ΘΟΔΩΡΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ

Χθες,πέθανε ενας πολύ σημαντικός άνθρωπος και για μένα, 
και για όλη την Ελλάδα.Ο Θόδωρος Βασιλάκης.
Είμαστε μαζί,πάνω απο 25 χρόνια απο το 1985 μέχρι και το 2010,
και τον έζησα στις πιο σημαντικές φάσεις της ζωής του,
απο τον τύπο με το μουστάκι και την μηχανή στις συναντήσεις της GENERAL MOTORS HELLAS,μέχρι και το μεγαλοστό σημαντικό παράγοντα της ελληνικής κοινωνίας.

Ο Θόδωρος Βασιλάκης,είχε την μοναδική ικανόητητα,
να βλέπει πέραν απο όλους μας,ακόμη και πέρα απο τις επιθυμίες 
των δικών του ανθρώπων .Αυτό,το πολύ σημαντικό χάρισμα, 
και πλεονέκτημα,τον χαρακτήριζε πάντα μέχρι και τον θανατό του .

Σήμερα,μπορεί όλοι,να θεωρούν δεδομένα και αυτονόητα όλα, 
όσα πέτυχε στην ζωή του,όμως μπορώ να διαβεβαιώσω οτι,
ούτε εύκολο ήταν,ούτε την πολύ μεγάλη βοήθεια είχε απο οποιονδήποτε τρίτο είχε.

Συνήθως,οι νεκρολογίες,έχουν μόνο καλά και συμπαθητικά λόγια συνήθως μηχανικά και εύκολα ξεχασμένα .
Ο Θόδωρος Βασιλάκης όμως ήταν,πραγματικά,όσα καλά ακουστούν γιαυτόν σήμερα.

Ηταν ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος και για την ελληνική οικονομία, επέμενε ελληνικά,και επένδυε ακόμη και στα χρόνια της κρίσης,
έδωσε δουλειά σε άπειρους ανθρώπους και εταιρείες, 
και πάνω απο όλα είχε μέσα του ,μεράκι και ποιότητα .

Δυστυχώς,σιγά-σιγά εκλείπουν άνθρωποι σαν τον Θόδωρο 
και όλοι μας νοιώθουμε πολύ φτωχοί,και κάπως μόνοι,σήμερα.

Θέλω να πιστεύω οτι,θα μείνει στην μνήμη όλων, 
και όχι μόνον στους δικούς του και σε όσους τον ήξεραν,
αλλά σε πάρα πολλούς περισσότερους Ελληνες .

Το πιο σημαντικό πράγμα σήμερα,δεν είναι οι εύκολες πλαστικέςσυνήθως ευχές,και τα μεγάλα λόγια.
Το πιο σημαντικό είναι,να κρατηθεί η μνήμη του ζωντανή, 
και μεγάλη ευθύνη έχουν τα παιδιά του,και τα παιδιά των παιδιών του .

Ηταν πολύ σημαντική τιμή για μένα ,που τον γνώρισα στην ζωή μου.

Αντίο Θόδωρε 

Αιώνια η μνήμη σου,νάναι 


ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΕΒΙΣΙΑΝΟΣ