Ενα ενοχλητικό κοράκι κάθισε στην πλάτη ενός προβάτου .Το πρόβατο χωρίς να το θέλει αναγκάστηκε να το κουβαλάει για πολλή ώρα και τελικά είπε:
''Αν είχες συμπεριφερθεί σε ένα σκύλο με αυτό το τρόπο θα σε περιποιόταν με τα κοφτερά του δόντια ..''Το κοράκι είπε :''Περιφρονώ τους αδύνατους και υποχωρώ μπροστά στους δυνατούς .Ξέρω σε ποιόν να κάνω τον μάγκα και ποιόν να κολακέψω και έτσι ελπίζω να παρατείνω την ζώη μου ,και να φτάσω σε βαθιά γεράματα '''
Ο παραπάνω μύθος του Αισώπου περικλείει με δραματικό τρόπο την περιφρόνηση στο αδύναμο , και την υποχωρητικότητα απέναντι σε αυτούς που έχουν δύναμη και τους έχουν ανάγκη ..
Ερωτήματα που παραμένουν
Είναι απαραίτητα τα πρόβατα, για να επικρατούν τα κοράκια
Τα πρόβατα θα παραμένουν πρόβατα, και τα κοράκια ,κοράκια ,δεν υπάρχει άλλη λύση ..
Τα πρόβατα θα είναι πάντα άσπρα, και τα κοράκια πάντα μαύρα ..
ΙΑΝΟΣ
10 σχόλια:
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ-ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Έζησα όλη μου τη ζωή πιστεύοντας στην ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης που συνωμοτεί για να δικαιώσει τον αδικημένο. Οι Αρχαίοι την ανέφεραν σαν απο μηχανής Θεό που λύνει κάθε άλυτο θέμα, που επεμβαίνει και αλλάζει την πορεία μιας συγκεκριμμένης υπόθεσης, είτε από ευαισθησία, είτε από όρεξη για παιχνίδι, είτε από την πρόκληση εκνευρισμού που ένοιωσαν συχνά θεωρώντας ότι ο προκλητικός θνητός πρέπει να πάρει την ανταμοιβή που του αξίζει.
Έτσι λοιπόν θεωρώ ότι αυτή η ιστορία είναι ημιτελής, κι αυτή η θεία δύναμη επεμβαίνει κι αλλάζει την πορεία της, πχ ως εξής:
Έτσι λοιπόν το κοράκι χαλάρωσε για τα καλά πάνω στο πρόβατο, ξάπλωσε ανάσκελα τεντώνοντας στον ήλιο την κοιλιά του, και έκραζε δυνατά θέλοντας να διαλαλήσει παντού γύρω τις ικανότητές του. Το πρόβατο μαζεύτηκε, κατέβασε χαμηλότερα το άσπρο του κεφάλι και περπατούσε ντροπιασμένο κάνοντας δήθεν ότι έβοσκε το δροσερό χορτάρι υπομένοντας στωικά τη μοίρα του. Μέρα τη μέρα τα πράγματα συνέχιζαν να είναι ίδια, κι ο ενοχλητικός κατακτητής βολεύτηκε και απλωνότανε όλο και πιο πολύ πάνω στο υποταγμένο ζώο, που ζούσε ελπίζοντας κάτι ν΄αλλάξει που θα τον ελευθέρωνε απ΄τον τύραννο. Ώσπου, ένα μεσημέρι πολλές μέρες μετά έτσι όπως έσκυψε για μια τσιμπιά χορτάρι, μια μέλισσα πετάχτηκε και τσίμπησε με το κεντρί της το ροδαλό αυτί του.
Το πρόβατο τσιμπήθηκε άγρια, πόνεσε, και πετάχτηκε ψηλά.
Νευριασμένο τίναξε το κορμί του τόσο δυνατά που το μαύρο πουλί στη ράχη του, έμπηξε τρομαγμένο δυνατά τα δάχτυλά του στο φουντωτό λευκό τρίχωμα,μπερδεύοντας τις μπούκλες με τα πούπουλα και τα γαμψά του νύχια φυλακίστηκαν κι αυτό προσπάθησε να ελευθερωθεί, τινάζοντας τα δυνατά φτερά του.
Το πουλί από την πολλή ξάπλα είχε παχύνει, είχε δυναμώσει, κι έτσι όπως ήταν τρομαγμένο ανέβηκε ψηλά, κρατώντας κάτω απ΄την κοιλιά του το αγαθό ζώο.
Πέταγε πάνω, πάνω, όλο και ψηλότερα, ενώ το πρόβατο στην αρχή άφωνο και ύστερα βελάζοντας θαύμαζε γύρω το τοπίο.
