ΠΕΤΑΕΙ Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ ;

Εικόνες μια εποχής ,όχι παληά ,όχι μακρυά .............

Σκηνή πρώτη ..εικόνα με ανοικτό πλάνο, σε κάποιο όροφο κτιρίου ..
Κάποιοι εκεί  δουλεύουν, δουλεύοντας τον κόσμο . Ενα μικρό γραφείο, που το κοιτάει στραβά ο ήλιος ,ενα γραφείο απο τα καλά -τότε που τ΄αγοράσανε, λεφτά υπήρχαν, μπόλικα -μαύρο ,με δύο ταλαιπωρημένες καρέκλες μπροστά , μαύρες κι'αυτές . Πάντα πίστευα, οτι οι καρέκλες μπροστά και το μικρό και άβολο στρογγυλό γραφείο στριμωγμένο στην άκρη κοντά στο τζάμι,ήταν μέρος της επιτυχίας του ενοίκου του γραφείου αυτού ..

Ο ένοικος ,στην ουσία μέτοικος ,αφίχθη κάποια μέρα μέσα απο ενα ορυμαγδό απο εντυπώσεις ,φήμες ,που είχαν προηγηθεί της άφιξης του ..Κάπου αλλού προσέφερε υπηρεσίες ,φθηνά όμως ,ήταν κάπου εκεί κοντά ;ήταν απο άλλο μαγαζί ;ήταν φίλος απο παλιά; πολλά είχαν ακουσθεί ,ποιός θυμάται τώρα ..
Γεννήθηκε στην Αθήνα ,απο μια σχετικά εύπορη οικογένεια ,ο πατέρας του, όταν τον είδε για πρώτη φορά στο καλό μαιευτήριο, αμέσως κατάλαβε οτι, πράγματι θα ήταν ο εκλεκτός, που θα κατακτούσε τον κόσμο .Tον κόσμο βέβαια δεν τον κατέκτησε ,αλλά κουτσα-στραβά αναριχήθηκε σε κάποιο κλωνάρι του ..
Η μόρφωση του δεν ήταν μεγάλη ,είχε όμως  το ταλέντο της κατανόησης ,καταλάβαινε με την πρώτη οτι έπρεπε να κάνει ,και πάντα το έκανε γρήγορα και σωστά ,σαν μηχανή ραψίματος Siger ..
Ηταν τόσο λείο το επίπεδο του ,που άφοβα έκανες τσουλήθρα σε αυτό,χωρίς εξογκώματα και σκλίθρες

Σκηνή δεύτερη ...κλειστό πλάνο εκεί κοντά ,πιο πέρα ,πιο κάτω  
Ο ενοικος ετούτος, ήταν περίπτωση σοβαρή και ζήτημα ανατολικόν .Ηρθε κάποια μέρα απο την εξορία της εξοχής ,πετυχημένος δήθεν ,με συστάσεις και περγαμηνές στην διαχείρηση των γαιδουριών και αλόγων .
Ηταν υπεύθυνος για να μοιράζει τα άχυρα ,τόκανε καλά το έργο .Ηταν σοβαρή δουλειά και ήταν τόσο πετυχημένος ,που κάποιος το αντιλήφθηκε αμέσως και τούδωσε προαγωγή ..
Υποταγμένος και κακομοίρης ,μόρφωση μικρή και κοινωνική εξέλιξη σαν όλους του μικρομεσαίους .Λίγο απο όλα ,σουβλάκι με τζαζίκι και πάπρικα
Mια μέρα πέρασε κάποιος σπουδαίος μπροστά σπο το γραφείο του και του λέει
''Δεν μου λές ,πετάει ο γάιδαρος ;''Αυτός προβληματιστηκε ,αφού ήξερε οτι τα γαιδούρια που έβλεπε κάθε μέρα δεν πετούσαν ,πονηρός ο βλάχος ομως ,σου λέει, ασε να πω κάτι ξεχωριστό, και απαντάει ''οχι βέβαια ,δεν πετάει '' .
Καλά λέει ο άλλος, οτι πεις ..και φεύγει .
Δεν περασαν δέκα λεπτά, και νάσου ένας πιο μεγάλος στην ιεραρχια ,βαζει το κεφάλι του στην πόρτα ,μισός μέσα, μισός έξω ,και τον ρωτάει και αυτός .
''Δεν μου λες μεγάλε ,πετάει ο γαίδαρος ;''προβληματίστηκε ο δικό μας ,σου λέει ,εδώ μου την έχουν στήσει, και πριν το σκεφτεί καθόλου, απαντά
''και βέβαια πετάει ,τοχω δεί και σε ταινία '''
Καλά του λέει και αυτός και μπαίνει στο διπλανό γραφείο .
Σκέφτηκε έξυπνα ο δικός μας  ,και ένοιωσε ικανοποίηση αφού είχε καλύψει κάθε ενδεχόμενο και ήταν πρόβλημα των ανωτέρων πια ,αν ποτέ ετίθετο θέμα για την σωστή απάντηση .

Ο ένας ήθελε να γίνει άλλος, και  έγινε μια μετρια περικοκλάδα ,ο άλλος ήθελε να γίνει εκπαιδευτής των γαιδάρων και τα κατάφερε ..αφού είχε πείσει τα συμπαθή τετράποδα να του κάνουν το χατίρι, και να πετάνε ,όταν ήτανε μόνα τους μαζί του..

Περιμένοντας τους βαρβάρους ,την δραχμή ,ας περάσουμε αυτή την αναμονή στο σαλόνι του μπαρπέρη ,με τοιχογραφίες και ενσταντανέ ..

Καλό τέλος, του μήνα .

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