόλως πλουτίσαντες και αρκούντως αριστερίσαντες..
Οχι άλλο κάρβουνο ,και υποκρισία

ΒΕ

ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΟΝ ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΕΛΛΟΝ ;

Χθές.......
Τώρα που οι μέρες του καλοκαιριού έχουν μεστώσει ,οι ζέστες έκαναν το γιαούρτι τυρί ,και η άσφαλτος γράφει το νούμερο που φοράς ,κάποιοι σκέφτονται για μας ,χωρίς εμάς ,κάποιοι σχεδιάζουν την δικη μας ,επόμενη μέρα .
Εμείς προσπαθούμε να συμφωνήσουμε τους λογαριασμούς μας ,και πάντα λειψοί μας προκύπτουν. Ο λογαριασμός της ζωής μας ,πάντα έχασκε ,πάντα λειψός ήταν ,μόνο που ήταν στη βολική πλευρα,αφου τα χρήματα πάντα ήταν περισσότερα απο τις προσπάθειες, τα προσόντα ήταν σχεδόν πάντα δανεικά ,ήταν ρεγάλα ,ήταν μπαξίσι ,ήταν επιδόματα και υπερωρίες  που ποτέ δεν έγιναν ,ήταν φοροδιαφυγή και μαύρο χρήμα ..

Σήμερα όλοι μας ζητούν να συμφωνήσουμε οτι, θα έχουμε μόνο όσα λίγα μας είναι αρκετά για να επιβιώσουμε, και να αποπληρώσουμε όσα χρωστάμε.. Σήμερα μέσα στην τούρλα του καλοκαιριού ,κάποιοι σχεδιάζουν την ζωή μας ,το μέλλον των παιδιών μας ,ερήμην μας ,φτιάχνουν σενάρια ,μοντέλα αποτελεσμάτων ,κάνουν πειράματα σε συνθήκες εργαστηρίου και φαντάζονται οτι τα πειραματόζωα ,πρεπει να είναι και ευχαριστημένα.
Κάθε μέρα η Ελλάδα κλείνει, γίνεται ένας παρίας ,μια χώρα που πρεπει να εξαγνιστεί με το στανιό ,κια για αυτά που φταίει καi για αυτά που δεν φταίει .

Σήμερα πάλι...
Αυτά, το καλοκαίρι που μας πέρασε ,τώρα ειμαστε στο φθινόπωρο ..
Η ζέστη του καλοκαιριού ακόμη μας γυροφέρνει σαν την μύγα το γάλα ,εμείς ουτε που καταλαβαίνουμε σε ποια εποχη βρισκόμαστε ,αφού αλλωτε, θέλουμε να τρέξουμε τον χρόνο μπροστά  ,για νάρθουν ''καλλίτερες μέρες'' και άλλωτε να πάμε το χρόνο πίσω, για να ζήσουμε πάλι ''καλλίτερες μερες'' .
Δεν θελουμε να ζούμε στο παρών ,μας απωθεί σαν τις μυρουδιές του καμπινέ μας ,δεν θελουμε να σκεφτόμαστε ,μόνο να ελπίζουμε δήθεν οτι θάρθουν ''καλλίτερες μέρες'' ,να ξορκίζουμε ,να φτύνουμε έξω απο το παράθυρο όταν φυσάει, και να καπνίζουμε όπου απαγορεύεται τελευταίο κάστρο επανάστασης των λαών ,σαν του λόγου μας .

Ζούμε σαν μέρος ενος πολτού που μας εχει αλέσει,σε οτι μας χαρακτήριζε ,ούτε στάρι ,ούτε λάδι ,ούτε πατάτα  ,μόνο ενας γκριζοπράσινος πολτός που μας εχει αλέσει και μας έχει συνθλίψει.
Το δε κολοσιαίο ερώτημα είναι, ποιος φταίει που γίναμε πελτές ,ποιος μας έκανε λιώμα ,ποιος μπήκε κρυφά στο σπίτι μας και μας καβούρντισε ,ποιός εγκληματίας που πάντα ,μας ζήλευε ....
Αλήθεια ποιός ;Και ποιός ξένος ,τρίτο πέμπο ράιχ ,κάποιος τροικανός ξανθός και ξενέρωτος ,κάποιος αλλοδαπός άλλος, εβραίος ,μασόνος ,Αλβανός .κάποιος τέλος πάντων απο μακρυά ..
Η μήπως κάποιος πλούσιος ,καποιος τραπεζίτης ,κάποιος πολιτικός κάποιος δημοσιογράφος ,κάποιος άλλος ,αυτός ο άλλος .
Αυτό το καταπληκτικό αλλοθι ,οι άλλοι ,οι ξένοι ,οι πέραν απο εδώ ,οι απ'όξω , ο έξω αποδω, και το κακό το μάτι .

Είμασταν σε μια όμορφη ζωή ,είχαμε χρήματα ,είχαμε ανεξαρτησία ,είχαμε ιδιωτικά σχολεία ,είχαμε υπερωρίες ,είχαμε έχτρα ,είχαμε ημιυπαίθριους ,και αυθαίρετα .
Κομπίνες είχαμε ;κάτι άκουσα
Πληρώναμε φόρους όλοι ;μα φυσικά πληρώναμε για όσα δηλώναμε ,πόσα δηλώναμε ;ε όχι και ολα ..
Σύνταξη στα πενήντα ,για ζωντανούς και νεκρούς ,έτσι για να τους θυμόμαστε καλλίτερα ,αναπηρικές συντάξεις ,ελα καλέ, αστεία πράγματα ,κατι τυφλοί που ξαφνικά είδαν το φως το αληθινό.Γίνονται και θαύματα ,αφού υπάρχουν ακόμη άγιοι  σαν και αυτόν τον πάτερ Πάτσιο,παστίτσιο,μουσακά ,αυτόν ..

Θα μου πείτε ,αφού μας τα δίναμε εμείς να μην τα πάρουμε ;αφου οι πολιτικοί μας έδιναν ,εμεις να μην τα πάρουμε;
Oταν ο καλός κύριος, ήθελε να επεκτείνει την δουλειά του ,την στάνη του,το μαγαζί του, το σπίτι του, και μας εδινε και κάτι τις ,να μην τα πάρουμε ;
Ποιός μας είπε οτι ήταν παράνομα ;Κανείς
Το κράτος έπρεπε να εφαρμόσει το νόμο ,εμείς φταίμε που δεν μας έπιαναν ,άσε που πρώτα έπρεπε να πιάσουν τα μεγάλα ψάρια και μετα εμάς .
Κάναμε λάθη ,δεν λέω ,αλλα ποιός ήρθε να μας το πει ;κανείς .Και που ήθελες εσυ, να ξέρω εγώ οτι ήταν λαθος ;ελα ντε ,σωστά.

Σπάσαμε όλους τους καθρέπτες στα σπίτια μας μετα την κριση, και έχουμε βρει τοσα στραβά τάσα λάθη ....αλλά μόνο στους άλλους ,έχουμε επινοήσει τόσες μαγκιές και ύβρεις, αλλά για τους άλλους.
Εχουμε αναβιώσει την φασιστική δεξιά και αριστερή αντιλήψη ,άσε που ακόμη κάποιοι διαχωριζουν την ηθική της βίας, κατά πως τους γουστάρει ,απο την μια η ιερή βία της ασύστολης αριστεράς, και απο την αλλη ,η αναγενημμένη ωμή βία της ξεδιάντροπης ακροδεξιάς

Και γιατί δεν έχουμε κατέβει όλοι στον δρομο; Aφού έχουμε τόσο δίκιο και μας πνίγει ,γιατί δεν τα καίμε, και δεν τα γκρεμίζουμε ολα ;Γιατί δεν κρεμάμε στο σύνταγμα όλους τους προδότες ,ληστές ,ξένους ,πολιτικούς ,δημοσιογράφους και λοιπούς ;Μήπως, γιατί είμαστε κρυφοαδελφές που περιμένουμε ένα στα γρήγορα και στα όρθια ,η μήπως οι σταυροί θα είναι τόσοι πολλοί σαν τότε, με το στρατό του Σπάρτακου στην Απία οδό ,που ακόμη και σήμερα η μυρουδιά απο τα σταυρωμένα  κορμιά δεν λέει να κοπάσει, η μήπως τελικά δεν θα υπάρχουν πια τιμωροί για να σταυρώνουν αφού όλοι θάμαστε κρεμασμένοι εκεί ψηλά.....

Οταν μιλάμε για λάθη και παραλείψεις, τις δικές μας τις θεωρούμε κατά συνθήκη ,απαραίτητες προυποθέσεις για να επιβιώσουμε, και φυσικά οχι σημαντικές για να επηρεάσουν το γενικό σύνολο .

Ζούμε σε ενα κόσμο ελεφάντων ,τεράστια παχύδερμα που κυκλοφορούν με δυσκολία ,και κάποιοι τα χρησιμοποιούν σαν άρματα μάχης ,η ιστορια που μας ακολουθει, δεν  μας αφήνει σε ησυχία .
Ζούμε σε ενα κόσμο ερπετών ,που ασπόνδυλα όπως είναι ,γλυστρούν ευκολα ,δεν γίνονται αντιληπτά ,και θα σε δαγκώσουν στα σίγουρα αν τους πατήσεις την ουρά ..
Ζούμε σε ενα κόσμο με πολύ φασαρία και κουρνιαχτό εξω απο μας, αλλά απόλυτης σιωπης για μας ...μέσα μας ..