Όλα τα ζώα του κάμπου σήκωσαν το κεφάλι και θαύμαζαν το γενναίο άσπρο πρόβατο που ήταν ψηλότερα από ΄οσο είχε φτάσει κάθε άλλο ζώο ως τώρα.
Ο κόρακας χτύπαγε τις φτερούγες του, τις χτύπαγε, τις χτύπαγε μα όσο περνούσε η ώρα όλο και κουραζότανε έτσι όλο και πιο πολύ το αταίριαστο ζευγάρι πλησίαζε τη γη ώσπου στα τελευταία μέτρα αφέθηκε τελείως κι έβγαλε μια άγρια κραυγή γνωρίζοντας πως έφτανε το τέλος.
πέντε μέτρα, τέσσερα μέτρα, τρία... και το λευκό ζώο έσκασε στη γη, με.... την πλάτη.
Το σώμα του κορακιού έλιωσε απ΄το βάρος του πρόβατου, που το σγουρό μαλλί του το προστάτεψε και δεν έπαθε ούτε γραντζουνιά.
Μεμιάς όλα τα κοράκια γύρω εξαφανίστηκαν και τ΄απελευθερωμένα ζώα μαζευτήκανε γύρω από το σωτήρα τους γεμάτα ευγνωμοσύνη και θαυμασμό, ζητώντας για να τους πει τα όσα είδε εκεί ψηλά που είχε ανεβεί.
Κι ήταν σεβασμός ανάμικτος με φόβο αυτό που νοιώθανε σαν τον κοιτούσαν να περπατάει ήσυχος και να μασάει χορτάρι αθόρυβα. Αυτόν που τόσο ψηλά είχε φτάσει για να κερδίσει την ελευθερία του.
Έτσι λοιπόν καλό είναι να είμαστε ήσυχοι και να μην προκαλούμε,γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να έρθουνε τα πάνω κάτω και να βρεθούμε λυώμα πάνω στο γρασίδι.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Καλά κάνεις και πιστεύεις σε μια ανώτερη δύναμη ,ακόμη και εαν αυτή πρόκειται για απλή πίστη ,όπως στην δική μου περίπτωση ,που δεν πιστεύω στην ύπαρξη Θεού και λοιπών τέτοιων δυνάμεων ..Δυστυχώς όμως δεν θα συμφωνήσω μαζί σου για την ιστορία, και μόνο σαν ηθική παρότρυνση θα μπορούσα να την δεχτώ ,για πολλούς λόγους αλλά για ένα σημαντικότερο ,εαν ήταν όπως τα περιγράφεις,το σύστημα θα ήταν σε ισσοροπία και η αδικία θα είχε εξισσοροπηθει απο την δικαιοσύνη ..Ομως όπως έδειξε η πορεία του ανθρώπου η δύναμη και ο πλούτος περρισεψαν σε λίγους και έλλειψαν σε πολύ περισσότερους απο οτι στο παρελθόν ..και το χειρότερο οι ''προσκυνητές'' των δυνατών και η αλαζονεία τους ενισχύθηκε
ΙΑΝΟΣ
Η υπερβολική απαισιοδοξία και οι σχετικά απόλυτες τοποθετήσεις σου σε διάφορα κείμενο του blog δείχνουν άνθρωπο πληγωμένο και αμυντικό και αυτό, αν και επίπονο, είναι τιμητικό! Δείχνουν άνθρωπο ευαίσθητο και ικανό να πληγωθεί, ενώ οι άμυνες δείχνουν ετοιμότητα και δύναμη για επιβίωση. Είναι όμως στο χέρι μας να αποδείξουμε ότι παρά τις δυσκολίες, εμείς μπορούμε να διατηρήσουμε την ακεραιότητά μας και φαίνεται να αγωνίζεσαι γι’ αυτήν! Πρόσεχε όμως! Η δυσπιστία και η απογοήτευση δεν είναι δική μας κατάκτηση απέναντι στην πονηριά, την εκμετάλλευση και τη διαφθορά που μας περιβάλλουν, αλλά δικός τους στόχος. Όταν εμείς χάνουμε την φυσικότητά μας, δηλαδή την αγνότητα, την εμπιστοσύνη, την ευπιστία μας και γινόμαστε επιφυλακτικοί, απρόσιτοι, δύσκαμπτοι, επικριτικοί, μηδενιστές, τότε είμαστε κομμάτι αυτού που φοβόμαστε, αυτού που λοιδορούμε, αυτού που κατηγορούμε και κοροϊδεύουμε.
