ΔΗΘΕΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΚΛΑΡΙΝΟΓΑΜΠΡΟΙ

Μάλλον,έχω χάσει  την μπάλλα,και αναρωτιέμαι μήπως είμαι 
σε άλλο σύμπαν,πάντα όμως,είτε λόγω αδυναμιών,
είτε λόγω συνήθειας,κωλοτρίβομαι σε αυτό.
Θέλω,να βρώ μια άκρη,και να κατανοήσω,
πραγματικά όμως,ποιός είναι ο σημερινός Ελληνας του 2018,
τι νοιώθει,τι νομίζει οτι θέλει κάνοντας άλλα,
και τι κάνει νομίζοντας οτι κάνει,αυτό που θέλει.
Και πως αυτό το υπαρκτό όν,υπάρχει εδώ γύρω μας,
και τι θέλουμε εμείς απο αυτό,και εκείνο,απο εμάς.

Κάποιος εξυπνάκιας θα αναρωτηθεί,γιατί κάνω αυτόν 
τον διαχωρισμό εγώ/εμείς,με το ελληνόμορφο όν. 
Ομως μόνο έτσι εξ αντιδιατολής,θα μπορέσουμε να βρούμε μια άκρη,
δοθέντος πάντα,οτι,δεν ψάχνουμε τον κακό και τον καλό,
και ποιοί είναι ''αυτοί'',και ποιοί ''εμείς''.
Βέβαια,βάζοντας την έννοια ''πραγματικά όμως''αναιρώ την ίδια την σύγκριση θεωρώντας,το πραγματικό,δεδομένο,
ενώ είναι πολύ πιθανό να βρισκόμαστε σε άλλη φάση,
σε άλλη διάσταση,και όπου το υπερβατικό, και το μεταφυσικό 
μπορεί να είναι η ίδια η έννοια του ''πραγματικού''και ''αληθινού''.

Το ανθρώπινο όν,αναπτύχθηκε σημαντικά στους αιώνες, 
γιατί μπήκαν στην ζωή του,έννοιες όπως αγάπη,
το ενδιαφέρον για τον διπλανό ,η έννοια του δικαίου,
όσο κουτσά και εαν εφαρμόστηκε, την έννοια της λογικής,
όσο και εαν ποτέ,να μην έφθασε στα επιθυμητά επίπεδα,
η φροντίδα για τον αδυνατο κοντινό μας, 
Η και ακόμη η έννοια της ίδιας της έγνοιας με την Σωκρατική ερμηνεία,ακόμη και εαν και αυτή,ήταν λειψή,και ιδιοτελής.
Ομως όλα τα παραπάνω,τα μπερδεύαμε με την χαρά,και την λύπη,
τον φόβο,επιφανειακά συναισθήματα,που μάλλον ατομισμό προδίδουν, και καλή διακαιολογία δίνουν,σε όσους δεν έχουν τα παραπάνω.

Αφορμή για επανεξέταση,είναι πάντα η δυσκολία,η ανημποριά, 
κυρίως όμως,είναι ο θάνατος .
Αυτός είναι ο δανειστής των αναγκαστικών προσαρμογών 
στις έννοιες αυτές,αφού η άγνοια και ο φόβος,μας κάνει ευάλωτους, 
και με λιγώτερο ατομισμό για κείνη την στιγμή, 
που σε βρίσκει μικρό και έρμαιο των μεταφυσικών μας αναζητήσεων .

Ας κάτσουμε λοιπόν γύρω απο το τραπέζι με τους ανθρώπους που ξέρουμε,όσοι πολλοί και νάναι χωράνε,και περιμένουμε να αδειάσει χώρος  για νάμαστε λίγο πιο άνετα.
Ομως αυτό δεν θα συμβεί,είναι μια ακόμη ψευδαίσθηση της στιγμής,
που είναι,όταν ένας που καθόταν δίπλα μας,πήρε την βαρκα και πήγε απέναντι,περνώντας απο το σκοτεινό τούνελ,για τόπους χλοερούς, 
ένθα απέδρα η λύπη και στεναγμός,κατά την ευαγγελική ρήση .

Σήμερα στην Ελλάδα του 2018,όλοι κρύβονται,πίσω απο πολύ μεγάλες και ακούνητες πέτρες,των δήθεν συναισθημάτων,και των ''αναγκών τους'',όπως τις έραψαν κατάσαρκα πάνω τους.
Κλαρινογαμπροί και δηθενάδες,ενεργούν με βάσει μόνο την πάρτη τους,
δηλώνουν την λύπη τους,και την χαρά τους,με λόγια φτωχά,
κενά αέρος,γράφουν τις παπαρίτσες τους στα κοινωνικά δίκτυα, 
και όλα αυτά ένα σκοπό και στόχο έχουν.
Να δηλώσουν κατ΄αρχήν παρουσία,είμαι και εδώ,συμμετέχω βρέ,
να δείξουν την καλή τους πρόθεση και καρδιά,
να είναι και αυτοί μέρος της κοινωνίας που συμπαθεί και συμμετέχει βρέ αδελφέ.
Ομως κατά βάθος είναι μια ακόμη επίδειξη ψεύτικης και επίπλαστης γυαλιστερής και κούφιας επίδειξης,που απευθύνεται στο εγώ μας,
είμαι και εγώ εδώ,και αφού είμαι και αφού συμμετέχω λέγοντας παπάντζες,είμαι και κάτι τέλος πάντων.

Σε όλες τις στιγμές,κυρίως όμως,στις πιο δύσκολες,
φαίνεται η γενικευμένη αδιαφορία,μέσα απο την πιπίλα των γλυκερών λέξεων,άχρωμων,ψεύτικων και υπερβολικών.