Είμαστε στα πρόθυρα της παράνοιας ,γιατί την έχουμε επιλέξει σαν την καλλίτερη και βολικότερη για μας κατάσταση ..
Εχουμε επιλέξει να λέμε ψέμματα στο ευατόν μας, αλλά και στους άλλους.  Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο και θα μας φέρει και άλλα δεινά ,αντι να πούμε την αλήθεια, να την διαχειριστούμε για  να καθαρθεί ολο αυτό το πύον και τα σπυριά, και να μπορέσουμε να πάμε παρακάτω .Αλλιώς να βρεί ο καθένας μια σπηλιά και να μείνει εκεί τρώγοντας ριζες, να βρει ενα ήσυχο θανατο .

Αφήστε λοιπόν τα μοιρολόγια ,τα κλαψουρίσματα και ας ξανασηκώσουμε τον ήλιο της ζωής μας, με ειλικρινεια με ευθυνη , με λιγώτερα ,καλλίτερα ,ανθρώπινα ..

Οι ''βάρβαροι'' είναι έξω απο τα τείχη ,όμως έχουμε ακόμη μια ελπίδα ..

ΙΑΝΟΣ

Σημείωση πρώτη
Οι ''βάρβαροι'' είναι αυτοί που εννοεί ο Καβάφης ,ακριβώς όμως..

Σημείωση δεύτερη
Απο όλους αυτούς που αναφέρονται παραπάνω εξαιρώ, μία και μόνη κατηγορία ,τους άνεργους που ακόμη και εαν έχουν  κάποια  ευθύνη ,σίγουρα αυτό που βιώνουν είναι η χειρότερη μορφή κοινωνικής βίας και προσωπικής εξαθλίωσης  ..

ΙΑΝΟΣ

Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΜΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 

Τις τελευταίες μέρες έχω μιλήσει με πολλούς απελπισμένους ανθρώπους ,και προσπαθώντας να καταλάβω την βασική αιτία της απελπισίας τους ,τους χώρισα σε κατηγορίες ανάλογα με το είδος της απελπισίας τους ..
Ειναι αυτοι που ξέρουν οτι είναι απελπισμένοι, και ξέρουν και τον λόγο.
Ειναι αυτοι που ξέρουν οτι είναι απελπισμένοι, και δεν ξέρουν το λόγο.
Ειναι αυτοι που ενω είναι απελπισμένοι, δεν το ξέρουν .
Ειναι αυτοι που ενω δεν είναι απελπισμένοι ,νομίζουν οτι είναι.
Και είναι και αυτοί που ψάχνουν την απελπισία σαν φάρμακο ,στην μιζέρια τους..

ΜΕΡΟΣ Α ,ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 
Όλες οι προηγούμενες κατηγορίες μπορει κάνεις να τις κατανοήσει και να τις μελετήσει, αφου έχει τα δεδομένα, και μπορει να καταλάβει αιτίες και αποτελέσματα .
Εχει όμως ενδιαφέρον όμως να δούμε τους τελευταίους ''απελπισμένους''
Έχω λοιπόν ένα γνωστο που είναι αντιπροσωπευτικό είδος αυτών που ανήκουν στην τελευταία κατηγορία .

Ειναι μεγάλος αρκετά ,δηλαδή πάνω απο εξήντα ,αν και κάποτε που τον ρώτησα  μούκρυψε  καμμιά δεκαριά χρόνια ..Ειναι παντρεμένος πρόσφατα σχετικά ,και δεν έχει δικα του παιδια ,Ομως νομίζω οτι στο σπίτι τους υπάρχουν παιδιά απο την γυναίκα του .Η οποία φυσικά είναι πολυ νεότερη ,να και ο λόγος που κρύβει τα χρόνια του ,πρέπει να της ρίχνει καμμια εικοσαετία χρόνια το λιγώτερο .
Μιλάει συνήθως για να ακούει τον ευατόν του ,και επειδή δεν έχει ακούσει κανέναν άλλο , στην ζωή του δεν χάρηκε την στιγμή ,ποτέ δεν χαλάρωσε ,ποτέ δεν αφέθηκε ,πάντα στην τσίτα .και στην πίεση ,για να είναι συνεπής έλεγε ,για να καλύψει την αδυναμίες του όμως στην ουσία ήταν .
Αυτος ο άνθρωπος ποτέ δεν εζησε το παρόν ,πάντα κυνηγούσε το μέλλον και συγχρόνως ξόρκιζε τα χρόνια που περνούσαν μη κάνοντας τίποτε ,και εξαργύρωνε τα νιάτα που έχανε ,με τα νιάτα των άλλων που αγόραζε. 
Πως μια γυναίκα τόσο νέα ,με παιδια πήγε με τον γεροξούρα ,έχει πολλές εξηγήσεις ,χρήματα, εξασφάλιση ,εκδίκηση ,μεγαλομανία ,ένα σκάφος ,σπίτι στην Κηφισιά ,και χρήματα στο εξωτερικό .

Ομως είχε και μια προσδοκία ,σου λέει βαρέθηκα πια τον νέο σύζυγο που ξενοκοίταγε κάθε τόσο ,άσε να βρω ένα λιμάνι ήσυχο και άνετο ,και το σκοινί γερά δεμένο ,έχω και παιδια να μεγαλώσω ,έχει και λεφτα ,όλο και κάτι θα μείνει και αυτά .

Ο νεανίας γέρων απο την άλλη ,ήθελε κάτι να επιδεικνύει ,και προτίμησε να αγοράσει μια γυναίκα ,αντι να αγοράσει ένα Καγιέν ,ήθελε να νοιώθει σαν τον Χορν στην γνωστη ταινία ,νέος με χρήματα όμως .
Ειχε το σκάφος ,είχε και το χρήμα ,αγόρασε και ενα ωραίο σπίτι ,και εξαγόρασε και καλές παρέες ,όταν λέμε καλές παρέες ,εννοούμε κάτι μαλάκες που επειδη είχαν (εχουν;) χρήματα ,νομίζουν οτι μπορούν και να μιλήσουν ελληνικά, γιατί αγγλικά ξέρουν. 

Κάθε τόσο, να τα καλέσματα στα σπίτια ενθεν κακείθεν, και δώστου επίδειξη ,τόσα πόδια ,τόσοι μαύροι ,ταξίδια στην Αμερική ,ρούχα και τσάντες απο του Αρνώ, και η ζωη μια χαρά ήταν 

Αυτός δούλευε στην εταιρεία που είχε φτιάξει ,έβγαζε χρήματα
,όχι πολλα ,κάτι μαύρα απο δω. κάτι απο κεί ,γνωριμίες ,εξαργυρώσεις ,μια ανώνυμη ,μια ΕΠΕ και δύο τρεις ατομικές ,έτσι για νάχει καβάντζα στις  δουλιές του .

Το μόνο που δεν ήταν σικ ,ήταν που κάπνιζε ,και ψιλοενοχλούσε τους επώνυμους φίλους του, όταν καθόταν στο μεγάλο σαλόνι του εικοσάμετρου σκάφους του επώνυμου τίποτα .
Γενικά ήταν συνεπής δεν λέω ,ήταν σοβαρός δεν μπορω να πω ,όμως πάντα έβριζε το σύστημα ,το κράτος ,τους πολιτικούς ,ενω είχε σπουδάσει στην Εσπερια σε πολυ καλο τομέα, και πανεπιστήμιο .

Διάβαζε τις εφημερίδες με λοξές ματιές ,και άκουγε με προσοχη το πρωι που ξυπνούσε χαράματα, τις πολύ σοβαρές εκπομπές στην τηλεόραση, ως  εκ τούτου είχε τεκμηριωμένη άποψη και μπορούσε να αναλύσει οποιοδήποτε θέμα ..

Ήθελα να κάνει πολλές δουλιές ,να φέρει εκείνο απο την ανατολή ,το άλλο απο την δύση ,και δεν έκανε τίποτε. Ομως τούφτανε που είχε μια νέα γυναίκα ,πλούσιους φίλους ,μια δουλειά ,και μια κοινωνική καταξίωση και υπόσταση .

Ας μπούμε λίγο στα ενδότερα του σπιτιού και του μυαλού του ,κοιμόταν μαζι με τον σκύλο ,που και οι δύο είχαν συναινέσει οτι θα τους χώριζε στο κρεβάτι τους ,άρα ο ένας δεξιά του σκυλου και ο άλλος αριστερα του ,όταν ήθελα να συνευρεθούν δεν διώχναν το σκύλο ,απλώς  ανέβαλλαν  το πήδημα .

