Εχουμε χαθεί μέσα στους καπνούς της μιζέριας και της κατήφειας ,όπου η απογοήτευση και η αδιαφορία μας έχουν ζώσει σαν τα φίδια τον Λαοκόοντα στην Τροία που χάνεται ΄..
Ομως Ελλάδα δεν είναι μόνο η εποχή της θλίψης ,του ΔΝΤ, της δικτατορίας των ειδήσεων στις οκτώ ,των κραυγών ,της διαφθοράς και της κλειδαρότρυπας, ούτε η δημοκρατία δυτικού τύπου που μας συνθλίβει ...
Η Ελλάδα δεν είναι μόνο η ημιθανής κορασίδα που την χτύπησαν αμείλικτα και την άφησαν αβοήθητη στο δρόμο,περιμένοντας σε βρώμικα εξωτερικά ιατρεία τον άγγελο θανάτου .
Η Ελλάδα έχει δυνάμεις που δεν τις έχουμε χρησιμοποιήσει ποτέ , όσο και να θέλουμε αυτοκαταστροφικά να τις παραχώσουμε στην κάσα που μας φέρμαραν ..
Η Ελλάδα έχει λόγο ,έχει ποίηση ,έχει δύναμη ,έχει πλούτο απο λέξεις ,έχει μυθολογία ,έχει θεούς μικρούς ,έχει μπλέ για να σπαταλήσει ,έχει νού να διαθέσει ..
Σε αυτή την (έστω απέλπιδα) προσπάθεια ,να ξανακοιτάξουμε τα κοιτάπια μας αυτά που μια στάλα αισιοδοξίας ,δίνουν .και .οπως λέει ο Ελύτης στα Μικρά έψιλον .
''Μέσα στην θλίψη της απέραντης μετριότητας ,που μας πνίγει απο παντού ,παρηγοριέμαι οτι κάπου,σε κάποιο καμαράκι ,κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν την φθορά΄''
Μια μικρή συμβολή σε αυτή την αφύπνιση το παρακάτω ποίημα του
Κώστα Καρυωτάκη ...''Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος'',που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1919 στον Νουμά
---------------------------------------------
Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος τ'ονειρό μου
κι αν έχασα για πάντα την χαρά,
κι αν σέρνομαι στ'ακάθαρτα του δρόμου
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά
κι αν έχει ,πριν ανοίξει ,το λουλούδι
στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί ,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι
κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί
κι αν έθαψα την ίδια την ζωή μου
βιαθιά μέσα στον πόνο που πονώ ,-
καθάρια πως ταράζεται η ψυχή μου
σα βλέπω το μεγάλο ουρανό ,
η Θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί ,
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια πούζησα ζωή !
---------------------------------------------------------
Ας επιτρέψουμε να μπεί φρέσκος αέρας στο μυαλό μας και ας αναζητήσουμε
μερικά ψήγματα απο την σοφία των ανθρώπων , που μεγάλη παρακαταθήκη και ευθύνη άφησαν .
Ας ανοίξουμε το μεγάλο βιβλίο της ζωής ,και ας βάλουμε ο καθένας απο μας λίγες αράδες,
ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ
Ομως Ελλάδα δεν είναι μόνο η εποχή της θλίψης ,του ΔΝΤ, της δικτατορίας των ειδήσεων στις οκτώ ,των κραυγών ,της διαφθοράς και της κλειδαρότρυπας, ούτε η δημοκρατία δυτικού τύπου που μας συνθλίβει ...
Η Ελλάδα δεν είναι μόνο η ημιθανής κορασίδα που την χτύπησαν αμείλικτα και την άφησαν αβοήθητη στο δρόμο,περιμένοντας σε βρώμικα εξωτερικά ιατρεία τον άγγελο θανάτου .
Η Ελλάδα έχει δυνάμεις που δεν τις έχουμε χρησιμοποιήσει ποτέ , όσο και να θέλουμε αυτοκαταστροφικά να τις παραχώσουμε στην κάσα που μας φέρμαραν ..
Η Ελλάδα έχει λόγο ,έχει ποίηση ,έχει δύναμη ,έχει πλούτο απο λέξεις ,έχει μυθολογία ,έχει θεούς μικρούς ,έχει μπλέ για να σπαταλήσει ,έχει νού να διαθέσει ..
Σε αυτή την (έστω απέλπιδα) προσπάθεια ,να ξανακοιτάξουμε τα κοιτάπια μας αυτά που μια στάλα αισιοδοξίας ,δίνουν .και .οπως λέει ο Ελύτης στα Μικρά έψιλον .
''Μέσα στην θλίψη της απέραντης μετριότητας ,που μας πνίγει απο παντού ,παρηγοριέμαι οτι κάπου,σε κάποιο καμαράκι ,κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν την φθορά΄''
Μια μικρή συμβολή σε αυτή την αφύπνιση το παρακάτω ποίημα του
Κώστα Καρυωτάκη ...''Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος'',που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1919 στον Νουμά
---------------------------------------------
Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος τ'ονειρό μου
κι αν έχασα για πάντα την χαρά,
κι αν σέρνομαι στ'ακάθαρτα του δρόμου
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά
κι αν έχει ,πριν ανοίξει ,το λουλούδι
στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί ,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι
κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί
κι αν έθαψα την ίδια την ζωή μου
βιαθιά μέσα στον πόνο που πονώ ,-
καθάρια πως ταράζεται η ψυχή μου
σα βλέπω το μεγάλο ουρανό ,
η Θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί ,
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια πούζησα ζωή !
---------------------------------------------------------
Ας επιτρέψουμε να μπεί φρέσκος αέρας στο μυαλό μας και ας αναζητήσουμε
μερικά ψήγματα απο την σοφία των ανθρώπων , που μεγάλη παρακαταθήκη και ευθύνη άφησαν .
Ας ανοίξουμε το μεγάλο βιβλίο της ζωής ,και ας βάλουμε ο καθένας απο μας λίγες αράδες,
ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου