Η ΑΤΙΜΗ ..ΠΑΝΔΩΡΑ

Ηταν παληά, πολύ παληά ,μερικά χρόνια, μερικές δεκάδες ,ίσως και αιώνες ,μπορεί και τώρα τελευταία..
Απο την μιά ήταν οι δυνατοί ,οι Θεοί να πούμε ,που τα είχαν όλα κα σε μεγάλες ποσότητες ,συνήθως δεν δούλευαν και εαν το έκαναν, ήταν κάτι συναντήσεις -meeting-άκουγαν δήθεν με ευαλβική προσοχή ,σοβαροί ,αξιοπρεπείς και ήρεμοι ..
Απο την άλλη ήταν οι υπόλοιποι ,οι άνθρωποι ας πούμε ,που είτε δεν είχαν τίποτε, είτε είχαν λίγα ,κάτι σαν αποζημιώση με προειδοποίηση, που τους έδιωξαν απο τον παράδεισο .

Ολοι κάναν μπαγατοντιές ,οι μεν θεοί -φύλαρχοι ,τις κάνανε διακριτικά ,στα μουλωχτά ,και εαν κάποτε τους πιάνανε στα πράσα ,βάζαν τα μέσα του Ερμη να τα κουκουλώσει ,η τον Αρη να απειλήσει ,η στέλναν την γαλήφα την γκόμενα Αφροδίτη, να τα συμμαζέψουν
Οταν οι άνθρωποι -ιθαγενείς κάνανε μπαγαποντιές ,τους βγάζαν ντελάλη ,οι δικοί τους ,οι γείτονες ,αφού με το νταβά του καθενός γεμίζαν τις ώρες τους ,τρώγαν τα συκώτια τους ,και εδόξαζαν τους θεούς με θυσίες, προσφορές, και κλαρίνα ..
Μεταξύ αυτών των δύο υπήρχαν οι ήρωες -ημίθεοι ,αυτοί που είχαν την κουτουράδα πάνω -πάνω ,αυτοί που ενεργούσαν και μετά σκεφτόταν ,αυτοί που δίναν το τόνο, και αυτοί που για ανταμοιβή τους δίναν κάτι νικελένια μπιχλιμπίδια παράσημα ,και πάπυρους ..
Αυτοί ενεργούσαν σαν την συνειδηση που δεν υπήρχε στούς Θεούς και σαν την πίστη που περίσευε στους ανθρώπους ..

Κάποια μέρα ,ο Φύλαρχος -αφεντικό ,τσαντίστηκε με τις προσφορές -θυσίες των υπηκόων του ,άσε που τώρα τελευταία όταν τους έβλεπε τους ανακατευόταν τα έντερα ,σου λέει λίγα δίνουν ,πολλά παιρνουν και πρέπει να το μαζέψουμε το πράγμα ..Πρίν απο καιρό τους έστειλε μήνυμα και γραφή, ότι τα προνόμια τέλος, και για να το εμπεδώσουν, τους μείωσε την χαρά ,και τους πήρε το φώς ..
Ομως δυστυχώς γιαυτόν ένας ημίθεος τόκλεψε απο τους θεούς και το ξανάδωσε στους ιθαγενείς ..

Δίδαγμα πρώτο ..η κλοπή μπορεί να είναι και αρετή τελικά ,άλλωστε κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στους Σπαρτιατικος νόμους του Λυκούργου (να ξέρουμε τι θαυμάζουμε !)
Ομως ο θεός -φύλαρχος είχε τσαντιστεί πολύ, και για πολύ καιρό .Σκέφηκε ,ξανασκέφθηκε ποιά θα ήταν η τιμωρία του λαού του .Μια φλασιά τούρθε εκεί που έκανε την γυμναστική του .Θα πρέπει να περιορίσω την δύναμη τους ,αφού ο δυνατός που βλέπει την μοναρχική του δύναμη να περιορίζεται απο την χορήγηση προνομίων στους πολλούς που τους εξουσιάζει ,πρώτα συλλογίζεται τον ευατόν του .Να μην σηκώσουν κεφάλι και του πάρουν την δύναμη του ..