Ο ένας έβλεπε ξαπλωμένος τηλεόραση στο κρεβάτι, και η άλλη είχε βάλει αυτο το μαύρο πανί στα μάτια της ,για να μην ακούει ,να μην βλέπει ,να μην συλλάβει κανείς τις σκέψεις της .
Αυτός σκεφτόταν το πρόγραμμα,τις δουλειές ,και αυτή παρακαλούσε να μην παίξει καμία τσόντα ,και του ερχόταν τίποτε περίεργες ιδέες και ορέξεις και άντε να το παίξεις τώρα ,πάλι .
Αυτη ,απο την πλευρά της είχε βάλει το μαύρο τσεμπέρι, και έκανε την κοιμισμένη ,κάθε βράδυ έβαζε την ζυγαριά και ζύγιζε ,στην μια  ήταν η άνεση, και το ροχάλισμα στην άλλη, τα δείπνα των επωνύμων φίλων απο την μια, και εκείνο το αηδιαστικό πήδημα που ευτυχώς γινόταν πολυ αραιά,  απο την άλλη..
Ποτέ δεν της άρεσε το σεξ και πολυ ,αλλα κάποιες φορές που είχε μπαφιάσει, τόχε δώσει το γράμμα ,μία-δυό στα όρθια ,ωραία ήταν, μια άλλη φορα με εκείνο τον ωραίο τύπο σε ένα  ξενοδοχείο στα νότια προάστια .
Καθε φορα έτρεμε η ψυχή της , μην την δεί κανένα μάτι ,κυρίως καμμιά απο  τις σουρλουλούδες  φιλενάδες της, πούξερε οτι πηγαίναν  το γράμμα  κι'αυτές ..

O τύπος λοιπόν αυτός, μια χαρά τα πήγαινε, μέχρι που ενέσκηψε η κρίση και τον έπιασε και αυτόν με τα βρακιά κατεβασμένα .
Μεσα σε τρία χρόνια  ,ολα ήρθαν ανάποδα ,οι τζίροι έπεσαν ,τα κέρδη εξανεμίστηκαν ,οι επώνυμοι φιλοι αραίωσαν και έγιναν αφόρητοι ,μεσα στην γκρίνια και στην μιζέρια τους .
Αρχισε να κάνει οικονομίες ,έκοβε απο παντού ,έβριζε τους πάντες και τα πάντα ,και όσο εχανε την αυτοεκτίμηση του, τόσο κρυβόταν στο καβούκι του ,πανε και οι εξοδοι ,πάνε οι βόλτες και οι επώνυμες σαχλαμάρες.
Δεν κοιμόταν ,ξύπναγε ακόμη πιο πρωι ,κάπνιζε ακόμη και πιο πολύ και ειχε κάνει την ζωή του στριφτό τσιγάρο .
Ρώταγε τους άλλους ,ομως συνέχισε να ακούει μόνο  τον εαυτον του ,μονόλογοι με άλλους ηταν το νέο στοιχείο ,και φυσικά δεν είχε σοβαρό  πρόβλημα οικονομικό. Και περιουσία είχε, και χρήματα στο εξωτερικο είχε, και μεγάλα ανοίγματα δεν είχε .

Η γυναίκα του ,έπεσε και αυτή στα πατώματα ,γλύτωσε το ανούσιο πήδημα του ,σταμάτησε και τις αρπαχτές ,που κέφι για όλα αυτα ..

Μελαγχολία ,μαύροι κύκλοι και αχτένιστα μαλλιά ,φόρμες και παντόφλες ,τηλεόραση και τσιγάρο, και καφές βαρύς τα πρωινά ...
Πολυ δυστυχία ,πολύ κατήφεια ,μια απελπισία ,σαν να τους είχε πλακώσει ο ουρανός στο κεφάλι.

Αλήθεια ,γιατι ζούν αυτοί οι άνθρωποι ;γιατί δεν πανε να πέσουν στις γραμμές του τρένου για να γίνουν και πρώτο θεμα στις ειδήσεις ,γιατι ψηφίζουν αυτοι οι άνθρωποι, που αύριο τους καλοβλέπω να ψηφίζουν Χρυσή αυγή, απο τον Σύριζα που ψήφισαν πριν ..

ΜΕΡΟΣ Β ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ 

Η απελπισία είναι απώλεια ,ειναι και έλλειψη συναισθημάτων ,είναι και αποτέλεσμα της έλλειψης αγαθών και πλούτου ,ομως δεν επιτρέπεται σε αυτούς που επειδή δεν νοιώθουν,να γκρινιάζουν για τα λιγώτερα, που και αυτά δεν τους αξίζουν ..

Να σεβαστούμε την απελπισία ολων των ανθρώπων που εχουν κάνει λάθη και θέλουν να παλέψουν,να σταθούν ,να τους βοηθήσουμε χωρίς να τους στήνουμε στο τοίχο για τα λάθη τους , αλλά   να σπρώξουμε στον καιάδα όλους  αυτούς που την επικαλούνται για να παίρνουν ένσημα παρουσιας, για να μυξοκλαίουν,για να κρύβονται και να κρύβουν περισσότερα ,για να εξάγουν χρήματα και να απειλούν ,να προκαλούν ,και να φτύνουν τους απελπισμένους δίνοντας την φιλανθρωπία που τους δίνει μόστρα .

Να πολεμήσουμε με όποιο τρόπο την ανοησία,και την υποκρισία  ,να μην αφήσουμε αυτήν την χώρα να γίνει μια έρημος απελπισμένων ανθρώπων ,να πολεμήσουμε με νύχια και με δόντια ,ακόμη και την βία την πανδημία που τρώει τα σωθικά της  κοινωνίας ,εμείς όσοι έχουμε την ψυχραιμία ακόμη ..

Πολεμήστε την απελπισία με την ελπίδα ,αφήστε να χαθούν όλα και ξαναγυρίστε το νήμα απο την αρχή ,πέστε κάτω συρθείτε στη λάσπη ,αλλα σηκωθείτε με μάτι αγριωπό και θέληση να τσακίσει κόκκαλα ,όμως μην συγχωρήστε κανένα που σας σπρώχνει στην απελπισία ,μπηξτε του βαθιά το μαχαίρι ,κόψτε του τα χέρια να μην ξανατολμήσει να τα  απλώσει πανω σας ,πυροβολήστε τον στα μάτια για να μην μπορει να σας κοιτάει με ειρωνεία και οίκτο .βγαλτε του την καρδια και δώστε την στα σκυλιά ...

Και λίγος Ελύτης 
''Ο,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα 
Ο,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα ..'' 


ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ




















Ο

1966, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ.....

Θαθελα, να μεταφερθούμε στο 1966 ,πολλά χρόνια πριν ,χαμένα μέσα στην αχλύ του χρόνου ,πριν προλάβει αυτο που λέμε ο πανδαμάτωρ χρόνος ,να τα βάλει στο ντουλάπι της ιστορίας ,στο οποίο μπαίνουν όλα αυτά, για τα οποία δεν υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες ,παρα μόνο μαρτυρίες, και κάτι σκονισμένα κιτάπια ..

Το 1966 ,ήταν μια χρονιά που χαρακτηρίστηκε απο τα πολλά αεροπορικά δυστηχήματα που έγιναν ,σε μια χρόνια που το πρωτάθλημα, πάλι, είχε πάρει ο Ολυμπιακος,όπου η Ιντιρα Γκαντι είχε γίνει πρωθυπουργός στην Ινδία ,και το Venera 3 ήταν το πρώτο διαστημικό σκάφος που προσέγγισε την Αφροδίτη ,στην τελετή για τη απονομή των Όσκαρ το πρώτο βραβείο Α' ανδρικού ρόλου πηρε ο lee Marvin (cat ballou),του Α γυναικείου ρόλου η Julli Cristi (darling) ,και την ίδια χρόνια επίσης άνοιγε τις πόρτες του, το Caesars palace στο Las Vegas ..

Όλα αυτα γίνονταν σε ένα κόσμο, που μαινόταν ο πόλεμος στο Βιετνάμ ,oι beetles ήταν ακόμη μαζί ,ο κόσμος είχε ξεχάσει τον μεγάλο πόλεμο ,και είχε μπει για τα καλά στο Ψυχρό πόλεμο ,με δύο υπερδυνάμεις ,μπόλικη κατασκοπία ,πολυ αφέλεια ,πριν απο την μεγάλη πετρελαική κρίση ,στις αρχες της επόμενης δεκαετίας.

Στην Ελλάδα ,ετοιμαζόμαστε για την δικτατορία της επόμενης χρονιάς ,απεργίες ,ξύλο, οι οικοδόμοι να κάνουν πάρτυ με τις πλάκες πεζοδρομίου σχεδόν κάθε μέρα .
Ο πολιτικοί και τότε, όπως και τώρα ,μικροί ,άβουλοι ,μοιραίοι και επικίνδυνοι . Ο παπατζής Παπανδρέου ,αφου είχε ξεχάσει την πορεία του και τα πεπραγμένα του στο πόλεμο, στον εμφύλιο και μετα ,ήταν ήδη ''λαοφιλής αρχηγός'' της Ένωσης κέντρου .Είχαν προηγηθεί αποστασίες ,προδοσίες,χρηματισμοί και εξαργύρωση συνειδήσεων ,είχαν γίνει, και ξαναγίνει εκλογές ,είχαν ψηφίσει μέχρι και τα δένδρα μια φορα τουλάχιστον  ,ο εθναρχης Καραμανλής την είχε κοπανησει στο Παρίσι και στην αρχηγία της ΕΡΕ(ΝΔ) ήταν ο Κανελλοπουλος ,ένας πολυ καλός συγγραφέας αλλα αστείος και ελαφρυς πολιτικός ..
Η αριστερά ,η ΕΔΑ νόμιμη ,το ΚΚΕ παράνομο ,και αμείλικτες συγκρούσεις που οδήγησαν στην διάσπαση του ,πληρωμένοι απο αλλότρια κέντρα ,χρηματισμοί ,εκβιασμοί ,μια απο ίδια δηλαδη με αυτο που συνέβαινε στα αστικά κομματα ...
Και πίσω στο παρασκήνιο ,ένας ανόητος και βλάκας βασιλιάς ,ένα ιερατείο βλαμμένων αξιωματικών ετοίμαζε την τραγωδία της Κύπρου ,και  πίστευε οτι ο θεός της Ελλαδος, τους είχε δώσει το άδεια  να σώσουν και αυτοι την Ελλάδα ,όπως και τόσοι άλλοι πριν απο αυτούς ..
Ο βασιλιάς μπορούσε να βάλει πρωθυπουργό μέχρι και τον κηπουρό του ,οπως και σήμερα οι μεγάλοι ανόητοι συμμαθητές εχουν βάλει τους ανίκανους φίλους τους ,μεγάλες μορφές, ''γίγαντες'' όπως ο Πιπινέλης ,ο Αθανασιάδης Νόβας ο και γνωστός ποιητής του γαργάλατα γαργάλατα ,ήταν μερικές απο τις σκατόφατσες της εποχής ..

Η Ελλάδα πήγαινε στα βράχια ,στην δικτατορία των αμόρφωτων σωτήρων ,όλοι το ξέρανε και κανείς δεν έκανε τίποτε για να το εμποδίσει ,κάτι ανάλογα σαν σήμερα ..
Τότε ήταν η δικτατορία των συνταγαμταρχων ,τώρα είναι η δικτατορία των αγορών .. Και ο ελληνικός λαός; Φώναζε ,έβγαινε στους δρόμους ,έκανε απεργίες, μειοψηφίες πληρωμένων διαδηλωτών ,
Μακρυα στην ύπαιθρο ,τα νέα δεν έφταναν, παρά μετά απο μέρες ,οι περισσότεροι ήθελαν να ξεχάσουν τον πόλεμο, και τον εμφύλιο ,και είτε είχαν βάλει κάτω το κεφάλι και δούλευαν στα χωράφια ,είτε ακόμη πέρνανε των ομματιών τους και φεύγανε στην Γερμανία κυρίως ,και στην Αθηνά η περισσότεροι ,και στοιβαζόταν στα χαμόσπιτα και τις αυλές σαν άλλοι πρόσφυγες .
Οσοι είχαν ''κλέψει'' στην κατοχή αγόραζαν τα διαμερίσματα με λίρες ,και για να γίνουν αυτά ,είχε γκρεμίσει ο εθνάρχης οτι κλασικό κτίριο υπηρχε τότε στην Αθήνα .

Μέσα σε αυτο το περιβάλλον ,λίγα χρόνο μετά το Νόμπελ του Σεφερη ,ανθίζει μια ολόκληρη εποχη, στο κινηματογράφο ,στην θέατρο ,και στην μουσική ,το νέο κύμα ήταν η απάντηση της νέας γενιάς στο πόνο του Καζαντζίδη ,στο οίστρο του Θεοδωράκη και στο λυρισμό του Χατζηδακη ,και όλα αυτά , δύο χρονιές πριν απο την άνοιξη της Πράγας ,και τα γεγονότα στο Παρίσι ..
Ο κόσμος τότε άλλαζε ,δραστικά και δραματικά και η Ελλάδα ετοιμαζόταν για τον γύψο και την αναισθησια ,όπως και τώρα ,που ο κόσμος αλλάζει και εμείς κοιτάμε το δάχτυλο ,πριν απο την επόμενη δικτατορία που είναι προ των πυλών ..

Απο τον κόσμο, στην Ελλάδα, και απο κεί σε ένα νησί του Αιγαίου ,μεγάλο και όμορφο ,παρατημένο τότε στην ανυποληψία του ,αφου είχε πολυ αριστερά ,ήταν μακρυά, και πάντα έμπαινε στο τραπεζι σαν αντάλλαγμα ,για να μπει η Τουρκία στο πόλεμο υπέρ των συμμάχων ,να δοθει στην Τουρκία για την Κύπρο ,γενικα ήταν στο περίπου Ελλάδα ...

Ομως εμείς, όλα αυτα δεν τα ξέραμε τότε ,ζούσαμε την ζωη μας ,θέλαμε σαράντα ώρες με κάτι σκυλοπνίχτες για να φθάσουμε στο Πειραιά ,ένα ταξίδι ζωής ,και όσοι φεύγαν δεν ξαναγύριζαν ποτέ  ..
Ομως, ζούσαμε την κάθε μέρα ,οι μεγάλοι να τσακώνονται για τα πολιτικά ,τα φρονήματα, και οι δηλώσεις υποταγής στο ενωμοταρχη της χωροφυλακής να είναι  στην ημερήσια διάταξη. Τα καφενεία τα χώριζε μια γραμμή με μπόλικο ασβέστη , όπου κανείς δεν τολμούσε να την περάσει ,κάτι σαν άβατο ,οι καλοι δεξιοί ,νικητές, απο την μια μεριά ,και οι κακοί αριστεροί, χαμένοι, απο την άλλη. 

Ο ένας θείος μου, στο ένα καφενείο, και ο άλλος στο άλλο .. Οι αριστεροί έπεζαν πρέφα, και οι δεξιοί ξερή η κολτσίνα ,ακόμη και στην πρέφα οι αριστεροί είχαν τα κατάλοιπα μιας επιλογής που δεν τους έκατσε ,την Ρωσία που είχε τα καπίκια σαν νόμισμα , όπως και η πρέφα ..

Το πρωί στα χωράφια ,οι περισσότεροι έβαζαν καπνά ,ήταν η βαριά αγροτική βιομηχανία ,άλλοι  άλλες καλιέργειες  ,οι αγρότες όλοι ήταν στο ίδιο επίπεδο ,ξεχώριζαν αυτοι που είχαν μαγαζιά,που ήταν υπάλληλοι ,που ήταν μεσίτες καπνού .Η ταξική διαφορα ήταν μεταξυ τους σημαντικη.Καταλάβαινες ποιος ήταν ποιος, απο το τρόπο πληρωμής ,οι αγρότες πάντα αγόραζαν όλο το χρόνο βερεσέ, και οι υπάλληλοι με μετρητά .

Η αίγλη να είσαι υπαλληλος ,και η επιθυμία να γίνουν τα παιδια σου υπάλληλοι στο δημόσιο, η στην κοινότητα, ήταν όνειρο ζωής και όλοι ήταν διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα γιαυτό .Να ξεπωληθούν ,να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές ,να ψηφίσουν τον διάβολο ,να ξεγεννήσουν στο γιατρό βουλευτη και βολευτή ,να κάνουν δήλωση μετανοίας, ο,τι ποτέ, ούτε αυτοι, ούτε κάνεις άλλος συγγενής τους  ,δεν συμπαθούσαν τους κομμουνιστές και τις παραφυάδες του ,ο,τι ποτέ οι ίδιοι, δεν θα τολμήσουν να διαβάσουν κέντρο- αριστερή εφημερίδα και ο,τι θάταν σκλάβοι και δούλοι ,φτάνει να εξασφαλίσουν μια θέση ,θεσούλα ,κάπου να τρουπώσουν .. Ήταν το όνειρο ,ήταν αυτοσκοπός όλων ..

Εμείς είμαστε και παραγωγοί -αγρότες και μεσίτης καπνού ο πατέρας, και υπαλληλος στο καπνεργοστασιο ..Ειμαστε σε όλη την παραγωγική διαδικασία ,παράγαμε καπνό ,τον μετρούσε ο πατέρας -μεσίτης όπως τον βόλευε ,συμβούλευε τους δικούς του ,πως να τον υγραίνουν για να είναι βαρύς στο μέτρημα ,και ξέσκιζε αυτούς που του ήταν άγνωστοι ,η αντιπαθεις η είχε πολιτικές διάφορες μαζι τους ,και στην συνέχεια στο εργοστάσιο καπνού, ξεχώριζε όλως τυχαίως τα καπνά τα δικα του, και των κολλητών του ,αυτα που θα φευγανε για την Αμερική ,τύπου Βορτζίνια κλάση 3Α και είχανε τις πολυ υψηλές τιμές ..

Οι δεξιοί είχαν την εξουσία ,το νόμο ,τα γαλόνια ,και οι αριστεροί σαν τον πατέρα μου είχαν τα υπόλοιπα ,τον έλεγχο της σοδειάς ,την ποιότητα και την πληρωμη .. Το σύστημα δούλευε μόνο του ,απο την μια η εξουσία βολεμένη ,αυτάρεσκη, και απο την άλλη το προτιμησιακό καθεστώς που έλεγχε να παίρνουν οι ημέτεροι τα αναλογούντα .
Σαν σήμερα ας πούμε ,απο την μια η διοίκηση ,οι πολιτικοι ,οι τεχνοκράτες και απο την άλλοι οι συνδικαλιστές ,οι συνεταιρισμοί ,η πνευματικη ιντελιγκεντσια ,οι ημετεροι βισματούχοι ..

