ΠΕΡΙ ΗΘΙΚΗΣ

Οπως λέει ο Αλπέρτ Καμύ:
'' Αν είχα να γράψω ένα βιβλίο περί ηθικής θα είχε εκατό σελίδες 
απο τις οποίες οι ενενήντα θα ήταν λευκές,και στην τελευταία θα έγραφε:
Δεν γνωρίζω άλλο χρέος απο την αγάπη''.
Αν είχε δίκιο,πράγμα,που και εγώ πιστεύω ακράδαντα,
τότε τι σημαίνει η έννοια ηθική.

Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί βάσιμα οτι,η έννοια της ηθικής προέκυψε απο καταναγκαστικές επιλογές μέσω των θρησκειών,
ειδικά των  τριών μονοθειστικών .
Επίσης,η έννοια της ηθικής ήταν σημαντικό στοιχείο της Αθηναικής δημοκρατίας και των φιλοσόφων της εποχής,του Πλάτωνα,και μέσω αυτού του Σωκράτη ειδικότερα ..

Τί είναι λοιπόν ηθική,και ηθικόν;
H εφαρμογή κάποιων κανόνων,π.χ.των δέκα εντολών,είναι δηλαδή μια μηχανιστική διαδικασία υποταγής,σε κανόνες που όρισαν κάποιοι μέσα απο μέσους όρους συμπεριφοράς;
Eίναι μήπως η απαγόρευση κάποιων συμπεριφορών που εμποδίζει 
τους ανθρώπους να λειτουργούν αυτόνομα και χρειάζονται συγκράτηση 
στα πλαίσια μια γενικότερης υποταγής του ατομικού στο συλλογικό;
H είναι μήπως μια διεργασία του νού,του μυαλού,μια έκκριση και μιά συμπεριφορά των νευρώνων του,που μας εμποδίζει να μην κάνουμε αυτό η κάποιο άλλο,όπου αυτό το άλλο,το έχουμε ορίσει σαν κακό ;

Υπάρχει,μια γενική και καθολική ερμηνεία του ηθικού;
Οπως σε όλες τις έννοιες σαν και  αυτή,είναι έρμαιο της ερμηνείας της..

Μήπως λοιπόν όπως λέει ο μέγας Καμύ μέσα στην μεγάλη του απαισιοδοξία ,έδωσε την απάντηση που είναι σαφής και ξεκάθαρη:
Δεν υπάρχει ηθική,όμως υπάρχει αγάπη.

Σήμερα,μιλάμε για ηθική,έτσι αόριστα και αβίαστα,συνήθως αδιάφορα όταν αφορά εμάς,και αυστηρά οταν αφορά τους άλλους.
Για αγάπη όμως δεν μιλάμε,είναι ζόρικη,δεν είναι μόνο μια μεγάλη λέξη,είναι μια απαίτηση,δεν αφορά τους άλλους,αφορά εμάς τους ίδιους κυρίως,είναι τόσο δύσκολο και τόσο σηματνικό να την έχουμε μέσα μας και να την μοιραζόμαστε .

Μπορεί κάποιος από εσάς όλους,να ορίσει τι είναι ηθικό και τι όχι;
Υπάρχει ατομική ηθική,η μήπως είναι μια ομαδική υστερία,
ένας κοινωνικός καθωσπρεπισμός και μια εντέλει βολική δικαιολογία όπου το λιγώτερο ηθικό είναι και σωστό τελικά;
Ηταν ηθικό,η δολοφονία της Κλυταιμνήστρας απο τον γιό της,
των παιδιών της Μήδειας απο την ίδια; 
Μην βιάζεσθε να απαντήσετε,δεν ήταν σίγουρα λύτρωση και κορύφωση της τραγωδίας που ζούσαν οι πρωταγωνιστές,και κάθαρση ίσως ,ήταν κάτι άλλο ..

Η κλοπή είναι ηθική πράξη η όχι;
Πάλι μην βιάζεσθε να απαντήσετε,μπορεί και να εκετεθείτε προσωπικά, αν μπορέσετε να ερμηνεύστε τι εννούμε τελικά κλοπή,και σε ποιές τέτοιες περιπτώσεις είχατε ενεργά συμμετάσχει.
Ναι ξέρω,η δικαιολογία σας είναι οτι,οι κανόνες που υπάρχουν είναι άδικοι,άρα,καλώς κάνετε μια ενέργεια που είναι κλοπή,πχ φόρων.
Εδώ φταίνε οι κανόνες,οι άλλοι,που δεν σας ρώτησαν, 
για την διαμόρφωσή τους 

Ηθικό είναι η δύναμη του ισχυρού,και ανήθικο είναι η ερμηνεία και το βόλεμα του αδύνατου.
Εγώ,είμαι κάποιος,μπορώ να κάνω και ''ανήθικα πράγματα'' 
που δεν συμφωνώ,και ο αδύνατος που δεν μπορεί να κάνει τίποτε, κλαψουρίζει οτι ο άλλος είναι ανήθικος,επειδή απλώς δεν μπορεί ο ίδιος να είναι στην θέση του άλλου.

Βέβαια οι αθηναίοι φιλόσοφοι είχαν δώσει μια πολύ διαφορετική ερμηνεία στην ΗΘΙΚΗ ,όμως και αυτοί φερόντουσαν ανήθικα σε όλους τους αδύνατους της εποχής τους .

Δεν υπάρχει ηθική και δεν εννούμε το ήθος που είναι κάτι πολύ διαφορετικό,δεν υπήρξε ποτέ,είναι ακόμη μια νεκρή έννοια ..

Επιμύθιο...
Μερικές φορές αναρωτιέμαι,τι με πιάνει και ασχολούμαι με τέτοια θέματα,που δεν ενδιαφέρουν κανένα πιά,που με κάνουν αντιπαθητικό και απωθητικό,και ούτε θα βοηθήσουν κανένα,η θα κάνουν τον κόσμο καλλίτερο.
Σίγουρα,δεν είναι κείμενα ούτε καταγγελτικά,ούτε θεωρίες συνομωσίας, ούτε γλυκερές περιγραφές,ενός κατακόκκινου φεγαρριού που λούζεται στην αναστατωμένη θάλασσα .
Είναι απλώς μικρές σταγόνες σε ένα ωκεανό απο σκέψεις, 
και τις βγάζω στο ''παζάρι'' μήπως και στεγνώσουν ..
 

ΔΕΛΦΙΝΟΣΗΜΟΣ