Εφτιαξε ενα ''δώρο '' κάτι σαν την Πανδώρα ..το αμπαλάρισε σε πολύ όμορφο χαρτί περιτυλίγματος ,φώναξε ενα τσιράκι (αυτή η συμπαθής κατηγορία που έχουν τα εξής χαρακτηριστικά ,δείχνουν μια επιτηδευμένη ευγένεια ,έχουν σπουδάσει στα κολλέγια του παραδείσου ,και γενικά περνάνε ζάχαρη ,αφού εχουν ένα τεράστιο προσόν ,έχουν μια εξαιρετικά εύκαμπτη μέση )
Φώναξε λοιπόν το Τσιράκι και του λέει ''θα πάς αυτό το πακέτο στους ιθαγενείς- ανθρώπους και θα τους εξηγήσεις, οτι αυτό το δώρο είναι απο μένα γιαυτούς ,αλλά για να περνάνε καλά πάντα, θα πρέπει να μην το ανοίξουν ποτέ '''
Οοο και νάταν βλάκας το τσιράκι τόλμησε να ψελλίσει .''καλέ τρανέ Κύριε τί έχει μέσα το κουτί και τι σόι δώρο είναι που δεν πρέπει να το χρησιμοποιήσουν ,και εαν με ρωτήσουν τι να τους πώ ;''
Ο Πατρίκιος  κόιταξε με την άκρη του ματιού του το τσιράκι -που ποτέ δεν τον χώνευε ,την δουλειά του εκανε -και με στόμφο του είπε '''θα κάνεις ότι σου λέω '' .
Σιγα που το τσιράκι θα αντιμιλούσε ,έβγαλε το σκασμό ,το ζαλώθηκε και σπρώχνοντας τα βηματά του κατέβηκε στα παρακάτω στενά να συναντήσει τους χαχόλους ..
Φτάνει στην πλατεία ,βρίσκει το αρχιχαχόλο που εκείνη την ώρα έσκαγε μύτη στην πλατεία του χωριού .,Αφήνει κάτω το ''δώρο '' και λέει στους ήδη μαζεμένους υπηκόους ..
'Αυτό είναι το δώρο του Μεγάλου ,αλλά κοιτάξτε μαλάκες ,μην το ανοιξετε ποτέ γιατι αλλοιμονό σας ,όλα τα κακά του κόσμου θα πέσουν στο κεφάλι σας ..''
Το κοιτάγανε οι υπήκοοι και δεν ήξεραν τι να κάνουν ,κάτι σαν τον Δούρειο ίππο ένα πράγμα ..

Εν το μεταξύ άρχισαν να μαζεύονται όλοι οι κάτοικοι του χωριού ,και φυσικά δεν μπορούσαν να μην κοπιάσουν και οι γυναίκες των ιθαγενών ,όλος ο γυναικείος πληθυσμός ,είχαν τελειώσει και τα μεσηριανάδικα ,και νάσου τα σχόλια και οι συμβουλές για το περιεχόμενο του δώρου του αφέντη .
Και τι δεν είπαν τα γυναικάρια ,για δειλούς μίλησαν ,για άδεια παντελόνια κάποιες άλλες ,και τέλος πάντων μετά απο πολύ κουβέντα αποφάσισαν να δούν τι θα κάνουν την επομένη ..
Το αφησαν στην ακρη της πλατείας κάτω απο το υπόστεγο στο καφενείο του JACOB  για να μην βραχεί αν έπιανε καμμιά μπόρα .

Ομως οι άνθρωποι δεν παίζονται ,μάλλον παίζουν με την μοίρα τους ,και οι δυνατοί παίζουν μαζί τους  σαν καθημερινή τους μπιρίμπα ..
Ηταν περασμένα μεσάνυχτα και κάποιες σκιές γλυστράνε στα σοκάκια ,και πλησιάζουν το δέμα ..
Σου λέει, να μας στείλει δέμα-δώρο ο Αφέντης, και εμείς να το κοιτάμε ,δεν λέει ..
Ανοίγουν σιγά- σιγά το μπαούλο - ο άτιμος τόχε λαδώσει ,να μην τρίζει- και πριν ανοίξει τελείως, ξεχύθηκαν όλες οι συμφορές ,όλα τα ελλατώματα ,όλα τα κακά και τρόμος πολύ τους έπιασε όλους. Και κάνουν μια κίνηση να κλείσουν το καπάκι ,και κατάφεραν να κλείσουν μέσα μόνο ένα πράγμα την ελπίδα ,έτσι να ζούμε και να παρηγοριώμαστε

Δίδαγμα δεύτερο .Πάντα τα δώρα κρύβουν συμφορές και παγίδες

Και ο παμπόνηρος αφέντης κατάφερε να τους έχει στο χέρι ,να τους δίνει οσα είναι απαραίτητα για να επιβιώνουν ,να δουλεύουν στα χωράφια ,αλλά και να τους κουνάει και λίγο ουρά με την ελπίδα που κρυμμένη ακόμη σε κείνο το ρημάδι μπαούλο, εκεί στην άκρη της ζωής μας ..άσε το φόβο και την λαχτάρα που πήραν οι έρμοι ..

Μπορεί το παιχνίδι νάναι στημένο ,μπορεί ποτέ να μην υπάρξει μια δίκαιη μοιρασιά ,όμως έχουμε ακόμη ζωντανή την ελπιδα ,την έχουμε βαθεία κρυμμένη μέσα μας .
Ολοι οι ανθρωποι που ξεφεύγουν απο την ρουτίνα τους ,αυτή έχουν σαν φάρο ,αυτή ψάχνουν στην πλατεία Ταχρίρ .Σήμερα  πεθαίνουν  γιαυτή ,είναι οι ήρωες -ημίθεοι που σπρώχνουν όλους εμάς
Για τον κάθε άνθρωπο για το κάθε λαό ,αυτό που ψάχνει είναι διαφορετικό ,σημασία είναι να το βρεί και με πίστη στο ευατό του να το διεκδικήσει .


ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