Εγω ήμουν αλλου ,σε ένα κόσμο με όνειρα ,με ελπίδες ,ήθελα να είμαι στο κέντρο προσοχής, ήμουν  αριστούχος μαθητής και αρχηγός στην σκανδαλία ,και στις ζημιές . Ειλικρινά ακόμη και σήμερα αναρωτιέμαι πως ,αφου ημουν κινούμενη καταστροφη ,είχα μια ασυλία και μια ανοχή πρωτόγνωρη .Γιατί ημουν τόσο καλός μαθητής μόνο ;
Προσωπικα ακόμη και σήμερα δεν πιστεύω οτι ήταν αυτός ο λόγος ,αλλα και δεν έχω βρει άλλον ..
Ακόμη και αυτο το χαρακτηριστικό που με αφορα προσωπικα ,το συναντάμε και σήμερα έντονα ,συγχωρούμε επιλεκτικά και εύκολα ,είμαστε πολυ αυστηροί για ασήμαντα θέματα σε άλλους  και θελουμε να μοιάσουμε σε αυτούς ,που τόσο εύκολα συγχωρούμε .

Δεν είχαμε τηλεόραση ,μόνο κάτι μεγάλα ραδιόφωνα ,αλλα ηλεκτρικά, και αλλα με τεράστιες μπαταρίες ασηκωτες ,εφημερίδες του προηγούμενου μήνα στην καλλιτερη περίπτωση ,και τα νέα κυκλοφορούσαν μέσα του σταθμού που λεγόταν καφενείο ,εκει ήταν το κέντρο τύπου. Ελεγε κάποιος μια κοτσάνα και αυτη γινόταν σοβαρη είδηση ανάλογα ποιος την έλεγε, και αν αυτός που την άκουγε του άρεσε και τον βόλευε ..
Αν ήταν έτσι ,αναλάμβανε την ευθύνη να την μεταφέρει και στους άλλους ,βάζοντας και παραπάνω δόσεις δικης του επιθυμίας ...
Μερικές η αξιοπιστία μιας είδησης παιζόταν στην πρέφα ,και στο τέλος, μαζι με το μαντολάτο που ήταν το οικονομικο έπαθλο ,έμπαινε και η βούλα της εγκυρότητας ..
Το ραδιόφωνο η ΕΙΡ δηλαδη ,ήταν το μέσο για όλα ,για ενημέρωση ,για μουσική παιδεία ,ελαφρά και κλασική μουσική -τα μπουζούκια ήταν ακόμη tres μπανάλ -,το θέατρο της Δευτέρας ,''το σπίτι των ανέμων'' με τον Βυρωνα Παλλη ,η απόκοσμη φωνή του Σεφέρη να απαγγελθεί ποιήματα του .Ενα πλήρες υπουργείο παιδείας και πολιτισμού μαζι .
Ομως υπήρχαν και  κάποιοι,'' μη πλήρως μετανοήσαντες''  που κρυφακούγανε το ραδιοφωνικό σταθμο, ''η φωνή της αλήθειας '' στα βραχέα κύματα ,κάπου εγκατεστημένο στην Βουλγαρία και ερχόταν περιχαρείς και αναγγέλνανε τις επιτυχίες των σοβιετικών ,στο διάστημα ,στην ιατρική ,στον αθλητισμό ,και ήταν τόσο αφελείς να τα προωθούν παντου ...

Θυμάμαι, να καθόμαστε με τον πατέρα μου, σχεδόν  κάθε βράδυ να πετύχουμε το διαστημόπλοιο που στείλανε οι Ρώσοι στο ουρανό  ,και είχαμε κάμει τα μάτια μας γαρίδες ,να προσπαθούμε να το διακρίνουμε Τις πιο πολλές φορές νομίζαμε, οτι το βλέπαμε, αλλα ήταν πάντα  ένα αστέρι που είχε βαρεθεί την ζωη του πριν απο μερικα εκατομμύρια χρόνια ..Ομως μου έμεινε ένα καλο απο αυτο ,έμαθα πολλα για  αστέρια ,αφου έπρεπε να ξέρουμε, απο πιο στενό θα περάσει το διαστημόπλοιο για να το δούμε και να χαρούμε ..

Ο Κόσμος καιγόταν παντου ,καινούργιες ιδέες ερχόταν να μείνουν και εμείς κολλημένοι στο ουρανό να κοιτάμε τα άστρα ,να τσακωνόμαστε στην πρέφα ,να διαφωνούμε για το παρελθόν ,να θελουμε να γίνουμε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι ,να κλέβουμε στο ζύγι,να μουλιάζουμε τα καπνά ,και να σπάμε τα τζάμια όλων των εκκλησιών ..
Ο κόσμος πήγαινε κάπου ,εμείς κολλημένοι στο μακρυα ,τσακωνόμαστε για το ποιος ήταν ο χειροτερος πολιτικός ,ο Καραμανλής ο εθναρχης η ο Παπανδρέου ο κουμουνιστοφάγος ,η ποιο ΚΚΕ του εσωτερικου του εξωτερικου ,η ΕΔΑ ,τα λέγανε καλλίτερα ..
Και τότε μας φταιγανε όλοι οι άλλοι  ,οι αμερικάνοι κυρίως, γιατι τα ρούχα της OUNRA δεν ήταν μονόχρωμα, αλλα παρδαλά και μεγάλα μεγέθη ,γιατι ο Γκαγκάριν και όχι ο Γκλεν ήταν πιό μάγκες στο διάστημα ,γιατι οι πλάκες στα πεζοδρόμια έπρεπε να αντικατασταθούν με μάρμαρα για να κάνουν σήμερα πιο μεγάλη ζημια,γιατι πάντα θέλαμε να έχουμε μια δανεική τύφλα..

''Πόσο ωραία χρόνια ήταν τότε'' ,λένε μερικοί ανόητοι. Χάλια ήταν, όπως και τώρα ..
Τα ίδια λάθη ,τους ίδιους ανθρώπους ξανά έχουμε μπροστα μας ,τις ίδιες συνήθειες, αρα ,ας περιμένουμε την δικτατορία με νέα εμφάνιση και νέο λουκ ναρθει ,να μας ''στρώσει λιγάκι'' ,να χάσουμε και κανένα κομμάτι, και μετα, πάλι ξανά προς την δόξα τραβά ..

Έτσι θα γίνει ,και αφου δεν το γλυτώσουμε ,τουλάχιστον ας το ευχαριστηθούμε.

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ

ΡΗΓΑΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ

Κάθε μέρα που περνάει μας σπρώχνει στην τρύπα του όζοντος ,στις σκοτεινές κηλίδες, και στο ατομικο σκοτεινό δωμάτιο που παίζεται το παιχνίδι ''μουσικές καρέκλες ''.
Νοιώθουμε το σκοτάδι ,νοιώθουμε το φόβο ,και πάντα έχουμε την εκ προοιμίου βεβαιότητα οτι, ποτέ δεν θα βρούμε καρέκλα να κάτσουμε ..
Πάντα το παιχνίδι θα τελειώνει, και εμείς θα στέκουμε ''μπουκάλα''.

Υπάρχουν πολλα ερωτήματα ,όπως ,ποιός μας οδήγησε στο σκοτεινό δωμάτιο ,ποιος παίζει μαζί μας στο σκοτάδι ,και γιατι πάντα είμαστε χαμένοι ;
Ο καθένας απο μας ,έχει επιλέξει ένα απο τα τρία αυτά ερωτήματα, αυτό που τον βολεύει πιο πολύ και το έχει γαρνίρει με την δικη του βολική υπερβολή .
Κανείς σε αυτήν την χώρα ,δεν θέλει να ''δεί'' όλο το έργο ,πως ξεκίνησε ,πως οδηγηθήκαμε μέχρι εδω ,ποιοι ήταν οι πρωταγωνιστές ,γιατι αφήσαμε στον εαυτόν μας το ρόλο του κοροϊδου ,που είμαστε όταν δίναν ρόλους;
Τώρα μυξοκλαίμε ,έχουμε καταντήσει ζήτουλες και επαίτες ,ζητάμε κάθε μέρα ,να μας χαρίσουν ,να μας δανείσουν ,να μας ακούσουν ,να μας συμπονέσουν .
Εμεις τι ακριβώς κάνουμε για τον ευατόν μας ,πέραν απο το να ζητάμε ; Έχουμε καταντήσει ζητιάνοι των φαναριων στην ίδια μας την χώρα ..
Που είναι, η ειλικρινής αναγνώριση των λαθών ,των προβλημάτων ,αφου είναι βέβαιο οτι εαν δεν αναγνωρίσουμε εμείς οι ίδιοι τι κάναμε στραβά ,ποτε δεν θα μπορέσουμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και να πείσουμε και τους άλλους οτι είμαστε σοβαρη χώρα ,και όχι ένας καταυλισμός γύφτων ,που έχουν παραχωρήσει τα σπίτια τους στους ξένους και οι ίδιοι μένουν στις σκηνές και στις λάσπες .