Όσο για την ισορροπία του συστήματος και την αλαζονεία των ισχυρών μη βιάζεσαι! Είναι και από μέρους σου αλαζονεία να θέλεις να γίνει η ανατροπή και η αποκατάσταση της τάξης στην εποχή σου και μάλιστα στα χρόνια της ακμής σου ώστε να μπορέσει να τη βιώσεις και να την απολαύεις… ή ακόμα και να την εκμεταλλευτείς!
Αυτό που ονειρεύεσαι θα γίνει, αλλά όταν έρθει ο καιρός του! Όταν πια κορεστεί το (οικο-)σύστημα και ανατραπεί τόσο πολύ η ισορροπία του που από μόνο τους θα αυτοκαθαρθεί! Ακόμα δεν έχει έρθει αυτή η ώρα! Γι’ αυτό και υπάρχει τόση συναίνεση και συνενοχή μεταξύ πολιτών και πολιτικών. Θα αναζητήσει την ισορροπία του το σύστημα από μόνο του και τότε θα γίνει όπως πρέπει να είναι! Όπως ορίζει η φύση του, είτε αυτή είναι κοινωνικής προέλευσης, φυσικής προέλευσης, μεταφυσικής προέλευσης κ.ο.κ.
Οι δεινόσαυροι λίγο πριν εξαφανιστούν υποθέτω ότι «μιλούσαν» για τη διαφθορά των ηγετών τους και πόσο θύμωσαν τις ανώτερες (των δεινοσαύρων) δυνάμεις του πλανητικού συστήματος που έστειλαν μετεωρίτες να τους καταστρέψουν. Οι επιστήμονες σήμερα μιλούν για την ανώτερη (του ανθρώπου) δύναμη της φύσης και πόσο αυτή μας ξαφνιάζει, μας εκπλήσσει και συχνά μας απειλεί. Το συμβούλιο των φαλαινών στα βάθη των θαλασσών φαντάζομαι συζητά το πόσο αυταρχικός και καταπιεστικός είναι ο άνθρωπος και οι ανώτερες (από τις φάλαινες) δυνάμεις που ασκεί πάνω στον πλανήτη και στις θάλασσες όπου ζουν τα μικρά φαλαινάκια. Οι θεολόγοι βεβαίως μιλούν για την οργή του Θεού.
Ανώτερες δυνάμεις υπάρχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο [μην ξεχνάς ότι, όπως καταλαβαίνω από τα κείμενά σου, ανώτερη δύναμη για σένα που κυριαρχεί στον κόσμο είναι η διαφθορά, η εκμετάλλευση, η φαυλότητα και η αφέλεια/βλακεία των ασθενέστερων]. Το σημαντικό ζήτημα είναι να γνωρίζουμε ότι στην εποχή του ο καθένας έχει πολλά περιθώρια ελευθερίας και αυτοκαθορισμού (ελεύθερη βούληση), εκείνο όμως που είναι να γίνει ιστορικά και συμπαντικά θα γίνει και αυτό που θα προκύψει, είτε μας περιλαμβάνει, είτε έχουμε εξαφανιστεί, θα είναι κάτι καινούργιο και αυτό και μόνο για μένα είναι αισιόδοξο!
Η ύλη δεν καταστρέφεται, απλά μετασχηματίζεται. Οπότε η οποιαδήποτε καταστροφή του κόσμου, αναφέρεται στον κόσμο μας και όχι στο σύμπαν γενικά! Ότι και να γίνει, η φύση θα βρει το δρόμο της και αυτό με κάνει χαρούμενο και αισιόδοξο και μου αρκεί. Ακόμη και αν σε 1000 χρόνια η γη κατοικείται μόνο από κατσαρίδες! Θα είναι η επιβράβευση ενός είδους για την ταπεινότητα και προνοητικότητα που έδειξε απέναντι στα δεδομένα που είχε να αντιμετωπίσει. Αυτή δεν είναι και η φυσική επιλογή; Η επιβίωση του πιο ευπροσάρμοστου κα άρα του καλύτερου!!! Μη σε προσβάλλει! Οι κατσαρίδες διαφαίνονται πιο συνετές από εμάς μέσα στην ιστορική και στη φυσική εξέλιξη! Και μεταξύ άλλων το έχουν καταφέρει γιατί είναι χαρούμενες και ζουν την κάθε στιγμή, χωρίς να παραπονιούνται ότι ζουν μέσα στα «σκατά» όπως πολλοί από μας! Και Μπράβο του! Εμείς θα αξιοποιήσουμε τα περιθώρια που μας έχουν απομείνει;
(Συνέχεια από παραπάνω)
Προτιμώ λοιπόν φίλε μου να είμαι χαρούμενος και αισιόδοξος ελπίζοντας ότι κάποτε ένα ανόητο πρόβατο θα μπλεχτεί στα νύχια ενός φαύλου και κακεντρεχή αητού και χάρη στη χοντρή κοιλιά του θα παρασύρει τον αητό στο θάνατο, ακόμη κι αν πεθάνει κι αυτό μαζί του, παρά να υποφέρω καθημερινά που ο αητός είναι τόσο αιμοβόρος και διαπλεκόμενος, που συνωμοτώντας με ολόκληρο το οικοσύστημα με έχει καταδικάσει να είμαι ένα απλό πρόβατο χωρίς ελπίδα και χωρίς μέλλον!
