ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ ..ΣΑΝ ΤΩΡΑ

Αρχαία Αθήνα εκεί γύρω στα 413-404 π.χ ..
Ηταν η εποχή που ξεκίνησε η ''προετοιμασία'' των κατοίκων της πόλης για τους μηχανισμούς υποστήριξης και το ΔΝΤ .Ξεκίνησε εκεί στα 413 π.χ αφού πια δεν υπήρχε καμμία δυνατότητα να θρέψει η πόλη τους ανθρώπους της με δικά της μέσα, είχαν μαζευτεί όλοι μέσα στην πόλη, και ολοκληρώθηκε το 404 πχ όταν πια πανηγυρικά το ΔΤΝ μπήκε στη πόλη και την βρήκε φάντασμα..
Η κατάσταση στη πόλη ήταν τραγική ,οι πλούσιοι όσοι δεν είχαν φύγει και δεν είχαν προσφέρει τις υπηρεσίες τους στους Ξανθούς Δωριείς που έμεναν τότε τελειως τυχαία κάπου στην Λακωνία ,έμεναν στα προστατευμένα κτίρια κοντά στον βράχο .
Οι μικροιδιοκτήτες γης κυρίως, είχαν χάσει τα πάντα ,αφού τόσα χρόνια ζούσαν απο τα δανεικά του ταμείου της Αθηναικής συμμαχίας ,λεφτά δηλαδή των άλλων πόλεων ,μετά ήρθαν και οι λεηλασίες απο εχθρούς και 'φίλους ' και έχασαν ότι είχαν και δεν είχαν, ζώντας σε άθλιες συνθήκες μέσα στην πόλη ..
Υπήρχαν και πολλές άλλες κοινωνικές ομάδες ,πχ. οι δούλοι, ξενικής καταγωγής κάτι σαν τους πρώτους Αλβανούς να πούμε ,δεν είχαν κανένα δικαίωμα και αποτελούσαν περιουσιακό στοιχείο ,παρα το γεγονός οτι τους επιτρέπετο να έχουν χρήματα η άλλα αγαθά .Αλλά οι έχοντες δούλους, μπορούσαν να τους κάνουν ότι θέλουν -εκτος απο το να τους σκοτώσουν- να τους ενοικιάσουν ,να τους δώσουν σαν ενέχυρο ,κάτι σαν τις σύγχρονες μορφές απασχόλησης και τις επιχειρησιακές συμβάσεις. 
Βεβαια κανείς δεν απήντησε στο θεμελιώδες ερώτημα ,πως συμβιβάζεται η δημοκρατία με την δουλεία και το περίφημο καθεστώς ισότητος της αθηναικής πολιτείας ..Ποιός είπε οτι συμβιβαζόταν ;Την δουλειά τους με τους δούλους κάνανε .Αυτές οι ψυχολογικές αναζητήσεις προέκυψαν πολύ αργότερα (Η εποχή του διαφωτισμού εβαλε πολύ λούστρο και τα έκανε όλα όμορφα ,αλλά τελος πάντων, αυτή είναι μια άλλη κουβέντα )..

Υπήρχαν και οι μέτοικοι ,που ήταν όσοι εγκαθίστανται στην πόλη, και κάποια στιγμη αποκτούσαν δικαιώματα και πλήρωναν φόρους, ας πούμε κάτι σαν τον Μανώλη που παράτησε τα χωράφια του στα Δολιανά, και ήρθε στην πόλη για να κηνυγήσει το ονειρό του, και σήμερα τον κυνηγά η δυστυχία του.

Θα άξιζε να αναφερθούμε και μια άλλη κατηγορία αυτή των γυναικών στην αρχαία Αθήνα ,αλλά τώρα μιλάμε για σοβαρά πράγματα ..................
Ξαναγυρνώντας λοιπόν στα χρόνια της αναμονής  υπαγωγής στο ΔΝΤ ,ακόμη και αυτοί που απασχολούνταν στο στόλο,πολυ σημαντική δουλεια και υποχρέωση, τους πλήρωναν με καθυστέρηση ,πολλών μηνών ..