Οι άνθρωποι δεν μετέχουν σε τίποτε ,απλώς κυκλοφορούν σαν τα φαντάσματα ,δεν μιλούν ,δεν ακούν ,περιμένουν κάποιος να κάμει κάτι για λογαριασμο τους ,έχουν βάλει ενέχυρο τις υποσχέσεις που τους έδωσαν κάτι τύποι ,που συνεχίζουν να λένε ψέμματα ακόμη και τώρα .

Το πρώτο και το σημαντικο ,κάποιοι πρέπει να πουν την πραγματικότητα στον κόσμο και μετα να τον ρωτήσουν τι θέλει ..
Μια χώρα στην Ευρώπη ,όχι πλούσια, στην τρίτη ταχύτητα  ,πλήρως εξαρτημένη και πάντα χρεωμένη αλλα με την ελπίδα οτι μπορεί κάποια στιγμη να γίνει σοβαρο κράτος και να δεχθεί την απαραίτητη αλλεληγύη που της χρωστούν οι ευρωπαίοι;
Η μια χώρα που θα σπάσει όλα τα δεσμά που την ενώνουν με την δύση ,δεν θα πληρώσει τίποτε απο αυτά που χρωστάει ,θα κλείσει τα σύνορα της και θα τρώει μόνο  αυτο που παράγει ,με εθνικούς κινδύνους και σταδιακό ξεπούλημα στο ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο που θα φερει τα χρήματα του απο το εξωτερικο και θα αγοράζει τα πάντα, και θα το παίζει και εθνικός ευεργέτης  και σωτήρας ;

Ειναι κάποια απο τις δύο επιλογές πιο καλη, απο την άλλη ;
Όχι και οι δύο είναι πολυ κακές .
Ομως πρεπει να γίνει μια επιλογη ,όποια και νάναι . Με βάση το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ,τότε να εκπονηθεί μια εθνική στρατηγικη ,να ενημερωθούν όλοι με ειλικρίνεια, και να προχωρήσουμε με πόνο παρακάτω.
Αν δεν γίνει αυτο, τότε και στην μια και στην άλλη ,θα ψάχνουμε να στήσουμε κρεμάλες και στρατοδικεία για ικανοποιηθεί το θυμικό του έλληνα ,αλλα όχι και το στομάχι του, η να γίνει εμφύλιος πόλεμος ,να γίνει κοινωνική έκρηξη και να γεννηθούν καινούργιοι σωτήρες πάνω απο τα συντρίμμια και την καταστροφη .
Εχει ξαναγίνει στην χώρα πολλές φορές θα ξαναγίνει και τώρα, θάναι όμως πολύ  χειρότερα ,γιατι σήμερα η απόσταση που χωρίζει απο αυτο που είχαμε και πιστεύαμε οτι μας ανήκει ,μέχρι αυτο που πραγματικά μπορούμε, είναι πια τεράστια.

Αλήθειες λοιπόν ,απόφαση του λαού ,εθνική στρατηγικη ,η όλα τα αλλα, εμφύλιος ,κοινωνική έκρηξη .
Σε όλες τις περιπτώσεις όλα αυτα ,ακόμη και τα τελευταία είναι προτιμότερα απο αυτά που βιώνουμε σήμερα ,την ακινησία ,την βουβαμάρα που εξελίσσεται σε ταξικό μίσος , την αναμονη σε ένα σταθμό για ένα τρένο που έχει σταματήσει πριν απο χρόνια να έρχεται.

Ας μην αρχίσουμε για ευθύνες και λάθη ,όποιος έκαμε το μικρότερο να ρίξει το λίθο του αναθέματος πρώτος ,άντε και να βάλουμε και άλλους στην φυλακή που σε λίγο δεν θα χωράει άλλους και θαρθουν και τα πρώτα μέτρα επιείκιας .Μετά τον πόλεμο ,μετα την συμφορά μετα τον εμφύλιο ,πόσοι ήταν στην φυλακή και βγήκαν με μέτρα επιείκιας ,χιλιάδες .Το ίδιο θα συμβεί και τώρα ,να τιμωρηθούν όλοι ,όμως αυτο δεν θα λύσει το πρόβλημα ,το μόνο που θα βελτιώσει είναι, η ευχαρίστηση του ματιού στην κλειδαρότρυπα των δελτίων των οκτώ.

Η κοινωνία πρέπει να αρχίσει να πιέζει με όλους τους τρόπους ,όχι να ξανάκερδίσουμε αυτά που χάσαμε ,αυτο δεν θα γίνει ποτέ ,αλλα προς την κατεύθυνση της σύγκρουσης ,της απόφασης για να σπάσουν αυγά .Αυτο που  σήμερα πολύς κόσμος λεέι ''ότι είναι να γίνει, να γίνει'' 

Και να αρχίσουμε όλοι απο την αρχή ,μια νέα καθαρή αρχή ..
Να φύγουμε απο το ευρω , με σχέδιο ,ποιος είπε οτι ντε και καλά να είμαστε κάπου, που δεν δημιουργει ελπίδα  ,αλλα να κάνουμε και αλλα πολλά, και επώδυνα ..

Το μοντέλο της ελληνικής κοινωνίας όπως το ξέραμε απέτυχε παταγωδώς ,δεν φταίνε το ευρώ η δραχμή ,ας αφήσουμε τις εύκολες υπεκφυγές ..
Ομως ας σταματήσουν να λένε ψέμματα, κάτι τύποι σαν τον Τσίπρα ,πολλα τέτοια τα είπανε καλλίτερα πριν απο αυτόν, πολλοι άλλοι .
Να βγει και να πει την πραγματικότητα ,να πει πόσο θα πονεσουμε ,ποιο είναι το όραμα και πόσο στοιχίζει ,να ζητήσει την ευθύνη μας,την  συμμετοχή του καθενός, και να δώσει δείγματα γραφής ..

Αυτός είναι ο ηγέτης που χρειάζεται η Ελλάδα ,αν είναι ο Τσιπρας ακόμη καλλίτερα ,γιατι είναι νέος άνθρωπος ,και να διώξει όλο αυτο το συρφετο των τάσεων ,της παρακμής και του επικίνδυνου ρεβανσισμού , που τον περιβάλει ,στηριγμενοι στην άποψη , ''δώστε του την ευκαιρία ''.
Ωραία να του την δώσουμε ,όμως ας μας πει την αλήθεια,αυτή που πονάει και πόσο θα στοιχίσει στον καθένα .

Προσωπικα πιστεύω οτι, ένας τέτοιες ηγέτης θα είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού και θα ήθελα ο ελληνικός λαός να του δώσει  ένα ποσοστό πάνω απο πενήντα τοις εκατο ,για κάνει στην ελπίδα ζωή.
Αφήστε τα δημοκρατικά φληναφήματα , ήδη βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου ,και χρειαζόμαστε χέρι βαρύ και στιβαρό, και όχι νερουλά χεράκια και βαμμένα μαλλιά   .

Σε μια άρρωστη δημοκρατία, κάποιος πρεπει να πάρει το ρίσκο ,το προσωπικο ,να στηθεί στο τοίχο ,να ρισκάρει την ζωη του ,την ελευθερία του.

Κάποιος νέος Ρηγας μας χρειάζεται .

Μήπως ξέρετε κανένα ;

ΙΑΝΟΣ

O ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΥΦΛΟΙ

Πέρασαν ο εκλογές ,δεν βγήκε ο Σύριζα ευτυχώς ,βγήκε ο Σαμαρας δυστυχώς, και περιμένουμε μέσα στο λιοπυρι να αρχίσει να κυβερνάει κάποιος .
Σαν λαός πάντως έχουμε την πλάκα μας ,αλλιώς δεν εξηγείται αλλιώς, να μας έχει προκύψει αυτο το αποτέλεσμα των εκλογών ..

Ας τα πάρουμε με την σειρα .
Πρώτα η Νέα δημοκρατία ,δηλαδη η παληά, παμπάλαια δεξιά ,ντυμένη σαν την μαντάτα Σουσού ,φραμπαλάδες με λευκό δαντελωτό γιακά ,γεμάτη ουλές απο τα λίφτινγκ που έχει κάνει . Λεπτή μέση ,μεγαλα στήθη,αμερικάνικα ,χονδρός πισινός και στρίνγκ ..
Την κοιτάζεις και αναρωτιέσαι, πόσα κουτιά βιάγκρα πρεπει να πάρεις μονοκοπανιά για να σου κάνει κούκου ..Απελπισία ,μαζι με λύπη για όλους αυτούς που την ψήφισαν, γιατι πίστεψαν οτι δεν είχαν άλλη επιλογη .
Οι περισσότεροι υπουργοί της κυβέρνησης  που ανήκουν σε αυτο το κόμμα, σε απωθούν ,σου θυμίζουν λαγωνικα, που σαν έτοιμα απο παλιά περιμένουν το θύμα .
Φάτσες που στην καλλιτερη περίπτωση μοιάζουν  για μπακάληδες της δεκαετίας του πενήντα ,μανάβηδες και σαλεπιτζήζες (ασε που αδικούμε όλες αυτες τις συμπαθέστατες τάξεις ) ,με το περισπούδαστο ύφος του τίποτε  ,τα βαμμένα  μαλλιά ,τα ψηλοτάκουνα  ,κοράκια με μαύρα κουστούμια ,ραμμένα για την περίσταση .