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, όχι επειδή θέλουμε να πιστεύουμε έτσι όλοι οι χαμένοι και αποτυχημένοι της γης, αλλά επειδή αυτή είναι η κινητήριος δύναμη όλων των ανθρώπινων πράξεων. Ελπίδα να επιβιώσουμε, να αναπαραχθούμε, να δοξασθούμε, να επικρατήσουμε… Τι ελπίδα είχαν οι Έλληνες στη μάχη του Μαραθώνα να νικήσουν; Δεν άρχισαν όμως να κατηγορούν το κράτος που δεν είχα δώσει κονδύλια για περισσότερες ασπίδες! Τι ελπίδα είχαν οι χριστιανοί στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία; Να όμως που τελικά όχι μόνο γλίτωσαν, αλλά επικράτησαν ως θρησκεία στο μισό πλανήτη. Τι ελπίδα είχαν οι έγχρωμοι της Αμερικής; Να που σήμερα έχουν εκλέξει έγχρωμο πρόεδρο! Η αδικία αποκαθίσταται πάντα, όταν έρθει όμως η ώρα της! Όμως σε κάθε παρτίδα παιχνιδιού υπάρχει ένας νικητής και ένας χαμένος! Αλλιώς δεν υπάρχει παιχνίδι! Μη δυσανασχετείς που κάποιοι τα «καταφέρνουν» καλύτερα στις παρτίδες των τελευταίων 30 χρόνων! Αν μπορούσες ίσως να έκανες τα ίδια! Αποδείξου αντάξιος των ιδανικών σου και αγωνίσου γι’ αυτά και μη κοιτάς γύρω σου!
Όσο για τα κοράκια… κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχουν λευκά, απλώς και μόνο επειδή κανείς δεν έχει δει ποτέ ένα! Αυτό ισχυριζόταν παλαιότερα ο εμπειρισμός και γι’ αυτό έχει πληρώσει ακριβό τίμημα! Είναι όμως ένα ξεπερασμένο επιχείρημα, όχι μόνο από τους αντιπάλους τους αλλά ακόμη και από τους οπαδούς τους και συγχώρεσέ με αλλά δε θα διαφωνήσω!
Κατ'αρχήν αγαπητέ Ιαπετίδη ,σε ευχαριστώ για την συμμετοχη σου στην συζήτηση -αναζήτηση που ξκίνησε με αυτό το blog.
Επι των σχολίων τώρα...
Ειναι αλήθεια οτι με μπέρδεψες αρκετά με όσα γράφεις αφού υπάρχουν πολλά θέματα που θίγονται .
Δεν ξέρω αν το επάγγελμα σου είναι ψυχολόγος η ψυχίατρος αλλά μου κάνει εξαιρετική εντύπωση η αναφορά σου σε χαρακτηρισμούς ανάλυσης προσωπικότητος .Μπορεί και νά έχεις δίκιο ,και να μου είναι χρήσιμο να το ψάξω λίγο περισσότερο αλλά μεταξύ μας ολα αυτά μικρή σημασία έχουν και δεν ενδιαφέρουν κανένα ,εκτός και εαν χαρακτηριστικά χαρακτήρα δημιουργούν αποτέλεσμα σε κάποιον τρίτο..
Μερικές ακόμη παρατηρήσεις
1.Αυτά περί νικών των Ελλήνων και των χριστιανών στην ρωμαική εποχή ,μπορεί να μας χαιδεύουν τα αυτιά το πρώτο ,και την ανάγκη για πίστη σε κάτι σαν τον Θεό ας πούμε ,δεν έχουν καμμιά ουσία σήμερα ..
Δυστυχώς φίλε μου ,δεν υπάρχει Θεός με όποια έννοια έχει καταγραφέι μέχρι σήμερα ,και φυσικά δεν πιστεύω σε κάτι τέτοιο.
2.Επίσης η ύλη καταστρέφεται ,όλα ειναι φθαρτά ,αυτό τουλάχιστον έχει αποδειχθεί τελεσίδικα ..