Ολοι λοιπόν ήταν μαζεμένοι μέσα στα τείχη, χωρίς εργασία για εμπόρους ,για τεχνίτες και λιμοκτονούσαν .εχοντας εξαφανίσει όλα τα δυστυχή τετράποδα που υπήρχαν στην πόλη ,όπως σήμερα συμβαίνει προς το παρόν στο κέντρο της Αθήνας. Μια χαρά φαινόταν να περνούν όμως οι πλούσιοι και οι δούλοι τους, αφου οπως και σήμερα, μπορεί να μην τρώνε χαβιάρι ,κάτι όμως περισσεύει στα πλούσια και γεμάτα ακόρεστα λίπη τραπέζια των ..
Ολο αυτό το απελπισμένο πλήθος που αποτελούσε το δήμο ,εύκολα και άκριτα μπορούσε να ακολουθήσει εκείνο το πολιτικό που τους υποσχόταν προστασία των συμφερόντων τους, και διέξοδο απο την κρίση ..
Φώναζαν και συγχρόνως σιωπούσαν, ανάλογα τι άκουγαν ,κυρίως προσπαθούσαν να ακούσουν βολικά και ευχάριστα πράγματα ..
Ο Δήμος αναποφάσιστος και διχασμένος ,την μιά μέρα χειροκροτούσε μια βολική για την φατρία /δήμο απόφαση, και την άλλη καταδίκαζε, εαν η καινούργια απόφαση δεν τους ικανοποιούσε .Μάλιστα πολλές φορές καταδίκαζαν τον εισηγητή μιας πρότασης, σε εξορία ας πούμε ,με την αιτιολογία πως εξαπάτησε το δήμο ..
Και μετά απο όλα αυτά ήρθε η ολιγαρχία, γνωστό σαν το καθεστώς των τετρακοσίων ,ήταν η πρώτη γεύση απο το τι θα επακολουθούσε ,αφού οι τετρακόσιοι ήταν ''γηγενείς Αθηναίοι'' με σκοπό να εκκαθαρίσουν το τοπίο για τους ξένους που περίμεναν έξω απο τα τείχη ..
Και οι οποίοι ήρθαν το 404 π.χ, και τους έλεγαν τριάκοντα τυράννους, και ήταν μίσθαρνα όργανα όλων όσων επιβουλευόταν την πόλη ..

Δύο σημαντικές παρατηρήσεις,αξίζουν να σημειωθούν  
Ολη αυτή η παρακμή και η τελική υποδούλωση της πόλης ,έγινε παρά το γεγονός οτι πρίν απο μερικά χρόνια και κατα την διάρκεια της ζωής του Περικλη (πέθανε απο ασιτία το 429 ) υπήρξε η χρυσή εποχή και ο ''χρυσούς αιών'' όπως έμεινε .
Ομως ,ολα αυτα τα μάρμαρα που σήμερα τα κοιτάμε εκτασιασμένοι ,στήθηκαν με πολύ κόπο ,με πολλούς νεκρούς δούλους, και άλλους ,και το κυριότερο με δανεικά και υποθήκες .Νομίζω οτι τα έχουμε μάθει στραβά ,στραβωμένοι απο το ''εκτυφλωτικο φώς'' των μαρμάρων ,πέσαμε στην τύφλα μας .

Υπήρξε όμως και ενα θετικό σε αυτή την σκληρή περίοδο - την οποία ποτέ δεν
ξεπέρασε και παρήκμασε κιάλλο - και αυτό ήταν οι άνθρωποι, που με το πνευμα τους ,αντιδρώντας και σκεφτόμενοι, βοήθησαν τους επόμενους και τους άφησαν παρακαταθήκες ,για να μην κάνουν τα ίδια στους αιώνες που ακολούθησαν ..
ο Σωκρατης ,ο Πλάτων και αργότερα ο Αριστοτέλης είναι μερικοί πολλοί σημαντικοί άνθρωποι που έβαλαν την γκλάβα τους κάτω, σκέφτηκαν ,δίδαξαν και μερικοι πέθαναν (Σωκράτης) για να μπορείς και εσύ ρε Λευτέρη, να λες οτι είσαι απογονός τους ,τρομάρα σου ..

Οι εποχές κουβαλάνε στην μήτρα τους τα ίδια σπέρματα ,τελικά το ερώτημα παραμένει, θέλουμε η σημερινή εποχή  να είναι γκαστρωμένη η βολεβόμαστε με ένα ανεμογκάστρι ..

ΙΑΝΟΣ