''Μικρό και ευέλικτο σχήμα'' ,στο οποίο έπρεπε ντέ και καλα ,να χωρέσουν οι κολλητοί του αρχηγού απο παληά ,η εξόφληση των δανεικών απο την άλλη ,οι ψιλό/χονδροεκβιασμοί μεταξυ φίλων και κατεργαρέων ,όλο αυτός ο θίασος ,αυτο το μπουλουκι ,που εσείς όλοι αφελώς πιστεύετε οτι θα σώσουν την Ελλάδα .
Ειναι αστείο ,αλλα αν κοιτάξεις στην ιστορία θα δεις οτι στις δυσκολότερες στιγμές μας ,στην εξουσία ήταν οτι, πιο άχρηστο υπηρχε σε ανθρώπινο υλικό.

Ο δε αρχηγός ,εικόνα είμαι και σου μοιάζω, με αυτο το στυλακι του ,ώμους να γέρνουν απο το βάρος της ευθύνης ,που δεν μπορει να κρύψει όμως  την ..επιθυμία του να μας κυβερνήσει ,να γίνει πρωθυπουργός έστω και μια μέρα ,για να εκπληρωθει η προφητεία και το στοίχημα που έβαλαν οι δύο κολλητοί στο πανεπιστήμιο ,οτι δεν μπορει ,''ακόμη και εμείς ,μπορούμε να τους κυβέρνήσουμε ..''

Ομως μοίρα τον βάσκανε ,και μάγια τούκαναν, και όλα του πάνε στραβα .
Στην περίπτωση του ,ταιριάζει απόλυτα αυτο που λένε. ''στους τυφλούς ο μονόφθαλμος βασιλεύει ''. Μπορείς να το δεις, και σαν μια μεταμοντέρνα έκφραση του Ζορρό ,και του μονόφθαλμου Τζων Ντεπ ..

Πάμε στους λοιπούς της συγκυβέρνησης .Υπαρχουν δύο τύποι ,που μετέχουν στην κυβέρνηση ''εθνικής συνευθύνης'' . Αυτό πια, κάθε φορα πρεπει να βρουμε ελληνικούρες και να στραμπουληχτεί η ελληνική γλώσσα, για να μας προκύψουν εκφράσεις σαν και αυτη .

Ο ένας ,το βλέπεις, το ξέρεις ,με αυτο το μάτι του φιδιού σε σώμα ιπποπόταμου ,έβαλε τους κολλητούς φίλους του ,πανεπιστημιακούς με ειδικότητα στην μπιριμπα ,και άφησε έξω τα ''προβεβλημένα'' στελέχη ,τους ''πετυχημένους'' κατα την δικη τους άποψη ,και θέλει να είναι και μέσα και έξω ,και συνευθύνη και συνανευθυνότητα ,οτι έκαμε ο μονόφθαλμος σε αυτόν, το κάνει ο νέος Χονδρός αρχηγός τώρα ,και η σωτηρία της πατριδος ,περνάει μέσα σπο τις επιδιώξεις του καθενός βλάκα ,μπακάλη ,μονόφθαλμου ,και ευφυούς ιπποπόταμου.

Ο άλλος κυριούλης με την λευκή κώμη ,και το καλακάγαθο ύφος του δημοδιδάσκαλου ,ο οποίος μιλάει και αναρωτιέμαι τι ακριβώς λέει και ποιος τα καταλαβαίνει .Προφανώς κανείς ,άλλωστε είμαι σίγουρος,  ούτε ο ίδιος .
Όλη αυτη η αριστερή ιντελιγκέντσια ,με το τάχαμου ,ήρεμο ύφος ,του τίποτε ,και της αριστερής αρνησικυρίας .

Σου λέει ,να έχουμε μια παλανζα απο  πολύ δεξια ,λίγο αριστερά και τον χονδρό στα κεντροαριστερά  για να μην μπατάρει το πραγμα ..
Αυτός (ο κυριούλης) πρότεινε για υπουργό παιδείας  ,ένα φίλο του ,πρύτανη σε κάποιο απο τα αμέτρητα σαν κοτέτσια πανεπιστήμια ,που περιέργως δεν είναι με τον κομμένα ΣΥΡΙΖΑ μαλλιά .
Αυτόν τον τύπο , που δεν εφάρμοσε ετσιθελικά  ένα νόμο για την παιδεία που τον είχαν ψηφίσει σχεδόν όλοι ..Δηλαδη τι μας λέει ο ποιητής οτι ,τώρα θα μετανοήσει σαν την μωρή παρθένα ,η θα γκρεμίσει το σύστημα απο τα μέσα , η μήπως άνοιξε η κεκρόπορτα και μπήκαν στην πόλη ...

Ειναι να μην σε πιάνει απελπισία ,μας δουλεύουν ασύστολα ,και εμείς αντί να αντισταθούμε, πάμε και γεμίζουμε τις δεξαμενές του κόμματος του ορθού δρόμου ,της αξιωματικής αντιπολίτευσης καλέ ,αυτοι που απειλούν οτι, θα μας τρελάνουν στην νομιμότητα. Αυτοι που επικαλούνται οτι θέλουν, και τους κατεβάσει η γκλάβα τους ,οι οποίοι σοφά ποιήσαντες μείναμε στα θρανία ,για να μάθουν πως θα το κάνουν το παιχνίδι , καλλίτερα απο τους άλλους.
Σου λέει ,ασε, την επόμενη φορα θα πάρουμε πενήντα τοις εκατο ,και τότε θα δείτε πως κυβερνάει ο κάθε πικραμένος ,φτωχός ακόμη ,συνδικαλιστής του πρώην βαθέος ΠΑΣΟΚ ,τα κομματόσκυλα που τόσα ένσημα σε αφισσοκολληση βάλανε ,σε τόσες ντουντούκες ξελαρυγκιαστήκανε ..
Έχουν ενα συμπαθή αρχηγό ,που πουλάει νιάτα ,όραμα ,ελπίδα ,και λέει όμορφα ψέμματα .Απο κάτω όμως κρύβεται όλος αυτός ο στρατός των ατάκτων, που περιμένουν με το μάτι γλαρό ,σε επιφυλακή για την μεγάλη επίθεση στα χειμερινά ανάκτορα γαι την εγκαθίδρυση ενός νέου τύπου Σοβιετ ,σύγχρονου ,με κέντρο τους ίδιους ,και στην περίμετρο τους υπόλοιπους .

Υπαρχει και εκείνη η συμπαθής κυράτσα ,με τα πέδιλα και τα σανδάλια ,με την εύμορφη κορμοστασιά και το αμείλικτο στυλ ,όλο για πλουτοκρατία, και ξανά μανά πλουτοκρατία μας τσαμπουνά .
Και άντε  να πάρουμε τα όπλα ,να φύγουμε απο παντου ,και να πάμε που ;στην Bόρεια Κορέα ,ας πούμε σε κείνο το τύπο που μοίραζε σαρδέλες για να κλαίνε οι υπήκοοι που έφυγε ο μέγας τιμονιέρης ,η κάπου μόνοι μας ,και να έχουμε όλοι τα ίδια ,απο μια ντομάτα ,απο ένα αυγό ,απο μισή κότα ,και απο ένα τρίτο αρνί,ένα κοινό παλτό ,και εναλλάξ τα σώβρακα ;

Η μήπως για τους άλλους ,τους πως τους λένε ,Έλληνες . Mε ένα αρχηγό καμμένο απο το πολυ πάθος  ,κατακαημένη Ρούμελη.  
Νοιώθω πάντως οτι ,αφου αυτοί είναι ανεξάρτητοι. εμείς όλοι είμαστε υποδουλωμένοι ,άρα περιμένω να μας μοιράσουν τα καριοφύλια ,και τα χασαπομάχαιρα ,και να πάρουμε τα βουνά και τους λόγγους ,και να πετάξουμε  στην θάλασσα τους κατακτητές ..
Ομως σαν μου φαίνεται οτι μας δουλεύουν ,όλοι τους, με κάτι κοιλιές μέχρι πέρα είναι ,όλοι τους κονομημένοι μου φαίνονται, και υποψιάζομαι οτι θέλουν να πάρω εγω τον κατακτητή στο κατόπι, αλλα αυτοι να κάθονται να βλέπουν. ..
Δεν μας τα λένε καθόλου καλα, Πολυ συνωμοσία ,πολυ μαγκιά ,πολυ αμορφωσιά και μπόλικο αλάτι και πιπέρι ..

Άφησα τελευταίο το ''συμπαθες κίνημα'' ,σου ρίχνω μπουνιές και το φχαριστιέμαι . Το εχω ξαναπει ,δηλαδή , το να καίνε οι αριστερές συνιστώντες  είναι δικαίωμα τους ,το να καίνε οι ακροδεξιοί είναι ανοσιούργημα ..οι μεν είναι δημοκράτες αγωνιστές ,οι δε είναι ναζιστές..