Αλλωστε η θεωρία της σχετικότητας και η κβαντική θεωρία έχουν αποδείξει μέχρι σήμερα το ντετερμινισμό του συστήματος ,αφού η βασική του παράμετρος είναι δεδομένη (τ.φωτός )
3.Εγώ, δεν θέλω να προκύψει από μόνο του τίποτε ,γιατί έτσι δεν θα προκύψει, αφου και εδώ οι θεωρίες της μετάβασης και της ενέργειας αποδεικνύουν οτι πρέπει να υπάρξει δράση ,κίνηση,συμμετοχή ..
Σε όλες τις μέχρι σήμερα επιστημονικές αποδέιξεις βασικό στοιχέιο είναι ''η θέση του παρατηρητή''.
Σκοπός δικός μου, δεν είναι να αλλάξω το κόσμο, θα ήταν ουτοπία και ανοησία ,εγώ το πρώτον που θέλω είναι να βάλω τον εαυτόν μου σε αναζήτηση και προβληματισμό,και να μπορέσω να κάνω ίδιο και με αλλους ανθρώπους, με στόχο πάντα να αλλάξει κάτι που θεωρώ οτι έχει χαλάσει.
Ισως να απαιτούνται πιο δραστικά μέτρα ,ούτε αυτά τα αποκλείω ,νοιώθω όμως υποχρέωση μου να κάνω το ελάχιστο για να δικαιώσω --εστω και κατ΄ελάχιστο- την παρουσία μου, και να αφήσω παρακαταθήκη στα παιδία μου ..θα τα καταφέρω ;πολύ δύσκολο, να κάνω κάτι αρκετά σημαντικό ..
4.Η δική μου θέση δεν είναι μανιχαιστική, δηλαδή λευκό μαύρο ,ούτε κυρίως ''φαντασιώνομαι'' με τους κακούς ισχυρούς ,και πλούσιους ..Αυτό είναι μέρος του συστήματος ..Αν πρέπει να αλλάξει ο καπιταλισμός ,εδώ είμαστε να το δούμε,και τι θα είναι το καινούργιο .
(Σχετικό το άρθρο για τον Ριτσαρντ Γουολφ στο Βημα)
5,Οσο για τα μαύρα κοράκια ,προφανώς θα υπάρχουν και άσπρα ,αλλωστε και μαυροι κύκνοι δεν ύπήρχαν μέχρι να βρεθούν τέτοιοι στην Αυστραλία -θέμα ενος εξαιρετικού βιβλίου που σε συμβουλεύω να διαβάσεις ''Μαυρος κύκνος ''του Nicolas Taleb.
ΙΑΝΟΣ
Μπορεί να ακούγομαι ρομαντική, μπορεί ευφάνταστη, όμως Πιστεύω.
Πιστεύω βαθιά μέσα μου, κι έχω απόλυτη βεβαιότητα και γνώση, ότι υπάρχει αυτή η ανώτερη δύναμη που ονόμασέ την όπως θέλεις.
Το σύστημα ΕΙΝΑΙ σε απόλυτη ισορροπία, τα γεγονότα που συμβαίνουν ΕΙΝΑΙ αυτά που πρέπει να συμβούν. ΕΙΝΑΙ η ανταπόδοση των πράξεών μας. ΕΙΝΑΙ η απάντηση στις επιθυμίες μας και τις επιλογές που κάνουμε κάθε στιγμή. Ποιος ξέρει ποιος είναι ο τυχερός, ποιος είναι ο κερδισμένος, ποιος είναι ο μεγάλος;
Που βρίσκεται αυτό που ονομάζεις αδικία; Πλησίασε πιο κοντά κι ίσως αλλάξεις γνώμη. Δες πίσω απ΄ την εικόνα, πίσω απ΄ τους δήθεν πετυχημένους. Ανακάλυψε τις αξίες τους και ψάξε πόσο εισέπραξαν αυτό που επιθυμούσαν, και περίμενε. Περίμενε να δεις τα πράγματα πως λειτουργούν.
Άσε την εξωτερική εικόνα και δες βαθύτερα.
Δες τους πλούσιους με τις πολλές γυναίκες και ψάξε μέσα τους ν΄ ανακαλύψεις γύρω τι τους λείπει και το ψάχνουν σε κενές καθημερινές επαφές. Τους λείπουν τα νιάτα και βγαίνουν με παιδιά που θα ΄πρεπε να ΄ναι εγγόνια τους;
Τους λείπει κάτι που να ενισχύσει την εικόνα τους γιατί αισθάνονται πολύ μικροί και λίγοι; Τους λείπει ο αυτοσεβασμός, και λένε δε βαριέσαι ας το καλύψω αλλιώς, οι απέναντι που με κοιτούν δεν ξέρουν ποιος είμαι κατά βάθος;
Κρύβονται πίσω από μια πλασματική εικόνα και το ξέρουν. Έτσι την ίδια ώρα εισπράττουν το θαυμασμό και ταυτόχρονα την απόρριψη των άλλων. Κι αυτό επίσης το ξέρουν. Γιατί γνωρίζουν ότι ο θαυμασμός που εισπράττουν είναι ψεύτικος κι ότι προέρχεται από επίσης ανασφαλείς ανθρώπους.