Ολοι μετερχόμεθα αυτού του παιχνιδιού εντυπώσεων,
απογυμνωμένο απο ουσία,απο μεδούλι ενδιαφέροντος πραγματικού,
γιατί αν ήταν έστω και κατ'ελάχιστον πραγματικό,
θα σηκωνόσουν απο την καρέκλα βρέ μοναχικό ζόμπι,
και θα πήγαινες εκεί που γίνεται το γεγονός.
Δουλειές δήθεν,μια ατέλιωτη βαρεμάρα και ξεπέτα,
σε όλα, χαριτωμενιές και ανοησίες στο FΒ,όπου το γελείο,
και η έλλειψη αυτoσεβασμού κυριαρχεί,σε σκύλους,πουλιά,
σοφίες και αναρτήσεις απο ωραίες ζωγραφιές άλλων .
Πιο πολύ αξία φαίνεται να δίνουμε σε αυτά,παρά στους''δικούς μας ανθρώπους'',να τους καταλάβουμε,να τους φροντίσουμε,
να ενδιαφερθούμε,αν έχουν να φάνε σήμερα,
αν νοιώθουν μοναξιά και θέλουν μιά καλή κουβέντα.
Οχι,εμείς ακιζόμαστε,με εκείνο το ξελιγωμένο ύφος,
με πλαστική φωτογραφία παραποιημένη και αυτή,
όπως τα συναισθήματα μας .
Ψεύτικα όλα,που να βρείς χρόνο μωρή να ασχοληθείς με τον άνθρωπο δίπλα σου,πιο πέρα, λιγάκι.Ασχολήσου βρε καταθλιπτικέ,
με τον παιδί,που δεν έχει να φάει,και κλάψε ειλικρινά όμως,
για αυτόν που ήξερες,και έχασες .

Δεν είμαστε εμείς,και οι άλλοι,οι καλοί και οι κακοί .
Δεν υπάρχουν τέτοιες συγκρίσεις και διαφορές,
αυτά είναι επινοήματα για βολικές απαντήσεις.
Σημασία έχει το γεγονός οτι,η κοινωνική μας συνείδηση χάθηκε,εξαφανίστηκε,και αυτό έχει αντανάκλαση σε όλα τα θέματα της ζωής μας,κοινωνικά,οικονομικά,εθνικά,μπορεί ακόμη και οικογενειακά. Αλλες κοινωνίες που θέλουμε να μισούμε,κρατούν αυτό που λέγεται κοινωνική ενσυναίσθηση,και συνασθηματική νοημοσύνη.

Γιατι αλήθεια,δεν νοιώθουμε τίποτε πιά,και για κανένα;
Ο πολιτισμός,τα μέσα,η οικονομική κρίση,και η κρίση αξιών, 
''βοήθησαν'' να φτάσουμε σε αυτή την θλιβερή κατάσταση.
Επίσης,η γνώση γύρω απο την μεταφυσική και την ουτοπία, 
αθέλητα μας έσπρωξαν σε πιο αφασιακές καταστάσεις,
έτσι ώστε,τελικά να χάσουμε οτιδήποτε λίγο η πολύ,
είχαμε μέσα μας, από συναισθήματα για τους άλλους .
Για την πάρτη μας,έχουμε κρατήσει τα πάντα,
νοιώθουμε τα πάντα για μας,εκτιμούμε το τομάρι μας στο υπερμέγιστο βαθμό,τυφλοί,ενεοί,και στήλες άλατος για οτιδήποτε έξω απο αυτό .

Πως,σε ακούνε σήμερα οι άνθρωποι; 
Ποιοί είναι εκείνοι οι λόγοι και οι κανόνες που πρέπει να χρησιμοποιήσεις για να σε προσέξει ο άλλος;
Mόνο,οτι επιδεικνύεις,μόνο,οτι έχει συμφέρον,μόνο,οτι έχει ιδιοτέλεια και προοπτική προσωπικής κονόμας.

Παρατηρώ κάποιους τύπους,που θα πουλούσαν την μάνα τους,
το πουλί τους,και το δεξί μάτι τους,για να είναι υπηρέτες στο σύστημα.
Τι,και εάν είναι λίγο βρώμικο,τι,και αν είναι λίγο ψιλοπαράνομο .
Σημασία έχει,να ανεβαίνει το γράδο της αυτοεκτίμησης τους,
μέσα απο την συμμετοχή στα ''μεγάλα'',να γεμίζει η μεγάλη δεξιά τσέπη, να αδειάζει η φτωχή αριστερή της ιδεολογίας και του ενδιαφέροντος για τους άλλους.

Ο γράφων,δεν είναι ο τέλειος,αγνός,και αμόλυντος καλός ήρωας, 
του παραμυθιού.
Μπόρεσε,όμως μέσα απο την φάση του τύπου που αναφέρθηκε παραπάνω,στα χρόνια που πέρασαν,και η γνώση που αυτά του επαδαψίλευσαν,και τον οδήγησαν,να μπορεί να λέει αυτό που σκέφτεται,
να αυτοσαρκάζεται,να προσπαθεί λίγο κάθε φορά, 
να νοιώθει οτι,κάπου εκεί δίπλα του,υπάρχουν άνθρωποι 
που χρειάζονται μια καλημέρα ειλικρινή,και μια βοήθεια,μικρή,με εξαγορά ενός παιδικού χαμόγελου και μιας αγκαλιάς του Γρηγόρη .

Είμαι σίγουρος όμως οτι,τίποτε δεν σας(μας)σταματάει,
οτι,κάτι,θα αλλάξει.

Ετσι ήταν,και έτσι θα είναι,
και όπως λέει και ο γνωστός καραγκιόζης,
''ήταν δίκαιο και έγινε πράξη''

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ 













 
 .