Αυτα λέμε ,και αυτα πιστεύουμε και τρέφουμε το αυγό το φιδιού ,και κάθε σφαλιάρα θα είναι και πέντε βουλευτές παραπάνω ,και αντί να δούμε τις αιτίες ,σχολιάζουμε τον αποτέλεσμα ..μας έχει πιάσει ο πόνος για τους ναζιστές ,τους φασίστες και κάνουμε οτι δεν είδαμε τους λεβέντες του ΠΆΜΕ ,να εμποδίζουν κάποιους να δουλέψουν ,για ένα μεροκάματο, ενάντια δήθεν  στην πλουτοκρατια ,που στην ουσία  το παιχνίδι της, παίζουν ..

Οι περισσότεροι  Γερμανοί στο πόλεμο ,ήξεραν για τους κλιβάνους που έκαναν σαπούνι ,η έγνοια τους ήταν μόνο, αν θα είναι καλής ποιότητας ,τους είχαν πείσει οτι για όλα τα δεινά τους έφταιγαν οι ξένοι ,οι κομμουνιστές ,οι Εβραίοι ,οι μετανάστες .
Ολος αυτός ο συρφετος ήταν εν' γνώσει της υψηλής τότε αριστοκρατίας των διαφόρων Κρουπ ,των Κουαντ (BMW) κλπ.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις υποκρισίες όλοι ,και ας βγάλουμε την τσίμπλα απο το μάτι ..
Γιατι όλοι αυτοι που είναι στην κυβέρνηση ,αυτοι που περιμένουν στην σειρα να μπουν, είναι τόσο άχρηστοι και επικίνδυνοι;
Δεν ήρθαν απο το Σείριο ,ειναι σαν και εμάς, είμαστε εμείς ..

Ας αφήσουμε λοιπόν τα κλαψουρίσματα και ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας ,ακόμη και εαν χρειασθεί να έρθουμε σε σύγκρουση με τον εαυτόν μας ..

Οι επαναστάσεις πέτυχαν ,για ένα μόνο λόγο ,όσοι τις ξεκίνησαν δεν είχαν πραγματικα τίποτε να χάσουν, και ήταν έτοιμοι να πεθάνουν πολλοι ..
Αφήστε λοιπόν , εσείς που ψηφίσατε το αριστερό αγόρι, τα κουλά, οτι θα σας φέρει να φάτε και θα ξαναέχετε οτι χάσατε .Δεν θα γίνει ,εκτός αν βολεύεσθε με καμμιά θεσούλα στο καινούργιο κρατος ...

Μια απορία..........
Αλήθεια, πως είναι να κυβερνας με ένα μάτι ,τα βλέπεις μονά, η μισά, η εκπαιδεύεις και το άλλο, να τα βλέπει δίπλα-δίπλα ,η διπλά ; 


ΙΑΝΟΣ

ΟΤΙ ΜΟΥ ΠΕΡΙΣΕΥΕΙ ,ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ

Η Ελλάδα που χάνεται ,μια χώρα που δεν έχει καμμια υπόληψη στον ευατόν της ,μια κοινωνία που ισοπεδωμένη σέρνεται στο πάτωμα ,χωρίς πίστη σε κανένα ,χωρίς ελπίδα σε τίποτε ,ολόκληρες χαμένες γενιές ..γιατί όμως ;

Πού χάσαμε το νήμα, και έχουμε γίνει βορά του μινώταυρου ,πού η πυξίδα μας κόλλησε και πέσαμε στην ξέρα ,τι πήγε λάθος  και ο γιαλός στράβωσε τόσο ; Είχαμε κάτι, και το χάσαμε ;

Γιατι ζούσαμε στην θαλπωρή μιας ουτοπίας ,που ψεύτικα μας γελούσε ,γατί χάσαμε κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και δεν μας νοιάζει καθόλου ;
Πολλά γιατί ,αναπάντητα ερωτήματα ,αμείλικτα ,ξέρουμε το αποτέλεσμα ,αλλα έχουμε άγνοια για την αρχη ,έχουμε ξεχάσει την πορεία μας, και έχουμε αποβλακωθεί, αφου είμαστε σαν πρόβατα που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο τρόπος σφαγής τους .

Έχουμε καταλήξει στα βολικά συμπεράσματα που μας τα πούλησαν διάφοροι πραματευτάδες ,δώσαμε την ζωη μας , με αντάλλαγμα φθηνα καθρεπτάκια ,σαν να μην το είχαμε ακούσει, οτι είχε ξανασυμβεί με τους αμοιρους ινδιανους ..

Ακολουθήσαμε μια ίσια γραμμή ,σε ράγες των δελτίων των οκτω ,χωρίς καμμια παρέκκλιση και γίναμε οπαδοί μιας άποψης ,βολικης, για το θυμικό μας ,γίναμε θεατές ενός έργου που έπαιζε την ζωη μας σε πράξεις, και γελάγαμε με αυτο που βλέπαμε ,τόση απύθμενη βλακεία .

Την ελπίδα ,την αφήσαμε να μας την πουλήσουν οι άλλοι ,εύκολα την αγορασαμε ,εκείνη την στιγμη άλλωστε δεν στοίχιζε τίποτε ,με πολλές δοσεις ήταν, και χαμηλο τόκο .
Κάθε μέρα αυτός ο λαός χάνει την αυτοεκτίμηση του ,άρα γίνεται πιο εύκολα έρμαιο των κάθε λογής- λογής καθοδηγητών ,απαλοτριώνουμε την σκέψη μας ,σαν οικόπεδο σε αντιπαροχή.

Έχουμε πεισθεί οτι μας αξίζει ο φόβος ,έχουμε επενδύσει σε αυτόν, για να έχουμε βολικες απαντήσεις,που ξεκινούν απο αυτο ,τον φόβο, και εισπράτουμε το κέρδος απο την επένδυση αυτη ,κρύβοντας το κεφάλι στην άμμο ,και ο τουρλωτός πισινός μας, που εξέχει, είναι η εικόνα που έχουν οι άλλοι για μας ..

Δεν νοιώθουμε αλληλεγγύη ,ούτε για τον ευατον μας ,χαιρόμαστε που υπάρχουν χειρότερα,αφού δεν είμαστε αυτοι που τα περνούν ,μερικές φορές υποψιάζομαι οτι, επίτηδες κάποια ανώτερη δύναμη έχει φτιάξει την φτώχεια και την δυστυχία, για να μπορούμε όλοι εμείς, να λέμε ''υπάρχουν και χειρότερα''.

Περπατάμε στο δρόμο, και κάθε λίγο ψιλαφίζουμε την κωλότσεπη μας ,να δούμε αν το πορτοφόλι είναι εκει ,και ας μην έχουμε ούτε δέκα ευρω μέσα ,πιο πολυ μας νοιάζει η αίσθηση οτι το έχουμε ,παρά η πραγματικότητα οτι δεν έχουμε χρήματα .

Οδηγούμε και κοιτάμε γύρω γύρω σαν όλοι, να θέλουν κάτι απο μας ,δεν γελάμε γιατι φοβόμαστε οτι είναι ένδειξη πλούτου ,η ακόμη χειρότερα δεν γελάμε γιατι κοστίζει ,άντε να φροντιζεις να προστατεύσεις και το γέλιο απο τους ''κλέφτες'' που είναι γύρω μας ..

Ο μόνος τροπος για φύγουμε απο αυτη την θλίψη ,απο αυτη την απέραντη καταστολή είναι ένας και μοναδικός ..Να αρχίσουμε να νοιώθουμε αλληλέγγυοι ,να κάνουμε την αλληλεγγύη αρχή στην ζωη μας ,να επιβληθεί με νόμο ,με δικτατορία ίσως ,να μας δώσουν απο ένα μηχάνημα μέτρησης της αλληλεγγύης και να είμαστε υποχρεωμένοι κάθε μέρα να έχουμε πετύχει, οτι μας αναλογει..να μας το περάσουν σαν βραχιολάκι στο δεξί χέρι ..

Η αλληλεγγύη θα δημιουργησει μια αλυσίδα απο άνθρωπο σε άνθρωπο ,ο καθένας θα έχει τον δικο του άνθρωπο που θα  υποστηρίζει ,να σου δώσω οτι μου περισσεύει να μου δώσεις το δικο σου ,και οτι περισσεύει και απο τους δύο μας, να το δώσουμε σε ένα τρίτο ..

Δεν μπορει σήμερα ο καθένας απο μας, να μην νοιώθει αλληλέγγυος για τον άνεργο ,τον άστεγο ,τον ανήμπορο ,κανένας απο μας, δεν είναι σε ένα κουκούλι προστασίας ,κάθε άνεργος που προστίθεται είναι μια χαρακιά ,και ακόμη και εάν δεν είμαστε εμείς ,αυτός ο κύκλος στενεύει και μας πλησιάζει επικίνδυνα ..

Τι σου περίσεψε λοιπόν σήμερα ;Αναζήτησε αυτόν που το έχει ανάγκη ,γίνει μέλος αυτου κινήματος που θα δίνει αυτο το ελάχιστο .

''Οτι μου περισσεύει ,σου λείπει ''

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