Δες ονόμασε αυτό που ονομάζεις πλούσιος και επιτυχημένος.
Δες το με μεγαλύτερη ανάλυση και ίσως αναθεωρήσεις.
Και βέβαια υπάρχουν επιτυχημένοι, και πλούσιοι, μόνο που ίσως είναι άλλοι από αυτούς που ως τώρα νόμιζες, ή ίσως και κάποιοι και μέσα σ΄ αυτούς που ήδη ξέρεις. Μπορεί να έχουν αυτό που ονομάζεται ευρέως πλούτος δηλ. χρήματα ή άλλης μορφής πλούτο, αλλά ταυτόχρονα έχουν πραγματικές αξίες. Τις χαρίζουν μόνοι τους στον εαυτό τους, δουλεύουν πάνω σ΄ αυτές κι ούτε φοβούνται μήπως κάποια στιγμή τελειώσουν. Πηγάζουν από βαθιά μέσα τους και μετασχηματίζονται σ΄ ότι επιθυμούν.
Αυτό το σύστημα είναι απόλυτο. Δεν έχει εξαιρέσεις. Δουλεύει πάντα. Μη βλέπεις ως τη μέση. Ακολούθησέ το ως το τέλος.
Πως θεωρείς ότι όλα συμβαίνουν τυχαία και άδικα; Βλέπεις στη φύση να λειτουργεί κάτι τυχαία; Θα σου φέρω κάποια παραδείγματα για να δώσω να καταλάβεις αυτό που εννοώ,
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑΤΡ
Τυχαία είναι η γέννηση των ανθρώπων από την ένωση ενός ζευγαριού κάποια δεδομένη στιγμή; Σαφώς όχι. Έχει να κάνει με τον απόλυτα συγκεκριμένο τρόπο που λειτουργεί η φύση. Απόλυτα σοφή. Ακόμη κι αν μια γυναίκα έχει πολλούς και διαφορετικούς εραστές ταυτόχρονα, η φύση επιλέγει να γονιμοποιηθεί από το σπέρμα που θα φέρει στη ζωή το υγιέστερο παιδί. Απόλυτη ακρίβεια λοιπόν.
Τυχαίο είναι που αυτοί οι δύο άνθρωποι συναντήθηκαν; Όχι βέβαια, είναι επιλογή τους.
Άδικο κατά την άποψή σου είναι όταν μια καλή γυναίκα τρώει ξύλο από τον άνδρα της κι εκείνη κάθεται και το αποδέχεται; Σαφώς δεν είναι. Είναι επίσης επιλογή της. Θα μου έλεγες πιθανά ότι είναι τυχαίο που συνδέθηκε μ΄ αυτό τον άνθρωπο. Όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Είναι συγκεκριμένη, απόλυτα συνειδητή επιλογή, κι αν ανατρέξει στα συναισθήματα και τις αιτίες που την οδήγησαν σ΄ αυτόν, θα δεις ότι τις έκανε έχοντας σα βάση τα δικά της κριτήρια, Ήταν πιο άντρας απ΄ τους άλλους, πιο όμορφος, πιο δυνατός, πιο φευγάτος, κι αυτή ήταν η επιθυμία της τη δεδομένη στιγμή της επιλογής.
Συνήθως σ΄ αυτό το σημείο αυτό που υποστηρίζει ο συνομιλητής είναι κάτι ακραίο πχ Γιατί πεθαίνουν τα παιδιά στην Αφρική; Όμως αν προσεγγίσεις κι εκεί ατομικά τα γεγονότα, θα δεις πως πάντα λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν κι εκεί παιδιά που λειτουργούν σα μονάδες κι ακολουθούν ξεχωριστή πορεία.
Θα σου φέρω το παράδειγμα ενός παιδιού που είχαμε πάρει κάποτε να βοηθήσει σαν εργάτης σε κάποιες μεταφορές.
Ήταν ένα παιδί από το Ιράκ. Είχε φύγει από τη χώρα του δώδεκα ετών, είχε ζήσει τέσσερα χρόνια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Τουρκία, είχε έρθει στην Ελλάδα όπως εκατοντάδες μετανάστες, και τον πήραμε από το δρόμο να κουβαλήσει σε μια μετακόμιση. Ήταν μόλις δεκαεπτά, δεκαοκτώ ετών, ιδιαίτερα μικρόσωμος, ιδιαίτερα αδύνατος, με πολλή δύναμη όμως στο μυαλό του που του χάριζε ενέργεια και τον έκανε πρόθυμο, αποτελεσματικό κι αγαπητό. Μιλούσε καλά Αγγλικά, και καταλάβαινε ήδη ότι του έλεγες στα Ελληνικά.
Κάποιο απόγευμα πήγαμε σ΄ ένα μεγάλο ξενοδοχείο της Αθήνας. Τον συνάντησε ένας Γάλλος στις σκάλες, κι εκείνος του απάντησε Γαλλικά. Κάποια στιγμή κάναμε διάλλειμα για φαγητό. Σε μια γωνιά του χώρου είδε ένα πιάνο, το άνοιξε ακούμπησε δυο νότες και στη συνέχεια έπαιξε δυο κλασσικά κομμάτια που ούτε θυμάμαι ποια ήταν. Τότε τον ρωτήσαμε και μάθαμε την ιστορία του.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν ένας απλός εργάτης. Πως ξέρεις τόσα πράγματα του είπαμε; Που τα ΄μαθες; Παρακολούθησα κάθε μάθημα παρέδιδε ο Ερυθρός Σταυρός στο στρατόπεδο μας είπε, και παώ στην Ελβετία να σπουδάσω.
Έμεινε στην Ελλάδα λίγους μήνες. Τώρα είναι Πολιτικός μηχανικός και ζει στην Ελβετία. Να ΄ναι καλά εκεί που βρίσκεται. Μας έμαθε πολλά.
Έτσι λοιπόν, κάθε περίπτωση, κάθε γεγονός, κάθε ζωή, κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Κι αυτό ισχύει παντού, σε όλους και σε όλα, κι ότι συμβαίνει ατομικά έχει να κάνει με το ατομικό πεπρωμένο.
Και τότε θα μου πεις, καλά με τις μονάδες, αλλά με τις μεγαλύτερες ομάδες; με τους λαούς; Είναι ακριβώς το ίδιο. Μόνο που σχετίζεται με τις επιλογές των πολλών, και λέγεται συλλογικό πεπρωμένο.
Όλα τα πράγματα αλλάζουν, παίρνουν νέα πορεία, έρχονται εκεί που πρέπει, όταν αλλάζουν οι επιλογές μας. Όταν κάποιος λειτουργεί μένα συγκεκριμένο τρόπο μια ζωή, δεν μπορεί να περιμένει αλλαγή. Για να αλλάξει κάτι, πρέπει να αλλάξει κι ο ίδιος κάτι στις συνήθειες και τις επιλογές του.
Συμφωνώ με τον Ιαπετίδη, είμαι κι εγώ με το μέρος της φύσης, γιατί είμαι μέρος της φύσης. κι αν δεν καταλάβουμε τα λάθη μας σύντομα, θα εισπράξουμε το αντίτιμο. Αυτό θα σημαίνει πως η φύση μας εκδικείται;
Δεν θα σημαίνει ανταπόδοση στις καταχρήσεις και την απληστία τόσων ετών;
Το σύστημα δεν αποτυγχάνει ποτέ. Και βέβαια δεν ξέρει από αντιπαλότητες, μίση, και κακία.
Απλά λειτουργεί.
Απόλυτα, με ακρίβεια και μας ανταμείβει μ΄ αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ που μας αξίζει!
Και πρόσεξε!
Η αλλαγή γίνεται αυτόματα. Την ίδια στιγμή.
Κάνε λοιπόν κάτι καινούργιο. Κάτι αλλιώτικο. Που να μην έχεις κάνει ως τώρα. Έστω κι απλό. Και σκέψου τι νέο ένοιωσες.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΔΗ
Έτσι λοιπόν, κάθε περίπτωση, κάθε γεγονός, κάθε ζωή, κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Κι αυτό ισχύει παντού, σε όλους και σε όλα, κι ότι συμβαίνει ατομικά έχει να κάνει με το ατομικό πεπρωμένο.
Και τότε θα μου πεις, καλά με τις μονάδες, αλλά με τις μεγαλύτερες ομάδες; με τους λαούς; Είναι ακριβώς το ίδιο. Μόνο που σχετίζεται με τις επιλογές των πολλών, και λέγεται συλλογικό πεπρωμένο.
Όλα τα πράγματα αλλάζουν, παίρνουν νέα πορεία, έρχονται εκεί που πρέπει, όταν αλλάζουν οι επιλογές μας. Όταν κάποιος λειτουργεί μένα συγκεκριμένο τρόπο μια ζωή, δεν μπορεί να περιμένει αλλαγή. Για να αλλάξει κάτι, πρέπει να αλλάξει κι ο ίδιος κάτι στις συνήθειες και τις επιλογές του.
Συμφωνώ με τον Ιαπετίδη, είμαι κι εγώ με το μέρος της φύσης, γιατί είμαι μέρος της φύσης. κι αν δεν καταλάβουμε τα λάθη μας σύντομα, θα εισπράξουμε το αντίτιμο. Αυτό θα σημαίνει πως η φύση μας εκδικείται;
Δεν θα σημαίνει ανταπόδοση στις καταχρήσεις και την απληστία τόσων ετών;
Το σύστημα δεν αποτυγχάνει ποτέ. Και βέβαια δεν ξέρει από αντιπαλότητες, μίση, και κακία.
Απλά λειτουργεί.
Απόλυτα, με ακρίβεια και μας ανταμείβει μ΄ αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ που μας αξίζει!
Και πρόσεξε!
Η αλλαγή γίνεται αυτόματα. Την ίδια στιγμή.
Κάνε λοιπόν κάτι καινούργιο. Κάτι αλλιώτικο. Που να μην έχεις κάνει ως τώρα. Έστω κι απλό. Και σκέψου τι νέο ένοιωσες.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Αγαπητή Κατερίνα
Εβαλες και εσύ πάρα πολλά θέματα μερικά εξαιρετικά δύσκολα ,που θέλουν πολύ ανάλυση και μελέτη .
Ομως,το σύστημα δεν είναι σε ισσοροπία ,εκτός ενα εννοείς το συμπαντικό σύμπαν ,γιαυτό ειλικρινά δεν ξέρω ,-αν και γιαυτό υπάρχουν χρονικά δεδομένα 13,5 δίς χρόνια απο την αρχή.
Δεν μπορεί να υπάρχει ισσοροπία σε ενα σύστημα που καταστρέφεται πιο γρήγορα απο όσο παράγει -σε κάποιο σχόλιο μου είχα σημειώσει πόσους ανθρώπους αντέχει η γή απο την χρήση πηγών απο τους Αμερικανούς , και πόσους η π.χ. Μποτσουάνα ..
Είναι όμως αλλο ,η θεωρία που πράγματι ίσχύει, και είναι η θεωρία του χάους που λέει κοντολογίς ''ο,τι είναι να συμβεί θα συμβεί'' μπορεί να μην ξέρουμε το τρόπο, και μερικές φορές το χώρο, αλλά θα συμβεί..
Η θεωρία του χάους είναι απλοικά το εξής :To νερό απο μια κορυφή ενος βουνού ,μπορεί να βρεί διεξόδους ,χώρους ,σίγουρα θα ενωθεί και με άλλα ρυάκια και σίγουρα θα φτάσει στην θάλασσα ..
Οσον αφορά τις παρατηρήσεις σου για την ανθρώπινη συμεπριφορά τις ψευδεπίγραφες σχέσεις και το βαθμό κατανόησης τους απο όλους εμάς συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ..
Ομως δεν πιστεύω οτι τα πράγματα θα γίνουν ερήμην μας ,χωρίς συμμετοχή μας επειδή υπάρχει ενα τέλειο σύστημα που σε βάθος χρόνου θα διορθώσει τα πάντα (όπως αναφέρει και ο φίλος Ιαπετίδης ).
Δεν μπορεί να γίνονται ερήμην μας γιατί τότε δεν θα είχαμε λόγο ύπαρξης σαν εύλογα όντα ,εκτός εαν φιλοσοφικά τα έτη φωτός σαν χρονική απόσταση εκμηδενίζουν τα σημερινά μέτρα και τα κάνει ασήμαντα ,που τείνουν προς το μηδέν ..
Συμφωνώ επίσης απόλυτα μαζί σου για την μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου, και πάνω απο όλα συμφωνώ και με τους δύο σας, για το ρόλο της φύσης ,μπορεί να μην είναι τέλεια, γιατί κάτι τέτοιο δεν υπάρχει ,δείχνει όμως τέτοια και αυτό είναι ακόμη καλλίτερο .
Επισης η αναφορά στο Ιρακινό παιδί είναι πολύ γλυκιά ,αλλά δείχνει αυτό που σημείωσα ,την πίστη στην παραπάνω προσπάθεια για μια καλλίτερη ζωή ,αρα ενεργητικά και συνειδητά βελτίωσε την ζωή του και δεν περίμενε απο κανένα άλλο ..
ΙΑΝΟΣ
Δημοσίευση σχολίου